01/05/2025
৪০ত পুৰুষ :
৪০ পুৰুষসকল এক জটিল মানসিক তথা শাৰীৰিক পৰিৱৰ্তনৰ মাজত অৱস্থাণ কৰে । জীৱনৰ উদ্দেশ্য আৰু লক্ষ্যবোৰ পোৱা নোপোৱাৰ এজন চল্লিশোৰ্ধ পুৰুষে আঁত হেৰুৱাই । তেওঁৰ জ্ঞান ,সিদ্ধান্ত ল’ব পৰা ক্ষমতা বঢ়াৰ সমসাময়িক শৰীৰৰ শক্তি ,মনৰ উৎসাহ ক্ৰমান্বয়ে কমি আহে । শৰীৰৰ অ’ত ত’ত অতিৰিক্ত মেদবোৰ গোট খাবলৈ আৰম্ভ কৰে । প্ৰাণচাঞ্চল্যবোৰ কমি তেওঁ গাম্ভীৰ্যক আকোঁৱালি লোৱাৰ চেষ্টাত থাকে ।
একোজন পুৰুষৰ বাবে এইখিনি সকলোতকৈ জটিল সময় । তেওঁ জানে অস্তিমিত হ’বলৈ আৰম্ভ কৰা যৌৱনৰ এইখিনি শেষ সময় । পৰৱৰ্তী দহটা বছৰে তেওঁৰ বৃদ্ধাৱস্থাৰ সুখ সমৃদ্ধিক নিৰ্ণয় কৰিব ৷
দায়িত্ববোৰ ভীষণ বাঢ়ি আহে । সৌভাগ্যজন ব্যতিৰেকে ঘৰ এটা বা মাটি এটুকুৰা তেওঁৰ বাবে পত্নীৰ সৈতে ৰোমান্সতকৈ অধিক প্ৰয়োজনীয় হৈ পৰে। তেওঁৰ সুখৰ বাবে নহয় । পৰিয়ালটোক সুখত ৰাখিবলৈ । পৰিয়ালটোক নিৰাপদে ৰাখিবলৈ । অফিচেই হওঁক বা ব্যৱসায়েই হওঁক এই সময়খিনি ,বিশেষকৈ চল্লিশৰ পৰা পঞ্চাশলৈ এই দহটা বছৰ তেওঁৰ বাবে অতিশয় গুৰুত্বপূৰ্ণ । পত্নীয়ে উপাৰ্জন কৰিলেও তেওঁ ঘৰখনৰ মুৰব্বী । সকলোখিনি দায়িত্ব তেওঁৰ কান্ধত তেওঁ ল’ব বিছাৰে ।
তেওঁৰ বাবে পত্নীৰ সৈতে সময় কটোৱাতকৈ কিবা এটা ব্যবসায়িক অথবা অফিচিয়েল কাম সমাপন কৰাটো তেতিয়া অধিক জৰুৰী হৈ পৰে । ঘৰখনলৈ দুটকা বেছি আহিব । ল’ৰা ছোৱালী কেইটাৰ বৰ্ধিত খৰছ আৰু আব্দাৰক জোৰা মাৰিব নোৱাৰিলে পুৰুষৰ বুকুত জন্ম হোৱা হাঁহাকাৰটোক পুৰুষেহে বুজি পাব ।
EMI বোৰ বাঢ়ি আহে এনে সময়বোৰতে । তেওঁৰ মনৰ পৰা ৰোমান্সতকৈ EMI ৰ চিন্তা ,ল’ৰাছোৱালীৰ ভৱিষ্যতে অধিক ক্ৰীড়া কৰি থাকে ।
নিজৰ শৰীৰ আৰু মনলৈ অহা পৰিৱৰ্তনবোৰক লক্ষ্য কৰিবলৈ চল্লিশোৰ্ধ পুৰুষজনৰ সময় নাই । অকনমাণ ভাল খাদ্যই তেওঁৰ বাবে একমাত্ৰ চখ হৈ পৰে । সামাজিক স্থিতি সম্পৰ্কে সজাগ কিছুৰ বাবেও এইসময়ছোৱা অতিশয় গুৰুত্বপূৰ্ণ । চাকৰিৰ দৰেই সামাজিক কামকাজতো তেওঁ এইসময়ত Middle management চম্ভালাৰ দায়িত্ব লাভ কৰে । বহুসময়ত তেওঁ এইখিনি বৰ্তাই ৰাখিবলৈকে কিছু সময় পৰিয়ালৰ পৰা কাটি আনিব লগা হয় ।
তেওঁ ওলাই অহা পেটটোক লৈ সজাগ হ’বলৈ তেওঁৰ সময় নাথাকে । তেওঁৰ ক্ৰমাৎ শিথিল হ’বলৈ লোৱা মাংসপেশীৰ যতন ল’বলৈ তেওঁ প্ৰয়োজন নাথাকে ।
ঘৰ আৰু পৰিয়ালৰ প্ৰয়োজনবোৰ পূৰ কৰাত অহাৰহ যন্ত্ৰবৎ দৌৰি ফুৰা মানুহজনৰ বাবে প্ৰাপ্তিও তেতিয়ালৈ বহুদূৰৰ বাট হৈ থাকে । তেওঁ ইমানেই বেছি মানসিক চাপত সোমায় যায় যে তেওঁৰ বাবে নিশা বিছনাত টোপনিটোহে অধিক প্ৰিয় হৈ পৰে ।
বহু পুৰুষ এই সময়চোৱাতে যৌণতাৰ ক্ষেত্ৰতো কিছু উদাসীন হৈ পৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে । হেৰুৱাই পেলাই পূৰ্বৰ সেই উন্মাদনা । বহু সময়ত তেওঁ লিংগ শিথিলতাৰো চিকাৰ হয় । এনে সময়বোৰত পত্নীয়ে যদি ভৎসনা কৰিবলৈ ধৰে তেওঁ অধিক মানসিক অকলশৰীয়া জগতখনলৈ সোমাই পৰে ।
তেওঁৰ বাবে পত্নীলৈ হোৱাটচএপত I LOVE YOU দিয়াতকৈ অধিক গুৰুত্বপূৰ্ণ হৈ পৰে Bank statementটো ।
দায়িত্বৰ ভৰত ক্ৰমাৎ কোঙা হৈ পৰা মানুহজনে তাৰ পিছতো ভাগৰুৱা সন্ধিয়াবোৰত পত্নী পৰিয়ালৰ সুখৰ বাবেই তেওঁলোকক লৈ যাব লগা হয় কোনো উৎসৱ ,বিয়ালৈ। বজাৰৰ বেগ ডাঙি অনা হাতৰ ফৰফৰনি মাৰ নৌযাওঁতেই তেওঁ হাঁহিৰ অভিনয় কৰি তেওঁলোকক সংগ দিব লগা হয় । ৷
পুৰুষে নকয় এইবোৰ কথা । কোৱাটো অনুচিত বুলি সমাজেই শিকাইছে । পুৰুষৰ দোষহে থাকে ,দুখ থকাটো নৈবচ নৈবচ ।
পুৰুষ শিলেৰে গঢ়া ।
পুৰুষৰ ভাগৰ নাথাকে ।
At fourty they become wise ৷
আৱেগ নহয় এইসময়ত পুৰুষে বিবেকক প্ৰাধান্য দিবলৈ আৰম্ভ কৰে ।
তেওঁ কামনা কৰে সেই সময়ত সংগীগৰাকীয়ে তেওঁক আদৰ কৰক । যতন ল’ব নালাগে কিন্তু মৰমৰ মাতষাৰতেই তেওঁ পুনৰ সজীৱ হৈ উঠে ।
মৰমৰ মাতষাৰ ,অলপ আদৰ - সিমানতেই পুৰুষ সন্তুষ্ট । তেওঁ বিছাৰে মাত্ৰ সংগীয়ে তেওঁৰ কষ্টখিনিক স্বীকৃতি দিয়ক । কাৰণ তেওঁৰ বাবেই ,তেওঁৰ সুখৰ বাবেই পুৰুষে অতখিনি কৰে । নহ’লে চালি একোখনৰ তলত শুইয়ো পুৰুষ সুখী হৈ থাকে ।
( চল্লিশৰ নাৰী বুলি প’ষ্ট এটা ঘূৰি ফুৰিছে । এনেয়ে মন গ’ল এইটো লিখিবলৈ )
