velliyamkallu.com

13/09/2025

https://www.facebook.com/share/1CAdqs6kcR/

25/06/2025

🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷അടിയന്തരാവസ്ഥ കാലത്ത് മർദ്ദകവീരനായി എം. കുട്ടികൃഷ്ണൻമാസ്റ്റർ ഞങ്ങൾക്കുമേൽ ചാടി വീണ കഥ
🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷
1975 കാലത്ത് ഞാൻ പയ്യോളി ഹൈസ്കൂൾ വിദ്യാർത്ഥിയാണ്. വിദ്യാർത്ഥി ആണെന്ന് മാത്രമല്ല എസ്എഫ്ഐയുടെ പൊരിഞ്ഞ പ്രവർത്തകനുമായിരുന്നു.

മൈതാനം മുഴുവൻ മുഴങ്ങുന്ന ഉശിരൻ മുദ്രാവാക്യവും ക്ലാസ് റൂമിൽ കയറിയുള്ള തീപാറുന്ന പ്രസംഗവും നടത്തി പോരാളിയായി നടക്കുന്ന കാലം.

അങ്ങനെയിരിക്കെയാണ് ജൂൺ 25ന് അടിയന്തരാവസ്ഥ പ്രഖ്യാപിക്കപ്പെടുന്നത്.
എന്ന് വെച്ചാൽ എല്ലാ സ്വാതന്ത്ര്യങ്ങളും തിരിച്ചെടുക്കപ്പെട്ടു.
അടിയന്തരാവസ്ഥ എന്ന് എഴുതി വായിക്കാൻ പോലും സ്വാതന്ത്ര്യം ഇല്ലാത്ത അവസ്ഥ.
ഭരണകക്ഷി അല്ലാത്തവരെല്ലാം നോട്ടപ്പുള്ളികളായ കാലം.

പക്ഷേ എന്നെപ്പോലുള്ള പോരാട്ടവീര്യവുമായി നടക്കുന്ന മനസ്സുകൾക്ക് ആ പാരതന്ത്ര്യ നാളുകൾ ചെറുത്തുനിൽപ്പ് വീര്യം ജ്വലിക്കുന്ന നാളുകൾ കൂടി ആയിരിക്കുമല്ലോ.

ഞങ്ങൾ അന്ന് അടങ്ങിയിരുന്നില്ല.
പ്രവർത്തനങ്ങൾ അണ്ടർ ഗ്രൗണ്ടിലേക്ക് മാറ്റി.
എസ്എഫ്ഐയുടെ യൂണിറ്റ് ഭാരവാഹിയാണ് അന്ന് ഞാൻ.

അതീവ രഹസ്യമായി ഞങ്ങൾ യൂണിറ്റ് യോഗങ്ങൾ ചേർന്നു കൊണ്ടിരുന്നു.
അടിയന്തരാവസ്ഥയുടെ കിരാതത്വത്തിന്റെ പേരിൽ പലയിടങ്ങളിലും നടക്കുന്ന ക്രൂരതകൾ ആ യോഗങ്ങളിൽ വെച്ച് ഞങ്ങൾക്ക് ലഭിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

അതീവ രഹസ്യമായി പുറത്തിറങ്ങിയിരുന്ന പേജുകൾ കുറഞ്ഞ ഒരു കുഞ്ഞുപ്രസിദ്ധീകരണം ഉണ്ടായിരുന്നു അക്കാലത്ത്.

ഇന്ത്യയിലെ പല ഭാഗങ്ങളിലും നടന്ന ജനാധിപത്യവിരുദ്ധമായ സംഭവികാസങ്ങൾ, പൊലീസ് മർദ്ദനങ്ങൾ, ജയിലറകളിലെ പീഡനങ്ങൾ തുടങ്ങിയവയെല്ലാം ആ പ്രസിദ്ധീകരണ ത്തിലൂടെ ഞങ്ങൾ അറിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.

അങ്ങിനെയിരിക്കെയാണ് എസ്എഫ്ഐ ഒരു വിദ്യാർത്ഥി പഠിപ്പ്മുടക്ക് പ്രഖ്യാപിക്കുന്നത്.

പയ്യോളി ഹൈസ്കൂളിൽ പഠിപ്പ് മുടക്ക് പൂർണ്ണ വിജയത്തിൽ എത്തിക്കാനുള്ള ഒരുക്കങ്ങൾ ഞങ്ങൾ ആരംഭിച്ചു.
ക്ലാസ് റൂമുകളിൽ കയറി ഒരാൾക്കും സ്കൂളിലേക്ക് വരാൻ തോന്നാത്ത രീതിയിൽ തീക്ഷ്ണമായ പ്രസംഗങ്ങൾ ഞങ്ങൾ നടത്തി.

പക്ഷേ അതുകൊണ്ടൊന്നും കാര്യമില്ലെന്ന് ഞങ്ങൾക്കറിയാമായിരുന്നു.
പഠിപ്പു മുടക്കിന്റെ തലേദിവസം ഞങ്ങളുടെ സംഘം വീടുകളിലേക്ക് പോയില്ല.

വണ്ണം കുറഞ്ഞ കമ്പിയും ടാർവീപ്പുകളിൽ നിന്ന് മുറിച്ചെടുത്ത ടാർ കഷണങ്ങൾ ഉരുക്കിയെടുത്ത പൊള്ളുന്ന കുഴമ്പും ഉപയോഗിച്ച് വാതിലുകളുള്ള എല്ലാ ക്ലാസുകളും തുറക്കാൻ പറ്റാത്ത രീതിയിൽ ഞങ്ങൾ അടച്ചുപൂട്ടി ഭദ്രമാക്കി.

പക്ഷേ പുലർച്ചെ 5:00 മണിയോടെ പൊലീസിന്റെ ഒരു ഇടിവണ്ടി സ്കൂൾ ഗ്രൗണ്ടിലേക്ക് കയറിവന്ന് നിർത്തിയിടുന്നതാണ് ഞങ്ങൾ കണ്ടത്.

നേരം പുലർന്ന് ഉച്ചകഴിയുന്നതുവരെയും ആ വണ്ടി സ്കൂളിൽ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു.
കുട്ടികൾ ക്ലാസിലേക്ക് വന്നു തുടങ്ങുമ്പോഴാണ് തലേദിവസം ഞങ്ങൾ നടത്തിയ സമര പ്രവർത്തനം കൊണ്ട് ക്ലാസുകൾ തുറക്കാൻ കഴിയാത്ത അവസ്ഥ പൊലീസും അധ്യാപകരും വിദ്യാർത്ഥികളും എല്ലാം അറിയുന്നത്.

പക്ഷേ തലേന്ന് രാത്രി ഉറക്കമൊഴിച്ചു ഞങ്ങൾ നടത്തിയ അധ്വാനം മുഴുവൻ പാഴാകുന്നത് വളരെ ദൂരെ നിന്ന് ഞങ്ങൾ നോക്കി കണ്ടു.
പോലീസിന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ ഞങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കിയ ലോക്കുകൾ നീക്കം ചെയ്യപ്പെട്ടു.

ക്ലാസുകൾ എല്ലാം സുഗമമായി ആരംഭിക്കുകയും ചെയ്തു.

ഞങ്ങളുടെ സമരം ദയനീയമായി പരാജയപ്പെട്ട സങ്കടത്തിൽ ഞങ്ങളുടെ സംഘം ക്ലാസ് റൂമുകളിലേക്ക് ഓടിക്കയറി വലിയ ബഹളം ഉണ്ടാക്കി.

അന്നത്തെ സ്റ്റാഫ് റൂമിന്റെ ഭാഗത്താണ് പോലീസ് വണ്ടി ഉണ്ടായിരുന്നത് എന്നതുകൊണ്ട് ഗ്രൗണ്ടിനോട് ചേർന്ന ഹാളിൽ എന്ത് നടക്കുന്നു എന്ന് പോലീസിന് അറിയാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ല.

പക്ഷേ കുട്ടികൾ കൂട്ടമായി പുറത്തേക്ക് ഓടുന്നത് കണ്ട പോലീസ് ആദിശയിലേക്ക് ഓടിയെത്തുമ്പോഴേക്കും ഞങ്ങൾ ഓട്ടം തുടങ്ങിയിരുന്നു.
ആ കാലത്ത് ഓട്ടത്തിൽ മറ്റാരെക്കാളും മുമ്പിലായിരുന്നു ഞാൻ.
അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഞങ്ങളിൽ ആരുടെയും പൊടിപോലും പോലീസിന് ലഭിച്ചില്ല.

പക്ഷേ ആ ദിവസം കൊണ്ട് കാര്യങ്ങൾ അവസാനിച്ചില്ല.
പിറ്റേദിവസം രാവിലെ 10 മണിയോടെ എസ്ഐയും സംഘവും ജീപ്പിൽ ഗ്രൗണ്ടിലെത്തിയ കാര്യം ഞങ്ങൾ കണ്ടിരുന്നു.

ക്ലാസ് തുടങ്ങി അധികം കഴിയുന്നതിനുമുമ്പ് എന്റെ ക്ലാസിലെത്തിയ പ്യൂൺ എന്നെ ഹെഡ്മാസ്റ്റർ വിളിക്കുന്ന കാര്യം ക്ലാസ് ടീച്ചറോട് പറഞ്ഞു.

അങ്ങനെ ഹെഡ്മാസ്റ്ററുടെ ഓഫീസിൽ ഞാൻ എത്തിയപ്പോൾ ഞങ്ങളുടെ എസ്എഫ്ഐ സംഘം മുഴുവൻ അവിടെയുണ്ട്.

ഹെഡ്മാസ്റ്ററുടെ കസേരക്കരികിൽ കുട്ടി കൃഷ്ണൻ മാസ്റ്ററും നിൽക്കുന്നുണ്ട്.

ജോസഫ് മാഷ് ആയിരുന്നു അന്ന് ഹെഡ്മാസ്റ്റർ.
ഇന്നും എന്റെ മനസ്സിൽ അന്നത്തെ അതേ തെളിമയോടെ ജോസഫ് മാഷ് നിൽക്കുന്നുണ്ട്.
വെളുത്ത മെലിഞ്ഞ ഒരാളായിരുന്നു അദ്ദേഹം.
വിദ്യാർത്ഥി സംഘർഷങ്ങൾ നിറഞ്ഞ അക്കാലത്തെ സങ്കട്ടന ദിനങ്ങളിൽ അങ്കണത്തിന്റെ ഏതെങ്കിലും ഒരു മൂലയിൽ നിന്ന് ജോസഫ് മാഷിന്റെ ശബ്ദമുയർന്നാൽ തല്ലാനോങ്ങിയ ഞങ്ങളുടെ കൈകൾ താനേ താണു പോകും.
അന്തരീക്ഷം തണുക്കും.
സംഘർഷം കെട്ടടങ്ങും.

ആ ഹെഡ്മാസ്റ്റർ ജോസഫ് മാഷിന്റെ മുറിയിലാണ് ഞങ്ങൾ എസ്എഫ്ഐ പ്രവർത്തകർ നിൽക്കുന്നത്.
കസേരയിൽ സബ്ഇൻസ്പെക്ടർ ഇരിക്കുന്നുണ്ട്.
പോലീസുകാർ ഞങ്ങളുടെ എതിർഭാഗത്ത് നിലയുറപ്പിച്ചിട്ടുമുണ്ട്.

പെട്ടെന്നാണ് കുട്ടികൃഷ്ണൻമാസ്റ്റർ കോമരത്തെ പോലെ ഉറഞ്ഞു തുള്ളാൻ തുടങ്ങിയത്.

തലേദിവസം സ്കൂളിൽ കാണിച്ചതിനൊക്കെ പേടിപ്പിക്കുന്ന രോഷത്തോടെ ഉച്ചത്തിൽ ഞങ്ങളെ മാഷ് ചീത്ത പറയാൻ തുടങ്ങി.

പെട്ടെന്നാണ് ജോസഫ് മാഷിന്റെ മേശപ്പുറത്ത് ഉണ്ടായിരുന്ന ചൂരൽ വലിച്ചെടുത്ത് ഞങ്ങളെ ഓരോരുത്തരെയും വിളിച്ചു മുന്നോട്ടു നിർത്തി കുട്ടികൃഷ്ണൻ മാസ്റ്റർ ആഞ്ഞുവീശി അടിച്ചു തുടങ്ങിയത്.

എത്ര അടി കൊണ്ടു എന്ന് ഇപ്പോഴും എനിക്ക് പറയാൻ കഴിയില്ല.
പക്ഷേ ഓരോരുത്തരെയും അടിച്ചു കഴിഞ്ഞ് ശേഷം ആക്രോശിച്ചുകൊണ്ട് മാഷ് ഞങ്ങളെ ഓഫീസിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് തള്ളുകയായിരുന്നു.

ചന്തിയിൽ കിട്ടിയ തല്ലിന്റെ കടുത്ത വേദനയുമായി ഞങ്ങൾ ഓരോരുത്തരും അവരവരുടെ ക്ലാസ് റൂമിൽ കയറി ഇരുന്നു.

പിന്നീട് എന്താണ് സംഭവിച്ചത് എന്ന് അറിയില്ല.
ഒരു മണിക്കൂറോളം കഴിഞ്ഞാണ് പോലീസ് വണ്ടി ഗ്രൗണ്ടിൽ നിന്ന് പോയത് എന്ന് ഞങ്ങൾക്കറിയാം.

ഈ അനുഭവക്കുറിപ്പ് വായിക്കുന്നവർ ഒരു കാരണവശാലും കുട്ടികൃഷ്ണൻ മാസ്റ്റർ അടിയന്തരാവസ്ഥയുടെ അനുകൂലിയായിരുന്നു എന്ന് തെറ്റിദ്ധരിക്കരുത്.
അടിയന്തരാവസ്ഥക്കെതിരെ അന്ന് ഞങ്ങൾ നടത്താൻ ശ്രമിച്ച പഠിപ്പ്മുടക്ക് എങ്ങനെ വിജയിപ്പിക്കാം എന്ന് ആലോചിക്കാൻ വേണ്ടി രണ്ടുദിവസം മുമ്പ് രഹസ്യമായി ഞങ്ങൾ നടത്തിയ യോഗത്തിലും കുട്ടികൃഷ്ണൻ മാസ്റ്റർ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നതും അറിയുക.

പക്ഷേ ആ അടിയന്തരാവസ്ഥാപോലീസ് ഇൻസ്പെക്ടറുടെ മുൻപിൽ വെച്ച് അയാൾ പോലും കിടുങ്ങിപ്പോകുന്ന രീതിയിൽ ഞങ്ങളെ തല്ലി ഓഫീസിന് പുറത്തേക്ക് മാസ്റ്റർ തള്ളിയിരുന്നില്ല എങ്കിൽ ഞങ്ങൾ എത്തിപ്പെടുക പോലീസ് വണ്ടിയിൽ ആയിരുന്നു.
ഞങ്ങളെ അറസ്റ്റ് ചെയ്തു കൊണ്ടുപോകാൻ ആയിരുന്നു പൊലീസ് വന്നിരുന്നത്.
അങ്ങനെ അറസ്റ്റ് ചെയ്തു കൊണ്ടുപോയിരുന്നെങ്കിൽ ഞങ്ങൾ എന്താകുമായിരുന്നു എന്ന് ഇപ്പോൾ ചിന്തിക്കാൻ പോലും വയ്യ. അതായിരുന്നു ആ കാലം.

അന്നത്തെ ഇൻസ്പെക്ടറുടെ മുമ്പിൽ ആകാശംമുട്ടെ തല ഉയർത്തി നിൽക്കുന്ന ഒരു ഗുരുവും ആ ഗുരുവിന്റെ ശിക്ഷ ഏറ്റുവാങ്ങുന്ന ശിഷ്യന്മാരും ഉണ്ടായിത്തീർന്നപ്പോൾ ഇടപെടാൻ കഴിയാത്ത രീതിയിൽ അശക്തനായി പോയ ഒരു പോലീസ് ഇൻസ്പെക്ടറെ കുട്ടികൃഷ്ണൻ മാസ്റ്ററുടെ ആത്മശക്തി അവിടെ അവിടെ സംഭവിച്ച മഹാ സത്യം.

-സമദ് മഴ

28/11/2024

10/02/2024

👆🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹പുൽക്കൊടി ക്കൂട്ടത്തിന്റെ രണ്ടാം ജലസമരം വേണ്ടിവരില്ലെന്ന ആഹ്ലാദം എല്ലാവരുമായുംപങ്കിടുകയാണ്.
അതിവേഗം പദ്ധതിയുടെ പ്രവർത്തനം മുന്നോട്ട് നീങ്ങുമെന്ന വലിയ പ്രതീക്ഷയിൽ കാര്യങ്ങൾ ചേർന്നിരിക്കുന്നു.
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹