27/09/2025
(ਕੁੱਝ ਸ਼ਬਦ)
ਦਸਮੇਸ਼ ਪਿਤਾ ਦੇ ਚਾਰ ਸਾਹਿਬਜ਼ਾਦੇ:-----
ਤੂੰ ਕਲਗੀਧਰ, ਦਸਮੇਸ਼ ਪਿਤਾ, ਤੂੰ ਸਾਹਿਬ-ਏ-ਕਮਾਲ,
ਤੇਰੇ ਲਾਲਾਂ ਦੀ ਸ਼ਹੀਦੀ, ਦੇ ਗਈ ਅਨੋਖੀ ਮਿਸਾਲ।।
ਚਾਰੇ ਪੁੱਤਰ ਵਾਰ ਦਿੱਤੇ, ਧਰਮ ਦੀ ਖਾਤਿਰ ਜਦੋਂ,
ਕੌਮ ਦੇ ਲਈ, ਤੂੰ ਲਿਖਿਆ ਇਤਿਹਾਸ ਅਟੱਲ ਓਦੋਂ।।
ਅਜੀਤ ਤੇ ਜੁਝਾਰ, ਚਮਕੌਰ ਦੀ ਜੰਗ ਵਿੱਚ ਲੜੇ,
ਦੋ ਸਿੰਘ ਸੂਰਮੇਂ, ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਨਾਲ ਜਾ ਕੇ ਅੜੇ।।
ਮੌਤ ਨੂੰ ਮਖੌਲਾਂ ਕੀਤੀਆਂ, ਡੋਲੇ ਨਾ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਉਹ,
ਪਿਤਾ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ, ਧਰਮ ਦੀ ਸ਼ਾਨ ਵਧਾ ਗਏ ਉਹ।।
ਦੋ ਛੋਟੇ ਲਾਲ, ਜ਼ੋਰਾਵਰ ਤੇ ਫ਼ਤਿਹ ਸਿੰਘ ਪਿਆਰੇ,
ਨਿੱਕੀਆਂ ਜਿੰਦਾਂ, ਵੱਡੇ ਸਾਕੇ, ਜੱਗ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਰੇ।।
ਨੌਂ ਤੇ ਸੱਤ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ, ਪਰ ਸਿਦਕ ਸੀ ਕਮਾਲ ਦਾ,
ਸੂਬੇ ਦੀ ਕਚਹਿਰੀ ਵਿੱਚ, ਨਾ ਡਰਿਆ ਕੋਈ ਬਾਲ ਤਾਂ।।
ਦਾਦੀ ਮਾਂ ਗੁਜਰੀ ਜੀ ਦੀ ਗੋਦ ਵਿੱਚ, ਲਏ ਸਿਦਕ ਦੇ ਘੁੱਟ,
ਸਰਹਿੰਦ ਦੀਆਂ ਠੰਡੀਆਂ ਕੰਧਾਂ, ਜਿੱਥੇ ਖੜ੍ਹੇ ਰਹੇ ਅਡੁੱਟ।।
ਕੀਤਿਆਂ ਤਸੀਹੇ ਜਾਲਮਾਂ ਨੇ, ਧਰਮ ਬਦਲਣ ਦੀ ਗੱਲ,
ਪਰ ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ ਬਾਲਕ, "ਸਿੱਖੀ ਸਾਡੀ ਰਹੇਗੀ ਅਟੱਲ।।
ਨਿਉਂਹਾਂ ਵਿੱਚ ਚਿਣਵਾ ਦਿੱਤਾ, ਪਰ ਮੂੰਹੋਂ ਨਾ ਸੀਅ ਕੱਢੀ,
ਸਿੱਖੀ ਦੀ ਸ਼ਾਨ ਲਈ, ਕੁਰਬਾਨੀ ਅਨੋਖੀ ਕਰ ਛੱਡੀ।।
ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਨੇ, ਫਿਰ ਪੰਥ ਨੂੰ ਗਲ ਲਾਇਆ,
"ਇਨ੍ਹਾਂ ਪੁੱਤਰਾਂ ਦੇ ਸਦਕੇ, ਲੱਖਾਂ ਨੂੰ ਸਿੰਘ ਸਜਾਇਆ।।
ਧਰਮ ਦੀ ਖਾਤਿਰ, ਸਭ ਕੁਝ ਵਾਰਨ ਵਾਲੇ,
ਸਿੱਖੀ ਸਿਦਕ ਨੂੰ ਸਦਾ ਲਈ ਅਮਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ।।
ਚਾਰ ਸਾਹਿਬਜ਼ਾਦੇ, ਸਾਡੀ ਆਨ ਤੇ ਸ਼ਾਨ ਹੋ,
ਤੁਹਾਡੀ ਕੁਰਬਾਨੀ, ਹਰ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਰਹੇਗੀ।।
ਧੰਨ ਧੰਨ ਸਾਹਿਬਜ਼ਾਦੇ! ਧੰਨ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ।।
ਸਤਿਨਾਮ ਸ਼੍ਰੀ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ।।