16/08/2025
🌸 एउटी विवाहित स्त्रीले विवाहपछि यसरी मन पोख्छिन्… 🌸
विवाह भनेको केवल उत्सव, मेहन्दी र रातो सारीको सजावट मात्र होइन।
विवाहपछि एक नारीले नयाँ संसारमा पाइला टेक्छिन्,
तर त्यो संसारले कहिल्यै माइती जस्तो मिठास दिन सक्दैन।
त्यसैले एउटी विवाहित स्त्रीले विवाहपछि आफ्नो मन यसरी पोख्छिन्—
👉 "पति हुन तर प्रिय जस्तै हुँदैनन्।"
शुरुमा प्रेमजस्तै लाग्ने भए पनि,
समयसँगै जिम्मेवारी र कर्तव्यले
त्यो मधुरता कम गरिदिन्छ।
👉 "सासु हुन् तर आमा जस्तै हुँदैनन्।"
आमाले माया दिन्छिन्, चुपचाप पीडा बोक्छिन्,
तर सासुले आलोचना गर्छिन्, अपेक्षा गर्छिन्।
त्यसैले विवाहित स्त्रीको मन भन्छ— "सासु कहिल्यै आमा जस्तै हुँदैनन्।"
👉 "ससुरा हुन् तर पिता जस्तै हुँदैनन्।"
पिताले सधैं रक्षा गर्छन्, ढाल बन्छन्,
तर ससुराले त्यस्तो आत्मीयता शायदै दिन सकून्।
👉 "नन्द हुन् तर दिदी–बहिनी जस्तै हुँदैनन्।"
माइतीकी बहिनीले आँसु पुछ्छे,
तर नन्दसँग प्रायः प्रतिस्पर्धा वा दूरी महसुस हुन्छ।
👉 "देवर हुन् तर भाई जस्तै हुँदैनन्।"
भाईले रक्षा गर्छ, रहर पूरा गर्छ,
तर देवरसँग त्यो आत्मीय बन्धन कहिल्यै पुरै बन्न सक्दैन।
👉 "घर हो तर कहिल्यै आफ्नो माइती घर जस्तो हुँदैन।"
घर केवल पर्खाल र छानो होइन,
घर भनेको आफ्नोपन हो, मायाको छायाँ हो।
तर विवाहित नारीको लागि त्यो घर
हामीले भनेझैँ “घर” बन्न निकै समय लाग्छ।
👉 "पोइल हो तर आफ्नो माइती जस्तो हुँदैन।"
माइतीको माया नि:स्वार्थ हुन्छ,
तर ससुरालीको माया प्रायः शर्तसहित आउँछ।
त्यसैले विवाहित स्त्रीको हृदयमा एउटा तीतो सत्य अंकित हुन्छ—
“ससुराल त कहिल्यै माइतीजस्तो हुँदैन।”
🌿
यी शब्दहरू कुनै गुनासो मात्र होइनन्,
यी शब्दहरू विवाहित प्रत्येक नारीको मौन पीडा र तीतो अनुभव हुन्।
एक नारी विवाहपछि नयाँ संसारमा रमाउन खोज्छिन्,
तर भित्र–भित्रै आफ्नो जग, आफ्नो माइती, आफ्नो न्यानोपन
सधैं सम्झिरहन्छिन्।
🌸
त्यसैले,
👉 विवाहपछि यदि घरका सदस्यहरूले
नयाँ बुहारीलाई प्रेमले, आस्थाले, आत्मीयताले स्वागत गरे,
👉 यदि सासु वास्तवमै आमा झैँ बनिन्,
👉 यदि ससुरा पिता झैँ बने,
👉 यदि नन्द र देवर बहिनी–भाई झैँ बने,
👉 यदि त्यो घर मायाले भरियो भने,
त्यो घर साँचो घर बन्नेछ,
त्यो सम्बन्ध स्वर्गीय सम्बन्ध बन्नेछ,
र विवाहित स्त्रीले फेरि भन्नुपर्नेछैन—
“ससुराल त माइती जस्तो हुँदैन।”
💐🙏
