Pregnancy_malayalam

11/09/2023

2021 മാർച്ച്‌ 29 - നാർന്നു എന്റെ വിവാഹം.2022 ജൂണിൽ ആണ് ഞാൻ പ്രെഗ്നന്റ് ആയത്.... എല്ലാവർക്കും ഒരുപാട് സന്തോഷം ആയി... എന്റെ ഒരു കസിന്റെ കുട്ടിയുടെ 28- ഉം പിറന്നാളിന്റ അന്നാണ് ഞാൻ ടെസ്റ്റ്‌ ചെയ്തത്. പരിപാടി കഴിഞ്ഞു അന്ന് തന്നെ ഡോക്ടറെ കാണിച്ചു...15 നു ദിവസത്തിനു ശേഷം സ്കാനിംഗ് എടുത്ത് കാണിക്കാൻ പറഞ്ഞു... ഞാൻ വർക്ക്‌ ചെയ്യുന്നുണ്ടാർന്നു.. ഈ 15 ദിവസം റെസ്റ് എടുക്കാനും പറഞ്ഞു.. അങ്ങനെ സ്കാനിംഗ് കഴിഞ്ഞു...ഹാർട്ട്‌ ബീറ്റ് ഒക്കെ ഉണ്ടെന്നു പറഞ്ഞു കേട്ടപ്പോൾ ഒരുപാട് സന്തോഷം ആയി... ഫെബ്രുവരി 10 നാർന്നു date. ഡിസംബർ 31 വരെ ഞാൻ ഡ്യൂട്ടിക്ക് പോയിരുന്നു.ജനുവരി 27 നു ലാസ്റ്റ് സ്കാനിംഗ് എടുത്തു കാണിച്ചു.. അന്നാണ് ആദ്യമായി pv ചെയ്തത്... ഡോക്ടറുടെ op - യിലേക്ക് കയറാൻ തന്നെ എനിക്കന്നു നല്ല ടെൻഷൻ ആയിരുന്നു... അങ്ങനെ അതും കഴിഞ്ഞു.. സഹിക്കാൻ പറ്റുന്ന വേദന മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ... ഉണ്ണി നന്നായി ഇറങ്ങി വന്നിട്ടുണ്ട്.. പക്ഷെ cervix ഓപ്പൺ ആയിട്ടില്ല എന്ന് പറഞ്ഞു..30 നു വന്നു അഡ്മിറ്റാവാനും പറഞ്ഞു. ട്യൂബ് ഇടേണ്ടി വരും എന്നും പറഞ്ഞു... അങ്ങനെ വീട്ടിൽ വന്നു യൂട്യൂബിൽ സെർച്ച്‌ ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി.. നല്ല വേദന ഉണ്ടാവും എന്നോർത്തു ടെൻഷൻ ആയി വീണ്ടും... അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ 30 നു ഉച്ചക്ക് അഡ്മിറ്റാവാൻ പോയി... Dr pv ചെയ്തു... പക്ഷെ അന്നെനിക്ക് ഒട്ടും തന്നെ വേദന തോന്നിയില്ല...2 ദിവസം കൊണ്ട് നല്ല മാറ്റം ഉണ്ട്.. ട്യൂബ് ഒന്നും ഇടേണ്ട..2cm dialation ഉണ്ടെന്നു പറഞ്ഞു... അപ്പോൾ ഒരു പകുതി ആശ്വാസം ആയി..അങ്ങനെ ഡ്രെസ്സൊക്കെ മാറ്റി ലേബർ റൂമിലേക്ക് പോയി... പിന്നെ അവർ കുട്ടീടെ മിടിപ്പൊക്കെ നോക്കി, ബ്ലഡ്‌ ടെസ്റ്റ്‌ ഒക്കെ ചെയ്തു...ഉച്ചക്ക് 2 മണിക്ക് ഒരു ടാബ്ലറ്റ് കഴിക്കാൻ തന്നു.. പക്ഷെ പ്രത്യേകിച്ച് വേദന ഒന്നും വന്നില്ല. അമ്മയും ഏട്ടനും പുറത്തുണ്ടായിരുന്നു ( hus)... ഞാൻ ഇടക്കിടക്ക് അവരെ കാണാൻ പോയി.... റൂമിൽ പോകട്ടെ ചോദിച്ചപ്പോൾ dr വിടണ്ട എന്നാണ് പറഞ്ഞെ എന്ന് ഒരു സിസ്റ്റർ പറഞ്ഞു.... അന്ന് രാത്രി ലേബർ റൂമിൽ തന്നെ കിടന്നു.... ഉറക്കം വരുന്നേ ഇല്ല... തിരിഞ്ഞും മറഞ്ഞും കിടന്നു... വേറെ ഒരാൾ കൂടെ എന്റെ ഒപ്പം അഡ്മിറ്റായിരുന്നു, അവർക്കും വേദന ഒന്നും ഇല്ല... പിറ്റേന്ന് രാവിലെ 4 മണിക്ക് ഒരു ടാബ്ലറ്റ് കൂടി കഴിക്കാൻ തന്നു.. 6 മണിക്ക് എനിമ തന്നു... എന്നിട്ട് റൂമിൽ പോയി ഫ്രഷ് ആയി ഒരു മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ എത്താൻ പറഞ്ഞു... പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയപ്പഴേ അമ്മയെ കണ്ടു... അമ്മോട് അതിനുള്ളിലെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ വിവരിച്ചു കൊടുത്തു.. എന്നിട്ട് കുളിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞു ഭക്ഷണവും കഴിച്ചു വീണ്ടും ലേബർ റൂമിലോട്ട്... കുഞ്ഞിന്റെ മിടിപ്പൊക്കെ നോക്കി. എല്ലാം ok... ഇടക്കിടക്ക് സിസ്റ്റേഴ്സ് വേദന വരുന്നുണ്ടോ ചോദിക്കും.. ഇല്ല എന്ന് പറഞ്ഞു ഞാൻ തലയാട്ടും പിന്നെ മറ്റേ കുട്ടിയോടും ചോദിക്കും അവളും ഇല്ല എന്ന് പറഞ്ഞു തലയാട്ടും എന്നിട്ട് ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും മുഖാമുഖം നോക്കി ചിരിക്കും....അങ്ങനെ കേട്ടുകഥകളിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായ ഒരു അന്തരീക്ഷം ആയിരുന്നു അവിടെ.... 9 മണി ആയപ്പോൾ കയ്യിൽ കാനുല ഇട്ടു അപ്പോളും ചോദിച്ചു വേദനയുണ്ടോന്ന്... കാനുല ഇട്ട വേദനയല്ലാതെ വേറൊരു വേദനയും എനിക്കില്ലായിരുന്നു... അതിനിടയിൽ ഡ്യൂട്ടി dr വന്നു pv ചെയ്തു....3 ഫിംഗർ ലൂസ് ആയിട്ടുണ്ടെന്നു പറഞ്ഞു......നിനക്ക് വേദന തോന്നുന്നില്ല എന്ന് പറയുമ്പോൾ അത്ഭുതം ആണ്... അതും ആദ്യത്തെ ഡെലിവറി ആയിട്ട് പോലും... ഓരോരുത്തർ ഈ സമയത്തൊക്കെ ഇവിടെ നിലവിളി തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ടാകും എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു... അതൊക്കെ കേൾക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് മനസ്സിന് വല്ലാത്ത ആശ്വാസമായിരുന്നു... ഞാൻ വീണ്ടും പുറത്തു പോയി ഏട്ടന്റെ കൂടെ കുറെ നടന്നു...10 മണി ആയപ്പോൾ ഉള്ളിലേക്ക് കയറാൻ പറഞ്ഞു.... അമ്മയോടും ഏട്ടനോടും പറഞ്ഞു ഞാൻ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി... വേദന വരത്തോണ്ട് അമ്മക്ക് നല്ല ടെൻഷൻ ഉണ്ടായിരുന്നു...അത് കണ്ടപ്പോൾ എനിക്കും ഒരു പേടി തോന്നി..10 മണിക്ക് ഒരു dr വന്നു വീണ്ടും pv... എന്നോട് ചോദിച്ചു വേദനയൊന്നും ഇല്ലേ...4 ഫിംഗർ ലൂസ് ആയിന്നു എന്ന്... എല്ലാവരും ഇങ്ങനെ ചോദിക്കുമ്പോൾ എന്റെ ടെൻഷൻ കൂടി... പിന്നെ ഞാൻ കള്ളം പറഞ്ഞു.. ചെറിയ വേദന ഉണ്ടെന്നു..10.30 നു എന്റെ dr വന്നു. എനിക്ക് നല്ല ഇഷ്ടമായിരുന്നു ആ ഡോക്ടറെ... ന്തൊക്കെ മോളെ വിശേഷം ന്നു ചോദിച്ചു pv ചെയ്തു. 5 ഫിംഗർ ഡയലേഷൻ. എന്റെ പേടി കൂടി കാരണം എനിക്ക് പേരിനു പോലും ഒരു വേദന ഇല്ല... എന്നിട്ട് dr ഒരു സിസ്റ്ററോട് മാറ്റി കിടത്താൻ പറഞ്ഞു...10.45 നു വെള്ളം പൊട്ടിച്ചു,11.30 നു ഡ്രിപ്പും ഇട്ടു... അപ്പോൾ പിന്നെ പെട്ടന്ന് വേദന തുടങ്ങി... എന്നാലും ഞാൻ സഹിച്ചു...12.15 ആയപ്പോ മെയിൻ ടേബിളിൽക്ക് മാറ്റി കിടത്തി.... അത്യാവശ്യത്തിനു നല്ല വേദന ഉണ്ടായിരുന്നുവെങ്കിലും നിലവിളിച്ചൊന്നും ഇല്ല... നല്ല വേദന വരുമ്പോ പുഷ് ചെയ്യാനും പറഞ്ഞു... ഒരു മണിയായിട്ടും ഒരു മാറ്റവും വരുന്നില്ല... വേദന ഉണ്ട്താനും...അപ്പോഴേക്കും dr വന്നു.. എന്നിട്ട് dr എന്നോട് പറഞ്ഞു ഞാൻ സഹായിക്കാട്ടോ മോളെ എന്ന്... Forceps, delivery aayirunnu... കുഞ്ഞല്പം weight കൂടുതൽ ആയിരുന്നു. 1.21 nu ഞാനൊരു അമ്മയായി.. പെൺകുഞ്ഞാണെന്നു പറഞ്ഞു എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് കുഞ്ഞിനെ വെച്ചുതന്നു...ആ സമയത്തെ സന്തോഷം പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ പറ്റില്ല... സ്റ്റിച് ഇട്ടതൊക്കെ തരിപ്പിച്ചതിനു ശേഷമാണ്.... അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഒന്നും അറിഞ്ഞില്ല... പിന്നെ എന്നെയും കുഞ്ഞിനേയും വേറെ ഒരു സെക്ഷനിലേക്ക് മാറ്റി...അപ്പോൾ എനിക്ക് എനിക്ക് എന്റെ അമ്മയെ കാണിച്ചുതന്നു.7 മണിക്ക് റൂമിലേക്കും ഷിഫ്റ്റ്‌ ചെയ്തു.. ഒരുപാട് പേടിച്ചിരുന്നു ഓരോ പ്രസവകഥകൾ കേട്ടിട്ട്...ദൈവാനുഗ്രഹം കൊണ്ട് എല്ലാം ഭംഗിയായി നടന്നു.. ഒരു 2 മണിക്കൂർ നീണ്ട പ്രസവവേദന... അത്രേ ഉണ്ടായുള്ളൂ.. വീട്ടിലെത്തി പിന്നെ നല്ല ബുദ്ധിമുട്ടായിരുന്നു.... ഇരിക്കാനും കിടക്കാനും.. Forceps ഡെലിവറി ആയതു കൊണ്ട് സ്റ്റിച് കുറച്ചു കൂടുതൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.ഒരു മാസത്തോളം സമയം എടുത്തു മുറിവുണങ്ങാൻ.... ഇപ്പൊ ഞാനും എന്റെ മോളും സുഖമായിരിക്കുന്നു...ഇന്നേക്ക് 53 ദിവസം ആയി മോൾക്ക്. ദ്വിതി എന്നാണ് കുഞ്ഞിന് പേരിട്ടത്...🥰

Written by Roopa

10/09/2023

വിവാഹം കഴിഞ്ഞു ആദ്യനാളിൽ തന്നെ പെട്ടെന്നൊരു കുഞ്ഞ് എന്ന സ്വപ്നം എനിക്കും ഇക്കാക്കും ഒരേ പോലെ ഉണ്ടായിരുന്നു.
നിന്നെ പോലെ ഉണ്ടകണ്ണുള്ള ഒരു സുന്ദരികുട്ടിയെ എനിക്ക് വേഗം തരണേയെന്ന് ഇക്ക പറയുമ്പോഴും അത് സാധിച്ചുകൊടുക്കാൻ കഴിയാത്തത്തിലുള്ള സങ്കടം ഒരു മാസം ആയപ്പോഴേ എനിക്ക് തുടങ്ങി.
ആദ്യം മുതലേ pcod കാരണം irregular period ഉള്ള എനിക്ക് വിവാഹശേഷവും അങ്ങനെ തന്നെയായിരുന്നു, മാസമുറ രണ്ട് മാസം കഴിഞ്ഞിട്ടും എന്നെത്തേടി വരാതായപ്പോൾ അത് ഒരു കുഞ്ഞ് എന്ന ഞങ്ങളുടെ സ്വപ്നത്തിന് തടസ്സമാകുമോ എന്ന പേടി മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ, ആ പേടി അവിടെ നിലനിർത്തിക്കൊണ്ട് തന്നെ ഇക്ക പ്രവാസത്തിലേക്ക് പോയി,
പോകുന്നതിന്റെ തലേന്ന് രാത്രി എന്റെ വയറിൽ മുഖമമർത്തി ഒരു ചൂട് ചുമ്പനം നൽകുമ്പോൾ എന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞൊഴുകിയത് ഇക്ക പോകുന്ന സങ്കടത്തേക്കാൾ ഉപരി ഇക്കയുടെ ആഗ്രഹം സാധിച്ചുകൊടുക്കാൻ ആവാത്തതിലായിരുന്നു.
എനിക്കുറപ്പുണ്ട് നമ്മുട കുഞ്ഞ് ഇവിടെയുണ്ടെന്ന് ഇക്ക എന്റെ വയറിൽ കൈവെച്ചു പറയുമ്പോഴും ഒരു വര മാത്രം തെളിഞ്ഞു കാണുന്ന നാലഞ്ചു urine pregnancy test card കൾ ഞാൻ മുറുകെ പിടിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.
നാളെ രാവിലെ തന്നെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയി periods regular ആക്കാൻ ഉള്ള ട്രീറ്റ്മെന്റ് സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്യണം എന്ന് വിളിക്കുമ്പോൾ ഒക്കെ ഇക്ക ഓർമിപ്പിച്ചു
അടുത്ത് തന്നെയുള്ള ഒരു ലേഡി dr നെ കണ്ടു സ്കാനിംഗ് ഉൾപ്പെടെ എല്ലാ test കളും കഴിഞ്ഞു periods ആവാനുള്ള മരുന്നും വാങ്ങി
പക്ഷെ പിന്നെയുംഒരു മാസം കഴിഞ്ഞിട്ടും എനിക്ക് ഒരിക്കൽ പോലും പീരിയഡ് ആയിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല അപ്പോഴേക്കും വിവാഹം കഴിഞ്ഞിട്ട് മൂന്നര മാസം ആയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു
അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ പ്രശസ്തനായ മറ്റൊരു guinacologist നെ കാണാൻ തീരുമാനിച്ചു ഒരു radiologists കൂടിയായ അദ്ദേഹം അപ്പോൾ തന്നെ സ്കാനിംഗ് ചെയ്തു നെട്ടി ദൈവത്തെ വിളിച്ചു, കൂടെ വന്ന ഇക്കാന്റെ ഉമ്മ എന്താ എന്ന് ടെൻഷനോടെ ചോദിച്ചപ്പോൾ dr ഞങ്ങളോട് പറഞ്ഞത് നിങ്ങളുടെ വാക്കും കേട്ട് മെൻസസ് ആവാൻ ഉള്ള മരുന്ന് ഞാൻ തന്നിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ ഇന്ന് ഒരു കൊലപാതകി ആയേനെയെന്ന്
എന്താണെന്ന് മനസ്സിലാകാതെ ഉമ്മാന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയ എനിക്ക് dr സ്‌ക്രീനിൽ കാണിച്ചു തന്നു എന്റെ കുഞ്ഞിനെ 🥰 ആ നിമിഷം ഞാൻ ഓർത്തത് ഗൾഫിലേക്ക് പോകുന്നതിന്റെ തലേന്ന് രാത്രി ഇക്ക എന്റെ വയറിൽ ചുംബിച്ചതായിരുന്നു.
Dr dr scaning റിപ്പോർട്ട്‌ എടുത്ത് കയ്യിൽ തന്ന് എന്റെ റൂമിലേക്ക് വന്നിരിക്കാൻ പറഞ്ഞു
പക്ഷെ ഞാൻ അവിടെന്ന് ഇറങ്ങിയോടി ഫോണെടുത്തു ഇക്കയെ വിളിച്ചു ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആണെന്ന് പോലും മറന്ന് ഞാൻ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു, ഞാൻ പോലും ഇല്ല എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടും ഇക്കാക്ക് എങ്ങനെ മനസ്സിലായി എന്റെ വയറ്റിലെ ജീവന്റെ തുടിപ്പ് എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ ഇക്ക പറഞ്ഞു :ഞാൻ അവളുടെ ഉപ്പയാടീ..... എന്ന്

അപ്പോഴേക്കും ഉമ്മ എന്തൊക്കെയോ മരുന്നൊക്കെ വാങ്ങി വന്നു ഞങ്ങൾ വീട്ടിലേക്ക് പോയി.
അടുത്ത മാസം കാണിക്കാൻ ഉള്ള date ആയപ്പോൾ ഒരു male dr ആയത് കൊണ്ട് തന്നെ അയാളുടെ അടുത്തേക്ക് ഞാൻ ഇല്ല എന്ന് തീർത്തു പറഞ്ഞു, പക്ഷെ ഒരു തവണ കൂടെ അയാളെ കാണിച്ചു വേറെ എവിടേക്കെങ്കിലും മറിക്കാണിക്കാം എന്ന വീട്ടുകാരുടെ നിർബന്ധത്തിന് വഴങ്ങി വീണ്ടും ആ ഡോക്ടർന്റെ അടുത്തെത്തിയ എനിക്ക് അറിയാൻ കഴിഞ്ഞത് ഞാൻ ഇതുവരെ കേട്ടിട്ട് പോലും ഇല്ലാത്ത രണ്ട് അറകൾ ഉള്ള ഒരു ഗർഭപാത്രത്തെ പറ്റിയായിരുന്നു.
Dr പറഞ്ഞു തനിക്ക് ഗർഭപാത്രതിന് രണ്ടു അറകൾ ആണ് ചുരുക്കം ചിലരിൽ മാത്രം കണ്ടു വരുന്ന ജന്മനയുള്ള അവസ്ഥയാണിത്, ഒരു 7/8മാസം വരെ പേടിക്കാൻ ഒന്നുമില്ല നമ്മുക്ക് നോക്കാം
എക്സ്ട്രാ കുറെ മെഡിസിൻസും നെക്സ്റ്റ് കാണിക്കേണ്ട date ഉം തന്ന് വിട്ടു.

ഡോക്ടർ പറഞ്ഞതെല്ലാം കേട്ട് ടെൻഷൻ ആയ ഞാൻ ഇനി എന്തായാലും അങ്ങോട്ട് പോകില്ലെന്ന് വാശിപിടിച്ചു
അടുത്ത തവണ കാണിക്കേണ്ട ഡേറ്റ്നു ഒരാഴ്ച മുമ്പ് തന്നെ ഉണ്ടായ വയറു വേദന കാരണം ഞങ്ങൾ ആദ്യം കാണിച്ച അടുത്ത് തന്നെയുള്ള ആ ലേഡി ഡോക്ടർ ന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി, മറ്റേ ഡോക്ടർ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം കേട്ട ഡോക്ടർ അത് പ്രശ്നമില്ലെന്നും അയൺന്റെയും കൽസ്യത്തിന്റെയും ഗുളികകൾ condinue ചെയ്തോളൂ ന്നും പറഞ്ഞു വിട്ടു, അന്ന് എനിക്ക് മൂന്നര മാസം ആയിരുന്നു.

ഇടയ്ക്കിടെയുള്ള ചെറിയ വേദനയും ക്ഷീണങ്ങളും ഒഴിച്ചാൽ വേറെ പ്രശ്നങ്ങളൊന്നും തന്നെയില്ലാതെ പിന്നെയും മൂന്നു മാസം കടന്ന് പോയി.
എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് കൂട്ടികൊണ്ട് പോകുന്ന ചടങ്ങ് നിശ്ചയിച്ചു അതിന്റെ ഷോപ്പിങ്ങും ഒരുക്കങ്ങളും കഴിഞ്ഞു,
കൂട്ടലിന്റെ തലേന്ന് ,,
ഞാൻ കുളിക്കുമ്പോൾ ബ്ലഡ്‌ പോലെ എന്തോ കുറച്ചു കണ്ടു, കുറച്ചല്ലേ സാരമില്ല എന്ന് കരുതി അത് വിട്ടു
അന്ന് ഉച്ച കഴിഞ്ഞതു മുതൽ പീരിയഡ്സ് വരുന്നത് പോലെ വേദന വരാനും പോകാനും തുടങ്ങി അതെല്ലാം ഗർഭത്തിന്റെ സാധാരണ ലക്ഷണങ്ങൾ മാത്രമാകാം എന്ന് വിശ്വസിച്ചു ആരോടും പറയാതെ അന്നത്തെ പകൽ കഴിച്ചുകൂട്ടി.
എന്നത്തേയും പോലെ കിടന്ന ശേഷം ഇക്കാക്ക് ഫോൺ വിളിക്കുമ്പോൾ നടുവിന്ന് തുടങ്ങി അടിവയറ്റിലേക്ക് വ്യാപിക്കുന്ന വേദന പറഞ്ഞു ഇക്കയെ കൂടെ വിഷമിപ്പിക്കണ്ടന്ന് കരുതി ഞാൻ കടിച്ചു പിടിച്ചു.
എന്നാൽ എന്റെ ശ്വാസം പോലും മാറിയാൽ മനസ്സിലാക്കുന്ന ഇക്ക എന്നോട് ഒരുപാട് വട്ടം ഇങ്ങോട്ട് ചോദിച്ചു എന്താ നിനക്ക് എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടോ?
ഒന്നുല്ല ചെറിയൊരു നടുവേദന വേറെ ഒന്നും ഇല്ലന്ന് പറഞ്ഞു സമദാനിപ്പിച്ചു, ഷോപ്പിലെ തിരക്ക് കാരണം ഉറങ്ങിക്കോ എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിൽ ഉമ്മാനെ വിളിക്കണേയെന്ന് പറഞ്ഞു ഫോൺ വെച്ചു

സമയം പത്തുമണി ആവാറായിരുന്നു, ഉറങ്ങിപ്പോയാൽ വേദന കുറയുമെന്ന് കരുതി കണ്ണടച്ച് കിടന്നു
പുറത്തെ ശക്തമായ മഴയുടെയും ഇടിമിന്നലിന്റെയും സൗണ്ട് കേട്ട് നെട്ടിയുണർന്ന ഞാൻ സമയം നോക്കിയപ്പോൾ പത്തര പോലും ആയിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല
പിന്നെയും അടിയിൽ എന്തോ നനവ് തോന്നിയ ഞാൻ ബാത്‌റൂമിൽ പോയി നോക്കിയപ്പോൾ കടും ചുവപ്പ് നിറത്തിൽ വരുന്ന ബ്ലഡ്‌ കണ്ടു പേടിച്ചു പോയി, തിരിച്ചു വന്ന് കിടക്കാൻ പോയിട്ട് ഒന്നിരിക്കാൻ പോലും വേദന കൊണ്ട് എനിക്കയില്ല, ഞാൻ കരുതി എനിക്ക് പീരിയഡ്സ് ആവുകയാണ്,
പക്ഷെ അതെങ്ങനെ 28 ആഴ്ച ഗർഭിണിയായ എനിക്ക് എന്ത് പീരിയഡ്സ് വരാനാ......?

കുറെ നേരം മുറിയിലൂടെ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നടന്നു, ഒരൽപ്പം വേദന കരഞ്ഞപ്പോൾ പോയി കിടന്നു, ഓരോ മിനിറ്റിനും മണിക്കൂറിന്റെ ദൈര്‍ഘ്യംതോന്നി,
കുറഞ്ഞും കൂടിയും വന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന വേദനയെ കടിച്ചുപിടിച്ചു കൊണ്ട് തന്നെ 1മണിയും 2മണിയും ഒക്കെ പിച്ചവെച്ചു വന്നെങ്കിലും ഈ രാത്രി എന്നെക്കൊണ്ട് വെളുപ്പിക്കാനാകുമോയെന്ന് ഞാൻ ചിന്തിച്ചു.
ആരെയെങ്കിലും ഒന്ന് വിളിക്കണമെങ്കിൽ എഴുനേൽക്കാൻ നോക്കിയിട്ട് ഒരു തരത്തിലും ആകുന്നില്ല, ഫോണ് എടുത്ത് വിളിക്കാമെന്ന് കരുതിയപ്പോൾ കൈ തട്ടി അത് താഴെ വീണു,
കുറച്ചു മാത്രം വീർത്തു വന്ന എന്റെ വയറു ഞാൻ പൊത്തിപ്പിടിച്ചു ആർത്തു കരഞ്ഞു, പക്ഷെ ആ ആ ശബ്ദവും മഴയിൽ ലയിച്ചതല്ലാതെ ആരും തന്നെയത് കേട്ടില്ല.

ഓരോ തവണ വേദന കുറയുമ്പോഴും പിന്നെ തുടങ്ങുന്നത് അതിന്റെ പത്തിരട്ടിയിലായിരുന്നു, അങ്ങനെ ഒരൽപ്പം കുറഞ്ഞ സമയം ഞാൻ പതിയെ എഴുന്നേറ്റതും തളർന്നു നിലത്തേക്ക് വീണുപോയി,
പക്ഷെ ഫോൺ കിട്ടി വേഗം ഉമ്മാനെ വിളിചെങ്കിലും മഴ കാരണോ നിലത്തു വീണത് കൊണ്ടോ റേഞ്ച് കിട്ടിയില്ല,ഉമ്മനെയും ഉപ്പനെയും മാറിമാറി വിളിച്ചിട്ടും ഒരു തവണ പോലും റിങ് ചെയ്തില്ല
സങ്കടവും ദേഷ്യവും കാരണം ഞാൻ ഫോണ് വലിച്ചെറിഞ്ഞു എഴുനേൽക്കാൻ നോക്കുമ്പോൾ കാലുകൾക്കിടയിൽ പടരുന്ന ചുവന്ന ദ്രാവകം എന്നെ അവിടെ തന്നെ നിശ്ചലമാക്കി

ഉറങ്ങിപ്പോയോ അതോ തളർന്നു ബോധം പോയോ, അറിയില്ല....
പള്ളിയിൽ നിന്നും സുബഹി ബാങ്കിന്റെ ഈരടികൾ ആണ് പിന്നയെന്നെ വിളിച്ചുണർത്തിയത്,
എനിക്ക് ശരിക്കും അത് സർവശക്തനായ അല്ലാഹുവിന്റെ വിളി തന്നെയായിരുന്നു.
ഇല്ലാ.... എന്റെ കുഞ്ഞിന് ഒന്നും വരാൻ ഞാൻ സമ്മതിക്കില്ല എന്നുറപ്പിച്ചു ഞാൻ അവിടെ നിന്നും എഴുനേറ്റു വാതിൽ തുറക്കാൻ ശ്രമിച്ചു,
ഒരു രാത്രി കൊണ്ട് ഒരു ജനത്തിന്റെ വേദന അനുഭവിച്ച എന്റെ ശരീരവും മനസ്സും അതിന്റെ മുമ്പിൽ പരാജയപ്പെട്ടെങ്കിലും ഇപ്പഴും നിലക്കാത്ത എന്റെ ഉദരത്തിലെ ചലനത്തിന് എന്നെ തളർത്താൻ കഴിയില്ലായിരുന്നു.
എഴുനേറ്റ് വാതിൽ തുറന്നു,
ഇനിയും ഒരു നിമിഷം താമസിക്കാതെ ഞങ്ങൾ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് തിരിച്ചു,
എന്താ പറ്റിയതെന്ന് ഉമ്മയും ഉപ്പയും മാറിമാറി ചോദിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും ഒന്നിനും എനിക്ക് മറുപടി ഇല്ലായിരുന്നു.
എന്റെ കുഞ്ഞിന് ഒന്നും വരല്ലേ... എന്ന പ്രാർത്ഥന മാത്രം ആയിരുന്നു മനസ്സിൽ....... 🤲

ക്യാഷ്വലിറ്റിയിൽ കാണിച്ചു ഉടനെ തന്നെ ലേബർ റൂമിലേക്ക് മാറ്റി,
അന്ന് ഓണം ആയതു കൊണ്ട് തന്നെ എന്റെ ഡോക്ടർ ലീവ് ആയിരുന്നു
നേഴ്സ് മാർ മാറിമാറി വന്ന് ഉള്ളു പരിശോധിച്ചു
അവർ അടുത്ത് വന്ന് കാര്യങ്ങൾ ചോദിക്കുകയും സമാധാനിപ്പിക്കുകയും ഒക്കെ ചെയ്യുന്നുണ്ട്
എവിടെയെങ്കിലും വീണോ ഡോക്ടർ rest പറഞ്ഞിരുന്നോ എന്നൊക്കെ ചോദിച്ചു
പിന്നെയും വന്ന് ഉള്ളു നോക്കും
പിന്നെ പെട്ടെന്ന് അവിടെ ഡ്യൂട്ടിയിൽ ഉള്ള മറ്റൊരു ഗൈനക്കോളജിസ്റ്റിനെ വിളിച്ചു വന്നു എന്തെല്ലോ പറയുന്നത് കേട്ടു
ആദ്യമായി ഒരു ഹോസ്പിറ്റലിൽ കിടക്കുന്നതിന്റെ അന്താളിപ്പും ശരീരം നുറുങ്ങുന്ന വേദനയും എനിക്ക് അവർ പറയുന്നതൊന്നും മനസ്സിലായില്ല, പേടി കാരണം ആരോടാ ചോദിക്കേണ്ടത് എന്നും അറിയുന്നില്ല.
Dr വന്നു ഉള്ളു നോക്കിയ ശേഷം ഇംഗ്ലീഷും തമിഴും ഒക്കെ ചേർന്ന ഭാഷയിൽ അവിടത്തെ നേഴ്‌സ് മാരോട് എന്തൊക്കെയോ പറയുകയും എന്റെ മെഡിക്കൽ ഫയൽ നോക്കുകയും ഒക്കെ ചെയ്യുന്നുണ്ട്,
എന്റെ വയറിനു മുകളിൽ ചുറ്റിവെച്ച എന്തിന്റെയോ ഉള്ളിൽ നിന്നും വരുന്ന ശബ്ദം എന്റെ കുഞ്ഞിന്റെ ശ്വാസം ആണോ എന്ന് കരുതി ഞാൻ അതിൽ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു
ഒരു നേഴ്‌സ് വന്ന് എനിക്ക് ക്യാനുല കുത്തുകയും ഡ്രിപ്പ് ഇടുകയും ചെയ്തു
എന്തൊക്കെയോ മരുന്നുകൾ എനിക്ക് കുത്തി വെക്കുമ്പോൾ എന്റെ വേദനയെ നിർത്താൻ വേണ്ടിയുള്ളതാകാം അതെല്ലാം എന്ന് ഞാൻ കാത്തിരുന്നു
പക്ഷെ ഓരോ തവണ ഉള്ളു നോക്കുമ്പോഴും കൂടിക്കൂടി വരുന്ന വേദന എന്റെ ക്ഷമ നശിപ്പിച്ചിരുന്നു
അവിടെ നിന്നും ഞാൻ ഉറക്കെ കരഞ്ഞു
അപ്പോൾ എന്നെ നോക്കിയ ഡോക്ടർ ഓടി വരുന്നത് കണ്ടു
ഇന്നലെ വേദന തുടങ്ങിയപ്പോൾ വരാത്തതിൽ ദേഷ്യപ്പെട്ടു, എങ്കിലും ഡോക്ടർ വന്നത് എനിക്ക് ഒരാശ്വാസം തന്നിരുന്നു
ഡോക്ടർ എന്നോട് പറഞ്ഞു തന്റെ യൂട്രെസ് കംപ്ലീറ്റ് ഓപ്പൺ ആയിട്ടുണ്ട് ഇനി ഡെലിവറി അല്ലാതെ വേറെ ഒരു ഓപ്ഷൻ ഇല്ല

പക്ഷെ ഡോക്ടർ ഏഴു മാസം പോലും ആവാതെ എങ്ങനെ?
എന്റെ കുഞ്ഞു വലുതായിട്ടുണ്ടാകുമോ
കുഞ്ഞിന് എന്തെങ്കിലും പറ്റിയലോ
നമ്മുക്ക് വേറെ ഒരു ഓപ്ഷൻ ഇല്ല മോളെ എന്ന് പറഞ്ഞു അവർ എന്നെ സമാധാനിപ്പിച്ചു
ചിലപ്പോൾ കുഞ്ഞിനെ കുറച്ചു ദിവസം nicu വിൽ വെക്കേണ്ടി വരും, പക്ഷെ അതിനുള്ള ഫെസിലിറ്റീസ് ഇവിടെ കുറവായതു കൊണ്ട് ഒരു ആംബുലൻസ്ൽ തന്നെ ഇപ്പൊ തന്നെ മറ്റൊരു ഹോസ്പിറ്റലിൽക്ക് മാറ്റുകയാണ്
ഞാൻ അവിടെ വിളിച്ചു കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം സംസാരിച്ചിട്ടുണ്ട്, അവിടെയായിരിക്കും ഡെലിവറി നടക്കുക
ഡോക്ടർ എല്ലാം പറഞ്ഞു തന്നു ഒരു പക്ഷെ ആംബുലൻസ്ൽ വെച്ച് പ്രസവം നടന്നാൽ അതിനു വേണ്ട സൗകര്യങ്ങൾ ഒക്കെ ഒരുക്കി രണ്ടു നേഴ്‌സ് മാരയും കൂടെ എന്നെ മറ്റൊരു പ്രൈവറ്റ് മെഡിക്കൽ കോളേജിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി.
അപ്പോഴേക്കും എന്റെ ഉമ്മയും ഉപ്പയും അടക്കം കൂട്ടലിന് ക്ഷണിച്ച കുടുംബക്കാർ മൊത്തം അവിടെ എത്തിയിരുന്നു
അവരിൽ മുഴുവൻ ഞാൻ എന്റെ ഇക്കാനെ തിരിഞ്ഞു
എന്റെ കുഞ്ഞിന് എന്തെങ്കിലും പറ്റിയാൽ ഞാൻ എന്ത് പറയും ഇക്കനോട്...
ആ ശബ്ദം എങ്കിലും കേൾക്കാൻ ഞാൻ കൊതിച്ചു
പക്ഷെ ഒന്നിനും സമയം ഇല്ലാതെ ആംബുലൻസ് കുതിച്ചു,
മിനിറ്റുകൾക്കുള്ളിൽ ഹോസ്പിറ്റലിൽ മുറ്റത്തും അവിടെ നിന്നും വിശാലമായ മറ്റൊരു ലേബർ റൂമിലേക്കും കൊണ്ട് പോയി.

ഒരു മെഡിക്കൽ കോളേജ് കൂടെ ആയതു കൊണ്ട് തന്നെ ഉള്ളു പരിശോധിക്കാൻ അവിടെ ആള് കൂടുതൽ ഉണ്ടായിരുന്നു
പെട്ടെന്ന് ഡോക്ടർസിന്റെ ഒരു ടീം തന്നെ എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു, അവർ ചോദിച്ചതിനൊക്കെ മറുപടി പറഞ്ഞത് എന്റെ കൂടെ വന്ന രണ്ടു നേഴ്‌സ് മായിരുന്നു
മോള് വിഷമിക്കണ്ട, കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല ഇപ്പൊ പ്രസവിക്കും, അത് വരെ ഞങ്ങൾ പുറത്തു തന്നെ ഉണ്ടാകും എന്ന് പറഞ്ഞു അവർ പോയി

വേദന കാരണം ഉള്ളു നോക്കാൻ വന്ന ഡോക്ടർസിനെയൊക്കെ ഞാൻ തട്ടി മാറ്റി പിടഞ്ഞു കളിച്ചു...
സഹകരിച്ചില്ലെങ്കിൽ ഓപ്പറേഷൻ ചെയ്യേണ്ടി വരും.... ഏഴു മാസത്തിൽ ഓപ്പറേഷൻ ചെയ്തു കുഞ്ഞിനെ എടുക്കേണ്ട ഗതികേട് വരുത്തണോ എന്ന ഡോക്ടർന്റെ ചോദ്യത്തിന് മുമ്പിൽ ഞാൻ എന്റെ വേദനയെ കടിച്ചോതുക്കി
പെട്ടെന്ന് എന്തോ പുറത്തേക്ക് വന്നത് കുഞ്ഞാണോ എന്ന് നോക്കുന്നതിനു മുമ്പേ അവർ വെള്ളം പൊട്ടിപ്പോയി
പെട്ടെന്ന് അപ്പുറത്തേക്ക് മാറ്റൂ എന്ന് ബഹളം വെച്ചു
തൊട്ടടുത്ത റൂമിലെ ലേബർ ബെഡ്ലേക്ക് മാറ്റിയ എന്നോട് പുഷ് ചെയ്യാൻ പറഞ്ഞു
നേരത്തോട് നേരം എത്തി നിൽക്കുന്ന വേദന എന്നെ അത്രമാത്രം തളർത്തിയെങ്കിലും ഞങ്ങളുടെ കുഞ്ഞിനെ താലോലിക്കാൻ കാത്തിരിക്കുന്ന ഇക്കാനെ ഞാൻ ഓർത്തു
അആഹ്ഹ....... എന്ന തൊണ്ടപൊട്ടുന്ന നിലവിളിയുടെ അവസാനം ഒരു കുഞ്ഞി കരച്ചിലിൽ എന്റെ എല്ലാ വേദനയും മറന്നു ഞാൻ പതിയെ തലപൊക്കി നോക്കി
അൽഹംദുലില്ലാഹ് അൽഹംദുലില്ലാഹ് എന്ന് ദൈവത്തെ സ്തുധിച്ചു
അവർ എന്റെ കുഞ്ഞിനെ എടുത്ത് ഓടുന്നത് കണ്ടു
പിന്നെ പ്ലസന്റാ ഒക്കെ എടുത്ത് സ്റ്റിച് ഇട്ട് ഡോക്ടർ അടുത്ത് വന്നു കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ലെന്ന് പറഞ്ഞു പോയി
ഒരു നേഴ്‌സ് വന്നു പാട് ഒക്കെ വെച്ചു തന്ന് ഒബ്സെർവഷൻ റൂമിൽ എന്നെയാക്കി തിരിച്ചു പോകുമ്പോൾ ഞാൻ അവരുടെ കൈ പിടിച്ചു വെച്ചു ചോദച്ചു എന്റെ കുഞ്ഞിന് കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ എന്ന്
ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ല മൂത്രം ഒഴിച്ചാൽ റൂമിലേക്ക് മാറ്റും എന്നിട്ട് പോയി കണ്ടോളു എന്ന് പറഞ്ഞു
പോകാൻ തിരിഞ്ഞ അവരോട് ഞാൻ ചോദിച്ചു എന്ത് കുട്ടിയ എന്ന്
മോളാണ് എന്ന് പറഞ്ഞു അവർ പോയി

ലേബർ റൂമിൽ നിന്നും പുറത്തിറക്കിയപ്പോൾ എന്റെ ഇക്കയോഴികെ എല്ലാരും അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു
റൂമിലേക്ക് മാറിയപ്പോൾ മുതൽ കുഞ്ഞിനെ കാണാനുള്ള ദൃതിയിൽ ആയിരുന്നു ഞാൻ,
അതിനു മുമ്പേ ഞാൻ എന്റെ ഇക്കയെ വിളിച്ചു
മറ്റുള്ളവരുടെ മുമ്പിൽ ഒതുക്കിയ സങ്കടം എല്ലാം ഇക്കയിലേക്ക് ഇറക്കി വെച്ചു
വേദന വന്നപ്പോൾ മുതൽ ആരോടും പറയാത്തത്ൽ എല്ലാരും എന്നെ വഴക്ക് പറഞ്ഞപ്പോഴും ഇക്ക പറഞ്ഞത് ഞാൻ നിന്നെ തനിച്ചാക്കി വന്നത് കൊണ്ടല്ലേ ഇങ്ങനെ വന്നത്
ഞാൻ അടുത്തുണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ നിന്റെ വേദന ഞാൻ കാണുമായിരുന്നല്ലോ എന്നാണ്
പിന്നെ എന്റെ ആഗ്രഹം പോലെ ഒരു പൊന്നു മോളെ തന്നതിൽ എന്നോട് ഒരുപാട് നന്ദി പറഞ്ഞു

ഇനി എനിക്കെന്റെ മോളെ കാണണം, വേഗം nicu വിലേക്കു പോയി അവർ തന്ന നീല ഗൗൺ ധരിച്ചു ഉള്ളിൽ കയറി
അവിടെ ഞാൻ കണ്ടു എന്റെ കൈപ്പത്തിയുടെ അത്ര പോലും ഇല്ലാതെ കുറെ വയറുകൾക്കുള്ളിൽ ഒരു ശ്വാസം മാത്രമായി കിടക്കുന്ന എന്റെ മാലാഖകുഞ്ഞിനെ
ഒരു തുള്ളി കണ്ണീർ എന്നിൽ നിന്നും പൊഴിഞ്ഞില്ല, തരിച്ചു പോയിരുന്നു ഞാൻ

നാല്പത് ദിവസങ്ങൾക്കു ശേഷം എന്റെ കുഞ്ഞിനെ നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് ഞാൻ ആ ഹോസ്പിറ്റൽ വിട്ടു വീട്ടിലേക്ക്
ആ ദിവസങ്ങൾ എങ്ങനെ കഴിഞ്ഞുവെന്ന് കേവലം അക്ഷരങ്ങളിൽ കുറിക്കാൻ എനിക്ക് കഴിയില്ല, bicornuate utres ആണ് എന്റെ ഈ അവസ്ഥക്ക് കാരണം എന്ന് പിന്നെ ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി ആദ്യം ആ ഡോക്ടർ പറഞ്ഞ രണ്ട് അറകൾ ഉള്ള ഗർഭപത്രത്തെ പറ്റി ഞാൻ അന്വേഷിച്ചു, ഒരൽപ്പം ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ എല്ലാം മുന്നേ അറിഞ്ഞിട്ടും എന്തെങ്കിലും മുൻകരുതൽ എടുത്തിരുന്നെങ്കിൽ....
അന്ന് എനിക്ക് ഞാൻ കാണിച്ച ആ ലേഡി ഡോക്ടർനോട്‌ ദേഷ്യം തോന്നി. അവർ എപ്പോഴെങ്കിലും അതിനെ പറ്റി പറയാത്തതിൽ

അൽഹംദുലില്ലാഹ് ഇന്ന് സെപ്റ്റംബർ 10 എന്റെ മോളുടെ നാലാം ജന്മദിനം ആണ്.
അവൾ ആരോഗ്യത്തോടെ എന്റെയും അവളുടെ ഉപ്പന്റെയും കൂടെ സുഖമായിട്ടിരിക്കുന്നു ❤️😍🤲

17/08/2023

17/08/2023

2021 ജനുവരിയിൽ ആയിരുന്നു എൻ്റെ കല്യാണം...2 വർഷം കഴിഞ്ഞിട്ട് മതി കുട്ടികൾ എന്നായിരുന്നു ഞങ്ങൾക്ക് രണ്ടുപേർക്കും....യാത്രകളും കുറെ നല്ല നല്ല നിമിഷങ്ങളും ആയി ഒരു വർഷം പെട്ടെന്ന് തന്നെ കടന്നുപോയി....അപ്പോയേക്കും ഒരുപാടുപേർ കുറ്റപ്പെടുത്തും തുടങ്ങിയിരുന്നു....കുട്ടികൾ ഇല്ലതത്തെന്താ ..വേഗം ഡോക്ടറെ കാണാൻ...ഞങ്ങൾ അതൊന്നും മൈൻഡ് ചെയ്തിരുന്നില്ല...ഞങ്ങളുടെ കൂടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞവർക്ക് എല്ലാം കുഞ്ഞ് ആയി.അവരോടൊക്കെ സംസാരിക്കുമ്പോൾ എനിക്കും ഒരു കുഞ്ഞുവാവ വരണം എന്ന് ആഗ്രഹിക്കാൻ തുടങ്ങി...hus നോട് പറയുമ്പോൾ കുറച്ചൂടെ കഴിയട്ടെ പറയും...അതിനിടയിൽ ഇക്കൻ്റെ ഉമ്മക്ക് ഒരു ഓപ്പറേഷൻ കഴിഞ്ഞ്...എൻ്റെ ഫാമിലിയിൽ എല്ലാവരും ദുബൈയിൽ settled ആണ്..3 mnth കഴിഞ്ഞപ്പോ എൻ്റെ ഉമ്മയും ആങ്ങളയും നാട്ടിൽ വന്ന് ഉമ്മക്ക് യുട്രസിൽ മുഴ ഉണ്ടായിരുന്നു...അങ്ങനെ പെട്ടെന്ന് ഉമ്മൻ്റെ ഓപെറേഷനും കഴിഞ്ഞ്...churukkiparanja രണ്ട് ഉമ്മമാരെയും ഞാൻ തന്നെ നോക്കി..അതിനിടയിൽ കുഞ്ഞുവേണം എന്നുള്ള ചിന്ത തന്നെ മറന്നു...ഉമ്മൻ്റെ ഓപെറേഷൻ കഴിഞ്ഞ് 1 1/2 mnth ആയപ്പോ ഉമ്മ വീണ്ടും ദുബായിലേക്ക് പോയി...എൻ്റെ ഇക്കാക്ക് നാട്ടിൽത്തന്നെ ആണ് ജോലി..അക്കൗണ്ടൻ്റ് ആണ്...ദുബായിലേക്ക് പോവാംന്ന പറഞ്ഞാലോന്നും കേൾക്കൂല്ല...കുറച്ചുമാസങ്ങളുടെ പരിശ്രമത്തിൽ ഇക്ക 1 മാസത്തേക്ക് ദുബായിലേക്ക് പോവാം എന്ന് സമ്മതിച്ചു...എനിക്ക് എൻ്റെ ഫാമിലിയെ കാണാൻ അത്രയ്ക്ക് ആഗ്രഹം ഉള്ളത് കൊണ്ട് അപ്പോ തന്നെ ഉപ്പനോട് പറഞ്ഞ് ..ജൂൺ 24 n ഞങ്ങൾ ദുബായിലെത്തി..ഒരു മാസം അടിച്ചു പൊളിച്ചു..ദിവസങ്ങൾ പെട്ടെന്ന് കഴിഞ്ഞത് പോലെ..പിന്നെ കുഞ്ഞ് വേണമെന്നായിരുന്നു....ഓരോ മാസവും പിരിയഡ് ആവുമ്പോ സങ്കടം വരും..അങ്ങനെ വീണ്ടും നാട്ടിലെത്തി..ഞങൾ വന്ന് 10 days കഴിഞ്ഞപ്പോ എൻ്റെ ഉപ്പ 7 ദിവസത്തേക്ക് നാട്ടിൽ വന്നു . ആ 7 ദിവസവും ഞാൻ ഉപ്പാൻ്റെ കൂടെയായിരുന്നു...ഒരുപാട് relativesinte വീട്ടിലോക്കെ പോയി...അതിനിടയിൽ എൻ്റെ പിരിയഡ് മിസ്സ് ആയത് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചില്ല...ഉപ്പ തിരിച്ചു പോയപ്പോ ഇക്ക ചോദിച്ചപ്പോ ഓർമയായത്..അപ്പോ തന്നെ കാർഡ് വാങ്ങിച്ചു..പിറ്റേന്ന് രാവിലെ ടെസ്റ്റ് ചെയ്തപ്പോൾ പെട്ടെന്ന് തന്നെ 2 ലൈൻസ്....സത്യം പറഞ്ഞാ വല്ലാത്ത സന്തോഷം..🥰ഇക്കനോട് പറഞാൽ സിനിമയിൽ കാണുന്നതുപോലെ എന്നെ എടുത്ത് പോക്കും എന്ന് കരുതി ഇക്കാനോട് പറഞ്ഞ്...എന്നെ എടുത്ത് പോക്കിയൊന്നും ഇല്ല...ആൾക്കും സന്തോഷം...സിനിമയിൽ ഉള്ളതൊക്കെ നമ്മളെ ജീവിതത്തിൽ വരണം എന്നില്ലല്ലോ..😝..ഇക്കാൻ്റെ ഉമ്മനോട് പറയാൻ എനിക്ക് നാണം🤭..ഇക്ക തന്നെ പറഞ്ഞ്...അങ്ങനെ വെള്ളം പോലും കുടിക്കാൻ പറ്റാതെ 4 മാസങ്ങൾ കടന്നുപോയി.. അപ്പോയും വീട്ടിലെ ജോലികളെല്ലാം ഞാൻ തന്നെയായിരുന്നു ചെയ്യൽ..വീട്ടിൽ ഞാനും ഉമ്മയും ഇക്കയും മാത്രമേ ഉള്ളൂ...ശീണം വന്നാൽ കുറച്ച് റെസ്റ്റ് എടുക്കും വീണ്ടും ജോലി ചെയ്യും....കരയാൻ തോന്നും ചിലപ്പോഴൊക്കെ..🥺..എന്നാലും പിടിച്ചു നിക്കും..ഉമ്മ ഫോൺ cheyyumpoyokke ഞാൻ നല്ല happy ആയിട്ട് സംസാരിക്കും...വീടിൻ്റെ അടുത്തുള്ള ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആയിരുന്നു കാണിച്ചിരുന്നത്...ഓരോ പ്രാവശ്യം checkup പോകുമ്പോയോക്കെ ഇഷ്ടമുള്ളതെല്ലം ikka vaangitharum..അതെല്ലാം ശർഥിച്ച് കളയും 😝 5 മാസത്തിന് ശേഷം ചപ്പാത്തി കഴിക്കാം എന്നായി...രാവിലെയും ഉച്ചയ്ക്കും രാത്രിയും ചപ്പാത്തി കഴിക്കും...ഇക്ക എല്ലാത്തിലും എൻ്റെ കൂടെ ഉണ്ടാവും...മറ്റു കുഴപ്പങ്ങൾ ഒന്നും ഇല്ലാതെ 7 mnth aayi ...ഏഴാം മാസത്തിലെ ചടങ്ങിൻ്റെ തലേ ദിവസം ഉമ്മയും ചെറിയ ആങ്ങളയും നാട്ടിലെത്തി🥰.. ചടങ്ങൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് 7 മാസത്തിലെ checkupin പോയപ്പോ വാവെൻ്റെ കഴുത്തിൽ പൊക്കിൾകൊടി ചുട്ടിയിട്ടുണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞു...എന്തോ എനിക്ക് ടെൻഷൻ ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല... യൂട്യൂബിൽ സ്റ്റോറി ഒക്കെ വായിക്കാറുണ്ടായിരുന്ന്....7 മാസം മുതൽ രാവിലെയും രാത്രിയും ഓരോ കരിക്കിൻ വെള്ളം കുടിക്കും ഇപ്പോഴും...🤭😋 കുടിച്ചില്ലെങ്കിൽ അന്ന് മുഴുവൻ ശർഥി എന്ന അവസ്ഥയായി...kunjuvaavayude മൂവ്മെൻ്റ് ഒക്കെ ആസ്വദിച്ച് പ്രത്യേകിച്ച് ബുദ്ധിമുട്ട് ഒന്നും ഇല്ലാതെ 9 mnth aayi... എൻ്റെ വീട്ടിലെത്തിയപ്പോൾ പണിയെടുക്കാൻ മടിയായിരുന്നു..അധികവും ചുമ്മാ കെടക്കും...വൈകുന്നേരം കുറച്ച് നടക്കും ..എൻ്റെ ഒമ്പതാം മാസം നോമ്പ് ആയിരുന്നു..അപ്പോയേക്കും കോഴിക്കോട് iqra ഹോസ്പിറ്റലിൽ കാണിക്കാൻ തുടങ്ങി...ഏപ്രിൽ 18 n admit ആവാൻ date തന്നു...ഒരു ദിവസം കുഞ്ഞിൻ്റെ അനക്കം കുറയുന്നത് പോലെ ഫീൽ ആയി...വൈകുന്നേരം വരെ നോക്കി..അതുപോലെ തന്നെ...പിറ്റേന്ന് രാവിലെ ചായ കുടിച്ച് നോക്കിയപ്പോൾ തലേ ദിവസത്തെ പോലെ തന്നെ അനക്കം കുറവ്..ഉച്ചയോക്കെ ആയപ്പോ ഉമ്മാനോട് പറഞ്ഞ്.... അപ്പോൾ തന്നെ പറയാത്തതിൽ ഉമ്മ ചീത്ത പറഞ്ഞു..വേഗം അടിതുള്ള ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയി.അവിടെ ലേബർ റൂമിൽ കേറി അനക്കം നോക്കി കിട്ടാതായപ്പോൾ നിങ്ങൾ കാണിക്കുന്ന ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് പൊയ്ക്കോളൂ പറഞ്ഞ്... അപ്പൊൾ മുതൽ എനിക്ക് ടെൻഷൻ ആവാൻ തുടങ്ങി..എൻ്റെ കുഞ്ഞിന് ഒന്നും സംഭവിക്കാതെ കിട്ടണെ എന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു....date ന് എനിയും 5 days കൂടെയെ ഉള്ളൂ..അപ്പോയെക്കും ഇക്കനോടും ഉമ്മനോടും പറഞ്ഞ് ഞങൾ സാധനങ്ങൾ എടുക്കാൻ വീട്ടിലേക്ക് പോയി...കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോ ഇക്കയും ഉമ്മയോക്കെ വന്ന്...ഇക്കനെ കണ്ടപ്പോ എൻ്റെ ടെൻഷൻ ഒക്കെ പോയി... happy ആയിട്ടാണ് ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് പോയത്..എൻ്റെ വീട്ടിൽ നിന്നും ഏകദേഷം 2 hr und ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക്...ഇടക്ക് നോമ്പ് തുറക്കാൻ വണ്ടി നിർത്തി..അപ്പോ വയറ്റിൽ നിന്ന് ഒരു ചവിട്ട്...❤️ രാത്രിയായപ്പൾ ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തി... casuality യിൽ കൊണ്ടുപോയി ..അവിടുന്ന് വീൽചെയറിൽ കേറാൻ പറഞ്ഞ്...എനിക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല നടക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞു അവർ സമ്മതിച്ചില്ല...ആദ്യമായിട്ട് ആണ് വീൽചെയറിൽ കേരുന്നത്....ചിരി വരുവാണ് എനിക്ക്...ലേബർ റൂമിലെത്തി...അപ്പൊയേക്കും ഒരു ഇത്ത വേദന കൊണ്ട് പടച്ചോനെ വിളിച്ച് കരയുന്നു...സത്യം പറഞ്ഞാ എൻ്റെ കിളി പോയി അവർ കരയുന്നത് കേട്ടിട്ട

എന്നെ അവിടെ കിടത്തി കുഞ്ഞുവാവ യുടെ heart beat നോക്കാൻ തുടങ്ങി...അപ്പൊയെക്കും നോർമൽ ആയി..ഒരു scanning ചെയ്തു.എൻ്റെ പൊന്നു ഡാൻസ് കളിക്കാൻ തുടങ്ങി..എന്നാലും പൊക്കിൾ കൊടി ചുറ്റിയത് കൊണ്ടും അനക്കം കുറഞ്ഞ വന്നത് കൊണ്ടും അവിടെ അഡ്മിറ്റ് ആക്കി...എന്നെ ലേബർ റൂമിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് വിട്ടില്ല..ഫുഡ് കഴിക്കാൻ മാത്രം വിടും... രാവിലെയാകുന്നത് വരെ ആ ഇത്ത കരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു....നമ്മൾ ലേബർ റൂമിലെത്തിയാൽ മറ്റുള്ളവർക്ക് വേണ്ടിയല്ലേ കൂടുതൽ പ്രാർത്ഥിക്കുക....അവർ കരയുന്നത് കേട്ടിട്ട് എൻ്റെ അന്നത്തെ ഉറക്കം പോയി...aa ഇത്താൻ്റെ പ്രസവം വേഗം ഉണ്ടാവാൻ ഒരുപാട് പ്രാർത്ഥിച്ചു...രാവിലെ delivery കഴിഞ്ഞ് ആ ഇത്താടെ..അതിന് ശേഷം ഡോക്ടർ വന്നു pv നോക്കാൻ ...എൻ്റെ ആദ്യത്തെ pv... ഒരുപാട് സ്റ്റോറി ഒക്കെ വായിച്ചത് കൊണ്ട് റിലാക്സ് ആയി കിടന്നു...ചെറിയൊരു irritation മാത്രം...ചെറുതായിട്ട് വികസനം വരുന്നുണ്ട് പറഞ്ഞ്....ഇനിയും 5 ഡെയ്സ് ഉള്ളതുകൊണ്ട് വേതന വരുമ്പോൾ വരാമെന്ന് പറഞ്ഞ് ഡിസ്ചാർജ് ആയി...എൻ്റെ വീട്ടിൽ ഞാനും ഉമ്മയും ആങ്ങളയും മാത്രമായത് കൊണ്ട് എൻ്റെ ഉമ്മൻ്റെ ഏട്ടത്തിയുടെ വീട്ടിലേക്കാണ് ഞങൾ പോയത്..ഇക്ക നിക്കാൻ വെരൂല്ല എൻ്റെ വീട്ടിൽ..അതിൻ്റെ പേരിൽ എപ്പോഴും അടിയുണ്ടാക്കും ഞങൾ...ഇക്കാക്ക് ഉമ്മ വീട്ടിൽ ഒറ്റക്ക് ആണ് എന്നും പറഞ്ഞിട്ട വരാതെ ..കല്യാണത്തിന് മുംപ് ഇക്ക പഠിക്കാൻ പോയപ്പോയോക്കെ ഉമ്മ ഒറ്റക്കാണ് വീട്ടിൽ...കല്യാണം കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ അധികവും അങ്ങനെ ആയിരിക്കുമല്ലോ....അമ്മായിമ്മ മാർക്ക് ഒറ്റക്ക് നിക്കാന് പറ്റില്ല... എപ്പോഴും കരച്ചിൽ വേരും...എൻ്റെ കുഞ്ഞിനെ ഓർത്ത് പിടിച്ചു നിക്കും...😔😔😢😢.( നിങ്ങളെ അമ്മായിമ്മ ഇങ്ങനെ ഉണ്ടെങ്കിൽ കമൻ്റ് ചെയ്യണേ )
ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്ന് വന്നത് മുതൽ എനിക്ക് വല്ലാത്ത ചൊറിച്ചിൽ തുടങ്ങി....ഇല്ല സ്ഥലവും ചൊരിഞ്ഞ് കുരുപോലെയാവാൻ തുടങ്ങി..രാത്രി ഉറക്കമില്ലാതെ ചൊരിയും രാവിലെയാവുന്നത് വരെ....അങ്ങനെ 18 തിയതി ചൊവ്വാഴ്ച അഡ്മിറ്റ് ആകേണ്ട ദിവസം ആയി..എനിക്ക് അതുവരെ ചൊറിച്ചിൽ ഒഴികെ വേറെ പ്രശ്നങ്ങൾ ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല..ഇക്കയും ഇക്കാൻ്റ ഉമ്മയും എൻ്റെ ഉമ്മയും കൂടെ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് പോയി അപ്പൊൾ നോമ്പ് 27 ൻ്റ അന്ന് ആയിരുന്നു...ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിയപ്പോ എന്തൊക്കെയാ paper okke റെഡി ആക്കി..അപ്പൊയെക്കും ബാങ്ക് കൊടുത്ത് എല്ലാവരും നോമ്പ് തുറന്ന്...19 നേക്ക് ആയിരുന്നു റൂം ബുക്ക് ചെയ്തത്..അത് കൊണ്ട് അന്ന് വാർഡിൽ ആയിരുന്നു...വാർഡിൽ എത്തിയപ്പോ ബ്ലഡ് ടെസ്റ്റ് അത് ഇത് ബിപി ചെക് ചെയ്യൽ അങ്ങനെ സമയം പെട്ടെന്ന് പോയിക്കൊണ്ടിരുന്നു.. അതിനിടയിൽ ക്ലീൻ ചെയ്തു ...ഉറങ്ങാൻ നോക്കുമ്പോ സിസ്റ്റർ വന്നിട്ട് 5:30 ക്ക് റെഡി ആയി ലേബർ റൂമിലേക്ക് വരാൻ പറഞ്ഞ്....അന്നത്തെ ദിവസം എനിക്ക് ഉറക്കം വന്നതേയില്ല...എൻ്റെ കുഞ്ഞുവാവ യോട് കുറെ വർത്തമാനം പറഞ്ഞ് ഇരുന്നു ....5:30 n റെഡി ആയി നിന്ന് ...വീണ്ടും വീൽചെയർ 😁😝..അതിൽ കേറി ലേബർ റൂമിലെത്തി..pv ചെയ്തു 2 cm deletion ഉണ്ടെന്ന് പറയുന്നത് കേട്ടു...പിന്നെ മരുന്ന് വെച്ച്..അപ്പൊൾ ചെറിയ പൈൻ ഉണ്ടായിരുന്നു.... അന്ന് ലേബർ റൂം ഫുൾ ആയിരുന്നു..എൻ്റെ കൂടെ ഒരുപാട് പേർക്ക് മരുന്ന് വെച്ചിരുന്നു..എല്ലാർക്കും വേദന വരുന്നുണ്ട്...എനിക്ക് മാത്രം പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നും ഇല്ല...pv ചെയ്തതിൻ്റെ വേദന മാത്രം...പിന്നെ വയർ കഴുകി...ഒരു ഒട്ടമായിരുന്ന് ബാത്റൂമിലെ 🥴.. പിന്നെ അടുതുള്ളവരോടൊക്കെ സംസാരിച്ച് സമയം പോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്ന്....രാവിലെ ചെറുതായിട്ട് എന്തെങ്കിലും കഴിച്ചോ പറഞ്ഞ് പുറത്തേക്ക് വിട്ടു...എനിക്ക് നല്ല വിശപ്പ് ഉള്ളത് കൊണ്ട് 2 വേള്ളപ്പവും പച്ചക്കറിയും കഴിച്ചു 😁...വീണ്ടും ലേബർ റൂമിലേക്ക്...അവിടെ എത്തിയപ്പോൾ വീണ്ടും ബാത്ത്റൂമിൽ പോയി..കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോ വീണ്ടും വിശന്നു...അപ്പോ ഒരു നെയ്റോസ്റ്റ് കഴിച്ചു.😁..വിശപ്പ് കൂടുന്നു എന്നല്ലാതെ എനിക്ക് പൈൻ വരുന്നില്ല ...aa oru ദിവസം രാത്രി ആവുമ്പോയേക്കും 2 പൊറോട്ട ചിക്കെൻ കറി,രണ്ട് നെയറോസ്റ്റ്,രണ്ട് ഉയുന്നുവട യൊക്കെ അകത്താക്കി😝😝...എന്നിട്ടും വിശപ്പ് കൂടുന്നല്ലതെ കുറയുന്നില്ല..അപ്പോയ എനിക്ക് മനസ്സിലായത് വേദന വരുന്നണെന്ന് 😃😃..ഇത്രേം കഴിച്ചതൊന്നും ഞാൻ ലേബർ റൂമിൽ പറഞ്ഞിട്ടില്ല..ഓരോ പ്രാവശ്യം കഴിക്കുമ്പോഴും വയറ്റിൽ നിന്ന് പോവും...6:00 മണിയായപ്പോ സിസ്റ്റ്റർക്ക് doubt thonni പിന്നെ എന്നെ പുറത്തേക്ക് വിട്ടില്ല...വിശക്കുന്നു പറഞ്ഞപ്പോ രണ്ട് ബന്നും കട്ടൻചായയും തന്നു 🤭....പിന്നെ കേടന്നോളാൻ പറഞ്ഞു...വേദന vannittillenkil നാളെ ഒന്നുകൂടെ മരുന്ന് വെക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞു....പിന്നെ എനിക്ക് വേദന കൂടാൻ തുടങ്ങി ...കുറെ കടിച്ചു പിടിച്ച് കെടന്നു....ചെറിയ ചെറിയ ഇടവേളകൾക്ക് ശേഷം വേദന കൂടിക്കൊണ്ടെ ഇരുന്നു...എൻ്റെ കൂടെ മരുന്ന് വെച്ചവരെല്ലാം delivery കഴിഞ്ഞിട്ട് പോയി...പിന്നെ പുതിയ ആൾക്കാർ വന്നു....night ഡ്യൂട്ടി നഴ്സ് മാർ വന്നു...വേദന കൂടിയപ്പോ ഞാനും പടച്ചോനെയും ഉമ്മനേം ഉപ്പനേം ഇക്കനേം ഒക്കെ വിളിച്ചു കരഞ്ഞ് ലേബർ റൂം ഇളക്കി മരിച്ചിട്ട്...എനിക്ക് തീരെ സഹിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല...1:00 മണിയായപ്പോ ഒരു സിസ്റ്റർ വന്ന് pv ചെയ്തു...ഒന്നും ആയിട്ടില്ല മോളെ...നല്ലോണം ഉറങ്ങിക്കോ..നാളെയെ delivery ഉണ്ടാവൂ എന്ന് പറഞ്ഞു...എനിക്ക് സഹിക്കാവുന്നതിലും അപ്പുറം ആയിരുന്നു വേദന.... ഓരോ അട്ടാഹാസത്തിലും ഓരോ pv free enn പറഞ്ഞപോലെ പിന്നെ pv കൊണ്ട് ഒരു ഉത്സവം തന്നെയായിരുന്നു...5:00 മനിയായപ്പോ വെള്ളം പൊട്ടിച്ചു വിട്ടു.....ഡ്രസ്സ് മാറ്റിച്ചു.....7:25 ആയപ്പോ എനിക്ക് മുക്കാൻ തോന്നുന്നേ പറഞ്ഞ് അലറി വിളിച്ചു...സിസ്റ്റർ മാരോക്കെ ഓടി വന്നു..എന്നോട് വീൽചെയറിൽ ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞു...എങ്ങനെയൊക്കെയോ delivery എടുക്കുന്ന ബെഡിൽ കേറ്റി കിടത്തി...അപ്പോ എൻ്റെ വേദന കുറഞ്ഞപോലെ തോന്നി ..ചുറ്റും നോക്കുമ്പോൾ ഉറക്കത്തിൽ നിന്ന് എണീറ്റ് വന്നപോലെ മുഖപരിജയം ഉള്ള ഒരാൾ...കുറെ നോക്കി ആരാണ് എന്ന് മനസ്സിലാവുന്നില്ല...പിന്നെ അതുപോലെയുള്ള 6 പേര്...നോക്കുമ്പോ അവിടുത്തെ ഇല്ല ഗിനാകോളജിസ്റും ഉണ്ട്...ആദ്യം കണ്ടത് എൻ്റെ dr ആണെന്ന് അപ്പോയാണ് മനസ്സിലായത്...😃😃night ഡ്രസ്സ് ഒക്കെ ഇട്ട് മുടിയൊക്കെ ഒരു കോലത്തിൽ 😝...dr വേദന വരുമ്പോ മുക്കാൻ പറഞ്ഞ്...എനിക്ക് ശബ്ദം മാത്രമേ വരുന്നുള്ളൂ...പിന്നെ മുക്കണ്ടത് എങ്ങനെയാണെന്ന് പറഞ്ഞ് തന്നു...ഞാൻ മുക്കാൻ തുടങ്ങിയതും ഇവിടുന്നോക്കെയോ 3 സിസ്റ്റർ മാർ എൻ്റെ വയറിൻമേലേക്ക് ചാടി വീണ് പുഷ് ചെയ്തു...ഒരു കുഞ്ഞു കരച്ചിൽ കേട്ട്... alhamdulillah ഞാൻ പ്രസവിച്ചു 🥰....വാവ ആൺകുട്ടി ആണെന്ന് പറഞ്ഞു തന്നു....എൻ്റെ പൊന്നിനെ വൃത്തിയാക്കാൻ കൊണ്ട് പോയി..ഞാൻ അപ്പൊൾ ഏതോ ലോകത്ത് ഇതിയപോലെയോക്കെ തോന്നുന്നു...drs എല്ലാവരും കൂടെ നല്ല ടെൻഷനിൽ ആണ്...എന്താ സംഭവം എന്നൊന്നും എനിക്ക് പിടികിട്ടുന്നില്ല..

തുടരും

14/01/2023

10/01/2023

19 വയസിൽ അതിന്റെ ഒരു maturity ഉം ഇല്ലാതിരുന്ന എനിക്ക് ഡെലിവറി യെ കുറിച് പ്രതേകിച്ചു പേടി ഒന്ന് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല അതുകൊണ്ട് തന്നെ 34 വീക്ക്‌ ഇൽ ബിപി കൂടിയതും പെയ്ൻ തുടങ്ജത്തുമൊക്കെ നോർമൽ ആയി വിചാരിച്ചിരുന്നു ആരോടും പറഞ്ഞുമില്ല ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ടെന്ന് രാവിലെ എഴുന്നേറ്റപ്പോ flluid breakup ആയപ്പോ യൂറിൻ പോയി ഡ്രസ്സ്‌ ഇൽ ഇന്നു പറഞ്ചു കരഞ്ഞു അപ്പോഴാണ് വീട്ടിൽ ഉള്ളവർ അറിയുന്നത് അപ്പോഴേക്കും മെലിഞ്ഞിരുന്ന ഞാൻ പെട്ടെന്ന് കരുത്തു വണ്ണം കൂടിയ പോലായി പെട്ടെന്ന് ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിച്ചു അവിടെ എത്തിയപോഴേക്കും ബ്ലഡ്‌ ഇൽ കളിച്ചിരുന്നു ബോധം പോയിരുന്നു, അവര് വേദന ഉണ്ട് നോർമൽ ആവുംന്ന് പറഞ്ഞു കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോ പറഞ്ഞു കുഞ്ഞിനെ കിട്ടില്ല അമ്മയെ രക്ഷിക്കാൻ നോക്കാമെന്നു സമയം പോയ്കൊണ്ടിരുന്നു, ബിപി കൂടികൊണ്ടും, ബോഡിയിൽ ഒരു സൂചി കൊണ്ട് കുത്തിയാൽ പോലും ബ്ലഡ്‌ ഒഴുകുന്ന അവസ്‌ഥ പ്ലാസ്മ ഇല്ലാതായി, ബോധം വന്നും പോയും ഇരിക്കുന്ന അവസ്‌ഥ എനിക്കെന്താണെന്ന് പോലും അറിയാൻ വയ്യാത്ത അവസ്‌ഥയിലേക്ക് പോയി ഞാൻ അതിനിടയിൽ സഹിക്കാൻ വയ്യാത്ത pain ഉച്ച കഴിയാറായപ്പോൾ ഹോസ്പിറ്റൽ കരു പറഞ്ഞു ഇനി അമ്മയെയും പ്രതീക്ഷിക്കണ്ട എന്നു, വീട്ടുകാർ എന്ത് ചെയ്യാനമെന്നു പോലും അറിയാത്ത അവസ്‌ഥ യിൽ ആയി, മരണത്തിനും ജീവിതത്തിനുമിടയില്ല ആ സമയത്ത് 4.10 പിഎം ണ് എന്റെ മോനെ vaccum ഡെലിവറി യിലൂടെ പുറത്തെടുത്തു മോനെ നേരെ വെന്റിലേറ്റർ ഇലേക്ക് എന്നെ icu വിലേക്കും, കണ്ണ് തുറക്കുമ്പോൽ എനിക്കൊരഉ കുഞ്ഞുണ്ടായി എന്നോ ഡെലിവറി കഴിഞ്ഞു എന്നോ എനിക്കറിയില്ല മാരീഡ് ആണെന്ന് പോലും അറിയില്ല, അമ്മയെ മാത്രം അറിയാം ഞാൻ ശരിക്കും ഒരു കുഞ്ഞിനെ പോലുള്ള അവസ്‌ഥയിൽ, മോൻ വെന്റിലേറ്റർ ഇലും എനിക്ക് pre eclamcia എന്നുള്ള അവസ്‌ഥ ആയിരുന്നു, ഡബിൾ വിഷൻ ആയി, കിഡ്നി പ്രവർത്തനം നിലച്ചു ചെറുതായി ഒന്ന് പൊട്ടിയാൽ പോലും അവിടെ നിന്നെല്ലാം ബ്ലീഡിങ് ആരെയും തിരിച്ചറിയില്ല, പരസ്പര വിരുദ്ധമായ സംസാരം, പക്ഷെ ഇതിനെ എല്ലാം ഞാൻ അതിജീവിച്ചു എന്റെ മോനു വേണ്ടിട്ട് ദൈവം എന്റെ ജീവൻ തിരിച്ചു തണുട്ടോ, 6 th day mone kanichu icu vil kondoyi, pinneyum 1 month ഓളം ആശുപത്രിയിൽ തന്നെ, എന്റെ മോനെ ജീവനോടെ തണുട്ടോ പക്ഷെ അവൻ നോർമൽ കുട്ടി അല്ല ബ്രെയിൻ ഡാമേജ് ആയിരുന്നു സൊ cerebral palsy ബാധിച്ച കുട്ടിയാണ്, അടുത്തതായി ഡെലിവറി കുറെ വർഷങ്ങൾ കാത്തിരുന്നനാണു അതും 34 വീക്ക്‌ ഇൽ പക്ഷെ risky pregnency ആയി consider cheythu 34 week ഇൽ cs cheytheduthu മോൾ ആണ് അവൾ ദൈവത്തിന്റെ അനുഗ്രഹം കൊണ്ട് മിടുക്കിയാണ് ഇപ്പോ 3 വയസായി, മോനെ അവൾക് ജീവനാണ്, ഹോസ്പിറ്റലാൽ കാരുടെ അനാവ്സ്‌ഥ കൊണ്ടാണെന്നു എല്ലാവരും പറയുന്നു പക്ഷെ ഞങ്ങൾക്കു ആരോടും പരാതിയില്ല എല്ലാത്തിനും നന്ദി മാത്രം, പിന്നേ ബിപി കൂടിയാൽ അതിന്റെ symptoms kandal ഒട്ടും വെയിറ്റ് ചെയ്യരുത്

താങ്ക് u
എഴുതിയത് shiya prabhu