28/09/2025
ത്യാഗത്തിന്റെ സിംഹാസനം
പഴയ മരവിറകിന്റെ മണം, ദാരിദ്ര്യം തളംകെട്ടിനിന്ന ആ കൽക്കെട്ടിനകത്തെ മുറിയിൽ എന്നും നിറഞ്ഞു നിന്നു. അവിടത്തെ മൂലയിലുള്ള ഒറ്റമുറി വീടിന്റെ ജനലിലൂടെ, ഇന്ദിര എന്ന ആ സ്ത്രീ, താൻ വളർന്ന ആലുവയിലെ ഇടുങ്ങിയ കോളനിയിലേക്കും ഓടയിലെ ചെളിയിലേക്കും നോക്കി. കോളനിയിലെ എല്ലാവർക്കും അവൾ ഒരുപോലെയായിരുന്നു: രാപകൽ ജോലിയെടുത്ത് ജീവിക്കുന്ന, എന്നും നരച്ച ഒരു കൈത്തറി കോട്ടൺ സാരി മാത്രം ധരിക്കുന്ന, എപ്പോഴും തിരക്കിട്ടുള്ള നടത്തമുള്ള ഒരു സാധാരണക്കാരി.
ഇന്ദിരയുടെ പ്രഭാതങ്ങൾ തുടങ്ങുന്നത് അയൽപക്കത്തെ ശ്രീദേവിയമ്മയുടെ ചായക്കടയിലെ ഒരു കപ്പ് കാപ്പിയും ഒരു മസാല ദോശയും കഴിച്ചാണ്. ചിലപ്പോൾ അതൊരു തൈര് സാദമോ അല്ലെങ്കിൽ രണ്ടോ മൂന്നോ മെദുവടയോ ആവാം. രാത്രിയാകുമ്പോൾ അൽപ്പം കഞ്ഞിയോ കഞ്ഞി വെള്ളത്തിൽ ചാലിച്ച ഉപ്പും കാന്താരി മുളകും ചേർത്തതോ ആണ് പ്രധാന ഭക്ഷണം.
അവളുടെ യാത്രകൾ എന്നും ഒരുപോലെ. കോളനിയുടെ അറ്റത്ത് നിന്ന് തിരക്കിലായ ലോക്കൽ ബസ്സിൽ തൂങ്ങിപ്പിടിച്ച് എറണാകുളത്തേക്ക്. ചിലപ്പോൾ അമിതമായ തിരക്കില്ലെങ്കിൽ മെട്രോ തിരഞ്ഞെടുക്കും. വളരെ അത്യാവശ്യമാണെങ്കിൽ മാത്രം ഒരു ഊബർ കാർ ബുക്ക് ചെയ്യും, അതും ഏറ്റവും അടിസ്ഥാന നിരക്കിലുള്ളത്.
കോളനിയിലെ സ്ത്രീകളുടെ പ്രധാന വിഷയം ഇന്ദിരയാണ്. "ഇന്ദിരയെന്താണ് ഇത്രയ്ക്ക് കഷ്ടപ്പെടുന്നത്? അവൾക്ക് വയസ്സായില്ലേ? കല്യാണം കഴിക്കാത്തതുകൊണ്ട് ഇങ്ങനെ പണിയെടുക്കേണ്ട ആവശ്യമുണ്ടോ?" – അവർ അടക്കം പറഞ്ഞു.
ആർക്കും അറിയില്ലായിരുന്നു, അവരുടെ ഇന്ദിര... കോടാനുകോടി ഡോളറിന്റെ ആസ്തിയുള്ള, ലോകം മുഴുവൻ ശാഖകളുള്ള, 'ഗ്ലോബൽ വിസ്റ്റാ കോർപ്പറേഷൻ' എന്ന ബഹുരാഷ്ട്ര കമ്പനിയുടെ ചീഫ് എക്സിക്യൂട്ടീവ് ഓഫീസർ (CEO) ആണ്.
വർഷങ്ങളോളം അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ട ദാരിദ്ര്യത്തിൽ നിന്ന്, നിശ്ചയദാർഢ്യം മാത്രം കൈമുതലാക്കി ഇന്ദിര കയറിയ പടികൾ ഓരോന്നും ലോകം മുഴുവൻ ചർച്ച ചെയ്യപ്പെട്ടിരുന്നു. ബിസിനസ്സ് ലോകം അവളെ 'സ്റ്റീൽ ലേഡി' എന്ന് വിളിച്ചു. ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും സ്വാധീനമുള്ള സ്ത്രീകളുടെ പട്ടികയിൽ അവൾ മുൻനിരയിലായിരുന്നു.
പക്ഷെ, ഇന്ദിരയുടെ സിംഹാസനം അവളുടെ പഴയ കോളനിയിലെ ഒറ്റമുറി വീട്ടിലായിരുന്നു.
കൊച്ചിയിൽ മാത്രം ഒരു റോൾസ് റോയ്‌സ് അടക്കം പല ആഡംബര കാറുകൾ അവളെ കാത്തു കിടന്നിരുന്നു, പക്ഷെ അവൾ ബസ്സിലെ ഇരുമ്പിൻ കൈകളിൽ തൂങ്ങി യാത്ര ചെയ്തു. കൊച്ചിയുടെ ഹൃദയഭാഗത്തും പുറത്തും അവൾക്ക് നിരവധി മാളികകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. കൂടാതെ, ലോസ് ഏഞ്ചൽസ്, ഫൂക്കറ്റ്, സൂറിച്ച്, പാരീസ്, ലണ്ടൻ എന്നിവിടങ്ങളിലും വീടുകൾ സ്വന്തമായിരുന്നു. ഹവായിക്കടുത്ത് ഒരു ചെറിയ ദ്വീപും ദുബായിൽ ഒരു ആഡംബര വില്ലയും വരെ അവൾക്കുണ്ടായിരുന്നു. എന്നാൽ ഇന്ദിര രാത്രിയിൽ കിടന്നത് പഴയ, നരച്ച പായയിൽ, ഓലമേഞ്ഞ വീടിന്റെ തണുപ്പിൽ.
ഒരു ദിവസം, ഒരു പ്രധാനപ്പെട്ട മീറ്റിംഗിനായി വിദേശത്ത് പോകേണ്ടതുണ്ടായിരുന്നു. അന്നവൾ ഒരു ഊബർ കാബ് ബുക്ക് ചെയ്ത് എയർപോർട്ടിലേക്ക് പോകുമ്പോൾ, കോളനിയിലെ കുട്ടികൾ കളിക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് ചിരിച്ചു.
കാബ് പോയതിന് ശേഷം ഒരു നിമിഷം കാത്തുനിന്ന ശ്രീദേവിയമ്മ, അപ്പോഴും ചൂടാറാത്ത ചായയുമായി നിലത്ത് തൂവിക്കിടന്ന ഒരു നോട്ടീസ് കണ്ടു. അതിൽ എഴുതിയിരുന്നു:
"ഗ്ലോബൽ വിസ്റ്റാ കോർപ്പറേഷൻ - CEO ഇന്ദിര മേനോൻ, ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും സ്വാധീനമുള്ള വ്യക്തികളിൽ ഒരാൾ, ഇന്ന് പ്രധാന പ്രഖ്യാപനം നടത്തുന്നു..."
അവർക്ക് വിശ്വസിക്കാനായില്ല. അവരുടെ സാധാരണക്കാരിയായ ഇന്ദിര!
അതേ ദിവസം, ഇന്ദിര തന്റെ കോർപ്പറേറ്റ് ഓഫീസിലെ ഗ്ലാസ് ചേമ്പറിൽ ഇരുന്നു. ലക്ഷക്കണക്കിന് ഡോളറിന്റെ വസ്ത്രങ്ങൾക്ക് പകരം കൈത്തറി സാരിയായിരുന്നു അവളുടെ വേഷം. വിഡിയോ കോൺഫറൻസിൽ ലോകമെമ്പാടുമുള്ള ബിസിനസ് പ്രമുഖർ അവൾക്കായി കാത്തിരുന്നു.
അവൾ സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി, സൗമ്യമായ ശബ്ദത്തിൽ: "എന്റെ സുഹൃത്തുക്കളേ, എന്റെ വിജയം ഞാൻ ഈ തറവാട്ടിൽ നിന്ന് നേടുന്ന പണത്തിലോ, കാറുകളിലോ, ബംഗ്ലാവുകളിലോ അല്ല ഞാൻ അളക്കുന്നത്. എന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ആസ്തി, ഞാൻ വരുന്ന ആ സ്ഥലമാണ്. ഞാൻ ഈ പദവിയിലെത്തിയിട്ടും, എന്റെ ഗ്രാമത്തിലെ ജനങ്ങൾക്കിടയിൽ, അവരുടെ ലാളിത്യത്തിൽ, അവരുടെ കഷ്ടപ്പാടിൽ ജീവിക്കുമ്പോൾ ലഭിക്കുന്ന സന്തോഷവും സംതൃപ്തിയുമാണ് എന്റെ യഥാർത്ഥ മൂലധനം. ദാരിദ്ര്യം മാഞ്ഞ ഒരു ലോകമാണ് എന്റെ സ്വപ്നം, ആ സ്വപ്നത്തിലേക്കുള്ള എന്റെ ത്യാഗമാണ് ഈ ജീവിതം."
ഇന്ദിര കണ്ണടച്ചിരുന്നു. അന്നത്തെ കഞ്ഞിവെള്ളത്തിന്റെ മധുരം അവൾക്ക് ഓർമ്മവന്നു. കാരണം, അവൾക്ക് അറിയാമായിരുന്നു... വലിയ സ്വപ്നങ്ങളെ പിന്തുടരാൻ, മനസ്സിന്റെ ലാളിത്യം നിലനിർത്തേണ്ടത് എത്രത്തോളം പ്രധാനമാണെന്ന്.
