10/07/2025
බුද්ධෝහං බෝධයිස්සාමි
මුත්තෝ හං මෝචයේ පරේ
තිණ්ණෝහං තාරයිස්සාමි
සංසාරෝඝා මහබ්භයා
සුමේධ තවුසාණන් ව ඉපිද දීපංකර බුදු පාමුල දී නිවන් දැකීමේ භාග්‍ය හැරපියා මහ බෝසතාණෝ සම්මා සම්බුදු බව පතා අති දීර්ඝතර සංසාර ගමනකට පිළිපන් සේක. භයංකර සසර සැඩ පහරට වැටුණු සත්වග බව දුක දුරු කරනු පිණිසම ය.
එදා ඇසළ පුනු පොහෝ දා සුපින්වත් මහා මායා දේවිතොමෝ මහ දන් දී පෙහෙවසින් දවස ගත කළා ය. මෙබඳු පුණ්‍ය කර්මයන්හි නිරතවැ නින්දට ගිය ඈ නොවූ විරූ නොදුටු ස්වප්නයක් දුටුවා ය.
එදා මහ බෝසත් තුමන් තුසිත දෙව්ලොවින් චුත මනු ලොව මයා දේවි මව්කුස පිළිසිඳ ගැනීම සිදු විය. එදින පෑයූ ඇසළ සඳ මේ විස්මිත අසිරිමත් සිදුවීම මොනවට දැක බලා ගත්තා.
සතර පෙරනිමිති දැක, ගිහිගෙය කළකිරී අනවරාග්‍ර සංසාරඕඝයෙන් එතෙරවැ අනන්තාපරිමාණ සත්වග ද දුකින් මුදවන්නෙ යන දෘඪ උත්තුංග අදහස සිත්හි දරා පාදපරිචාරිකා යශෝධරා දේවිය ද, එදා ම උපන් සුපින්වත් රාහුල කුමරු ද බලා සමුදී අප්‍රමාණ පීතෘ ස්නේහයෙන් නිදි සුව විඳිමින් හුන් සුදොවුන් මහරජ පායුග නැමැද ලෝකාර්ථය උදෙසා නික්මෙමි’යි සත්වග පිහිට පතා ගිහිගෙන් පිටත් වෙමියි සිතා මහ බෝසත්හු ඡන්න ඇමතියා සමඟින් කන්ථක අසුපිට නැඟී ඇසළ සඳ මඬලේ එළිය සිප ගනිමින් දොළොස් යොදුන් මඟ ගෙවා අනෝම ගංතීරයට පැමිණියේ ය.
