21/01/2025
Εκπροσώπηση της Κύπρου στη 19η Διεθνή Έκθεση Αρχιτεκτονικής της Biennale Βενετίας / Biennale Architettura 2025 (10 Μαΐου – 23 Νοεμβρίου 2025)
[ENG follows]
Σαλαμιού, Κύπρος, (34°51'07.5"N 32°39'42.7"E), ένα χωρκό γεμάτο ξερολιθκιές, περικλείεται που θκυό ποτάμους - μοιάζει νησί μες σε νησί.
Μουρμουρητό που πέτρες ακούεται στο βάθος.
Ανιχνεύοντας τους ρυθμούς της τεχνικής δόμησης ξερολιθιών, η έκθεση προτείνει μια λειτουργική αλυσίδα: συλλογής, ταξινόμησης και τοποθέτησης. Η αλυσίδα αυτή, η οποία καθορίζεται από τα σώματα εν κινήσει, κυρίως από τα χέρια, δημιουργεί σημείο συνάντησης μεταξύ της οικολογίας της γης και των «κοινών» («commons») που την κατοικούν. Αντηχώντας αυτή τη συλλογική διαδικασία, το περίπτερο συγκροτείται από αρχιτεκτόνισσες/ αρχιτέκτονες, τεχνίτριες/τες της ξερολιθιάς, επιμελήτριες/τές, καλλιτέχνιδες/νες, μαζί με τη συμμετοχή του κοινού.
Σιέρκα συνάουν πέτρες σε στοίβες.
Παύση.
Ένα σιέρι σηκώνει μιαν πέτρα στο’φτίν, [ακαταλαβίστικα].
Ακολουθώντας τις διαλεκτικές ανησυχίες της γης, οι πέτρες μετατρέπονται σε φορείς που μας παροτρύνουν να εστιάσουμε σε αυτό που «κάνουν» ή «λένε», αντί σε αυτό που «είναι». Οι πέτρες, ενσωματωμένες μέσα στις κοινότητές τους, φέρουν ζωτικές σχέσεις που συντηρούν τα διατροφικά τοπία, ενώ παράλληλα κουβαλούν συλλογικές αφηγήσεις χαραγμένες στη γη. Αυτοί οι συσχετισμοί διερευνώνται μέσα από μια σειρά επιτόπιων εγκαταστάσεων που θα παρουσιαστούν ως σειρές στατικών, ζωντανών και ηχητικών ενεργοποιήσεων, τόσο στη Βενετία όσο και στην Κύπρο.
:Ακόμα τζιαι εμείς - οι πέτρες - ετρίξαμεν άμαν ακούσαμε
Ψίθυροι σμίουν με τον ήχο των σιερκών τζιαι των ποθκιών που ταράσσουν.
Η σχεδόν 10.000 ετών «Εύφορη Ημισέληνος» της ανατολικής Μεσογείου, η οποία εκτείνεται από την Περσία, τη Μεσοποταμία και το Λεβάντε/Εγγύς Ανατολή, καλλιέργησε τοπία παραγωγής τροφίμων από διασυνδεδεμένες κοινότητες. Η Κύπρος μοιράζεται αυτή τη γεωγραφία που καθορίζει την ιστορία στη μακρά διάρκεια της. Στη σημερινή εποχή (Capitalocene), η περιοχή γίνεται μάρτυρας όχι μόνο των μεταβιομηχανικών μετασχηματισμών που κατακερματίζουν κοινότητες και τη γη μέσω συστημάτων εκμετάλλευσης, αλλά και της διάρρηξης αυτών των σχέσεων από την αποικιακή, γενοκτονική και οικοκτονική βία που εκτοπίζει ανθρώπους και στρατιωτικοποιεί οικολογίες. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οι πρακτικές της ξερολιθιάς αντιτάσσονται στα συστήματα απαλλοτρίωσης και οικολογικής υποβάθμισης, υπερασπιζόντας, αντίθετα, ένα σύστημα αξιών ριζωμένων στη συλλογική φροντίδα και τη δίκαιη πρόσβαση στη γη.
(Στις πέτρες) Εδώκαμεν σας την αναπνοή μας τζαι εψιθυρίσετε την πίσω στο χώμα*.
*Εμπνευσμένο από το χορό των πετρών, στο έργο της Sarah Ruhl, Ευρυδίκη.
Επιμελήτριες/ες: Σεβίνα Φλωρίδου, Νίκολα Μητροπούλου και Clara Zinecker, Ααρών Γκατ, Fisherwomxn (Μύριαμ Γκατ, Ιουλίτα Τουμαζή, Σέτα Αστραίου-Καρύδη)
Εκθέματα από: TERRACT Σαλαμίου, (Αργύρης Παναγιώτου, Παναγιώτης Παναγιώτου, Βασιλική Πετροπούλου-Παναγιώτου), Ααρών Γκατ, Fisherwomxn (Σέτα Αστραίου- Καρύδη, Μύριαμ Γκατ, Ιουλίτα Τουμαζή), Σεβίνα Φλωρίδου, Νίκολα Μητροπούλου & Κλάρα Ζινέκερ.
Επίτροπος: Πέτρος Δυμιώτης, Πολιτιστικός Λειτουργός, Τμήμα Σύγχρονου Πολιτισμού – Υφυπουργείο Πολιτισμού
Τοποθεσία: Associazione Culturale Spiazzi, Castello 3865
Φωτογραφία: Δημήτρης Λούτσιος
Η κυπριακή συμμετοχή υλοποιείται ως συνδιοργάνωση του Υφυπουργείου Πολιτισμού και του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Κύπρου και χρηματοδοτείται από το Υφυπουργείο Πολιτισμού.
ENG:
La Biennale di Venezia 2025 - Cyprus Representation in the 19th International Architecture Exhibition - Biennale Architettura 2025 (10 May – 23 November 2025)
Salamiou, Cyprus, (34°51'07.5"N 32°39'42.7"E), a terraced community enclosed by two rivers, resembling an island within an island.
A chatter of stones is heard.
Tracing the rhythms of drystone building practices, the exhibition proposes an operational chain of gathering, sorting and placing. Determined by the movement bodies at work, primarily the hands, this chain establishes an intersection between ecology of the land and the commons of those inhabiting it. Echoing this shared labour, the pavilion is collectively put together by architects, drystone artisans, curators, artists and invited public participation.
Groups of hands gather stones into piles.
Pause.
A hand lifts a stone to an ear, [inaudible].
Tending to the dialectal concerns of the land, stones are reconfigured as carriers of utility, shifting the focus from what they "are" to what they "do" or “say”. The stones, embedded in their communities, carry relations of life-sustaining foodscapes, holding shared histories traced upon the land. These links are explored through a succession of in-situ assemblages presented as a series of static, performative and sonic activations, in both Venice and Cyprus.
:Even we—the stones—quaked when we heard it
Whispers merge with the sound of moving hands and feet.
The eastern Mediterranean’s almost 10,000-year-old ‘Fertile Crescent’, arching from Persia, across Mesopotamia over the Levant, cultivated terraced foodscapes by interconnected communities. Cyprus shares this geography that determines history in the long duration. In the current Capitalocene, this region is witnessing not only late-industrial transformations that fracture communities and land through systems of value extraction, but also the disruption of these relations by colonial, genocidal and ecocidal violence that displaces people and militarises ecologies. Within this context, drystone practices preserve a way of opposing systems of dispossession and ecological degradation, defending instead a system of value rooted in collective care and fair access to the land.
(To the Stones) we lent you our breath and you whispered it back to the earth.*
*Inspired by the chorus of stones, in Sarah Ruhl’s play Eurydice.
Curators: Sevina Floridou, Nicola Mitropoulou & Clara Zinecker, Fisherwomxn (Seta Astreou Karides, Miriam Gatt, Ioulita Toumazi) and Aaron Gatt
Exhibitors: Terract Salamiou (Argyris Panayiotou, Panayiotis Panayiotou, Vasiliki Petropoulou-Panayiotou), Aaron Gatt, Fisherwomxn (Seta Astreou Karides, Miriam Gatt, Ioulita Toumazi), Sevina Floridou, Nicola Mitropoulou & Clara Zinecker.
Commissioner: Petros Dymiotis, Cultural Officer, Department of Contemporary Culture, Deputy Ministry of Culture
Venue: Associazione Culturale Spiazzi, Castello 3865
Photo: Demetris Loutsios
The Cypriot participation is co-organized by the Deputy Ministry of Culture and the Cyprus Architects Association and funded by the Deputy Ministry of Culture.
https://architecture.org.cy/ekprosopisi-kyproy-sti-19i-diethni-ekthesi-architektonikis-tis-biennale-venetias/
