Kessor TV

20/09/2024

The next phase of the National Disability Strategy Plan 2024-2028 (NDSP3) Disability Action Council (DAC ) and the Ministry of Interior (MOI) Conducted a Fruitful Meeting on Indicators and accomplishment of MoI has been working to Promote and Protect the Rights of Persons with Disabilities in Cambodia.

21/05/2024

តាមរយៈធ្វើការលើវិស័យពិការភាពអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ ខ្ញុំត្រេកអរនៅពេលមានការជំរុញ និងយកចិត្តទុកដាក់ពីរាជរដ្ឋាភិបាល និងអង្គការសង្គមស៊ីវិលដែលបានប្រឹងប្រែងពិតប្រាកដ សម្រេចបាននូវសមិទ្ធផលសម្រាប់វិស័យពិការភាព ។ ជាក់ស្តែងតាមរយៈការបង្កើតច្បាប់ស្តីពីកិច្ចការពារ និងលើកកម្ពស់សិទ្ធិជនមានពិការភាព អនុក្រឹត្យ ប្រកាស ក្របខណ្ឌគតិយុត្តនានាដែលបម្រើផលប្រយោជន៍ដល់ជនមានពិការភាពនៅកម្ពុជា ។
ថ្ងៃនេះខ្ញុំសូមលើកយកតែមួយចំនុចប៉ុណ្ណោះមកបកស្រាយទាក់ទងនឹងឱកាសការងារសម្រាប់ជនមានពិការភាព ។ ខ្ញុំយល់ឃើញថាក្នុងរយៈពេលជិតមួយទសវត្សរ៍ចុងក្រោយនេះ រដ្ឋាភិបាលបានចេញអនុក្រឹត្យស្តីពីការកំណត់ត្រា និងបែបបទជ្រើសរើសជនមានពិការភាពចូលបម្រើការងារ ដែលកំណត់ឱ្យក្រសួងស្ថាប័នរដ្ឋជ្រើសរើសជនមានពិការភាព២ភាគរយ ដែលមានន័យថា ក្រសួងឬស្ថាប័នមានបុគ្គលិក១០០នាក់ត្រូវមានបុគ្គលិកជាជនមានពិការភាព ២នាក់ ដែលយោងតាមតួលេខរបស់រដ្ឋាភិបាលបានបង្ហាញកន្លងទៅថាសឹងតែលើស២ភាគរយទៅហើយ ។ ដោយឡែកស្ថាប័នឯកជនតម្រូវឱ្យជ្រើសរើសជនមានពិការភាព១ភាគរយ មានន័យថា១០០នាក់ត្រូវមានបុគ្គលិកជាជនមានពិការភាព ១នាក់ ដើម្បីចូលបម្រើការងារ ។ តាមរយៈអនុក្រឹត្យ និងប្រកាស បទដ្ឋានគតិយុត្តនានា គេសង្កេតឃើញថាស្ទើរតែគ្រប់ការប្រកាសជ្រើសរើសបុគ្គលិកទាំងក្នុងសេចក្តីប្រកាស គេហទំព័រ ឬតាមបណ្តាញសង្គមក្តី តែងឃើញមានការប្រើប្រាស់ពាក្យ ស្ត្រី និងជនមានពិការភាពត្រូវបានលើកទឹកចិត្តឱ្យដាក់ពាក្យ ឬជាភាសាអង់គ្លេស (women and people with disabilities are strongly encouraged to apply) ។ ប៉ុន្តែបើក្រឡេកមកមើលស្ថាប័នអង្គការសង្គមស៊ីវិលវិញ ឬវិស័យឯកជនជាច្រើនប្រើប្រាស់ពាក្យបរិយាបន្ន ឧទាហរណ៍៖ បរិយាបន្នពិការភាព ។ គ្រប់គម្រោងដើម្បីស្នើសុំជំនួយមកអនុវត្ត ស្ថាប័នរបស់ខ្លួនត្រូវបង្ហាញថា ការអនុវត្តបរិយាបន្ន ជាពិសេសការលើកកម្ពស់សិទ្ធិជនមានពិការភាព ដែលគេច្រើនតែប្រើពាក្យគន្លឹះមួយឃ្លាថា គ្មាននរណាម្នាក់ត្រូវបានផាត់ចោល ឬទុកចោល (Leave no one behind) ។ ច្បាប់ អនុក្រឹត្យ ប្រកាស ឬគោលការណ៍ណែនាំនានាមានតែនៅលើក្រដាស តែការអនុវត្តជាក់ស្តែងខ្ញុំសង្កេតឃើញថា អង្គការសង្គមស៊ីវិលខ្លះ ឬស្លាប័នដែលអះអាងថាខ្លួនកំពុងធ្វើការបម្រើវិស័យពិការភាព ឬធ្វើបរិយាបន្នពិការភាព មិនទាន់បានបំពេញកាត្វកិច្ចរបស់ខ្លួននៅឡើយឱ្យស័ក្ដិសមនឹងអ្វីដែលខ្លួនបានពពាយនាយ និងអួតក្តែងៗបង្ហាញដល់បរទេសនៅឡើយ ដូចពាក្យចាស់ពោលថា « គីង្គក់ដើរលក់ថ្នាំស្រែង »។ ខ្ញុំមិនមានបំណងវាយប្រហារដល់ស្ថាប័ន ឬអង្គការសង្គមស៊ីវិលណាមួយទេ វាគ្រាន់តែជាការអង្កេត និងវាយតម្លៃរបស់ខ្ញុំតែប៉ុណ្ណោះដែលធ្វើការលើវិស័យពិការភាពអស់រយៈកន្លងមកទន្ទឹមនឹងបានជួបបញ្ហានេះដោយខ្លួនឯងផង ។
មានមតិផ្ទុយមកវិញថា មកពីជនមានពិការភាពមិនទាន់មានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់ ចំណេះដឹងនៅមានកម្រិត ភាសាអង់គ្លេស មិនទាន់ស្ទាត់ជំនាញ មិនបានទៅសិក្សានៅក្រៅប្រទេស និងជាពិសេសយកប្រភេទពិការភាពមកកំណត់ជាបញ្ហាធំ ដោយមិនបានទាំងផ្តល់ឱកាសឱ្យជនមានពិការភាពបានប្រកួតប្រជែងស្មើភាព ឬផ្តល់អាទិភាពបានសាកល្បង ឬបង្ហាញសមត្ថភាពពិតប្រាកដនៅឡើយ ។ កុំនិយាយដល់ទៅរើសមកបម្រើការងារ សូម្បីតែឱកាសបានជាប់ក្នុងបញ្ជីប្រកួតប្រជែងដែលភាសាអង់គ្លេសថា (Short List) ជាមួយបេក្ខជនដទៃក៏មិនមានផង ។ នេះឬការងារដែលតែងតែនិយាយ និងសូត្ររត់មាត់ថាគណនេយ្យភាព តម្លាភាព បរិយាបន្ន និងធ្វើដើម្បីផលប្រយោជន៍ជនមានពិការភាព ដែលបច្ចុប្បន្នអ្នកកំពុងតែអួតក្តែងៗ ប្រាប់ម្ចាស់លុយតាមរយៈរបាយការណ៍លើកជើង បញ្ចើចបញ្ចើ និងភូតកុហករបស់ខ្លួនតែប៉ុណ្ណោះ ។ គ្រប់យ៉ាងអ្នកមិនបានធ្វើចេញពីបេះដូងបម្រើប្រយោជន៍ជនមានពិការភាពពិតប្រាកដទេ អ្នកបាននឹងកំពុងធ្វើស្រែលើខ្នងជនមានពិការភាពយ៉ាងពិតប្រាកដ តាមរយៈការអះអាង និងត្អូញត្អែរលើកពីបញ្ហាជនមានពិភាពប្រាប់បរទេស ដើម្បីបានជំនួយ ធាតុពិត គឺសម្រាប់បម្រើផលប្រយោជន៍ពោលគឺប្រាក់ខែរាប់ពាន់ដុល្លាររបស់អ្នក ចំណែកឯជនមានពិការភាពដែលជាអ្នកទទួលផលពិតប្រាកដនៅតែប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាដដែល ។ រីឯស្ថាប័នមួយចំនួននៅផ្តល់តម្លៃឱ្យជនបរទេសជាជាងខ្មែរគ្នាឯង រើសបរទេស អ្នកមានសញ្ញាបត្របរទេស ដោយមើលរំលងសមត្ថភាព និងសក្តានុពលរបស់ជាតិសាសន៍ខ្លួនឯង ។ បើផ្នត់គំនិតអ្នកនៅតែផ្តល់តម្លៃទាបដល់ជាតិសាសន៍ខ្លួន មិនស្រឡាញ់ មិនព្រមឱ្យតម្លៃ និងឱកាសដល់ជាតិសាសន៍របស់ខ្លួន ដើម្បីបញ្ចេញសមត្ថភាពទេ អំណឹះតទៅខ្មែរនៅត្រូវបានគេមើលងាយ មើលថោក និងរស់ចាំតែទទួលជំនួយពីបរទេសជារៀងរហូត ។ ពូជសាសន៍ខ្មែរខ្លាំង ណាស់តែជាតិសាសន៍ខ្លួនមិនព្រមផ្តល់តម្លៃ ឱ្យតម្លៃតែជនបរទេស អ្នកមានសញ្ញាបត្រពីបរទេស មិនព្រមបើកឱកាសឱ្យខ្មែរជាជាតិឯងបានទទួលប្រយោជន៍ ។ ខ្ញុំមិនដឹងថាពេលណាទើបផ្នត់គំនិតដែលឱ្យតម្លៃបរទេសជាធំថាគេរៀនសាលាល្អ សាលាល្បី មានបទពិសោធន៍ច្រើន និងអាចបំពេញកិច្ចការងារ និងរបាយការណ៍បានល្អ ជាងជនជាតិខ្មែរ ដែលបានលះបង់ ខិតខំប្រឹងប្រែងរៀនសូត្រ តែបែរជាគ្មានឱកាសដើម្បីបញ្ចេញសមត្ថភាព ។ ខ្ញុំមានសុទិដ្ឋិនិយមយ៉ាងមុតមាំថា បើខ្មែរមិនមានសមត្ថភាព ខ្មែរមិនមែនជាពូជអ្នកសាងនគរវត្ត ឬអច្ឆរិយវត្ថុដទៃទៀតនោះទេ ។ គ្មានជាតិសាសន៍ណាស្រឡាញ់ខែ្មរជាជាងខ្មែរគ្នាឯងនោះទេ ចំណែកពួកបរទេសទាំងនោះគេមកក៏ ដើម្បីផលប្រយោជន៍របស់គេ និងប្រទេសរបស់គេ ដោយមិនមានបេះដូងជួយខ្មែរ ពិតប្រាកដឡើយ ។
សរុបសេចក្តីមកបើអ្នកនៅតែបន្តរើសអើងដោយប្រយោល និងមិនព្រមហុចឱកាសឱ្យជនមានពិការភាពនទទួលបានការងារ និងឱកាសសេដ្ឋកិច្ច ដោយមិនចាប់ផ្តើមឱ្យពួកគេមានលទ្ធភាពបញ្ចេញសមត្ថភាព និងទេពកោសល្យរបស់គេទេនោះ កត្តាប្រឈមសម្រាប់ជនមានពិការភាពនៅតែបន្តជាបញ្ហាដែលដោះស្រាយមិនចេះចប់ ។ សូមអស់លោក លោកស្រីប្រធានស្ថាប័ន បណ្ឌិត អ្នកជំនាញដែលកំពុងតែអួតខ្លួនធ្វើការងារបម្រើវិស័យពិការភាពមួយចំនួនមេត្តាពិចារណាឡើងវិញ ដោយសាកល្បង ផ្តល់ឱកាសការងារ ដើម្បីឱ្យជនមានពិការភាពបានបញ្ចេញសមត្ថភាពជាមុនសិន ជាជាងកាត់សេចក្តីថាពួកគេខ្សោយ គ្មានសមត្ថភាព ឬការប្រើប្រាស់ភាសាបរទេសក្នុងការបំពេញការងារឱ្យស្ថាប័នរបស់អ្នកដោយភ្លេចគិតថា អ្នកជាខ្មែរ និយាយភាសាខ្មែរ ធ្វើការងារទាំងនេះជាមួយជនជាតិខ្មែរ ពូជពង្សត្រកូលអ្នកជាខ្មែរ ។ អ្នកកំពុងតែរើសអើងជនមានពិការភាព ទាំងខ្លួនកំពុងអនុវត្តសកម្មភាពឱ្យវិស័យនេះ ដូចមានមតិលើកឡើងថា « គ្មាននរណារើសអើងជនមានពិការភាព ជាជាងអ្នកធ្វើការលើវិស័យពិការភាព និងជនមានពិការភាពដូចគ្នានោះទេ» ព្រោះថាបើមនុស្សល្ងង់ធ្វើខុស ជះឥទ្វិពលអាក្រក់ដល់មនុស្សនៅជុំវិញខ្លួនតែមួយនាក់ពីរនាក់តែប៉ុណ្ណោះ បើបណ្ឌិតធ្វើខុសឥទ្វិពលអាក្រក់ដល់មនុស្សនៅជុំវិញខ្លួនរាប់លាននាក់ ។ ដូច្នេះអ្នកមិនគួរស្ថិតក្នុងចំណោមនោះទេ ជីវិតអ្នកមិនរស់នៅបាន១០ឆ្នាំ១០០ដងទេ ដូច្នេះគួរតែបំពេញកាត្វកិច្ចដោយស្មោះត្រង់ ជាជាងប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនលើសលប់ពេក ។ កុំឱ្យគេថាអ្នកធ្វើការបម្រើជនពិការ មានវីឡា មានឡាន មានអ្វីៗ គ្រប់យ៉ាង តែជនមានពិការភាពនៅតែដេកខ្ទម នៅតែរងការលំបាក និងបញ្ហាប្រឈមដែលរង់ចាំតែគេជួយ និងសន្តោសប្រណីនោះទេ ។ ខ្ញុំមិនមានឥទ្ធិពលអ្វីឡើយ ទស្សនៈខាងលើវាគ្រាន់តែជាទស្សនៈយល់ឃើញ និងការអង្កេតរបស់ខ្ញុំតែប៉ុណ្ណោះ ។ សូមអរគុណ!

15/05/2024

"The mind is everything.
what you think, you become." Buddha🙏

14/05/2024

Climate is what we expect, weather is what we get.

03/05/2024

អាវុធតែមួយគត់ដែលមានសមត្ថភាពអាចផ្លាស់ប្ដូរពិភពលោកនេះបានគឺការអប់រំ ។

26/04/2024

You work 8 hours to live 4.
You work 5 days to enjoy 2.
You work 8 hours to eat in 15 minutes.
You work 8 hours to sleep 6
You work all year just to take a week or two vacation.
You work all your life to retire in old age.
And watch only your last breaths.
Eventually, you realize that life is nothing but a parody of yourself practicing your own oblivion.
We have become so accustomed to material and social slavery that we no longer see the chains..⛓️
Life is a short trip, Live it up.

11/04/2024

30/03/2024

សម័យកាលខ្ញុំរៀនមហាវិទ្យាល័យ​ កាសែតដែលខ្ញុំចូលចិត្តអាន​ គឺកាសែតភ្នំពេញប៉ុស្តិ​ ខ្ញុំទិញអានរៀងរាលពេលខ្ញុំទៅសាលា​ ដេីម្បីរៀនសូត្រពីកាសែតមួយនេះ​ តែពេលនេះអ្នកលាប្រិយមិត្តហេីយ​ ។

28/03/2024

ក្រដាសមួយសន្លឹក អ្នកទទួលបានមិនអាចវាស់វែងសមត្ថភាពអ្នកបានទេ ទង្វើ និងការអនុវត្តជាក់ស្តែងទើបជាសមិទ្ធិ​ការណ៍ ។

13/03/2024

ម្តាយមិនមានចំណេះ​ តែម្តាយមានកំណេីតដល់កូន🙏