Digital World Nepal

Digital World Nepal Well Come to Digital World Nepal

03/10/2025

‼️छोरीलाई बिहे गरेर पठाउनु अघि सम्झाउनुपर्ने कुराहरु;‼️
१• कुनै पनि मानिस परिपूर्ण हुँदैन।
२• पुरुषहरु बच्चाहरु जस्तै हुन्छन् । त्यसैले तिमी उसको आमा जस्तै बन्नुपर्छ।
३• श्रीमानको कुरा छिटो सुन्नु; बिस्तारै नम्र भएर जवाफ दिनु ।
४• श्रीमान सँग कहिल्यै प्रतिस्पर्धा नगर्नु।
५• श्रीमान सँग बराबरी गर्ने प्रयास कहिल्यै नगर्नु।
६• तिमी गलत छौँ यो कुरा तिमीलाई थाहा छ, यसको लागि तिमीले माफी माग्न नहिच्किच्याउनु।
७• श्रीमान सँग ईर्ष्या नगर्नु। यो तिम्रो मानसिक शान्तिको लागि राम्रो हुन्छ।
८• तिमीले चाहन्छौ भने श्रीमानको मोबाइल चेक गर्न सक्छौ, तर त्यो चेक जांच गर्नुपर्ने आवश्यक छैन।
९• श्रीमतीको रूपमा सधैं इमानदार हुनु।
१०• श्रीमानको अनुमति बिना आफ्नो घरबाट लामो दूरीको लागि कहिल्यै ननिस्कनु।
११• श्रीमानलाई मनपर्ने खाना तिमिलाई थाहा हुनुपर्छ र पैसाले अनुमति दिएमा हप्तामा कम्तिमा दुई पटक मनपर्ने खाना तयार गर्नु।
१२• श्रीमानलाई सधैं हातमा पार्सल लिएर घरभित्र पस्न नदिनु। पैसा जोगाउन सिक्नु।
१३• एकअर्कामा सँगै मिलेर कमाउने प्रयास गर्नु।
१४• श्रीमानको सल्लाहकार बन्नु, आलोचक होइन।
१५• श्रीमती श्रीमानको सहयोगी हो भन्ने कुरा कहिल्यै नबिर्सनु।
१६• आमाबाट राम्रो कुरा सिक्नु।
१७• आफ्नो श्रीमानलाई हेरेर मुस्कुराउन सिक्नु।
१८• जब तिम्रो श्रीमान् काममा बाहिर जान्छन, उहाँलाई अभिवादन गर्नु सम्भव भएमा उसलाई अँगालो हाल्नु।
१९• आफ्नो श्रीमानलाई खाना नखाई घरबाट बाहिर निस्कन नदिनु।
२०• जब तिम्रो श्रीमान् रिसाउँछन त्यसबेला तिमीले बोल्न बन्द गर्न।
२१• सुत्ने कोठा सधैं सफा राख्नु।
२२• ओछ्यानमा कपडा कहिल्यै नराख्नु। केही पुरुषहरूले यसलाई घृणा गर्छन्।
२३• सफा सुगरी महिला बन्नु।
२४• कहिलेकाही रोमान्टिक सिनेमा हेर्नु।
२५• श्रीमतीले के गर्नुपर्छ भन्ने कुरा सधैं सम्झनु। तिमी उसको बहिनी होइनौ।
२६• उसको आफन्तहरूलाई आफ्नो जस्तै व्यवहार गर्नु।
२७• प्रायः उसको आफन्तहरूले कस्तो छ भनेर सोध्छन्।
२८• सँगै भगवानको मन्दिरमा प्रार्थना गर्न जान।
२९• आफ्नो श्रीमान् वा आफ्नो घरलाई अरू कसैसँग कहिल्यै तुलना नगर्नु।

03/10/2025
03/10/2025

आजको कथा मेरो परिचयबाट सुरु हुन्छ।
म नेपाली सेनामा कार्यरत क्याप्टेन ढालबहादुर थापा मेरो घर हरियोन ११ सर्लाही हो। म विगत २५ वर्षदेखि यो संस्थामा कार्यरत छु। जागिरको उत्तरार्धमा केही सेवा सुविधा र आर्थिक लाभ पाउनुपर्ने बेलामा जस्तै मिसन, प्रमोसन हुने अवस्था सुरु भएपछि चार वर्ष अगाडि मलाई आंशिक रुपमा प्यारालाइसिस तथा रगतको क्यान्सर देखियो। चौथो स्टेजको रगतको क्यान्सर त्यो पनि चारपटक फर्किएको अवस्थामा पनि म यो रोगसँग डटेर लडिरहेको छु र हाल दोस्रो पटक बोनम्यारो प्रत्यारोपण गराएर राजिव गान्धी क्यान्सर अस्पताल दिल्लीमा डाक्टरको रोहबरमा उपचारकै क्रममा छु र केही सुधारका संकेतहरु देखिएका छन् जुन खुसीको कुरा पनि हो।

सुरुमै नेपाली सेना र नेपाल सरकारलाई मेरो एउटा विनम्र तर कटु अनुरोध छ। यदि तपाईहरु मलाई जिउँदोमा साथ दिन सक्नुहुन्न भने मलाई मरेपछि सलामी पनि नदिनु। किनभने राष्ट्रमा भएको १० वर्षे जनयुद्ध होस् या जस्तासुकै विषम परिस्थितिमा पनि म छाती थापेर राष्ट्रको लागि अग्रमोर्चामा हिँडेको योद्धा हुँ। जीवनको मरणको युद्धमा तपाईहरुको अर्थात् मानवताको अनुपस्थितिले नै मलाई साँचो उत्तर दिइसकेको छ।

म मरे भने हार्दिक श्रद्धाञ्जली भनेर कुनै पत्रिकामा विज्ञापन नगरिदिनुहोला किनभने श्रद्धा र अञ्जली फरक-फरक शब्दहरू बनाएर हेर्ने हो भने विश्वास, आस्था, सम्मान, अर्पण गर्नु भन्ने बुझिन्छ। विश्वास टुटिसकेको छ। आस्था गुमिसकेको छ सम्मान जिउँदोमा पाइएन त्यसैले हार्दिक श्रद्धाञ्जली अर्पण नगर्नुहोला।

अ साँच्ची भूकम्प पुनर्निर्माणमा धरहरा पुनर्निर्माणको लागि केही दिनको रकम काटिएको थियो। अहिले पनि देश त्यस्तै अवस्थामा छ। पुनर्निर्माण हुँदैछ। फेरि पनि मेरो एक महिनाको तलब काट्नुहोला। किनभने राष्ट्रले संस्थाले केही दिन सकेन भने हामीले दिनुपर्छ भनेर मैले तालिमहरुमा राम्रोसँग सिकेको छु। राष्ट्रका लागि यति गर्न सक्यो भने जीवनको उत्तरार्धमा मलाई राष्ट्र प्रति गर्व गर्ने ठाउँ हुनेछ।

म नेपाली सेनाको एउटा साधारण तर गर्विलो सिपाही हुँ। राष्ट्रको झण्डा मुठ्ठीमा बोकेर २५ वर्ष मेरो युवावस्था, मेरो रगत–पसिना र मेरो जिन्दगी देशको सेवामा समर्पित गरें। हरेक कठिनाइमा राष्ट्रलाई अगाडि राखें, परिवारलाई पछाडि। यही विश्वासले म बाँचिरहेँ—“राष्ट्र मभन्दा ठूलो छ।”

तर, जीवनको उत्तरार्धमा जब भाग्यले मलाई कठोर परीक्षा दियो—क्यान्सर जस्तो निर्दयी रोगले आक्रमण गर्‍यो—त्यो बेलामा मैले भरोसा गरेको मेरो संस्था, मेरो नेपाली सेना, मेरो सरकार... सबै चुप भए। म हतियार लिएर देशको रक्षार्थ दौडिएको दिन सम्झँदा गर्व लाग्छ, तर आज जब उपचारका लागि करोडौं खर्च गर्नु परेको छ, तब मेरो गर्व पीडामा परिणत हुन्छ।

संस्थाले “मानवता” नामको आधारभूत जिम्मेवारीसमेत पुरा गर्न सकेन। आज यो सैनिक आफ्नै आमाबुबा, दाजुभाइ र नेपाली दिदीबहिनीहरूको भरमा चन्दा उठाएर उपचार गरिरहेको छ।

यो कुनै व्यक्तिगत पीडामात्र होइन, यो प्रश्न हो—राष्ट्रको लागि जीवन दिने सैनिकलाई राष्ट्रले किन जीवनको अन्तिम संघर्षमा एक्लै छोड्छ? यदि म जस्तो सैनिकलाई पनि चन्दा उठाएर उपचार गर्नुपर्ने बाध्यता आउँछ भने, अनि आम जनताको अवस्था कस्तो होला?

आज म सरकारसँग, संस्थासँग विनम्र तर दृढ स्वरमा आव्हान गर्छु- सैनिक मात्र होइन, कुनै पनि नागरिकले रोगसँगको युद्धमा एक्लै लड्न नपरोस्। राष्ट्रको जिम्मेवारी नागरिकलाई मात्र नभई, नागरिकको स्वास्थ्य र जीवन सुरक्षामा पनि समान हुनुपर्छ।

मलाई मेरो देशमाथि , नेपाली सेनामाथि अझै भरोसा छ। म विश्वास गर्छु—मेरो पीडा बाट अरू हजारौंलाई न्यायपूर्ण नीति, सहयोग र मानवता पाइने बाटो खुल्छ।

चिफसाब सलाम ।
अन्त्यमा मेरो एउटा सुझाव पनि छ हुन त यो सुझाव मैले हजुर समक्ष पुर्याएको पनि थिए अब यो पुग्यो पुगेन त्यो म यकिन गरेर भन्न सक्दिन। तर हजुर सम्म पुगिसकेको पनि छ। म यहाँ सार्वजनिक गर्न जाँदैछु।

जन्म र मृत्यु शाश्वत सत्य हुन्। हो मान्छे जन्मन्छ रोग लाग्छ। यो सामान्य कुरा हो। नीति नियममा दिन मिल्ने ठाउँ छैन त्यो मलाई पनि राम्रो राम्रोसँग थाहा छ तर यो नीति नियम कसले बनाएको हो??? यहाँ नीति नियम ठूलो हो कि मानवता???
नेपाली सेनामा कार्यरत नै लगभग १ लाख हाराहारी सदस्यहरु हुनुहुन्छ। रोग लाग्यो खर्च करोडौंमा गयो। अब मसँग समाउने ठाउँ पनि छैन टेक्ने जमिन पनि छैन। दैनिक सयौं मानिस मर्दछन् ।मलाई थाहा छ तर पनि म मर्दा राष्ट्रलाई खासै असर पर्दैन तर मेरो परिवारमा ठूलो बज्रपात हुन्छ। किनभने यो मेरो परिवारको मेरो बालबच्चा आमाबुवा श्रीमतीको मेरुदण्ड भनेकै म नै हो।

नेपाली सेनाको प्रत्येक सदस्यबाट सामूहिक रूपमा अथवा स्व -इच्छाले केही रकम सङ्कलन गर्न सकिन्छ। नेपाली सेनाको कुनै सदस्यलाई गम्भीर रोग लाग्यो र उसको बस भन्दा बाहिर खर्च गयो भने यो रकमबाट कति खर्च गरेको हो सोही अनुसारको केही सहायता कोष खडा गरेर दिन पनि सकिन्छ। बरु मलाई नदिए पनि हुन्छ तर म भन्दा पछाडि यसरी ठूलो करोडौंमा खर्च गर्नुपर्ने अवस्था आएको जो कोहीले पनि केही सहायता मानवताको नाताले संस्थाबाट पाओस् भन्ने सुझाव छ।

संस्थामा मानवताको नाताले मलाई सहयोग गरिदिनुस् भनेर बारम्बार जाँदा पनि संस्थाले हैन बाहिरै चन्दा उठाएर उपचार गर्नुस्। हामी सक्दैनौ नियममा छैन ,नीतिमा छैन। नीति नियम परिवर्तन गर्न सकिँदैन। भन्ने जस्ता जवाफ दिनु मानवताको नाताले कतिको उचित हो म ठम्याउन सक्दिन।

राष्ट्रप्रति संस्थाप्रति म सदैव गर्व गर्दछु। तर मेरो एउटा पीडाले एउटा प्रश्न भने सधैँ उभ्याउनेछ???

राष्ट्रका लागि छाती थाप्न तयार एक योद्धाले किन अन्तिम अवस्थामा राष्ट्र र संस्थाको साथ सहयोग पाउन सक्दैन।🙏

क्याप्टेन: D.B. Thapa Basu
राजीव गान्धी क्यान्सर अस्पताल दिल्ली।

01/10/2025

🛫 छोराहरू पाहुना भए, घर आँगन परदेश भयो... 🌿
——————•○•○•○•○•——————

आजको समयले एउटा गहिरो विडम्बना बोकेको छ—
जहाँ छोराहरू पनि छोरीहरू जस्तै चाडपर्वमा मात्र घर फर्कन्छन्।

घरको ढोका, जुन कहिल्यै बन्द हुन्थेन,
अब तीज, दशैं, तिहारमा मात्र खुल्ने भएको छ।
बुबाको मौनता र आमाको आँखा अब मोबाइलको रिङटोनसँगै झस्किन्छ।
कहिल्यै नछोड्ने भनिएको जन्मघर,
अब ‘schedule’ मा अटाउने ठाउँ बन्यो।

🕊️ के घर अब सम्झनाको संग्रहालय मात्र हो?
जहाँ पुराना फोटो, पुराना हाँसो, र पुराना वाचा मात्र बाँकी छन्?

✍️ यो पोस्ट त केवल एउटा सम्झना हो—तर तिमीले पढ्दा, सायद तिमी पनि सम्झिनेछौ त्यो पुरानो आँगन,
जहाँ तिमी पाहुना होइन, सन्तान थियौ।

01/10/2025

कथाको नाम: “बुद्धि र भाग्य

एकपटकको कुरा हो, एउटा सानो गाउँमा दुई साथी बस्थे — बुद्धिराम र भाग्यबहादुर। बुद्धिराम धेरै पढेको, सोच विचार गरेर काम गर्ने मान्छे थियो। भाग्यबहादुर चाहिँ त्यति पढेको थिएन, तर जहिले भन्थ्यो, “भाग्यमा लेखेको भए जे पनि हुन्छ!”

एकदिन गाउँमा एउटा राजाको घोषणापत्र आयो — “जो मेरो दरबारमा अनौठो चीज ल्याउँछ, उसलाई इनाम दिइनेछ।”

बुद्धिरामले धेरै योजना बनायो, किताब पल्टायो, र एक पुरानो दुर्लभ पत्थर खोज्न जंगलतिर लाग्यो। भाग्यबहादुर त त्यसै लस्करै गयो – बाटोमा हिँड्दाहिँड्दै एउटा घिनलाग्दो, चम्किलो ढुंगा देखेर खल्तीमा हाल्यो।

दुवैजना दरबार पुगे। बुद्धिरामले आफ्नो दुर्लभ पत्थर देखायो — राजा केही प्रभावित भए। अनि भाग्यबहादुरले आफ्नो चम्किलो ढुंगा देखायो — त्यो त हिरा पो रहेछ! राजा दङ्ग परे र भाग्यबहादुरलाई इनाम दिए।

बुद्धिराम चुपचाप मुस्कुराउँदै भन्यो, “शिक्षाले बाटो देखाउँछ, तर कहिलेकाहीँ भाग्यले पनि सहि समयमा साथ दिन सक्छ।”

शिक्षा: बुद्धि र परिश्रम महत्वपूर्ण छ, तर कहिलेकाहीँ भाग्य पनि ठूलो भूमिका खेल्छ।🙏🙏

30/09/2025

💡 आर्थिक जीवनलाई नष्ट गर्ने १० गल्तीहरू 💡
मानिस धनी वा गरिब केवल भाग्यले मात्र हुँदैन,
उसको सोच, निर्णय र जीवनशैलीले नै उसको भविष्य निर्धारण गर्छ।
धेरै मानिस आफ्नै व्यवहारका कारण कठिनाइमा पर्छन्।
यी तलका १० गल्तीहरूले मानिसलाई दरिद्र, कमजोर र असफल बनाउँछन्।

🔟 आर्थिक गल्तीहरूको सूची :

1️⃣ बचत नगर्ने
– आज जे कमायो, आजै खर्च गरिदिने मानिस कहिल्यै सुरक्षित भविष्य बनाउन सक्दैन। बचत नगर्ने जीवन भनेको वर्षातको दिनका लागि छाता नकिन्ने जस्तै हो।

2️⃣ लगानी नगर्ने
– पैसा बैंक वा घरमा मात्र राख्नु भन्दा लगानी नगर्दा त्यो पैसा बढ्दैन। पैसा बढाउन सकेन भने जीवनभर मेहनत मात्र हुन्छ, उपलब्धि हुँदैन।

3️⃣ जथाभावी ऋण लिने
– ऋण लिँदा योजना बिना, क्षमता बिना लिने मानिस अन्ततः ऋणको दास बन्न पुग्छ। ऋणले अवसर पनि दिन्छ तर गलत हातमा परेको ऋण विनाशको कारण बन्छ।

4️⃣ आर्थिक ज्ञान नलिने
– पैसा कमाउनु मात्र पर्याप्त हुँदैन, त्यसलाई कहाँ र कसरी चलाउने भन्ने ज्ञान नभए धनी मानिस पनि कंगाल बन्न सक्छ।

5️⃣ आर्थिक लक्ष्य नबनाउने
– लक्ष्य बिना कमाइ गर्नु भनेको कम्पास बिना समुद्र पार गर्ने प्रयास जस्तै हो। भविष्यमा कहाँ पुग्ने भन्ने थाहा नै नहुने मान्छे कहिल्यै सन्तुष्ट हुन सक्दैन।

6️⃣ भावनामा बहकिएर खर्च गर्ने
– खुशी हुँदा वा दुखी हुँदा जथाभावी खर्च गर्ने मानिसको पैसा चाँडै सकिन्छ। खर्च भावनाले होइन, विवेकले गर्न सकिन्छ।

7️⃣ आम्दानी भन्दा बढी खर्च गर्ने
– कमाएको भन्दा बढी खर्च गर्ने बानी भनेको आफ्नो खुट्टा भन्दा ठूलो जुत्ता किन्नेजस्तै हो। यसले अन्ततः ऋण, कलह र दरिद्रता निम्त्याउँछ।

8️⃣ आम्दानीको एकमात्र स्रोतमा निर्भर हुने
– जीवन असुरक्षित हुन्छ जब आम्दानी केवल एकै ठाउँमा भर पर्छ। कुनै दिन त्यो स्रोत बन्द भयो भने जीवन संकटमा पर्छ।

9️⃣ आफ्नो सीप र ज्ञान बढाउन प्रयास नगर्ने
– समयसँगै सीप, ज्ञान र अनुभव बढाउन नसके जीवन ठप्प हुन्छ। सीप नभए कमाइ स्थिर हुन्छ, र स्थिरता पछि पतन हुन्छ।

🔟 विलासिताको सोख र देखासिकी गर्ने
– अरूलाई देखाउन मात्र गरिने खर्चले मानिसलाई भित्रै–भित्रै खोक्रो बनाउँछ। आवश्यक भन्दा बढी विलासिता दरिद्रताको मुख्य कारण हो।

जीवनमा यी १० गल्तीहरूबाट टाढा रहन सकेको मानिस मात्र
सफल, सुरक्षित र सम्पन्न जीवन बाँच्न सक्छ।
धन केवल कागज होइन, त्यो हाम्रो भविष्य, हाम्रो परिवारको सुरक्षा र हाम्रो आत्मसम्मान हो।
त्यसैले पैसा कमाउने मात्र होइन, ठिकसँग प्रयोग गर्ने सीप नै जीवनलाई उचाल्ने असली चाबी हो।

29/09/2025

🌸 बुबासँग कहिले झगडा नगर्नुस् 🌸
किनभने…
सारा संसारलाई हराउने बुबा प्रायः आफ्ना छोराछोरीसँग हार्छन्।
त्यो हार कमजोरी होइन, त्यो हारमा त महानता लुकेको हुन्छ।

बुबा भन्ने व्यक्ति कहिल्यै आफ्नो थकाइ देखाउँदैनन्,
नभएको कुरा भएजस्तो देखाएर पनि सन्तानलाई खुसी बनाउन खोज्छन्।
संसारसँग लड्दा जित्ने बुबा, आफ्नै छोराछोरीको रुनु, रिसाउनु वा नपुगलाई देख्दा सजिलै हार मान्छन्।
त्यो हार प्रेम हो, त्यो हार त्याग हो, त्यो हार जीवनको सबैभन्दा ठूलो विजय हो।

बुबासँग झगडा गर्नु भनेको आफ्नै आशिर्वादसँग दूरी बढाउनु हो।
बुबाको मौनता कहिल्यै कमजोरी होइन, त्यो मौनता भित्र हजारौं आशीर्वादहरू निदाइरहेका हुन्छन्।
उनीहरूको अनुहारमा देखिने रेखाहरू केवल उमेरका चिन्ह होइनन्,
त्यो त तपाईंलाई उज्यालो बाटो देखाउन खोज्दा आफैंले भोगेका आँधी-पानीका नक्सा हुन्।

बुबा त जहिले पनि शान्त समुद्रजस्तै हुन्छन्—
बाहिरबाट शान्त देखिए पनि भित्र गहिरो छालहरूले संघर्ष गरिरहेका हुन्छन्।
तर त्यही संघर्ष उनी छोराछोरीलाई देखाउँदैनन्।
किनकि बुबा चाहन्छन्—
सन्तानले केवल आशा देखोस्, उज्यालो देखोस्, र भविष्य देखोस्।

याद राख्नुस्—
👉 बुबासँग बोलेको नरम शब्द आशीर्वाद बन्न जान्छ,
👉 बुबालाई दिएको सानो माया उनको संसार बन्न जान्छ,
👉 र बुबालाई गरेको सम्मान, जीवनको सबैभन्दा ठूलो पुण्य बन्न जान्छ।

त्यसैले…
कहिल्यै बुबासँग झगडा नगर्नुस्,
कहिल्यै बुबाको मौनतालाई कमजोरी नठान्नुस्,
कहिल्यै बुबाको बोलीलाई हल्का नलिनुस्।

किनकि जब बुबा बोल्छन्,
त्यहाँ अनुभव बोल्छ, त्यहाँ जीवनको पाठ बोल्छ,
त्यहाँ सन्तानलाई भोलि कसरी जीवनसँग लड्ने भन्ने सूत्र बोल्छ।

🌺 संसारमा बुबा जति निस्वार्थ प्रेम गर्ने अर्को कोही हुँदैन।
उनीहरूको हारमा लुकेको छ विजय,
उनीहरूको मौनतामा लुकेको छ आशीर्वाद,
र उनीहरूको छायामा लुकेको छ सम्पूर्ण संसार। 🌺

28/09/2025

☘️सिरानी मुनिको अन्तिम चिठी घर सुनसान छ।
बिनिता गएको पन्ध्र दिन बितिसक्यो। मान्छेहरू आइरहने, भेला हुने, सम्झाउने क्रम सकियो। अब सबै आफ्नै बाटो लागे - तर विवेकको बाटो त्यहीं रोकिएको छ, जहाँ बिनिता अन्तिमपल्ट निदाएकी थिइन्। आज, जति बेर भयो- उनले फेरि त्यो सिरानी अँगालो हालेर हेरे। त्यो सिरानी जसमा बिनिता को सुगन्ध बाँकी थियो, र जुन तल, एउटा पत्र लुकेको थियो- शायद अन्तिम सासको ठीक अघि लेखिएको। विवेक को हात काँपियो।
उनले त्यो चिठी निकाले। र पढ्न थाले-बिनिता अन्तिमपल्ट बोलिरहेकी थिइन् कागजमा... "प्रिय बूढो," "जब तपाईं यो चिठी पढिरहनु हुन्छ, म यहाँ हुन्न होला। तर म जान्दछु, तपाईंको मुन्टो अझै मेरै सिरानीमा हुन्छ। तपाईं अझै भान्सामा दुई गिलास चिया बनाउनुहुन्छ होला। तपाईं अझै ढोका खोल्दा मलाई खोज्नुहुन्छ होला। तर अब... म ती सबै ठाउँमा छैन।" "मलाई थाहा थियो बूढो, मलाई क्यान्सर लागेको छ, र त्यो पनि अन्तिम चरणमा पुगेको। तपाईंले केही नभने पनि, तपाईंको आँखाले, राती उठेर लुकेर रोएको आवाजले सबै बताएथ्यो। तपाईंले मेरो लागि कति कुराहरू गुमाउनुभयो... दुख गरेर जोडेका गहना, जमिन, सबै बेचिदिनु भयो । तर म त यहाँबाट केही लिएर जान सकिन नि। बरु तपाईंको माया... त्यसलाई च्यापेर लिएर जान खोजेकी छु।

"जीवनका यी १५ वर्ष तपाईंको अँगालोमा बिताएँ। दुःख थियो, तर म त सधैं तपाईंको काँधमा टेकेर हाँसेकी। आज जब म टाढा जान लागेकी छु, तपाईंको काँधमा अन्तिम चोटी बोकाएर बिदा लिन मन लागिरहेको छ। तर यो शरीरले साथ दिइरहेको छैन।" " तपाईले मलाई सानो सानो कुरामा पनि रुन्छे भन्नु हुन्थ्यो नि तर आज म सास रोकिन लागे पनि रुएकी छैन बूढो। मेरो कारण तपाईंको आँसु खसेको देखेर म कमजोर हुन चाहन्न। तपाईं बलियो बन्नुहोस् है। छोराछोरी साना छन्, उनीहरूलाई ममी स्वर्ग गइन् भनेर भन्नु, र कहिले काहीँ छायाँझें ताराहरु भएर हेरेर साथ दिनेछु भनेर सम्झाउनु।" "तपाईंलाई मलाई बिर्सन गाह्रो हुनेछ-थाहा छ, तपाईं बिहान मेरो 'विवेक' भन्ने आवाज खोज्नुहुन्छ। तर अब त्यो आवाज तपाईंले सुन्न पाउनु हुने छैन हृदयभित्र मात्रै गुन्जिनेछ।" "म अब जान लागेकी छु, तर एकपटक तपाईंको छातीमा टाउको राखेर धड्कन सुन्न मन छ। सास रोकिनुअघि तपाईंको हात समाएर निदाउन मन छ। जिन्दगी सँगै बाँच्यौँ, मृत्यु पनि तपाईंको न्यानो स्पर्शमै अँगाल्न चाहन्छु।"

"अब तपाईं रिसाउनु हुँदैन है, किनभने तपाईंको श्रीमती मनाउन अब आउने छैन। अब अल्छी नगर्नु, किनभने तपाईंको श्रीमती घण्टौ पर्खेर खाना ल्याउने छैन। अब आँसु थाम्न सक्नुपर्छ-किनभने तपाईंलाई समाउने हात अब छैन।" "धेरै माया दिनुभयो, धेरै स्नेह बाँड्नुभयो। माया कहिल्यै सकिँदैन, बूढो... म त आकाशको जुन बनें, तपाईंको झ्यालबाट हेरिरहनेछु, तपाईं रोएर होइन, मुस्काइर बाँचेको देख्न।"जबसम्म तपाईं सास फेरिरहनुहुन्छ, म तपाईंभित्र बाँचिरहनेछु। र... जब कहिल्यै एक्लो महसुस गर्नुहुन्छ, चिठी खोल्नुहोस्- म यहीँ छु।" तपाईंकी बिनिता चिठी सकियो। विवेक को हातबाट पत्र बिस्तारै ओर्लियो। तर मुटुको भारी झनै च्यापियो। उनले चिठी छातीमा टाँसेर रोयो, बिनिता निदाएको ओछ्यानमा टुलुटुलु हेर्दै भन्यो, "किन यस्तो चुपचाप गयौ...? एकपटक भनेकी भए पुग्थ्यो-'बूढो, म जान लागें' भनेर..." त्यो रात, विवेक निदाएनन्। चिठी च्यापेर आँखा चिम्म गरे। उनी आज फेरि बिनिताको छातीमा टाँसीएर रोएजस्तो लागिरहेको थियो। #आमा

28/09/2025

एकपटक आँखा बन्द गरेर सोच्नुहोस-
तपाईंले लगाएका किनेका तपाईंको प्रत्येक सारी, तपाईंको हरेक महंगा गहना र तपाईंको हरेक बिलासी सामानको पछाडी रगत र पसिनाले भिजेको तपाईंको श्रीमानको मिहेनतको कमाई छ। जो मान्छे तपाईं भन्दा सातौं समुन्द्र पारी छ, चर्को घाममा उभिएर वा मुटु थरथरी कपाउने जाडो ठाउँमा काम गर्छन, उसको एउटै आशा हुन्छ- आफ्नो श्रीमतीको ओठमा मुस्कान।
उसको परिवार समाजमा इज्जत साथ शिर ठाडो पारेर बाँच्न सकुन।

तर दु:खको कुरा,
हामी ४०% बिदेशी पुरुषहरूको श्रीमतीहरु श्रीमानले उता संघर्ष गरेर कमाएको पहिलो बर्षको कमाई देखि नै उनीहरुलाई हावा लागेर नयाँ ब्वाइफ्रेन्डको खोजीमा हुन्छन् भने उता परदेशमा भएको श्रीमानको बलिदानलाई बिर्सेर पराइको फोहरी खेलमा फस्दै जान्छन्। बोल्दैमा हाँस्दैमा के हुन्छ र? बूढो टाढा छ उसले थापाउने भएपो, अलिकति खुशी खोज्दा के हुन्छ र भनेर सोच्ने गर्छन्... 🤔...

तर उनीहरुले बुझ्दैनन-
त्यो खुशी बास्तवमा क्षणिक आगो हो, जसले एकदिन सबैकुरा खरानी बनाउँछ।

बास्तविकताको क्रूर परिणामहरु:
जुन प्रेमीले आज तपाईंसँग फेसबुक वा टिकटकमा मह जस्तै गुलियो मीठो बनेर कुरा गर्दैछ, उसले तपाइँलाई माया गरिराखेको छैन- उसले तपाईंले लगाएका गहना र बैंकमा जम्मा भएका पैसालाई माया गरिराखेकोछ, तपाईंको खाली ठाउँ देखेर उसले मौकामा चौका दाउ हान्न खोज्दैछ.. बारी पनि तपाईंको, घाँस पनि तपाईंको, नाम्लो डोरि आसि पनि तपाइकै..

यता श्रीमानको पैसामा तपाइँलाई पनि रमाइलो लागि रहेको छ।

जुन दिन श्रीमानले पठाको पैसा सकिन्छ त्यो दिन त्यो प्रेमी पनि डराउन थाल्छ।

अनि त्यसबेला तपाईंको के हालत होला?
👉️ श्रीमानले तपाइँलाई कहिल्यै स्वीकार गर्दैन।
👉️ आफ्नो छोराछोरीले तपाइँलाई साथ दिदैनन आँखा तर्न थाल्छन्।
👉️ माइतीघर कतिन्जेल बस्नुहुन्छ त्यहाँ पनि भाउजू वा बुहारीले बोझ मान्न थाल्छन्।
👉️ समाजले चरित्रहीन आइमाई भनेर चिन्छन।
👉️ हिजो सम्म नमस्कार भाउजू वा बुहारी भन्नेले, आज उनीहरुले नै एक्लै हो, जाउँ कतै खाजा खान वा रात बिताएर आउँ भन्न थाल्नेछन।

याद गर-
बिदेशमा भएका वा नेपालमै भएर पनि टाढा भएर काम गर्दै आएका श्रीमान पैसा कमाउने मेसिन मात्रै होईन, उहाँ तपाईंको सम्मान हो, तपाईंको आश्रय हो, तपाईंको अस्तित्व हो।

उहाँ प्रति बिश्वास गरेर घर सम्हालेर बस्नु जिम्मेवारी मात्रै होइन, आफ्नो पहिचान जोगाई राख्नु पनि तपाईंको सबैभन्दा ठूलो धर्म हो।

आज ऎना अगाडी उभिएर आफुले आफैलाई सोध्नुहोस-
के तपाईंले त्यो श्रीमानको इज्जत राख्नु भाको छ? कि उसले दु:ख गरेर कमाको पैसाले पोलेर जिन्दगीभर गुनासो गर्दै बिताउने अवस्थामा पुग्दै हुनुहुन्छ?

💮 कृपया आगामी दिनहरुमा पनि यस्ता-यस्तै पोस्टहरु पढ्नको लागि आमा फेसबुक प्रोफाएलमा गएर Follow बटनमा थिचेर जोडिन सक्नुहुनेछ। 🙏

28/09/2025

श्रीमती देखि टेन्सनमा हुने हरेक बिबाहित छोरा मान्छेले यो पोस्ट पढ्नुहोस।

१• अहिले बिहान उठ्नुभयो, त्यसो हो भने आफ्नो श्रीमतीको नजिक गएर पाँच मिनेट उनको हात समातेर छेउमा बस्नुहोस, दिनभरको खतरा देखि मुक्त हुनुहुन्छ।

२• घरको लक्ष्मी श्रीमती नै हुन। जसलाई जति धेरै माया दिनुहुन्छ त्यति नै धेरै परिवारमा शान्ति आउँछ।

३• आफ्नो श्रीमतीलाई पर्याप्त समय दिनुहोस्, वा पर्याप्त बिश्वास गर्नुहोस्। त्यसो गर्दा परिवारमा युद्ध मैदान जस्तो देखिदैन।

४• जो आफ्नो श्रीमतीको प्रेमी बन्न सक्दैन, त्यो छोरा मान्छे काएर हो।

५• श्रीमतीलाई दिनमा एकपटक (I love you) वा म तिमीलाई माया गर्छु, मेरो तँ बाहेक को छ र यो संसारमा भन्दा आफ्नो टाउकोको पिर ब्यथा सबै हटेर जान्छ।

६• मन खुशी राख्न फेसबुक पासवर्ड, मोबाइलको लक सबै पासवर्ड श्रीमतीलाई दिनुहोस।

७• छोरी मान्छेको मनमा माया र घमण्ड धेरै हुन्छ। त्यसैले त माया भन्दा धेरै घमण्ड देखिदैन। त्यसैले श्रीमतीको हरेक घमण्डलाई मायाले तोड्नुपर्छ।

८• आमाले बच्चालाई संसारमा मुख देखाउन सहने पीडा बुबाले जिन्दगीभर माया गरेर पनि तिर्न सक्दैन। त्यसैले हरेक श्रीमानले आफ्नो छोराछोरीको आमालाई जे भए पनि दु:ख दिनु हुँदैन।

🌸 जब सम्म छोरा मान्छेमा शारीरिक शक्ति र गोजीमा शक्ति हुन्छ तबसम्म उसले आफ्नो श्रीमतीलाई मान्छे ठान्दैन जब उमेरले ६५ नाघ्छ, त्यसपछि यहाँ लेखिएको हरेक शब्द को अर्थ अन्तिम चरणमा आएपछि बुझ्छन।।

कृपया आगामी दिनहरुमा यस्ता-यस्तै पोस्टहरु पढ्नको लागि Aama फेसबुक प्रोफाएलमा गएर Follow बटनमा थिचेर जोडिन सक्नुहुनेछ।

जेरि अन टपको दोस्रो गीत सार्वजनिक
27/09/2025

जेरि अन टपको दोस्रो गीत सार्वजनिक

Saroj Neupane Presents Ananya Films ProductionsJERRY ON TOPIn Cinemas असोज ३१ / October 17================================🎶Audio Credits🎶KURANIMusic Direct...

Address

Jeju City
Jeju
699-944

Website

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when Digital World Nepal posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Share