01/09/2025
Ipinalayas Ko ang Aking Asawa sa Bodega Dahil Lang Naglakas-Loob Siyang Sumuway sa Biyenan — Ngunit Kinaumagahan, Nang Buksan Ko ang Pinto, Ang Natagpuan Ko’y Nagpayanig sa Buong Ulo Ko…Noong una, akala ko hindi maglalakas-loob ang asawa kong si Anita na umalis. Ang pamilya niya ay nasa malayo, sa Lucknow, halos 500 kilometro ang layo. Sa Maynila, bukod sa akin wala siyang ibang kakilala. At higit sa lahat, hawak ko ang lahat ng pera sa bahay — wala siyang ni kusing. Kaya kampante akong natulog, katabi ng aking ina, nakasandal sa mataas na unan.Ang aking ina — si Aling Sharda — ay laging ipinagmamalaki ang sarili bilang martir para sa pamilya. Para sa kanya, ang mabuting manugang na babae ay dapat lubusang masunurin. Iniisip ko pa: “Noong bata pa ako, tungkulin kong alagaan ang aking mga magulang. Kung gano’n, tungkulin din ng isang asawa na magtiis. Ano bang masama doon?”Si Anita naman, taga-ibang lungsod. Doon kami nagkakilala sa Maynila habang nag-aaral. Noong una, mariing tumutol si Nanay sa kasal:– “Ang pamilya ng babae, masyadong malayo. Pagkatapos mag-asawa, mahirap na ang balik-balik. Mapapagod lang kayo.”Umiyak si Anita pero matatag siyang nagsabi:– “Huwag kayong mag-alala, bilang manugang, aalagaan ko ang inyong pamilya. Baka hindi ako madalas makauwi sa amin, pero uunahin ko kayo.”Sa bandang huli, pumayag si Nanay nang may pag-aatubili. Ngunit mula noon, tuwing nais kong dalhin si Anita at ang mga bata sa bahay ng mga magulang ko, laging may dahilan si Nanay para pigilan.Ang Alitan ng Biyenan at ManugangPagkapanganak ni Anita sa aming panganay, nagsimula na ang madalas na pagtatalo — lalo na tungkol sa pagpapalaki ng bata. Sa isip-isip ko: “Si Nanay, lola siya, siyempre ang nais niya’y kabutihan ng bata. Ano bang masama kung sundin siya?”Pero hindi pumayag si Anita. Minsan, nagkakainitan na kahit sa simpleng usapan tungkol sa pagpapakain ng gatas o lugaw. Sa galit, binasag ni Nanay ang mga mangkok at chopstick, at dahil sa sobrang pride ay nagkasakit ng isang linggo.Minsang dinala namin ang bata sa bahay ng lola ko, biglang nilagnat nang mataas at nagkaroon pa ng kombulsyon. Sa halip na tulungan, sinermunan ni Nanay si Anita:– “Ikaw ang nanay pero ni hindi mo alam bantayan ang anak mo! Kaya siya nagkasakit nang ganito!”Pakiramdam ko, tama si Nanay. Sinisi ko rin si Anita, at doon siya tuluyang umalma.Ang Bodega at ang Gabi ng Pag-aawayGabi iyon, nagbantay magdamag si Anita sa anak naming may sakit. Samantalang ako, dahil sa pagod sa biyahe, natulog nang mahimbing sa tabi ng mga magulang ko.Kinabukasan ng umaga, dumating ang mga kamag-anak namin para makipag-usap sa negosyo at sabay nang inaya sa hapunan. Binigyan ni Nanay si Anita ng ₱680 at iniutos na mamalengke at magluto ng tatlong bandehadong pagkain.Nakita kong namumungay ang mga mata ni Anita dahil sa puyat, kaya muntik ko na siyang awatin. Pero sumigaw si Nanay:– “Kung lalaki ang pupunta sa palengke, pagtatawanan siya ng tao! Ako, gising magdamag at pumapasok pa kinabukasan, pero kayang tiisin! Bahay ito, siya ang manugang, kaya siya ang dapat magluto!”Ayaw bumangon ni Anita at pasigaw niyang sagot:– “Magdamag akong nagbantay sa anak niyo! Pagod na pagod na ako. Mga bisita niyo ‘yan, hindi ko! Ako manugang, hindi alipin!”Pareho kaming napatitig ng Nanay ko, halos sumabog sa kahihiyan sa harap ng mga kamag-anak. Sa galit, hinila ko si Anita papunta sa bodega, at doon ko siya ikinandado nang walang kumot o unan. Sa isip ko: “Kailangan ko siyang turuan ng leksiyon para matigil ang pagsagot-sagot sa biyenan niya.”Ang Sumpang UmagaNgunit kinabukasan, nang buksan ko ang pintuan ng bodega… nanlumo ako.Si Anita — wala na roon...👇👇👇
▶️ Next Full: https://philippines24hournews.online/hinatid-ko-ang-asawa-ko-na-matulog-sa-bodega-dahil-naglakas-loob-siyang-makipagtalo-sa-biyenan-niya-kinaumagahan-nang-buksan-ko-ang-pinto-ng-bodega-at-nakita-ko-ang-tanawin-nagulat-ako/ 🍄