19/09/2025
තම සිරුර #කාමුක චිත්‍රපට සඳහා විකුණමින්, ඉන් උපයන මුදල ලෝකයේ දුප්පත් දරුවන් සදහා යොදවන ගැහැණියයි ඇය. ❤️
======================
======================
ඔබ අහල තියෙනවද.,
''ඕනෑම ශාන්තුවරයෙකුට පාදඩ අතීතයක් තිබිය හැක. ඕනෑම පාදඩයෙකුට ශාන්තුවරයෙක්ගේ අනාගතයක් උරුම විය හැක.''
කියන ඒ කතාව.
ඒ කතාව තමයි, මෙි යථාර්ථවාදී ලෝකයේ අපි පෙන්වන්න හදන්නේ.
Elena Koshka කියන්නේ අඩි 06 ක් උසැති, මාපියන්ට දාව ඉපදුන අමෙරිකා එකසත් ජනපද කාන්තාවක්. ඇගේ වෘත්තීය ගත්තොත්, ඊනියා සදාචාරවත් හා ශිෂ්ටයැයි සමිමත ලෝකය පිළිකුල් සහගතව බලන වෘත්තියක්. ඒ තමයි, ලිංගික ක්‍රියාවන් පමණක් පෙන්වන චිත්‍රපටවල ලිංගික ක්‍රියාවලින් දායක වීම. ඒ කියන්නේ, #නිල් චිත්‍රපට.
හැබැයි මෙි වෘත්තීයේ යෙදෙන ගැහැණුන්ගේ ඡීවිතය දෙස අහනකොට - බලනකොට සදාචාරවත් යැයි සම්මත අපේ සමාඡය එයාල දිහා බලන්නේ අප්‍රියජනක හැඟීමකින්. නමුත් මෙි මිනිස්සු ඒ චිත්‍රපට බලන්නේ, කෙළ හල හලා. කොටින්ම එහෙම චිත්‍රපටියක් නොබලපු පිරිමියෙක් මෙි සමාජයේ නැත්තටම නැති තරමි. එහෙම නැතිවෙනව නම් නැති වෙන්න හේතුව තමයි, එයාලට එවැනි චිත්‍රපටියක් බලන්න සාමාජයීයවත්, ආර්ථිකමයවත් ඊට අවස්ථාවක් නොලැබුණු එක. එයාලගෙ එකී වපසරිය පටු වෙචිච එක.
ඉතින් අපේ මෙි කතානායිකාව එහෙම නිල් චිත්‍රපටිවල රගපාලා, ඒ ලැබෙන මුදල් වියදමි කරන්න ලෝකයේ දුප්පත් ළමයි ඉන්න රටවල්වලට යනවා. වැඩියෙන්ම දුප්පත් ළමයි ඉන්නේ මහාද්වීපයේ බව ඔබ අපි දන්නවා. ඒ නිසා, ඇය තෝරගෙන තිබුණේ රාජ්‍යය.
එයා කෙන්යාවට ගිහින් තොරතුරු හොයල බලපුවහම දැක්ක දෙයක් තමයි, Kenya හිරගෙවල්වල ගැහැණුන්ට අඩුම තරමෙි තමන්ගෙ මාස් ශුද්ධිය දවස්වලට පළඳින්න සනීපාරක්ෂක තුවාවත් බන්ධනාගාර පාලිකාවන් නොදෙන බව.
ඉතින් ඇය ඉස්සර වෙලාම කළේ, ඒ අසරණ ගැහැණුන්ට මෙි සම්පත් ලබා දීම. ඊට පස්සෙ ඇය හැරුණේ වීදි සහ ළමා නිවාසවල ඉන්න දුප්පත් දරුවන්ගේ පැත්තට. ඇය ඔවුන්ගේ අඩුපාඩුකමි බලලා, එයාල එක්ක සතුටෙන් සෙල්ලමි කරමින් දින කිහිපයක් ගතකළා.
මෙි හැමදෙයක්ම ඇය කළේ කවදාවත් දැකල නැති ගැහැණුන් සහ ළමයි සඳහා. උත්ප්‍රාසය තමයි, කෙන්යාවෙි සදාචාරවත් කාන්තා සංවිධාන පවා මෙතෙක් නොකරපු දෙයක් ඇය විසින් සිදුකිරීම. ඒ වගේම, වැනි ජාත්‍යන්තර කීර්තියක් දිනාගෙන සිටින කාන්තා සඟරා පවා ඇය ගැන දැන් කතාකරන්න පටන් අරන්.
එලේනාගේ අතීතයවත්, අනාගතයවත් වගේ නොවෙන්න පුලුවන්. ඒත්, කාමුක නිල් චිත්‍රපටි නිළියකගේ ජීවිතය ගැන, එයාලට තියෙන්නේ මොන වගේ අදහස් හා ප්‍රාර්ථනාද යන්න අපේ කලින් තිබුණ හැඟීම, අඩුම තරමෙි දැන්වත් අපි වෙනස් කරගන්නවා.
© උපාලි ජයසිංහ
