Aruran Shankar

18/07/2023

18/07/2023

🔴 யாழ் வந்த யாழ்தேவி 🚉

15/01/2023

தமிழ் மக்களின் இனப்பிரச்சினைக்கான "அரகளய" சாத்தியமான ஒன்றா?

அரசியல் என்பது மனிதர்களின் நடத்தையோடு சம்பந்தப்படுகின்ற ஒரு விரிவான பரப்பு. அரசியலின் மையமாக விளங்குவது அதிகாரம்.

அரசியல் பரப்பில் அதிகாரம் இரண்டு
விதமாகத் தொழிற்படுகிறது. ஒன்று
"அதிகார செலுத்துகை"(Power over), இரண்டாவது "அதிகார எதிர்ப்பு"(Power to).

அரசாங்கம்,மக்கள் எனும் அரசியல் பரப்பில் மக்களிடமுள்ள அதிகாரம் ஆகிய "அதிகார எதிர்ப்பு" என்பது அரசாங்கத்திடம் உள்ள சக்திவாய்ந்த அதிகாரமாகிய "அதிகார செலுத்துகையை" எப்போது மீறும் என்று கேட்டால் நாட்டிலுள்ள மக்கள் ஒவ்வொருவரும் அரசாங்கத்தின் "அதிகார செலுத்துகை" தம் மீது தவறாகப் பிரயோகிக்கப்படுகிறது என்பதனை உணரும் போது மாத்திரமே ஆகும்.

அப்படியான ஒரு சம்பவத்திற்கான மிகச்சரியான உதாரணமே 2022 நடுப்பகுதியில் இலங்கையில் இடம்பெற்ற "அரகளய" மக்கள் போராட்டம்.

இது சக்தி வாய்ந்த அரசாங்கத்தின் "அதிகார செலுத்துகையை" மீறிய, முறியடித்த மக்களின் "அதிகார எதிர்ப்பாக" இருந்தது.

தேசத்தின் ஒவ்வொரு குடிமகனையும் "அதிகார செலுத்துகை" பாதிக்காதவிடத்து மக்களின் "அதிகார எதிர்ப்பு" அரசாங்கத்தின் "அதிகார செலுத்துகையை" முறியடிக்கும் அளவிற்கு பலம் பெறாது.

தமிழ் மக்களால் இன்றுவரை அரச "அதிகார செலுத்துகையை" மீறி "அதிகார எதிர்ப்பை" செய்யமுடியாதிருப்பதற்கும் அதுவே காரணம்.

ஏனெனில் சுயநிர்ணய உரிமை என்பது ஒவ்வொரு தமிழரதும் மன ஆசையாக மட்டுமே இருக்கிறதே தவிர சுயநிர்ணய உரிமை மறுக்கப்படுவது அனைத்துத் தமிழர்களுக்கும் ஒரு முக்கியமான அத்தியாவசியமான பிரச்சினையாக இங்கு இல்லை.

அது இப்போது விடுதலைப் போராட்டத்தில் ஈடுபட்டவர்களினதும் அதை முதலீடாக்கி அரசியல் செய்பவர்களதும் பிரச்சினையாக மட்டுமே உள்ளது.

ஏனையவர்கள் தமது அன்றாட வாழ்க்கையை தென்னிலங்கை மக்களைப்போன்றே பொருளாதார முன்னேற்றத்திற்கான ஒன்றாக வாழ்ந்துகொண்டிருக்கிறார்கள்.

அப்படிப்பட்ட மக்களிடமிருந்து அரசாங்கத்தின்"அதிகார செலுத்துகையை" முறியடித்து தீர்வினைப் பெற்றுக்கொள்வதற்கான "அதிகார எதிர்பை" எப்படி உருவாக்க முடியும்?

இதில் வேடிக்கையான விடயம் என்னவெனில் அரசாங்கத்திடம் இருக்கும் "அதிகார செலுத்துகை" எனும் அதிகாரமும் மக்களின் அதிகாரமேயாகும். மக்களே அதனை அரசுக்கு வழங்குகிறார்கள்.

-ஆரூரன் சங்கர்-

12/01/2023

அரசியல் எனும் தொழிற்றுறை
---------------------------‐--------------------------------

அரசியல் என்பது ஏதோ தேசத்திற்குச் செய்யப்படுகின்ற சேவையோ அல்லது அறுபது வயதில் ஓய்வு பெற்றதன் பின் செய்கின்ற பொழுதுபோக்கு விடயமோ அல்லது திருடர்களுக்கும் பொய் பேசுபவர்களுக்கும் மட்டுமான விடயமோ அல்ல. பொறியியல், மருத்துவவியல், கல்வியியல், தகவல்தொழில்நுட்பவியல் போன்று அரசியலும் ஒரு தொழிற்றுறையாகும். இந்த தொழிற்றுறையை தெரிவு செய்பவர்கள் விரும்பியோ விரும்பாமலோ அதனை தொழில்ரீதியாகவே(Proffesional) கையாளுகின்றனர் அல்லது கையாளுவதற்கு நிர்ப்பந்திக்கப்படுகின்றனர். அப்படிக் கையாளமாட்டோம் என்று அடம்பிடிப்பவர்களை அரசியல் வெளியில் தூக்கி வீசிவிடுகிறது அல்லது செயற்றிறன் அற்ற அரசியல்வாதிகளாக்கிவிடுகிறது. ஏனெனில் அது ஒரு தொழிற்றுறையாகும்.

இருபது வயதில் அரசியலுக்குள் கால்பதித்தவர்களும் இருக்கிறார்கள். எண்பது வயதை தாண்டி அரசியலில் பயணித்துக்கொண்டிருப்பவர்களும் இருக்கிறார்கள். அரசியல் என்பது தீண்டத்தகாத ஒரு அசுத்தமான விடயம் அல்ல. வைத்தியராகவேண்டும் பொறியியலாளராக வேண்டும் என்பது போல இன்று இருக்கின்ற இளைஞர்களில் பலர் அரசியல்வாதியாக வேண்டும் எனப்புறப்பட்டிருப்பது மிகவும் வரவேற்கத்தக்கது. அரசியல் ஒரு "சாக்கடை" என்று கூறுவார்கள். சாக்கடை என்றால் இறங்கி துப்பரவாக்கவேண்டியது தானே! கண்டவர்களிடமெல்லாம் நாட்டை தூக்கி கொடுத்துவிட்டு அந்த நாற்றத்திலேயே வாழப்பழகிவிட்டார்கள் மக்கள்.

ஒரு நல்ல படிப்பு, ஒரு நல்ல வேலை. கண்ணுக்கு இலட்சணமான ஒரு பெண்ணுடன் திருமணம், வாழ்வதற்கு ஒரு சொகுசு வீடு கட்டுதல். கடைசிக்காலத்தில் சாய்மனை நாற்காலியில் இருந்து தொலைக்காட்சி பார்த்தல், ஒன்றுக்கும் உதவாமல் செத்துப் போதல். இங்கு இதுவே பலரது வாழ்க்கை வட்டம். இப்படி தன் குடும்பம் தன் வாழ்க்கை என்று ஒதுங்கியிருந்தால் இந்தியாவுக்கு (காந்தி) சுதந்திரம் கிடைத்திருக்குமா? தனி ஈழம் (பிரபாகரன்) என்றொரு கொள்கை பிறந்திருக்குமா? இலவசக்கல்வி (கன்னங்கரா) எமக்கு கிடைத்திருக்குமா? இவர்கள் அனைவரும் கூட்டம் சேர்த்துக்கொண்டு அரசியலில் குத்தித்தவர்கள் அல்ல. தனியே களமிறங்கி ஒன்றை பத்தாக்கி பத்தை நூறாக்கி நூறை ஆயிரமாயிரமாக்கியவர்கள்.

சட்டம் படித்தவர்கள் சட்டத்தரணிகளாவது போல முதலில் அரசியல் படித்தவர்கள் அரசியல்வாதிகளாக வேண்டும். கல்வி ஒருவனின் அறிவை கிளறி சிந்தனையை தூண்டும் ஒரு அற்புதக் கருவி. பையிலிருக்கும் பத்தாயிரம் ரூபாவை செலவழிக்காமலிருப்பதற்கு நான் முடிவு செய்வேனாக இருந்தால் பையில் பத்தாயிரத்தோடு என்னால் பட்டினியால் சாகமுடியும். அது போலவே பிரயோகிக்கப்படாத அரசியல் அறிவும் வீணானது.

-ஆரூரன் சங்கர்-