
23/05/2025
මේ වෑයම අවසානයේ...මොනතරම් මිහිරි ගීයක් එච්.ඇම්.ජයවර්ධනයන්ගේ දසගිලි තුලින් නිර්මානය වෙන්න ඇද්ද ?
සමහර විට මේ ගීත වලින් එකක් වෙන්නත් බැරි නෑ..
ඔබයි රම්ය සඳ කිරණ,
මා හඬනා කඳුළු ගලා,
කඩමණ්ඩියේ දොළ අයිනේ,
පෙම් ලොව දී දුටු ඔහුම ද මේ,
නෙලා ගන්න බෑ,
පූජාසනයේ ඔබ හිඳුවා,
නවාතැන් පොළ ඔබයි ඔබගේ සිනාවයි,
ප්රේමය නම් රාගයෙන් තොර,
පිළිම නෙලා නැති විරුවන්,
විලක් උනත් නිල් දිය පිරි,
මේ ජීවන ගංඟා ධාරයේ,
පහන් කන්ඳ මුල අඳුරුයි
ඉස්සර මං ගිය පාසල ඇරිලා,
මිනිසෙකු පිට නැගි අසරුවෙකි,
සීතල පිනි බිංඳු බිංඳු,
සයුරක් නොදුටු ගඟුලක්,
බණ කියන රටක්,
හිමි සණරාමර ලෝක සිවංකර,
සියක් ආයු ලැබ,
නුඹේ සිතට පුන්සඳ පායලා වගේ,
දෙවොලේ නිකැළැල්,
දුරු කතර ගෙවාගෙන මම නොකියම ආවට,
මාල ගිරවියේ,
සඟවන්න එපා හසරැල්,
මේ පුංචි රටේ,
සඳ තරු නිහඬයි,
ප්රේමයේ විල්තෙරේ,
අහසින් තරුවක් කඩා වැටෙනවා,
පුන්පෝදා සඳ ඔබ ගෙන ආවොත්,
සැන්දෑ අහස වගේ සැරසී,
මා එක්කලා අමනාපව,
වසන් කරන්නට බෑ මගෙ සිත අද,
කොහේ යන්නෙද කොහේ ඉන්නෙද,
ඔබ ඈත සද වී පායා
මළ පොතේ අකුරු,
ඔබට මා ආදරය කළ බව මෙතරම්,
සෙනෙහස ඉල්ලා ලිය තඹරා ළඟ
කන්ද කෙන්ද කරනු පිණිස,
රත්තරන් නෙත් දෙකින්,
බාලිකාවියන්,
වී පැදුරෙන් ඉගිලී යන,
සඳක් නම් බැස යන්න තිබුණා,
ඇය යන්න ගියා මැකිලා
වීණාවී,උර තලයේ රැඳෙන්න