
19/08/2025
"ဖြစ်လာစရာမရှိတဲ့ ဝမ်ယိရဲ့ ပြောဆိုချက်များ"
ဒီရက်ပိုင်းမှာ သတင်းတွေများသလို အပြောင်းအလဲတွေလည်းများပါတယ်။ စစ်တပ်ကတော့ သူလုပ်စရာရှိတာတွေကို ဆက်လုပ်နေတာပါပဲ၊ ရွေးကောက်ပွဲဖြစ်မြောက်အောင်မြင်ရေး အသည်းအသန် လုပ်နေတာပါ။ ၂၀၂၀ရွေးကောက်ပွဲတုန်းက ရခိုင်ပြည်နယ်မြောက်ပိုင်းမှာ NLD အစိုးရက မြို့နယ် ၄ ခုလောက်ပဲ တည်ငြိမ်မှုမရှိသေးလို့ ရွေးကောက်ပွဲမကျင်းပဖို့ လုပ်ခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီတုန်း စစ်တပ်က စစ်ရေးလှုပ်ရှားမှာ တခုတလေလောက်ပဲရှိတဲ့ နောက်ထပ်မြို့နယ် ၅ခုပါ ဇွတ်ထဲ့ခဲ့လို့ ရခိုင်နိုင်ငံရေးပါတီတွေနဲ့ ပြည်သူတွေ အတော်မကျေမနပ် ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ ဟောအခု သူတို့ တရားဝင်မှုအသည်းအသန်လိုအပ်လာတဲ့အခါမှာတော့ မူလက မြို့နယ်(၁၆၀)လောက်မှာ ရွေးကောက်ပွဲ လုပ်မယ်ဆိုရာက နောက်တော့ မြို့နယ် ၂၆၇ မြို့နယ်ဖြစ်လာတယ်။ တကယ်တော့ သန်းခေါင်စာရင်းတောင် တနိုင်ငံလုံးရဲ့ ၄၀% လောက်မှာပဲ ကောက်ထားနိုင်ခဲ့တာလေ။ ခု ၁၆ ရက်နေ့သတင်းတွေမှာတော့ တနိုင်ငံလုံးနီးပါး NUG စိုးမိုးတဲ့နေရာတွေရော ဝ,မိုင်းလားလို ရွေးကောက်ပွဲ လက်မခံဘူးလို့ပြောထားတဲ့ နေရာတွေပါ လုပ်မယ်လို့ ကြေညာ လာပြန်တာဖြစ်တယ်။ အဲဒီစာရင်းအရဆိုရင် KIA ၊ ကရင်နီ ရခိုင် ချင်း တော်လှန်ရေးတပ်ဖွဲ့တွေ သိမ်းပိုက်ထားတဲ့မြို့တွေပါ ပါဝင်နေတာဖြစ်တယ်၊ စိတ်ကောမှန်ကြသေးရဲ့လားလို့ မေးရမလိုပါပဲ။
၁၄ ရက်နေ့ကပဲ တရုတ်နိုင်ငံခြားရေးဝန်ကြီး ဝမ်ယိက တရုတ်မှာကျင်းပတဲ့ လန်ချန်းမဲခေါင်ဒေသ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးအစည်းဝေးမှာ မြန်မာက တက်ရောက်လာတဲ့ ဝန်ကြီးသန်းဆွေဆိုတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရွေးကောက်ပွဲကာလတလျောက် သူတို့မျှော်လင့်တဲ့ အချက်(၃)ချက်ဆိုတာကိုပြောတာတွေ့ရတယ်။ ၂၀၂၃ သြဂုတ်လတုန်းက မြန်မာအတွက် စည်းသုံးစည်း ဆိုတာကို ပြောတာလဲ ဝမ်ယိပါပဲ။ အဲဒါပြောပြီးနောက် တကယ်ပဲ စည်းသုံးစည်းကို အကောင်ထည်ဖော်တဲ့အနေနဲ့ နယ်စပ်လက်နက်ကိုင်တွေကို အကြီးအကျယ်ဖိအားပေးပြီး စစ်ရေးသာလွန်မှုတွေ ရပ်ဆိုင်းကုန်အောင် လုပ်ခဲ့တာဖြစ်တယ်။ အခုတကြိမ်ပြောတဲ့ အချက်သုံးချက်ကကော တကယ်ဖြစ်နိုင်မှာလား? နံပတ် ၁ က ပြည်တွင်းငြိမ်းချမ်းရေးအတွက် ပြည်တွင်းပဋိပက္ခတွေရပ်စဲပြီး ပြည်သူ့ဆန္ဒအပေါ်အခြေခံတဲ့ အုပ်ချုပ်ရေးပေါ်ထွက်ရန်တဲ့၊ ဒုတိယအချက်ကတော့ အမျိုးသားပြန်လည်သင့်မြတ်ရေးနဲ့ အကျယ်ပြန့်ဆုံးသော စည်းလုံးညီညွတ်မှု ရရှိရန်ဆိုပဲ၊ နောက်ဆုံးတချက်ကတော့ ဖွံ့ဖြိုးရေးကိစ္စပါ၊ အဲတော့ ပထမနှစ်ချက်က နားထောင်လို့ကောင်းတာ အမှန်ပေမယ့် ဒေါ်စိန်အေးကျောင်းဆင်းတွေရဲ့ နုံနည်းလှတဲ့ အသိဥာဏ်က ဒါကိုဘယ်လိုနားလည်မှာလဲ။ အခုတောင် ရွေးကောက်ပွဲ ဥပဒေတွေမှာ ကမ္ဘာပေါ်မှာမရှိတဲ့ ကန့်သတ်မှုတွေလုပ်နေတာကြည့်ပေါ့။ အတုအယောင် လုပ်ပွဲကိုတောင် လူတယောက်ကို ကြိုးတုတ်ထားတယ် ပါးစပ်ကိုလဲ စီးထားပြီး မှောက်နေခိုင်းထားတယ် ပြီးတော့ အပေါ်က လူဆယ်ယောက်လောက်က တက်ဖိထားတဲ့ပုံစံမျိုးနဲ့ အနိုင်ယူချင်နေတာ ဝမ်ယိ မသိလေရော့သလား။ တကယ်လို့ အမျိုးသားပြန်လည်သင့်မြတ်ရေးမလုပ်ရင် အကျယ်ပြန့်ဆုံး စည်းရုံးလုပ်ဆောင်မှုမရှိရင် တရုတ်က ဘယ်လိုဝင်စွက်ဖက်မလဲ။ ၂၀၂၃တုန်းက ကိုးကန့်ကိုလုပ်သလို အခု တအောင်းတွေကို လုပ်နေသလို လုပ်မှာလား? ဒါတွေက မေးခွန်းတွေပါ။ တကယ်တော့ ဒီအဖြေကို မြန်မာပြည်သူတွေက သိပြီးသားပါ။ တရုတ်က အဲသလိုလုပ်မှာ မဟုတ်ပါဘူး၊ နိုင်ငံတကာမှာ လူကြားကောင်းအောင် ပြောတာပဲဖြစ်တယ်။ မအလ ကလဲ ဒီတိုင်းပြည်မှာ သူကြိုက်သလိုလုပ် တရုတ်က ကန့်ကွက်မှာမဟုတ်ဆိုတာ သိပြီးသားပါပဲ။ ငြိမ်းချမ်းရေးရဖို့နဲ့ ပြည့်သူ့ဆန္ဒနဲ့အညီ အုပ်ချုပ်ဖို့ဆိုတာကလဲ စစ်တပ်က ဘယ်တော့မှ လုပ်နိုင်မယ့်အရာတွေ မဟုတ်ပါဘူး။ တကယ်တော့ ဝမ်ယိက ဦးသိန်းစိန် ဒုတိယဗားရှင်း လုပ်ခိုင်းနေတာပါပဲ၊ သမိုင်းဟာ ဒီလို အတိအကျကြီး ထပ်တူပြန် မကြော့နိုင်ပါဘူး၊ ဒါကို မအလလဲ သိပါတယ်။ သိလို့ပဲ စစ်အုပ်ချုပ်ရေး ၆၃မြို့နယ် ကြိုပြီးကြေညာထားတာ၊ အခြားသော လူ့အခွင့်ရေးဆိုင်ရာ ဥပဒေတွေဖျက်သိမ်းတာ ကြိုလုပ်ထားတာပေါ့။ ၆၃မြို့နယ်ထဲမှာ' ဝ 'အပိုင်စားရထားတဲ့နယ်တွေပါ ပါသွားလို့ ပြည်နယ်ဝန်ကြီးချုပ်နဲ့ စစ်တိုင်းမှူးကိုလွှတ်ပီး ဒါဘာမှမဟုတ်ပါဘူးဆိုတာ သွားရှင်းပြရသေးတယ် မဟုတ်လား။ မနိုင်တဲ့သူဆို အောက်ကြို့ပြီး နိုင်တဲ့သူကို အသေလုပ်ဆိုတာ စစ်တပ်ရဲ့မူပဲလေ။ မအလက သမတရာထူးယူမယ့်သူဆိုတော့ ပေါ်ပြူလာဖြစ်အောင် လုပ်ပြပါလိမ့်မယ်။ ဟိုတနေ့က ရထားစီးပြသလိုပေါ့၊ နောင်ဆိုရင်တော့ ပူတင်လို အက်ျီတုံးလုံးနဲ့ မြင်းစီးပြလိုက် ဂျူဒိုကစားပြလိုက်၊ အင်တာဗျူးတွေဖြေလိုက်နဲ့များ လုပ်လာအုံးမလား၊ ပူတင်က သူ့နိုင်ငံ ရှင်သန်ရပ်တည်ရေးဆိုတဲ့ ပုံရိပ်ယူထားလို့ လူထုထောက်ခံမှု တစုံတရာရှိပါသေးတယ်။ မအလကတော့ ကိုယ့်ပြည်သူကိုယ် ရက်ရက်စက်စက် သတ်ပြနေတဲ့ လူသတ်သမား ဆိုတော့ ဘာလုပ်ပြပြ ဘယ်သူကမှ ထောက်ခံမှာ မဟုတ်ပါဘူး။
အခု စစ်တပ်က သူတို့သားသမီးတွေ ကာကွယ်ဖို့ သာမန်လူတန်းစားတွေရဲ့ သားသမီးတွေကို ဇွတ်အသေခံခိုင်းပြီး အောင်ပွဲတစ်ခုနှစ်ခုရလို့ စိတ်ဓါတ်တက်နေတာဖြစ်တယ်။ အရင်က စစ်ကြောင်းထိုးရင် အင်အား ၈၀လောက်ရအောင်မနည်းစုရတဲ့ စစ်ခွေးတပ်ဟာ ခုတော့ ၂၀၀ ကနေ တခါတရံ ၅၀၀လောက်အထိ သုံးလာနိုင်တာပါ။ အဲတော့ အညာမှာ ဒီစစ်ကြောင်းတွေကို ရိုက်ချိုးဖို့ ပြန့်ကြဲနေတဲ့ တပ်တွေ စုစည်းနိုင်မှ ထုဖန်တီးနိုင်မှ ဖြစ်မယ်ဆိုတာ အားလုံး သဘောက်ပေါက် လာကြတာဖြစ်တယ်။ တိုက်ပွဲတပွဲတိုက်ရင် အဖွဲ့ ဆယ်ဖွဲ့လောက်နာမည် ဖော်ပြနေရမယ့်အစား တဖွဲ့ထဲဖော်ပြရင် လုံလောက်ပြီဆိုတဲ့ အခြေနေရောက်ဖို့ လိုနေတာပါ၊ AA,TNLA တို့ကို အတုယူကြပါ။ ဒါကိုလဲ ဝိုင်းကြိုးစားနေကြတယ်လို့ ယူဆရပါတယ်။ ကိုယ်က လက်ဦးမှု မယူနိုင်ရင် ရန်သူကယူသွားမှာပါပဲ။ အဲဒါဆိုရင် ကိုယ်စီစဥ်ထားတာအတိုင်းမဟုတ်ပဲ သူ့အစီစဥ်အောက်ကနေ ကိုယ်က သွားနေရမှာပါပဲ။ စစ်ဆိုတာ တကယ်တိုက်နေသူတွေက ပိုသိတာပါပဲ။ တိုက်ပွဲတွေထဲက အတွေ့အကြုံ သခ်န်းစာယူရင်းကြီးထွားအောင်မြင် လာကြတာပဲဖြစ်ပါတယ်။ မဟာဗျူဟာမှန်ကန်ပြီး လယ်သမားလေးအမြင်တွေ ဂိုဏ်းဂဏ အမြင်တွေ ဒေသစွဲ အုပ်စုစွဲတွေ ကျော်လွှားနိုင်ပြီဆိုရင် အောင်ပွဲဟာ လက်တကမ်းမှာပဲ ရှိနေတာပါ။ ။
လက်ရှိစစ်ရေးအခြေအနေကို ခြုံငုံသုံးသပ်နိုင်ဖို့ PDF Insight ကို ဖတ်ရှုပါ။