28/12/2025
ĦAJJA NISRANIJA
Sitwazzjoni anomika fil-Knisja
Joseph Camilleri, SDC
X’inhi anomie?
Anomie (jew anomy), fis-soċjetajiet u fl-individwi, hi kundizzjoni ta’ instabbilità li hi ġejja minn kollass tal-istandards u l-valuri, jew minn nuqqas ta’ miri u ideali. Il-filosfu Franċiż Jean Marie Guyau jemmen li fil-futur, il-moralità se tkun determinata, mhux minn liġijiet universali, imma se tkun moralità anomika (anomie), moralità bla normi jew regoli, jew liġijiet. Ħafna jsibu ruħhom f’sitwazzjoni, fejn la jafu x’għandhom jemmnu (dommatika), u lanqas x’għandhom jagħmlu (morali). Guyau ħa l-kelma latina anomos li tfisser bla liġi. Is-soċjologu Franċiż Èmile Durkheim fl-istudju tiegħu dwar is-suwiċidju, introduċa l-kunċett anomie fis-soċjoloġija. Hu kien jemmen li waħda mir-raġunijiet tas-suwiċidju anomiku hu l-kollass tal-istandards soċjali, meħtieġa biex jirregolarizzaw l-imġiba. Il-Latini kienu jgħidu: custodi ordinem et ordinem servat te, żomm l-ordni u l-ordni żżomm lilek.
Meta sistema soċjali hi fi stat ta’ anomija, il-valuri u t-tifsir komuni ma jkunux aktar mifhuma jew aċċettati, waqt li valuri u tifsir ġdid ikunu għadhom ma żviluppawx. Skont Durkheim, soċjetà f’din is-sitwazzjoni, tipproduċi f’ħafna mill-membri tagħha, stat psikoloġiku karatterizzat minn sens ta’ futilità (ma jagħmilx sens), nuqqas ta’ skop jew mira, vojt emozzjonali u disperazzjoni. It-tħabrik jibda jitqies bħala kollu inutli, għax ma jkunx hemm definizzjoni aċċettata u ċara ta’ dak li jkun mixtieq jew tal-għan aħħari.
Is-soċjologu Amerikan Robert K. Merton, li studja ħafna l-anomie jew normlessness (sitwazzjoni bla normi/regoli), isostni li din is-sitwazzjoni doloruża hi preżenti l-aktar f’nies li m’għandhomx mezzi aċċettabbli biex jilħqu l-miri tagħhom. Dawn il-miri huma tant importanti għalihom li, jekk il-mezzi li toffri s-soċjetà jfallu, jistgħu jfittxu mezzi illeġittimi u illegali, fejn jagħmlu ħsara lilhom infushom u lil ħaddieħor. Dan iwassal biex il-qafas li jirregola l-ħajja ta’ dawn in-nies jinfaqa’ u tidħol l-anomie. Hekk, ngħidu aħna, soċjetà li timbotta l-ħin kollu biex il-membri tagħha jakkwistaw flus u ġid ieħor, bla ma iżda tipprovdi l-mezzi adegwati biex jagħmlu dan, ħafna jispiċċaw biex jippruvaw jsiru għonja billi joħduha kontra n-normi u l-liġijiet, u agħar minn hekk, jieħdu l-liġi f’idejhom. F’sitwazzjoni bħal din, fejn il-bniedem ma jafx kif għandu jġib ruħu għax m’għandux tmexxija b’mira ċara, l-imġiba soċjali ta’ ħafna ssir imprevedibbli. Merton jgħid li meta din is-sitwazzjoni esplussiva ddum, il-konsegwenzi jistgħu jkunu: innovazzjonijiet soċjali perikolużi, ritwaliżmu, irtirar mill-ħajja, ribelljoni, delinkwenza, kriminalità u suwiċidju. Dawn is-sintomi narawhom kontinwament fid-dinja u l-kultura tal-lum, f’soċjetà b’mentalità fluwida għalkollox u dwar kollox, fejn saħansitra ħafna spiċċaw lanqas jafu jekk humiex irġiel jew nisa.
Kif konna sa ftit ilu
Ngħid mill-ewwel li jien m’iniex wieħed nostalġiku għall-imgħoddi kollu fil-Knisja. Bħal kull żmien, kien hemm it-tajjeb u kien hemm dak li kien għadda żmienu, u għalhekk naqbel li warrabnieh. Imma jidhirli li llum esaġerajna għall-aħħar. It-tibdil – li dejjem għandu jirrispetta l-oriġinal – ħa sura ta’ ribelljoni li qed tfarrak dan l-oriġinal. Sa ftit għexieren ta’ snin ilu, il-maġġoranza tal-Kattoliċi kienu jħossu li għandhom gwida soda u taf fejn trid twassalhom, b’kuntrast mal-Protestanti li huma maqsumin f’mitt biċċa. Mhux ta’ b’xejn li studji soċjoloġiċi jgħidulna li s-sitwazzjoni anomie kienet aktar komuni fost il-Protestanti milli fost il-Kattoliċi. Tiftakruha l-massima Roma locuta est, causa finita est ‒ tkellmet Ruma, il-kwistjoni spiċċat. Din is-sentenza hi kwotazzjoni libera tal-kliem li bih Santu Wistin (Sermoni, 131,10) isemmi l-kundanna tal-Papa Innoċenz 1 (417) kontra l-Pelaġjaniżmu. Din il-frażi ntużat ħafna drabi fl-imgħoddi biex xi ħadd juri li kwistjoni issa ntemmet. Illum? Illum nistgħu ngħidu preċiżament l-oppost: Ruma tkellmet, il-kwistjoni bdiet. Biżżejjed naraw x’ġara u x’qed jiġri f’diversi postijiet fid-dinja wara li s-Santa Sede ħarġet struzzjonijiet biex ma jitbirkux ‘żwiġijiet’ omosesswali. Biżżejjed naraw kif iġġebbdet u tfissret il-kelma ‘sinodalità’.
L-Identità Kattolika x’sar minna?
Bit-triq li wħud daħħlu fiha lill-Knisja, irnexxielhom jittrasformaw l-identità Kattolika f’identità anomika, bla regoli, bla liġijiet, bla normi, bla direzzjoni. F’setturi kbar tal-kleru u tal-poplu ta’ Alla, intilef l-għan ewlieni tal-Knisja, jiġifieri dak tas-salus animarum, is-salvazzjoni tal-erwieħ – u moħħhom aktar fl-ambjent, fil-ħidma soċjali, fid-drittijiet ċivili, fis-sinkretiżmu reliġjuż u f’battalji politiċi. Dan mhux biss iddiżorjenta lill-fidili, imma saħansitra ġarraf l-identità Kattolika; dik l-identità li mhux biss kienet tmexxi lill-Kattoliċi, imma kienet ukoll twassal numru kbir ta’ nies mhux Kattoliċi biex jersqu lejn is-sagrament tal-Magħmudija.
Ħafna m’għadhomx jimxu wara dak li qal il-Konċilju ta’ Trentu li l-Vanġelu hu fontem omnis et salutaris veritatis et morum disciplinae, l-għajn tal-veritajiet salvifiċi kollha u tad-dixxiplina morali, imma ħadu u qed jieħdu bħala l-għajn tal-imġiba tagħhom soċjoloġija bla ruħ, filosofiji perikolużi u saħansitra l-marxiżmu. X’ma jitħawdux il-Kattoliċi! X’ma jaqgħux f’sitwazzjoni anomika!
Qed nitkellmu hekk, għax il-każijiet li qed insemmu mhumiex iżolati, imma saru kważi the order of the day, kampjuni mill-pezza. Mhux li kien li huma każi iżolati! Huma ħafna u ta’ kuljum. U għalhekk hi sitwazzjoni allarmanti ħafna. Qed tinbena ‘Knisja’ parallela għal dik vera, dik ta’ Kristu. Ħafna qed isejħulha ‘Knisja ġdida’. Imma bil-Magħmudija, ma nidħlux fil-‘Knisja ġdida’ imma f’dik ta’ Kristu, il-vera Knisja.
Hawn ta’ min jinsisti li anke fejn tidħol il-verità, is-sitwazzjoni qed tikkawża anomija enormi. Meta tgħid li ma tiżistix verità assoluta, meta tgħid li l-verità għandha ħafna wċuħ, meta tafferma li l-verità hi skont kif jaraha l-individwu għax m’hemmx verità oġġettiva, meta tgħid li l-prinċipju tas-sens komun jiġifieri li ma jistax ikun hemm affermazzjonijiet kontra xulxin u kollha huma veri (il-prinċipju tan-nonkontradizzjoni), int tkun qed tħawwad il-moħħ tal-Kattoliċi.
Nemmen bis-sħiħ li l-Papa Ljun XIV se jagħmel ħiltu kollha biex isewwi l-ħsara. Mhux faċli, imma jidher li diġà beda jiddritta l-imgħawweġ li daħal fil-Knisja. Nitolbu għalih bil-qalb.
Il-Karmelu, Ottubru-Diċembru 90/4 (2025) p 1