28/07/2025
‘En is er iemand die kan zeggen: dát moment in mijn leven, toen had ik willen kunnen lezen?’
‘Ja, nou’, aarzelt een grijze man van in de zestig. Iedereen draait zich om. ‘Ik had ooit een vriendinnetje.’ Hij woonde in Friesland en zij in Brabant, waar hij zo veel mogelijk op bezoek ging. ‘Maar dat liep stuk.’ De afstand was te groot, haar vader was ertegen.
‘En toen stuurde ze me een brief.’ Hij had de brief weggelegd, was doorgegaan met zijn leven – tot jaren later zijn echtgenote, een andere vrouw, de brief vond en aan hem voorlas. ‘Ze had met me door gewild, ze had voor me willen verhuizen. Maar het was al te laat.’
Nederland telt volgens de recentste cijfers zo’n 1,7 miljoen laaggeletterden.
De groep heeft een dubbel zo grote kans als niet-laaggeletterden om onder de armoedegrens te leven en is driemaal zo vaak afhankelijk van een uitkering. Ze maken minder gebruik van preventieve zorg en juist meer van de huisarts- en ziekenhuiszorg – en dus ook vaker wanneer het te laat is. Terwijl de maatschappij digitaliseert en de overheid uit wijk en dorp vertrekt, komt deze groep alsmaar slechter mee.
Lees verder 👉 https://www.groene.nl/artikel/800-000-onvindbare-nederlanders?utm_campaign=website&utm_medium=owned_social&utm_source=facebook