13/11/2017
De dramadriehoek kent drie spelers, namelijk:
Redder: Ik ben oké, jij bent niet oké
Slachtoffer: Ik ben niet oké, jij bent oké
Aanklager: Ik ben niet oké, jij bent niet oké
De redder:
De redder wil graag nodig zijn, zijn worden als sympathiek ervaren en genieten hier zichtbaar van. Echter deze wens van nodig zijn is niet in belang van het slachtoffer, er wordt een oplossing gezocht en de hulp is er niet op gericht dat de slachtoffer op eigen benen kan staan.
Ook is de hulp in onvoorwaardelijk… “Hoe kun je mij nu negeren nadat ik je zo geholpen heb?”
De Slachtoffer:
De slachtoffer neemt geen verantwoordelijkheid voor zijn eigen aandeel in de ontstane situatie of het gedrag. De slachtoffer is passief weigert zelfreflectie toe te passen en klaagt vooral en voortdurend. Dit gedrag speelt de redder direct in de kaart.
De Aanklager:
Ook de aanklager past geen zelfreflectie toe maar is boos, oordeelt en veroordeelt voortdurend en projecteert zijn ongenoegen onbeperkt en ongeremd. Deze boosheid vertroebelt het beeld van andermans intenties en vermogens. Hij speelt het liefst op de persoon en maakt het daarmee zeer persoonlijk.
In de dramadriehoek:
is sprake van ongelijkwaardigheid. In elke rol voel jij je beter of minder goed dan de ander.
In geen van de drie rollen neem je geen verantwoordelijkheid voor je eigen gedrag. Zowel dader als slachtoffer wijzen naar een ander. Als redder lukt het je niet om de problemen te laten waar ze horen.
De spellers in de dramadriehoek zijn zich niet bewust van hun gedrag en de gevolgen
Het is dus verstandig om de dramadriehoek te vermijden.
Dit zal je niet altijd lukken, maar op het moment dat je je van de drie rollen bewust bent, kun je er voor kiezen om het “spel” te verlaten en uit het drama te stappen.
Dit doe je door verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen gedrag en voor je eigen leven. En niet anderen de schuld te geven en jezelf het slachtoffer te voelen, dat er niks aan kan doen. Je kunt je in plaats daarvan gaan richten op de dingen waar je zelf invloed op hebt. Vergevingsgezindheid en verantwoordelijkheidsgevoel zullen je helpen anderen met respect te behandelen. Je zult daardoor minder vaak in de rol van dader belanden. De rol van ‘redder’ kun je vermijden, als je bedenkt dat je hooguit anderen kunt helpen zichzelf te helpen.
Die dramadriehoek is dus niet zo erg: als je je bewust bent van wat er gebeurt, kan het leiden naar meer inzicht en tot meer autonomie!
Petra Siermans, Mediator bij 't Alternatief
