ParaVisie Magazine

ParaVisie Magazine ParaVisie is een maandblad dat zich inhoudelijk kenmerkt door een balans van spirituele en paranormale invalshoeken. Tijdschrift

✨ MIJN VERHAAL OVER DE SPIEGEL – EEN SYNCHRONICITEIT DIE TE GROOT IS OM TOEVAL TE ZIJN✨De afgelopen weken heb ik iets me...
24/11/2025

✨ MIJN VERHAAL OVER DE SPIEGEL – EEN SYNCHRONICITEIT DIE TE GROOT IS OM TOEVAL TE ZIJN✨

De afgelopen weken heb ik iets meegemaakt dat zo bijzonder is, zo synchroon, dat ik het niet voor mezelf kan houden. Dit gaat niet over horror. Dit gaat over intuïtie, ontwaken, heling en het leven dat op magische manieren met je meebeweegt wanneer je openstaat.

Zes weken geleden zat ik met mijn jongste dochter in de bioscoop.
We gingen naar The Conjuring. Ik zei nog tegen haar: “Weet je het zeker? Het is een horrorfilm, en jouw moeder is paranormaal begaafd.” En terwijl de film startte, keek mijn dochter me aan en fluisterde: “Mama… hoe kan dit?”

Want de film speelt zich af in Pennsylvania — precies waar mijn oudste dochter op dat moment op vakantie was. En het huis in die film… heeft exact hetzelfde huisnummer als ik: 351. Dat alleen al voelde bijzonder. Een knipoog van het universum. Maar ik wist nog niet dat er meer kwam.

Vandaag, weken later, rijd ik vanuit Zeeland naar Limburg om mensen te zien die ik vier jaar niet meer had gesproken. Mensen met wie een pijnlijke breuk was geweest, maar waar nu eindelijk ruimte was om elkaar weer in het hart te sluiten. Ik kwam daar binnen met een open hart, bereid om het verleden in liefde los te laten en te kijken naar wie we nu zijn.

En precies daar… hing het.

Die ene spiegel.
Een spiegel die je bijna nooit ziet.
Een spiegel die er in Nederland misschien maar één keer is.
Een spiegel zo oud, zo bijzonder, zo specifiek — exact zoals in de film. Met dezelfde drie koppen erboven.
Dezelfde energie.
Dezelfde symboliek.

En ik stond stil. Ademloos.
Niet in angst, maar in herkenning.

Hoe groot is de kans dat juist ík deze spiegel tegenkom?
Precies nu?
Precies op deze plek?
Precies bij iemand die zelf net is begonnen met haar spirituele ontwaken?

Het antwoord is simpel: deze kans bestaat alleen als het een boodschap is.

En dit is wat ik voelde, diep vanbinnen:

𝑯𝒆𝒕 𝒖𝒏𝒊𝒗𝒆𝒓𝒔𝒖𝒎 𝒍𝒊𝒆𝒕 𝒎𝒆 𝒛𝒊𝒆𝒏 𝒘𝒊𝒆 𝒊𝒌 𝒃𝒆𝒏. 𝑱𝒆 𝒉𝒐𝒆𝒇𝒕 𝒏𝒊𝒆𝒕 𝒕𝒆 𝒛𝒐𝒆𝒌𝒆𝒏. 𝑱𝒆 𝒉𝒐𝒆𝒇𝒕 𝒋𝒆 𝒏𝒊𝒆𝒕 𝒕𝒆 𝒗𝒆𝒓𝒔𝒄𝒉𝒖𝒊𝒍𝒆𝒏. 𝑱𝒐𝒖𝒘 𝒑𝒂𝒅 𝒊𝒔 𝒉𝒆𝒍𝒅𝒆𝒓 𝒆𝒏 𝒋𝒐𝒖𝒘 𝒈𝒂𝒗𝒆 𝒊𝒔 𝒌𝒓𝒂𝒄𝒉𝒕𝒊𝒈. 𝑺𝒕𝒂𝒑 𝒏𝒂𝒂𝒓 𝒗𝒐𝒓𝒆𝒏.”**

Het gaat niet om spoken.
Het gaat niet om horror.
Het gaat over het feit dat synchroniciteit je altijd vindt wanneer je ziel op het juiste spoor zit.

Het gaat over heling van oude relaties.
Over timing die te precies is om toeval te zijn.
Over de verbinding tussen mijn kinderen, mijn werk, mijn intuïtie en de kracht die mijn leven al vanaf jonge leeftijd begeleidt.

Dit verhaal is mijn reminder — en misschien ook wel die van jou:

**𝑨𝒍𝒔 𝒋𝒆 𝒐𝒑𝒆𝒏𝒔𝒕𝒂𝒂𝒕, 𝒍𝒂𝒂𝒕 𝒉𝒆𝒕 𝒍𝒆𝒗𝒆𝒏 𝒋𝒆 𝒂𝒍𝒍𝒆𝒔 𝒛𝒊𝒆𝒏 𝒘𝒂𝒕 𝒋𝒆 𝒏𝒐𝒅𝒊𝒈 𝒉𝒆𝒃𝒕. 𝑻𝒆𝒌𝒆𝒏𝒔 𝒛𝒊𝒋𝒏 𝒈𝒆𝒆𝒏 𝒕𝒐𝒆𝒗𝒂𝒍. 𝒁𝒆 𝒛𝒊𝒋𝒏 𝒖𝒊𝒕𝒏𝒐𝒅𝒊𝒈𝒊𝒏𝒈𝒆𝒏.**

En deze spiegel was er één van.
Groot, krachtig, onmiskenbaar.

Ik deel dit omdat ik weet dat meer mensen zulke momenten ervaren — maar soms niet durven geloven dat het iets betekent.

Ja, het betekent iets.
Ja, het universum spreekt met je.
En ja, je mag erop vertrouwen.

Spreek gerust in de comments jouw unieke ervaring uit, misschien heb je hetzelfde ervaren, laat het me weten.

Liefdevolle groet Gabriella, https://www.medium-gabriella-schnitzeler.nl/

En weet dat een verwerkt trauma een groot geschenk is, dat ons terugbrengt naar een leven in liefde en harmonie.❤️🧡💛💚💙💜🩷

𝐖𝐚𝐭 𝐳𝐮𝐥𝐥𝐞𝐧 𝐳𝐞 𝐞𝐫 𝐰𝐞𝐥 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐯𝐚𝐧 𝐯𝐢𝐧𝐝𝐞𝐧?Het behouden en uitdragen van 'het ideale plaatje' kost veel energie. Wanneer ieman...
21/11/2025

𝐖𝐚𝐭 𝐳𝐮𝐥𝐥𝐞𝐧 𝐳𝐞 𝐞𝐫 𝐰𝐞𝐥 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐯𝐚𝐧 𝐯𝐢𝐧𝐝𝐞𝐧?

Het behouden en uitdragen van 'het ideale plaatje' kost veel energie. Wanneer iemand iets zegt dat niet bij dat plaatje past, voelen we het vaak als een aanval en willen we het plaatje verdedigen. Maar mensen hebben meningen, ongeacht wat jij doet. En die mogen ze hebben. Een mening, een oordeel, is geen waarheid. En vaak geldt: hoe meer zelfoordeel iemand heeft of hoe meer meningen iemand over zichzelf heeft, hoe meer hij of zij dat ook over anderen heeft.

De nieuwe column van Chantal Cindy, over het onthechten van meningen, is nu te lezen in de nieuwe ParaVisie Magazine. In de winkel te koop, hier eveneens: www.paravisiemagazine.nl

NALATENSCHAP GEBEURT𝐎𝐦 𝐦𝐚𝐚𝐫 𝐦𝐞𝐭 𝐝𝐞 𝐝𝐞𝐮𝐫 𝐢𝐧 𝐡𝐮𝐢𝐬 𝐭𝐞 𝐯𝐚𝐥𝐥𝐞𝐧: 𝐢𝐤 𝐛𝐞𝐧 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐠𝐨𝐞𝐝 𝐦𝐞𝐭 𝐡𝐞𝐭 𝐬𝐭𝐞𝐫𝐯𝐞𝐧. Van anderen dan, zelf ben i...
19/11/2025

NALATENSCHAP GEBEURT

𝐎𝐦 𝐦𝐚𝐚𝐫 𝐦𝐞𝐭 𝐝𝐞 𝐝𝐞𝐮𝐫 𝐢𝐧 𝐡𝐮𝐢𝐬 𝐭𝐞 𝐯𝐚𝐥𝐥𝐞𝐧: 𝐢𝐤 𝐛𝐞𝐧 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐠𝐨𝐞𝐝 𝐦𝐞𝐭 𝐡𝐞𝐭 𝐬𝐭𝐞𝐫𝐯𝐞𝐧. Van anderen dan, zelf ben ik niet echt bang voor de dood en heb de dood ervaren in zowel vorige levens als in rituelen in dit leven. Ik ben een medium en ga bijna dagelijks om met overledenen en hun nabestaanden – maar het sterven, daar ben ik niet goed in. De strijd, het heftige verdriet van de aanstaande nabestaanden, en dan nog mijn eigen gevoelens in een hospice waar het voor een empaat annex medium ontzettend prikkelrijk is. Nee, geef mij je huis-tuin-en-keuken-spook of enige andere vorm van hiernamaals-leven, daar weet ik mijn weg wel mee.

Het overlijden van een dierbare zette mij wel aan het denken. Geen nieuwe gedachten, meer een spoor waar ik al vaker met een boemeltreintje overheen ben gedenderd. Wat is de zin van het leven? Even heel bot gezegd: je wordt geboren, je leeft, je leert, je lacht, je huilt, en je sterft. What’s the point? Niet dat ik depressief ben of ben geweest, maar ik vroeg het mij serieus af. Als je wat bereikt in dit leven (wat trouwens het toppunt is van subjectief, want wat is ‘iets bereiken’?), dan heb je een zekere nalatenschap. Maar wat als je niet iets kan bereiken in dit leven, wat is dan het nut? En zoals ik al zei: wat is “iets bereiken”?

Er is een Engels woord dat ik zo mooi vind in deze context: Legacy. Vertaald is het nalatenschap, maar het bevat voor mij zoveel meer. Het is de legende die je bent geworden. En weet je wat het mooie is? 𝐈𝐞𝐝𝐞𝐫𝐞𝐞𝐧 𝐡𝐞𝐞𝐟𝐭 𝐧𝐚𝐥𝐚𝐭𝐞𝐧𝐬𝐜𝐡𝐚𝐩. Want je kan niet leven zonder andere levens te raken, aan te raken, te veranderen, te beïnvloeden. Zelfs al woon je je hele leven in een wooninstelling omdat je een verstandelijke uitdaging hebt, dan nog beïnvloed je mensen, bijvoorbeeld de mensen die voor je zorgen. Al schrijf je geen boek en al kom je niet op het nieuws, al bereik je geen wereldvrede en kun je je naam niet opzoeken op Wikipedia: Iedereen heeft nalatenschap. Het zit in de hele kleine dingen en in de hele grote dingen. Iemand die je helpt oversteken en die daardoor weer gelooft in de goedheid van de mens. Je gedachten die je in een column op papier zet, waardoor je mensen raakt (laat ik het hopen). Wie weet wat je allemaal al per ongeluk of stiekem, bewust of onbewust, in je leven hebt gedaan!

Dat leidt tot nog meer goed nieuws: 𝐣𝐞 𝐤𝐚𝐧 𝐠𝐞𝐰𝐨𝐨𝐧 𝐠𝐞𝐧𝐢𝐞𝐭𝐞𝐧. Je hoeft niet elke dag bezig te zijn met iets bereiken of iets worden, iets zijn of iets geven: het gaat vanzelf. Doe je ding, volg je hart, werk met passie of doe iets anders met (je) passie. Degene die ik moet missen, waardoor deze column tot stand is gekomen, die riep op het laatst dat zij naar huis wilde. Dat is wat wij aan het doen zijn. We vertrokken van huis met de nodige moeite (niet onze moeite, maar die van onze moeder), maken een hoop omzwervingen – waarbij we als pelgrims onze medereizigers, toeschouwers en toejuichers, onze critici en onbekenden, raken in hun levens – om vervolgens naar huis terug te keren.

Maar wat als je psychisch een al dan niet extreme uitdaging hebt? Wat als je op bed ligt in het donker, omdat de wereld te veel is? Hoe kan je dan bezig zijn met nalatenschap, reizen, aanraken en leven? Ik zal niet pretenderen dat een column je uit een depressie kan halen. Ik weet hoe het is om je brein als grootste vijand te hebben. Door PTSS (post-traumatische stress stoornis) hebben mijn hersenen de eigenschap ontwikkeld om zodra de realiteit te moeilijk wordt, deze te ontvluchten.

𝐕𝐨𝐨𝐫 𝐦𝐢𝐣 𝐢𝐬 𝐡𝐞𝐭 𝐚𝐧𝐭𝐰𝐨𝐨𝐫𝐝 𝐚𝐧𝐢𝐦𝐢𝐬𝐦𝐞. Bezieling in alles om ons heen, dát is de kern – in de bomen, de dieren, de donder, de rivieren, de stenen enzovoort. Als mijn hersenen weer eens de kluts kwijt zijn in meer of mindere mate, dan ga ik naar buiten, want daar ben ik niet alleen. Daar heb ik lief en ben ik geliefd. Ik weet niet of een tuin onderhouden of een boom knuffelen nou echt leidt tot nalatenschap, maar dat doet er ook niet toe. Wellicht dat iemand eens zich zo veilig voelt in mijn tuin dat hij of zij kan groeien, maar nalatenschap is niet iets om constant mee bezig te zijn, zeker niet als je niet lekker in je vel zit. Nalatenschap geb***t.

Een voorbeeld: mijn eerste psychose (door PTSS) kreeg ik toen ik 15 was. Dit heeft mede in beweging gebracht dat mijn moeder op zoek ging naar zingeving en spiritualiteit, voor haarzelf en voor mij. Zij is weer gaan studeren, is geestelijk verzorger geworden en heeft mensen verder kunnen helpen. Wie weet wat die geholpen mensen vervolgens op hun b***t weer hebben gedaan. Elke geb***tenis, klein en groot, is als een steen in het water. Het golft, maakt kleine en grote kringen, tot ver voorbij het oorspronkelijke plonspunt.

𝐏𝐚𝐢𝐧 𝐢𝐬 𝐢𝐧𝐞𝐯𝐢𝐭𝐚𝐛𝐥𝐞, 𝐬𝐮𝐟𝐟𝐞𝐫𝐢𝐧𝐠 𝐢𝐬 𝐨𝐩𝐭𝐢𝐨𝐧𝐚𝐥. Aldus de Boeddha. Vertaling: pijn is onvermijdelijk, lijden is optioneel. Inmiddels loop ik weer en heb ik zelfs de vlek in de keuken, bekend van mijn eerdere column, weten weg te poetsen. Man, wat heb ik een pijn gehad de afgelopen maanden, fysiek en geestelijk. De operatie was geslaagd, maar herstel maar eens van vier pennen in je enkel. Mijn lijden noem ik optioneel, omdat ik er telkens voor kies om mij te richten op de fijne, goede dingen. Het is een moeilijke keuze, die niet iedereen kan maken, maar mijn nalatenschap is onder andere hoop. Ik hoop dat mensen hoop krijgen van de dingen die ik doe, die ik zeg, die ik niet doe of die via-via gebeuren. Je kan lachen om sores. Naast dat de sores ook echt er wel mag zijn.

©️ 𝓛𝓸𝓽𝓽𝓮-𝓞𝓻𝓲𝓪𝓷𝓪 𝓣𝓮𝓻𝓰𝓸𝓾𝔀, https://www.deoudewegen.nl/lotte-oriana

22/11: ZON NAAR BOOGSCHUTTER 🌞➡️♐️Op 22 november gaat de Zon van Schorpioen naar Boogschutter. De energie verandert van ...
18/11/2025

22/11: ZON NAAR BOOGSCHUTTER 🌞➡️♐️

Op 22 november gaat de Zon van Schorpioen naar Boogschutter. De energie verandert van diep en traag naar sneller en opener. We willen lessen leren uit hetgeen het leven ons presenteert en de betekenis ervan begrijpen. Boogschutter heeft humor en kan daarmee moeilijke vraagstukken toegankelijker maken. Let wel: Boogschutter relativeert niet, want dat doet het tegenoverliggende sterrenbeeld Tweelingen. Boogschutter behoudt de ernst.

De komende periode staat communicatie en informatie-uitwisseling centraal. We willen leren en dat houdt onder andere in dat we naar elkaar luisteren. Al valt dat soms niet mee. Sommige mensen zenden liever dan dat ze luisteren en die disbalans ligt op de loer. Ondanks dat de energie overwegend de kleur van Boogschutter heeft, speelt toch ook Schorpioen een rol. Mercurius en Venus staan in Schorpioen en die nemen geen genoegen met een rationele, logische duiding. Zij willen ervaringen en diepere patronen blootleggen. Op zich is dit een mooie mix van zowel begrijpen alsook ervaren, wat vaak tot wijsheid leidt.

Mercurius is tot en met 29 november retrograde en dat geeft altijd een periode van introspectie aan. Omdat het in Schorpioen is, betreft het zaken die meestal al lang spelen en bepalend zijn voor ons gedrag. Oude pijnen zetten zich vast in verkrampingen waaruit we weliswaar willen ontsnappen, maar een deel van ons wil het graag zo houden. Hoe paradoxaal dat ook is. Liever het oude vertrouwde, dan het ongewisse nieuwe.

©️Horoscoopboek

NET MENSEN, DIE MEDIUMSMisschien was ik een beetje naïef geweest. Het is alweer 20 jaar geleden, maar ik weet het (oh wo...
11/11/2025

NET MENSEN, DIE MEDIUMS

Misschien was ik een beetje naïef geweest. Het is alweer 20 jaar geleden, maar ik weet het (oh wonder!) nog goed: mijn eerste bezoek aan een grote spirituele beurs. Ik had verwacht in een bad van licht en liefde ondergedompeld te worden, met mediums en paragnosten als toonbeeld van menselijke wijsheid en welzijn. Wat ik zag en voelde was dat de onderlinge jaloezie van de muren droop en menig medium er eerder ongezond en chagrijnig bij zat dan blakend en blijmoedig. In de pauzes werd er stevig gerookt en bleken de broodjes kroket niet aan te slepen. En na afloop ging er niet zelden nét een glaasje teveel in. Toegegeven: zelf ben ik ook lang geen heilige, maar dit was toch niet wat ik verwacht had. Bovendien leken niet álle bezoekers in opperste staat van extase na een consult. Sterker: sommigen zeiden zich zelfs afgescheept of bekocht te voelen! Hoe was dit alles mogelijk?

Inmiddels weet ik dat mediums in plaats van magiërs, tovenaars en waarzeggers 'gewoon' mensen zijn. Maar goed ook natuurlijk, maar wel verstandig om tijdens zo'n consult in het achterhoofd te houden. Ondertussen echter, zijn de verwachtingen bij het bezoekende publiek niet zelden torenhoog, getuige ook de telkens weer gebezigde open deur: 'Dat zag je als helderziende toch wel aankomen?' Vaak met een kwinkslag, maar toch. Het geeft aan dat velen nog geen juist beeld hebben van wat het mediumschap inhoudt en hoe het in de praktijk precies werkt.

Laat ParaVisie Magazine je voorlichten. We spreken maandelijks met de mediums zelf, met hun cliënten én met wetenschappers die onderzoek naar hen doen. Bovendien belichten we kanten van het vak die te vaak nog onderbelicht blijven, zoals het bestaan van duistere krachten.

Jeetje, dat is wel even schrikken: Viola Holt is overleden... Viola stond, toen nog als Viola van Emmenes, in de jaren 8...
07/11/2025

Jeetje, dat is wel even schrikken: Viola Holt is overleden...

Viola stond, toen nog als Viola van Emmenes, in de jaren 80 als schrijfster en interviewster mede aan de bakermat van het succes van ParaVisie Magazine. Bij zo'n beetje heel paranormaal Nederland ging ze langs om er telkens weer met een boeiende reportage vandaan te komen. Veel later, in 2015, keerde ze, als columniste, weer terug bij ons blad.

Ik heb haar persoonlijk leren kennen als een betrokken, bevlogen, nieuwsgierige, slimme, multi-getalenteerde en bovenal uiterst hartelijke dame, die, toen ik haar, nu ongeveer een jaar geleden, voor het laatst ontmoette, me nog uiterst gepassioneerd enkele vakinhoudelijke tips wist mee te geven.

We wensen haar nabestaanden heel veel sterkte met de verwerking van dit plotselinge verlies en putten troost uit de gedachte dat Viola wist van een leven na de dood. Een mooie reis toegewenst, Viola, en wie weet: tot ziens...✨

(Foto: Arthur Schroer, 2015)

EEN SCHREEUW TEGEN DE WIND INSoms resoneert een gevoel zo diep in ons lichaam, dat het lijkt te komen van verder dan dit...
28/10/2025

EEN SCHREEUW TEGEN DE WIND IN

Soms resoneert een gevoel zo diep in ons lichaam, dat het lijkt te komen van verder dan dit leven alleen. Wanneer reïncarnatietherapeute Marianne Notschaele-den Boer met Rachel appt, krijgt ze een indringend beeld door. Een vrouw staat aan de kade, ze schreeuwt tegen de storm in. Wanhopig, verdrietig én boos! Wat begint als een metafoor, ontvouwt zich tot een herinnering aan een vorig leven. Een leven waarin verlies, oerkracht en de rauwheid van de natuur samenkomen in een hartverscheurend verhaal. ‘Weer een ijzig koude, ellenlange schreeuw vol dood van een hart dat gezonken is, samen met haar man...’

Het hele verhaal lezen? ParaVisie Magazine ligt in de winkels en is hier te bestellen: www.paravisiemagazine.nl/bestellen

ZON IN SCHORPIOEN. EMOTIES!!!🥺😡🤣😭Als de Zon op 23 oktober naar Schorpioen gaat, staan veel van de andere hemellichamen i...
15/10/2025

ZON IN SCHORPIOEN. EMOTIES!!!🥺😡🤣😭

Als de Zon op 23 oktober naar Schorpioen gaat, staan veel van de andere hemellichamen in een waterteken. Dit betekent dat er emotioneel wordt gereageerd op geb***tenissen en ervaringen. De logica is even niet relevant en of we er iets mee kunnen ook niet. De emotie bij de ervaring telt. Vooral het sterrenbeeld Schorpioen is sterk bezet, want zowel de Zon, de Maan, Mercurius als Mars staan in dit teken. Emoties kunnen dus heftig en extreem zijn. Niet bepaald gericht op verbetering en al helemaal niet lieflijk en veilig.

De energie van Schorpioen is erop gericht om zaken tot een eind te brengen en klaar te stomen voor een volgende fase. Voor die volgende fase is er ogenschijnlijk niets. Het oude is verdwenen en het nieuwe nog niet waarneembaar. We zien het aan de natuur. Bladeren verkleuren en vallen dood op de grond. Dat ze daarmee vruchtbare grond vormen voor het nieuwe leven dat aanstaande is, weten we wel. Maar we zien het niet…

In deze periode nemen we afscheid van wat niet levensvatbaar is of wat niet meer past in de nieuwe levensfase die komt. Dit gaat niet op een rigoureuze manier, maar subtiel en zorgvuldig. Mercurius en Mars samen in Schorpioen kan harde en confronterende gesprekken opleveren. De pleister wordt in één keer verwijderd en van nazorg is geen sprake. Gelukkig biedt Venus in Weegschaal een liefdevol en verbindend toevluchtsoord. Venus in Weegschaal staat sterk en moedig voor de liefde.

© Elodie, Hunting, www.horoscoopboek.nl

DE MACHT EN KRACHT VAN JOUW/ONZE GEDACHTENIn de nieuwe ParaVisie Magazine, vanaf vrijdag in het schap, een preview van h...
15/10/2025

DE MACHT EN KRACHT VAN JOUW/ONZE GEDACHTEN

In de nieuwe ParaVisie Magazine, vanaf vrijdag in het schap, een preview van het nieuwe boek van alchemist en mystica Monique Timmers, getiteld: 𝘿𝙚 𝙀𝙚𝙧𝙨𝙩𝙚 𝘾𝙧𝙚𝙖𝙩𝙞𝙚. Daarin legt ze de nadruk op ons ongebreidelde potentieel om de werkelijkheid om ons heen verregaand te beïnvloeden door middel van onze hogere denkkracht. Dat wij mensen daar ons nog onvoldoende van bewust zijn, veroorzaakt onnoemelijk veel persoonlijk en collectief leed. Licht daarop laten schijnen, is Monique's doel. En het is urgenter dan ooit, zoals ze schrijft: '𝘔𝘦𝘦𝘴𝘵𝘢𝘭 𝘻𝘪𝘫𝘯 𝘰𝘶𝘥𝘦 𝘨𝘦𝘥𝘢𝘤𝘩𝘵𝘦𝘯, 𝘨𝘦𝘷𝘰𝘦𝘭𝘴𝘱𝘢𝘵𝘳𝘰𝘯𝘦𝘯 𝘦𝘯 𝘵𝘳𝘪𝘭𝘭𝘪𝘯𝘨𝘴𝘪𝘯𝘷𝘭𝘰𝘦𝘥𝘦𝘯 𝘥𝘦 𝘣𝘢𝘴𝘪𝘴 𝘷𝘢𝘯 𝘰𝘯𝘻𝘦 𝘩𝘶𝘪𝘥𝘪𝘨𝘦 𝘤𝘰𝘯𝘥𝘪𝘵𝘪𝘰𝘯𝘦𝘳𝘪𝘯𝘨𝘦𝘯, 𝘱𝘦𝘳𝘤𝘦𝘱𝘵𝘪𝘦𝘴 𝘦𝘯 𝘭𝘦𝘦𝘧𝘨𝘦𝘸𝘰𝘰𝘯𝘵𝘦𝘯. 𝘖𝘰𝘬 𝘪𝘯 𝘥𝘦 𝘸𝘦𝘳𝘦𝘭𝘥 𝘰𝘮 𝘰𝘯𝘴 𝘩𝘦𝘦𝘯 𝘻𝘪𝘦 𝘫𝘦 𝘥𝘪𝘵, 𝘦𝘳 𝘻𝘪𝘫𝘯 𝘴𝘵𝘦𝘦𝘥𝘴 𝘮𝘦𝘦𝘳 𝘣𝘦𝘥𝘳𝘪𝘫𝘷𝘦𝘯 𝘥𝘪𝘦 𝘱𝘦𝘳𝘤𝘦𝘱𝘵𝘪𝘦𝘮𝘢𝘯𝘢𝘨𝘦𝘮𝘦𝘯𝘵 𝘩𝘢𝘯𝘵𝘦𝘳𝘦𝘯. 𝘗𝘦𝘳𝘤𝘦𝘱𝘵𝘪𝘦𝘮𝘢𝘯𝘢𝘨𝘦𝘮𝘦𝘯𝘵 𝘴𝘤𝘩𝘦𝘱𝘵 𝘧𝘦𝘪𝘵𝘦𝘯 𝘦𝘯 𝘣𝘳𝘦𝘯𝘨𝘵 𝘥𝘪𝘦 𝘥𝘦 𝘸𝘦𝘳𝘦𝘭𝘥 𝘪𝘯 𝘢𝘭𝘴 𝘥𝘦 𝘸𝘢𝘢𝘳𝘩𝘦𝘪𝘥 𝘦𝘯 𝘨𝘦𝘦𝘧𝘵 𝘰𝘰𝘬 𝘮𝘦𝘵𝘦𝘦𝘯 𝘰𝘱𝘭𝘰𝘴𝘴𝘪𝘯𝘨𝘦𝘯. 𝘖𝘰𝘬 𝘩𝘦𝘣𝘣𝘦𝘯 𝘥𝘦 𝘣𝘦𝘥𝘳𝘪𝘫𝘷𝘦𝘯 𝘧𝘢𝘤𝘵𝘤𝘩𝘦𝘤𝘬𝘦𝘳𝘴 𝘪𝘯 𝘥𝘪𝘦𝘯𝘴𝘵, 𝘻𝘰𝘥𝘢𝘵 𝘩𝘦𝘵 𝘮𝘰𝘦𝘪𝘭𝘪𝘫𝘬 𝘪𝘴 𝘰𝘮 𝘩𝘦𝘵 𝘵𝘦 𝘰𝘯𝘥𝘦𝘳𝘻𝘰𝘦𝘬𝘦𝘯 𝘰𝘱 𝘸𝘢𝘢𝘳𝘩𝘦𝘪𝘥. 𝘋𝘪𝘵 𝘨𝘦𝘨𝘦𝘷𝘦𝘯 𝘩𝘦𝘣𝘣𝘦𝘯 𝘸𝘦 𝘥𝘦 𝘭𝘢𝘢𝘵𝘴𝘵𝘦 𝘫𝘢𝘳𝘦𝘯 𝘩𝘦𝘦𝘭 𝘨𝘰𝘦𝘥 𝘬𝘶𝘯𝘯𝘦𝘯 𝘻𝘪𝘦𝘯 𝘣𝘪𝘫 9/11, 𝘩𝘦𝘵 𝘤𝘰𝘯𝘧𝘭𝘪𝘤𝘵 𝘪𝘯 𝘖𝘦𝘬𝘳𝘢ï𝘯𝘦, 𝘐𝘴𝘳𝘢ë𝘭 𝘦𝘯 𝘗𝘢𝘭𝘦𝘴𝘵𝘪𝘯𝘢 𝘦𝘯 𝘰𝘰𝘬 𝘪𝘯 𝘩𝘦𝘵 𝘩𝘦𝘭𝘦 𝘤𝘰𝘷𝘪𝘥 𝘷𝘦𝘳𝘩𝘢𝘢𝘭. 𝘗𝘦𝘳𝘤𝘦𝘱𝘵𝘪𝘦𝘮𝘢𝘯𝘢𝘨𝘦𝘮𝘦𝘯𝘵 𝘪𝘴 𝘦𝘦𝘯 𝘩𝘦𝘦𝘭 𝘨𝘦𝘷𝘢𝘢𝘳𝘭𝘪𝘫𝘬𝘦 𝘣𝘶𝘴𝘪𝘯𝘦𝘴𝘴 𝘥𝘪𝘦 𝘷𝘦𝘦𝘭 𝘮𝘦𝘯𝘴𝘦𝘯 𝘰𝘱 𝘩𝘦𝘵 𝘷𝘦𝘳𝘬𝘦𝘦𝘳𝘥𝘦 𝘣𝘦𝘦𝘯 𝘻𝘦𝘵. 𝘌𝘳 𝘪𝘴 𝘮𝘢𝘢𝘳 éé𝘯 𝘸𝘦𝘨 𝘰𝘮 𝘥𝘪𝘵 𝘵𝘦 𝘷𝘦𝘳𝘮𝘪𝘫𝘥𝘦𝘯 𝘦𝘯 𝘥𝘢𝘵 𝘪𝘴 𝘯𝘢𝘢𝘳 𝘣𝘪𝘯𝘯𝘦𝘯 𝘨𝘢𝘢𝘯. 𝘓𝘢𝘢𝘵 𝘫𝘦 𝘭𝘦𝘪𝘥𝘦𝘯 𝘥𝘰𝘰𝘳 𝘫𝘦 𝘩𝘢𝘳𝘵. 𝘔𝘢𝘢𝘬 𝘣𝘦𝘸𝘶𝘴𝘵 𝘤𝘰𝘯𝘵𝘢𝘤𝘵 𝘮𝘦𝘵 𝘫𝘦 𝘳𝘦𝘤𝘩𝘵𝘦𝘳𝘩𝘦𝘳𝘴𝘦𝘯𝘩𝘦𝘭𝘧𝘵.' Hoe? Dat lees je in haar boek, uitgegeven door Edicola Uitgeverij: https://edicola.nl/product/de-eerste-creatie/

𝓓𝓮 𝓿𝓮𝓻𝓵𝓮𝓲𝓭𝓲𝓷𝓰𝓮𝓷 𝓿𝓪𝓷 𝓬𝓸𝓵𝓭 𝓻𝓮𝓪𝓭𝓲𝓷𝓰Het is een zonovergoten dag wanneer ik tegenover twee mensen zit in een huiskamer gevuld...
08/10/2025

𝓓𝓮 𝓿𝓮𝓻𝓵𝓮𝓲𝓭𝓲𝓷𝓰𝓮𝓷 𝓿𝓪𝓷 𝓬𝓸𝓵𝓭 𝓻𝓮𝓪𝓭𝓲𝓷𝓰

Het is een zonovergoten dag wanneer ik tegenover twee mensen zit in een huiskamer gevuld met verdriet. De vrouw is gretig en welwillend, de man is zo sceptisch dat het van hem afstraalt. Ze zoeken contact met hun overleden dochtertje. Ik voel het een en ander, en meen het meisje ook te zien, spelend in het onzichtbare, maar ik voel lang niet alles. Ik weet niet waarom entiteiten niet gewoon alles kunnen vertellen aan mij, maar feit is dat het meestal flarden zijn.

Ik vertel over de vlinders die ik zie en de vrouw begint te huilen – de begrafenis was in het teken van vlinders, overal vlinders, in de mobiel boven het kistje, gegraveerd op de steen. Ik zeg dat het getal zeven heel belangrijk is en verbonden aan paarden, en de vrouw breekt. Op haar zevende verjaardag hadden ze haar willen leren paardrijden. De man twijfelt maar stelt dan toch de ‘controlevraag': wat deden we na de uitvaart? Dat is het moment waarop ik eerlijk had moeten zeggen: werkelijk geen idee. Maar de situatie was zoals situaties vaker zijn op dit vlak: zodra je iets niet weet, wordt alles wat je wel weet in twijfel getrokken. En daar kwam het kleine monster genaamd cold reading om de hoek kijken, zich aanbiedend als redding.

Cold reading is, heel in het kort het aflezen van mensen hun houding en gezichtsuitdrukking om vervolgens te doen alsof de informatie van gene zijde komt. Het is het vragen naar de bekende weg en vervolgens doen alsof de weg onbekend en paranormaal was. Of de informatie nou door psychologie en het aflezen van mensen komt of van een overledene zal in het rouwverwerkingsproces niet uitmaken – maar grof geld verdienen terwijl je in feite liegt over de herkomst van je informatie, daar struikelen veel mensen over. Ik ook, hoewel ik nooit een cent heb gevraagd voor mijn gave. Ik merkte dat mijn onzekerheid over mijn gave mij telkens weer terugbracht naar cold reading. En ik had er een hekel aan.

Ik, onzeker? Waarom onzeker? Elke tiener zoekt naar zijn of haar identiteit, het is een soort rite of passage waar ieder kind doorheen moet op weg naar volwassenheid. Het voelt alsof je dan al moet weten wie je bent, alsof dan al alles vast komt te liggen. Dat je vaak als volwassene nog bezig bent met deze grote vraag, dat beseffen tieners niet. Nee, als tiener moet je al weten wie je bent. Niets is zo belangrijk. En ik? Ik was de gepeste, de beschadigde, de vreemde eend in de bijt. Maar er was één ding, zo zag ik het, wat bijzonder was aan mij: mijn spirituele zijn. 'Ik was spiritueel' – ik zet het tussen aanhalingstekens, omdat naar mijn mening je handelen en je denken spiritueel genoemd kan worden, maar je wezen niet. Alsof het je beroep is. Ik vind het persoonlijk vreselijk, maar hé, iedereen kan er anders over denken.

Goed, ik was een spirituele tiener en ik klampte mij vast aan dat idee: spiritualiteit. Iedereen moest zien hoe spiritueel ik was. Want dan wás ik iemand. Dan was ik niet onbeduidend en beschadigd. Op mijn 17e liep ik naar Santiago de Compostella, en elke kerkdienst woonde ik zo opvallend mogelijk bij. Op mijn 18e woonde ik in een klooster in Engeland en alle bezoekers aan het klooster moesten linksom of rechtsom weten dat ik geen bezoeker was, maar een bewoner. Niet dat ik het veroordeel – het is onderdeel van mijn groeiproces en met mildheid, begrip en liefde kijk ik naar wie ik toen was. Toen niet, toen was ik keihard voor mijzelf. Alles was mijn schuld. En als het mijn schuld niet op een aardse manier was, dan was het wel mijn schuld op een Kosmische wijze. Ik was bezig mijzelf te bewijzen en bezig mijzelf te verontschuldigen – ik denk dat we dan mijn adolescente jaren wel hebben beschreven.

En nu, nu ik 38 ben? Cold Reading is van tafel, ervan afgeveegd samen met bewijsdrang en schuldgevoelens. Wat ik voel, dat voel ik, niet meer maar zeker ook niet minder. Je kan mij een spiritueel persoon noemen, maar eerlijk gezegd is het mij om het even. Je kan van mij houden of je kan een hekel aan mij hebben: jouw keuze. Je kan geloven wat ik denk te voelen van overledenen of je gelooft het niet omdat ik niet alle informatie doorkrijg als een overwerkte telefoniste. Sinds augustus zit ik in een rolstoel vanwege een operatie aan mijn voet en elke dag kijk ik vanaf mijn nieuwe hoogte tegen een vlek aan in de keuken, waar ik van mijn kopje koffie geniet omdat ik geen handen over heb om naast het rolstoel-manoeuvreren de koffie mee te nemen. Die vlek, die zit er, en ik ga mijn overwerkte echtgenoot niet vragen deze te verwijderen.

𝙷𝚎𝚝 𝚒𝚜 𝚎𝚗 𝚒𝚔 𝚕𝚊𝚊𝚝 𝚑𝚎𝚝.

Was ik een ontspoorde tiener?

𝙷𝚎𝚝 𝚠𝚊𝚜 𝚎𝚗 𝚒𝚔 𝚕𝚊𝚊𝚝 𝚑𝚎𝚝.

Was ik deels een cold-reading medium, uit angst om een onwaar medium te zijn?

𝙷𝚎𝚝 𝚠𝚊𝚜 𝚎𝚗 𝚒𝚔 𝚕𝚊𝚊𝚝 𝚑𝚎𝚝.

Ben ik nu trots dat alle informatie die ik binnenkrijg zuiver is, ik in zuiverheid leef en domweg gelukkig ben met wie ik ben, wat ik kan en wat ik doe? Ja, maar ik laat het. Ik ben er niet elke dag mee bezig. Ik ben een tevreden mens.

Hoe authentiek ben jij? Hoe ver durf jij jezelf te zijn? Ben jij constant bezig met het lezen van de ander om te bepalen hoe goed jouw zielsboek is? Laat het los! Je bent wie je bent en je voelt wat je voelt. Laat je niet verleiden tot het 'fake it until you make it', de verleiding van cold reading. Het moment dat jij beslist dat je het gaat zijn, bén je het. Je hebt niemand wat te bewijzen. Als je 40 procent te geven hebt en je geeft 40 procent, dan heb je 100 procent gegeven.

©️ 𝓛𝓸𝓽𝓽𝓮-𝓞𝓻𝓲𝓪𝓷𝓪 𝓣𝓮𝓻𝓰𝓸𝓾𝔀, https://www.deoudewegen.nl/lotte-oriana

Adres

Deventer

Meldingen

Wees de eerste die het weet en laat ons u een e-mail sturen wanneer ParaVisie Magazine nieuws en promoties plaatst. Uw e-mailadres wordt niet voor andere doeleinden gebruikt en u kunt zich op elk gewenst moment afmelden.

Contact

Stuur een bericht naar ParaVisie Magazine:

Delen

ParaVisie: sinds 1986

ParaVisie magazine komt voort uit het radioprogramma Het Zwarte G*t (1978-1994, Radio Veronica), een programma over paranormale verschijnselen. De presentator van dit programma was Bart van Leeuwen (pseudoniem van Ton Egas). Vaste paragnosten en parapsychologen waren onder andere Anton Paauwe, André Groote en Leo Pannekoek. Vanuit de redactie ontstond het idee om ook evenementen rond spiritualiteit en het paranormale te organiseren. De eerste paranormale beurs vond plaats in Rotterdam in september 1985. Een klein jaar daarna, in mei 1986 om precies te zijn, verscheen het eerste exemplaar van ParaVisie. Onder het pseudoniem Carel Elias werd Leo de Ruiter, eindredacteur van Het Zwarte G*t, de eerste hoofdredacteur.

ParaVisie is een maandblad dat zich inhoudelijk kenmerkt door een balans van spirituele en paranormale invalshoeken. Het wil ruimte geven aan onafhankelijke en afwijkende geluiden (paranormaal = normaal) en komt tegemoet aan de bestaande en groeiende behoefte om het leven anders te benaderen dan in de overwegend materialistische maatschappij gebruikelijk is. Het biedt richting voor en ondersteuning aan diegenen die openstaan voor een alternatief denkkader en is in die zin niet alleen een venster op het ongeziene, maar ook een gids voor ontwikkeling en springplank naar groei. ParaVisie laat zien dat er méér is. Én dat het anders kan. En dat al sinds 1986!

www.paravisiemagazine.nl