Uitgeverij Klare Taal

19/07/2025

'Nadar' in plaats van 'Nadat'.

Heerlijk om zo op de vroege zaterdagochtend buiten met een boek en een kop koffie wakker te worden.
Ik lees 'De lavendeltuin' van Lucinda Riley, omdat ik toch echt eens iets van haar moet lezen. Aan de zeven zussenserie ben ik nog niet toegekomen.

In deze drieëndertigste (!!) druk tref ik op pagina 78 deze fout aan.
Ik schrijf wel eens meer over foutjes in boeken. Ook de onze. Iets wat je als schrijven en uitgeven zo veel mogelijk wil voorkomen natuurlijk, maar - weet ik ondertussen - ook onvermijdelijk is.

Toch kan ik me niet goed voorstellen dat in een drieëndertigste druk nog dit soort foutjes staan. Dat er al die tijd (eerste druk 2018) niemand de moeite heeft genomen deze eruit te halen.

Al ken ik het proces natuurlijk ook. Als het boek er eenmaal is zal een uitgever het niet nog eens lezen. Er moet echt door lezers op gewezen worden. En als dat niet gebeurt (want ja, bij wie geef je dat aan. Waarom die moeite doen als lezer?) dan kan het zomaar gebeuren dat ook in boeken van wereldberoemde schrijvers nog fouten staan.

Daarom hopen wij dat jij de moeite wél neemt om ons te wijzen op fouten in boeken. Dan kan dat bij een eventuele volgende druk aangepast worden.

Ik ga weer verder lezen! Wens je een prachtig weekend!

18/07/2025

Toch wensen we je een prettig weekend! ;-)

14/07/2025

In november verschijnt 'Zoutlong' (Zoutlong) van Marie Jo.
Een boek om naar uit te kijken. Waarom? Dat lees je in onderstaande post.

Een ontbrekend stukje

Stel je eens voor: ergens in een oude schoenendoos ligt een vergeeld fotoalbum. Je bladert erin en ziet jezelf als baby - een mollig handje rond de vinger van je moeder, een verwarde krullenbol in een kinderwagen, een eerste verjaardagstaart met kaarsje. Het is een stukje verleden dat je zelf niet bewust hebt meegemaakt, maar de foto’s vertellen je: Ik was er. Ik hoorde erbij.

Voor veel mensen zijn dit soort herinneringen vanzelfsprekend. Ze geven een gevoel van verbinding met een tijd waarin je zelf nog geen herinneringen kon maken. Ze zijn het bewijs dat je ouders trots waren, dat er een plaats voor je was in het verhaal van de familie.

Maar wat als die schoenendoos er nooit is geweest? Geen foto’s, geen kaartje. Zoals bij mij.
Voor mij geen foto als baby, geen geboortekaartje, geen kiekje van dat eerste lachje. In tegenstelling tot mijn broers en zus.
Waarom heb ik ze dan niet, zul je je afvragen. Waren mijn eerste
momenten niet belangrijk genoeg?

Dat waren ze zeker. Maar door omstandigheden, waarover ik in mijn boek ‘Zoutlong’ – verschijnt in november 2025 - meer vertel, heb ik geen tastbare herinneringen aan mijn eerste drie levensjaren.

Een foto is zoveel meer dan papier. Het is een ankerpunt, een bewijs: Ik was er. Ik deed ertoe. Voor ouders is een geboortekaartje een blijde aankondiging; voor een kind wordt het later een symbool van welkom zijn.
Het klinkt misschien onbelangrijk, maar het ontbreken van dat soort bewijzen kan bij jou sporen nalaten. Een leegte in je persoonlijke geschiedenis. Een hoofdstuk dat nooit is geschreven, maar waar je wel naar blijft bladeren. Het kan je onzeker maken: Wie was ik toen? Waarom heeft niemand dat vastgelegd?

Hoe vul je een leeg hoofdstuk?
De waarheid is: je kunt het verleden niet herschrijven. Wat er niet is, is er niet. Maar je kan wel nieuwe bladzijden toevoegen. Door je eigen verhaal vorm te geven. Door je eigen doos met jouw herinneringen te vullen, door momenten “nu” vast te leggen.

Het is één van de redenen waarom ik mijn boek schrijf.
Misschien wel als een fotoalbum van nu. Een doos met brieven aan
mezelf. Een mapje vol kleine bewijzen: Kijk, ik was er. En ik ben er nog steeds.

Wat echt telt!
Voor de één is het ondenkbaar om zonder die tastbare bewijzen op te groeien. Voor de ander zijn ze niet meer dan vergeeld papier.
Wat echt telt is wat ik er zelf mee doe. Hoe ikzelf die lege plaatsen invul. En dat ik uiteindelijk besef: mijn verhaal is altijd méér dan een paar foto’s - ook als er hoofdstukken ontbreken.

14/07/2025

Ik lette even niet op ...

‘Ik lette een paar jaar even niet op en ineens was mijn hele taille verdwenen.’
‘Oh ja, zo herkenbaar: ik lette even niet op en toen was ik helemaal grijs.’
‘En ik had ineens implantaten in mijn kaak!’
‘Nou, dat is nog niets vergeleken met mij: de kinderen van de buren riepen ineens ‘oma!’ tegen mij, terwijl ik niet eens kleinkinderen heb.’

We lachen erom, mijn vriendinnen en ik. Dit krijg je tenslotte als je allemaal zo rond de zestig bent. Toch schuurt het stiekem wel een beetje.
Lees gerust verder via: https://mijnverhaalinklaretaal.nl/ik-lette-even-niet-op.html

14/07/2025

Ja, Franka van der Poll...
Hier sluit jouw boek 'Swipe, liefde' zo goed bij aan!
Zie: https://uitgeverijklaretaal.nl/swipe-liefde.html

Online daten is op z'n retour. Psycholoog en singlecoach Meinou Lambeck geeft handvatten om weer gewoon 'old school' contact met iemand te leggen. Lambeck: ‘Aan online daten zitten naast voordelen ook flink wat nadelen. Recent onderzoek van Tila Pronk laat zien dat het zelfs een averechts effect kan hebben.' Lees het artikel via deze link: https://bit.ly/44G2udh

14/07/2025

Een positieve instelling is niet altijd positief.
En vergevingsgezindheid ook niet!

In een meer dan tien jaar oude column van René Diekstra lees iets dat opvalt: 'In onderzoeken is vastgesteld dat sterk vergevingsgezinde vrouwen met een gewelddadige partner vaker mishandeld worden dan vrouwen die minder vergevingsgezind zijn. Vijandig gedrag door een partner in een relatie (sarcasme, minachten en uitschelden) wordt bevorderd én versterkt door de vergevingsgezindheid van de ander."

De twee vrouwen die bij onze uitgeverij hun boek over uitbrachten hebben het met hun positieve, vergevingsgezinde instelling niet - of júist niet - gered in hun relatie.

Je kunt hun boeken vanzelfsprekend nog kopen via:
https://uitgeverijklaretaal.nl/gevangen-in-woorden.html
https://uitgeverijklaretaal.nl/vuile-mafketel.html

14/07/2025

Wil je dat ik bij jou op school langskom en iets vertel over onze boeken, samen schrijven, goede doelen, uitgeven, doorzetten?
Stuur me dan een berichtje!
En wie weet sta ik binnenkort in jouw klas!

10/07/2025

Een bijzondere 'even bijpraten met' dit keer. Vanuit Suriname!

Afgelopen zondag werd Jennifer Simons tot eerste vrouwelijke president van Suriname benoemd.
Kinderboekenschrijfster Asha Sohonpal is op dit moment in Suriname 'op missie' en overhandigde de president deze week 'Shaytje en het magische bos' (zie: https://uitgeverijklaretaal.nl/shaytje-en-het-magische-bos.html)

'Wat spelenderwijs begon, is uitgegroeid tot een mooie missie,' vertelt Asha. 'De cirkel is rond.' Asha is geboren in Suriname, waar ze het boek overdraagt aan diverse instanties. Zo was ze afgelopen dagen al te horen en te zien op radio en tv.
'Bijzonder om te ervaren hoe het boek hier met open armen en respect ontvangen wordt.' Ze vertelt dat ook de bibliotheek van Paramaribo, Brokopondo en Saramacca het boek opgenomen hebben. Ook ligt het boek bij diverse andere organisaties, zoasl Mediatheek Zorg en Hoop en de RK Bibliotheek, Stibula en Stichting voor het Kind.

'Door de ervaring en de belevenissen tijdens deze reis in Suriname kom ik tot de conclusie dat kinderen hier weinig middelen en materiaal hebben om te lezen en hun leesvaardigheid en dus hun bewustzijn te ontwikkelen.'
Ze vervolgt: 'We hebben de intentie om met Stichting Kari Yu alhier - zij hebben veel ervaring met het uitrollen van samenwerkingsprojecten - een samenwerking aan te gaan om de leescultuur en educatieve ontwikkeling van kinderen in Suriname te stimuleren en te vergroten.
Hiervoor zal in Nederland een stichting worden opgezet. De Raad van Bestuur zal ook geadviseerd worden door een groep van kinderen uit Nederland. Hiermee wordt er een proces van kennisuitwisseling tussen Nederlandse en Surinaamse kinderen op gang gebracht. Leren van elkaar en elkaar ontmoeten! We hebben immers een historische verbinding met elkaar.'

Hoe bijzonder is dit! Haar missie om kinderen bewust te maken van de essentie en het belang van De Natuur neemt zo een vlucht.
Wil je op enigerlei wijze bijdragen aan deze missie, neem dan gerust contact met haar op!

09/07/2025

Schrijfwedstrijd!

Wat leuk, deze schrijfwedstrijd (doelgroep kinderen 9+) van uitgeverij Ploegsma.

Schrijf jezelf hiermee in de kijker! Ik help je er graag bij.
Op zaterdagochtend 19 juli en/of zaterdag 16 augustus gaan we aan de slag met jouw inzending voor deze wedstrijd tijdens een speciale editie van de workshop 'wedstrijdschrijven'.

Lees op https://www.ploegsma.nl/schrijfwedstrijd/ wat de wedstrijd inhoudt. Meld je via https://mijnverhaalinklaretaal.nl/ aan voor de workshop.

Ben heel benieuwd naar jouw ideeën!

08/07/2025

Wat ontzettend gaaf om Martin Vermeulen tegen te komen in het blad Schrijven Magazine. Een mooi item over zijn prachtige, bekroonde boekcover!

De Literaire Parel voor de beste boekcover ging dit jaar naar Martin Vermeulen. Zijn boek Verzonken horizon is een persoonlijke bundeling van blogs over leven met een hersentumor. De cover: een schilderij dat hij samen met kunstenaar Esther Verbeek maakte. “Het symboliseert hoe ik in het leven sta...

08/07/2025

'Soms huil je niet om degene die weg is, maar om alles wat je zelf mist. Daar dacht ik 45 jaar geleden heel anders over. Nu, zoveel jaren later, snap ik pas dat verdriet geen wedstrijd is. Het is een ruimte die we soms delen, soms alleen bewonen. En altijd met respect', Lees de nieuwste ZoGouds.nl-column van Hanny Schoonderwoerd over tranen die ergens anders vandaan komen. Lees https://zogouds.nl/nieuws/oprecht-of-niet