Solluna - Helder en Bewust

23/05/2023

Oude patronen, overlevingsmechanismen, gepaard gaande met je karakter, persoonlijkheid, ego en veronderstelde "ik"... je mag er afscheid van nemen, omdat het je niet meer dient. Maar wel héeft gediend. Dat afscheid doet zeer, want je zegt een deel van jezelf vaarwel en dat je dat gaat missen is wat te doorvoelen valt.

Deze man neemt je erin mee, ik vind t "Wow" ❤🙏

You don’t go into winter with the intention to get to summer. You don’t mourn a person in order to get over them. So why do we move right past our feelings...

11/05/2023

Hihi

10/05/2023

Live this one.

Provided to YouTube by CDBabyI Sense Your Presence · ShimshaiLive On Maui℗ 2005 misticonaturalReleased on: 2005-01-01Auto-generated by YouTube.

26/04/2023

Het zal mijn bui zijn 😄

26/04/2023

Ook deze bracht me een schaterlach

26/04/2023

🤣

08/10/2019

In het kader van de WOB is dit een zeer interessante! De wettelijke termijnen worden bijna altijd overschreden. In dit geval spant het de kroon, hoewel dat de onderzoekers op zich niet uitmaakt. Zij vinden meer tijd geen probleem.
Interessante podcast vanuit Follow the Money. Het gaat om het feit dat twee journalisten 17 overheidsorganen gevraagd heeft om in de archieven te duiken. Zij willen de relatie tussen Shell en de Nederlandse overheid in brede zin onderzoeken. Zij willen zien hoe de opbouw is geweest als het om beleidsbeslissingen gaat. Het ministerie van EZK neemt de honneurs waar voor 13 bestuursorganen ( waar machtigingen niet van overhandigd worden). EZK is enorm tijd aan het rekken, zo vertaal ik het en zo wordt het ook duidelijk.

Zes maanden geleden deden journalisten Bas van Beek en Alexander Beunder samen met hun collega's van Platform Authentieke Journalistiek zeventien Wob-verzoeken op de bus. Het luidde het begin in van de Shell Papers, ons onderzoeksproject naar de banden tussen de oliegigant en de Nederlandse overheid...

06/10/2019

Ik ben een tijdje weggeweest hier. En bedacht dat dit mssn dé plek om dingen te delen waar ik waarheid in zie en die resoneren met mijn proces.
Wij bevinden ons in een 3 dimensionale wereld en we gaan met zijn allen naar een 5 dimensionale wereld. Dat is een enorme omslag, die gepaard gaat met verbijstering, paniek en chaos. We gaan met zijn allen steeds meer zien dat de ratrace waarin we ons bevinden dan misschien wel voldoet aan wat ons is geleerd aan waarden, arbeidsethos, streven naar geluk en succes, maar die niet voldoet aan dieperliggende behoeftes.
Dat wordt steeds meer duidelijk nu werkelijk voor heel veel mensen de ogen opengaan dat machthebbers niet begaand zijn met ons of onze gezondheid. Ons welzijn. Machthebbers die er consequent voor zorgen, dat we alles van hun afnemen, kopen en onze wil afnemen door namens ons beslissingen te nemen waar wij helemaal niet achter staan. We staan wel enigzins achter het aan ons voorgeschotelde idee, maar zijn steeds minder content over de verwrongen of tegengestelse uitvoering ervan. Diegenen die het werk doen waar wij niet achter staan, worden betaald. Ik heb nog nooit iemand vrijwillig bomen om zien hakken in zulke grote mate, puur omdat hij vindt dat dat nodig is. Of dieren in zulke omstandigheden huisvesten, uitputten en de dood injagen met zo ontzettend veel dingen die fout gaan.
Of gif sp***en als je weet dat je daarmee zelf de kringloop om zeep helpt. Mensen die een gevoeliger inslag hebben hebben het meeste last in deze periode. Ze kunnen gewoon niet meer mee in het: tandje bij, doorzetten, doen wat er gevraagd wordt, van zo laat tot zo laat beschikbaar. Ze hechten (eigenlijk) geen belang aan hele dure spullen en al helemaal niet als er leed aan kleeft. Ze krijgen de hele dag door zoveel indrukken en voelen de wens en behoefte van de ander waar ze zich steeds voor aan passen. Daarbij verder weg van zichzelf drijvend. Zichzelf wegcijferend terwijl ze een hele mooie boodschap hebben. De geitenwollen sok en vrouwelijke energie is heel lang not done geweest. Onze gevoelige kant is genegeerd geworden.

Met het groeien naar de 5e dimensie waar ook tijd een andere lading krijgt (Einstein wist er al van met zijn relativiteitstheorie) komt het mannelijke en het vrouwelijke in ons meer in balans. Alles wordt lichter en transparanter. We zien dus meer. En we hebben een keuze om een andere wereld te creëren. Niet afwachtend op wat de overheid ons daarin aanreikt. Met alle respect voor politici die het beste met iedereen voorheeft: degene die regeren bepalen wat gebeurt en niet gebeurt. Daarom zullen passievolle tegenpartijen nooit aan de macht komen.
En het gaat maar een kant op: meer controle en minder privacy. En dat gaat heel rap.. en veel mensen gaan echt achter de oren krabben, maar voelen zich ook machteloos. Ook de mensen die heel veel doen, praktisch, om het tij te keren, zij voelen zich zelfs nog meer machteloos omdat ze er echt alles aan doen binnen de gevestigde orde, de geoorloofde systemen. Dus.. wat dan: er wordt veel geroepen: met zijn allen de straat op, protesteren, we pikken het niet langer! Ook dat wordt gedaan. Iedereen mag keurig aangeven wanneer hij komt demonstreren. Het Malieveld maakt wat mee! Het is bijna volgeboekt. En na wat media-aandacht, extra files, nog meer voor- en tegenstanders gaat er gewoon niets veranderen dat werkelijk beter is. De ingezette veranderingen gaan gewoon door.
Werkelijke vragen die er toe doen zijn geen issue voor regeringsleiders die onder druk staan, misschien wel een soort van bestuurd worden door een monsterlijk apparaat dat onverzadigbaar is in zijn honger naar geld en macht. Ten koste van alles. En dat heel sluw ons allemaal voor zich heeft gewonnen. We zijn er zó in gaan geloven, dat we het gevoel hebben niet terug te kunnen. We zijn zo gewend aan alle instant gelukbrengende zaken zoals: snel internet, snelle kleding, snelle auto, snel naar het buitenland kunnen, vanaf 2 jaar naar school. Het gros kan niet meer komen bij zijn eigen creativiteit, zijn eigen scheppende potentie. Tekenlessen, handarbeid, koken, het is er niet meer op scholen. Jongeren worden klaar gestoomd om naar banen te worden geleid die steeds meer "werken achter een scherm" inhouden, of in de zorg, het onderwijs, de horeca, transport. De economie draaiende te houden zoals die is opgezet en wordt gemanipuleerd door enkelen. Dmv wetgeving, subsidiëring en belastingstelsel kun je de grote massa wel een kant opduwen.

Onze eigenheid is voor machthebbers niet van belang.

Demonstraties zijn prima voor mensen om aan mee te doen, als dat goed voelt voor je. Het vergt opoffering van tijd (en geld, dus daarom komen velen al niet, maar steeds meer mensen wel). Maar het zal niet echt de boel veranderen, zoals we al zien.

Hoe dan wel? Heel iets anders. We mogen stilstaan en gaan voelen wat we ondertussen jarenlang en mssn wel langer aan onderdrukte gevoelens van onszelf hebben opgeslagen in ons lichaam. Dat zijn moeilijke en pijnlijke plekken. Zelfs fysiek als er heel lang geen aandacht aan wordt gegeven. Onze emoties, onze reactie op gebeurtenissen, zijn signalen om je aan te geven wat er in jou ligt opgeslagen wat genegeerd is.
Het beperkt je in het groeien in een richting die je liever zou willen dan waar je nu bent misschien. Het begint bij stilstaan, accepteren wat je voelt, alles is goed. De mens, het brein, de energie die we zijn, is tot veel meer in staat dan we denken. Maar dan moeten we loskomen van leven in oude patronen, volgens opgelegde normen en waarden. Loskomen van een leven ingegeven door angst. Angst om er niet bij te horen, angst voor verlies, angst om niet goed genoeg gevonden te worden.
Het tegenovergestelse is vertrouwen. Als je dat doorhebt, en je angsten kunt accepteren en bij jezelf kunt komen zoals je bent zonder de ballast, dan krijg je
ruimte en kun je gaan leven als een vrij mens. Het is het niet langer strijden in een wereld die je met strijd in stand houdt. Het betekent gaan leven vanuit je hart. Dat is eng en dan voel je je kwetsbaar, maar dat is een illusie. Vanuit het hart, leven in het licht, is altijd goed. En alles wat je daarin tegenkomt aan ellende mag er zijn.

Ik ben zelf op dit pad bezig. Ik lees veel van andere mensen dat precies aansluit met hoe ik alles ervaar, ik merk dat ik een beetje klaar ben met de zware nare energie die hem zit in de schade aan mens en natuur onder t mom van "economische vooruitgang"
Het is moeilijk én een zoektocht om het één los te laten en het ander te gaan creëren/verwelkomen. Maar dat is wel de enige weg om het tij te keren, om een andere wereld te gaan creëren met nieuwe mogelijkheden.Via je zelf maar wel in verbinding met anderen die hetzelfde pad volgen.

Vooral voor jongvolwassenen maar eigenlijk voor iedereen die dit aanspreekt wil ik mijn bijdrage leveren hier op aarde. Vanuit authenticiteit, vanuit overvloed. Lange tijd schuurde ik er tegenaan in mijn werk als reïntegratie consulent, maatschappelijk werkende, persoonlijk coach. Zelf heb ik ook nog te leren, elk moment kan weer verrassend zijn. Geven en ontvangen zijn een continue proces.
Ik ontmoet mensen die door dit proces met je zelf aan te gaan genezen zijn van lichamelijke ziektes die onder "chronisch" en "progressief" vallen. Niks is minder waar. Zij hebben zichzelf geheeld, beter gemaakt door niets anders dan leren voelen en observeren van hun lichaam, hun emoties.

Hoe ik dit allemaal wil gaan doen is nog niet duidelijk, maar het liefst in cocreatie, omdat je met meerderen meer kun bereiken.

Als dit je aanspreekt, blijf vooral welkom op Solluna. Zo niet, dan kun je altijd kiezen om niet meer te volgen :)

Ondanks de toenemende zorgen en weerstand, wil de politiek p***e 5G uitrollen. De hamvraag daarbij is natuurlijk: WAAROM? Waarom ...

09/04/2019

De maatschappij, dat ben jij.
Meer nog: het universum, dat ben jij

27/11/2018

Mooi mooi

WE ALL HAVE TENDER PLACES

It's easy to say "I love you".
It's easy to talk about love,
and presence, and awareness,
and a deep acceptance of what is.

It's easy to teach,
to say things that sound true,
and good, and spiritual.

But they are just words.
There is a world before words.

When anger surges, as it will, can you stay close,
and not numb it, or lash out?

When fear bursts in the body, can you breathe into it,
and not fuse with it, or run away into stories?

When you feel hurt, rejected, unloved, abandoned,
can you make room for that feeling,
welcome it in the body,
bow to its intensity, its fire, its presence,
and not attack, or act out, or call people names?

Can you commit to not abandoning yourself
now that you need your own love the most?

It's easy to talk about love.
It's easy to teach.
Until our old wounds are opened.
Until life doesn't go our way.

What triggers you
is inviting you
to a deeper self-love.
Can you see?

There is no shame in this:
We all have tender places.

- Jeff Foster

29/04/2018

From bloody serieus into relativity 😂

27/04/2018

Make that strong people 💗

31/03/2018

soo true!

03/12/2017

Mooi eigentijds artikel over emotie-verstand-bewustzijn en intuitie.

Van intellect naar intuitie - door Roy Vranken De organisatie van de toekomst gaat uit van heelheid en benut ook de vermogens voorbij de ratio, voorbij het ego. Dat lezen we in ‘Reinventing Organisations’ van Laloux. Het meer benutten van...

11/11/2017

To whom it may concern :)

BREAKING THE CYCLE OF ABANDONMENT

You can feel abandoned, yes.
You can feel lonely, far from love and life and warmth.

Others can trigger powerful feelings in you, yes.

But strip away the word, the concept, the story,
and return to the actuality of the living body.

What does it feel like, this abandonment?
How do you know you've been abandoned?

Attend to the sensations surging now in your belly, chest, throat.

Feel the fluttering, pulsating, stinging sensations.
Let them grow in intensity, or dissipate, and move.
Drench them with curious, loving attention.
Give them space; soften around them.

You've got to breathe into yourself now, friend,
for nobody is here to breathe into you,
and they cannot do that anyway.

The dream of love has died;
you are waking up to the reality of love.

Love does not come from without. It never did.
It was always within you. It was your power.

It was always your job, you see, to love yourself,
to not beg for love, or seek it externally,
or wait for it, or try to hold onto it,
but to drench yourself with it, moment by precious moment.

Do not abandon yourself when you feel abandoned,
for there is a pain worse than abandonment:
the abandonment of self, the flight from presence.

Blame doesn't work here.
Focus on 'the one who abandoned you', and you are powerless.

Break the cycle of abandonment, then.
Focus on 'the abandoned one', this precious child within.
Invite loving attention deep within the belly, heart, head.
Breathe into the ground. Feel your own aliveness.

You have not been abandoned. Life is here.
Love is here. You are here.
And from here, a new life grows.

And as you learn to not abandon yourself,
you will, in time, attract others
who are not abandoning themselves either;
others who will not abandon you.

For now you cannot be abandoned:
You refuse to abandon yourself.
Abandonment is an old word for you now.
Too dramatic for your body.

Nobody can abandon you:
they can only move
to another place,
with their pain.

Abandonment is the story of lost love,
an old story, for love cannot be lost,
only rediscovered deep within.

You are courageous enough to be present now.
You have broken the addiction of a lifetime:
You have discovered the deep joy
of being alone.

- Jeff Foster

02/09/2017

NO FEELING IS EVER A MISTAKE!

Awakening is not about deleting or transcending human feelings, for how would the ocean transcend a single one of its precious waves, and how would the sun transcend one of its beloved sunbeams?

Love is not interested in that kind of transcendence. Love sees that every feeling, from joy to despair, from bliss to boredom, is only an innocent movement of life, actually a movement of itself, a wave in its vastness, and never a threat, an enemy, a punishment, or a mistake. Every feeling is an invitation - to remember who you are, to rest in your true nature, to drop into deep acceptance, to open your heart to a lost ancestor.

You are on a pathless path of radical inclusion in this life, friend, and love transcends all notions of transcendence, and there are no mistakes here.

- Jeff Foster

08/08/2017

Zo mooi verwoord:)

SADNESS, A PORTAL TO LOVE

When you're feeling sad, just feel sad.

Don't try to 'not feel sad'; you'll only split yourself in two.

Don't think about feeling sad.
Just feel sad.
Feel the raw sensations in the belly, heart, throat, head.
Let the sensations tingle, pulse, vibrate, shimmer.
Breathe into them, dignify them; soften around them.
(It's just energy that wants to move in your body.)

Drop the word 'sad'; simply connect with what's alive.
Be the room for these sensations, their loving embrace.
Know that these sensations aren't a mistake;
you're not doing anything wrong.
You are alive. And sensitive. And not numb.

You have a right to feel sad!
To stand with sadness; be its loving parent, not its victim.
There is no shame in this. No failure.

So just feel sad, friend; your sadness is a portal
to love, and a tender embrace of this fragile world.

- Jeff Foster