04/05/2024
Vanavond had ik de eer om op verzoek van de organisatie, een zelf geschreven gedicht tijdens dodenherdenking voor te mogen dragen, genaamd: Reik elkaar de hand.
Ze blijven in onze gedachten
zij die voor onze vrijheid
het grootste offer brachten
In de jaren veel breder getrokken
Voor alle slachtoffers
luiden straks de klokken
Ook na bijna 80 jaar
is de oorlog echter
nog steeds daar
Dreigend Irak, Israël, Gaza, Oekraïne , Rusland
Wat
Wat is er met de wereld aan de hand
Onschuldige moeders, vaders en kinderen
Gewelddadigen
Laten zich niet door hun geweten hinderen
Ziekenhuizen gebombardeerd
terwijl niemand
zich daar verweert.
Tallozen onschuldige slachtoffers worden door allen gemeld
gedood
Vermoord met veel geweld.
Onmenselijkheden worden begaan
Maar wat heeft die man of vrouw
Jou dan aangedaan?
Hulp wordt bijna onmogelijk gemaakt
honger, dorst, ellende
een beeld dat je raakt.
Wat doet de mensheid toch verkeerd
hebben we in al die jaren
dan echt niets geleerd?
Steeds meer antisemitisme
je merk het
zelfs weer opstekend fascisme
Laten we er met zijn allen voor waken
dat we niet weer
diezelfde fouten maken
Is het een test van boven misschien
zodat de mensheid
uiteindelijk toch kan laten zien
Dat zij in vrijheid kan leven
aan het nageslacht uiteindelijk
vrede en hoop door kan geven
Een beter wapen is de dialoog
met elk zijn eigen
gemeende betoog.
Blijf vooral in gesprek met elkaar
uiteindelijk
is de oplossing daar.
Regeringen en leiders gebruik in hemelsnaam je verstand
Geef geen wapens,
maar reik elkaar de hand.
Opdat onze kinderen en kleinkinderen mogen leven
zonder zich
in oorlogsgebied te moeten begeven.
