27/10/2024
Over een robot die de eindjes voortaan aan elkaar knoopt: Tom van Mulken 😉
Blog voor Chapeau Magazine vandaag:
“Musa-robot : de nieuwe Limburgse held van de Microchirurgie”
Ons sjoene Limburg is al lang niet meer alleen bekend om vlaaien, vasteloavend en André , maar ook van innovatie en bedrijvigheid. Ik was vorige week getuige van een medische revolutie die zo klein is dat je er bijna een microscoop voor nodig hebt om het te zien. Enter: Musa, de robot die mijn beste vriend Tom van Mulken na 17 jaar ploeteren met een witte jas en een stoer brilletje op zijn neus, tot leven heeft gebracht. Deze robot is niet zomaar een gadget – hij kan wat wij mensen met onze bibberhandjes nooit zouden kunnen: bloedvaten hechten die kleiner zijn dan een haar.
Dokter doctor Tom (je mag hem nu echt zo noemen) promoveerde op deze gamechanger. Samen met de TU Eindhoven en het MUMC+ in Maastricht heeft hij aan Musa gesleuteld, geknutseld, getest en getweakt. En na 17 jaar bloed, zweet, en waarschijnlijk liters koffie, was daar dan Musa. Een medische held die de deur naar een nieuwe wereld in de geneeskunde opent. Bye bye handtrillingen en beperkte visuele capaciteiten!
Want mensenhanden mogen dan goed zijn voor heel veel belangrijke medische ingrepen, maar voor dit soort priegelwerk schieten we gewoonweg te kort. Musa doet dit daarentegen met een kalme, constante hand.
De robot is een product van doorzettingsvermogen, Limburgse eigenwijsheid en oneindige overtuiging dat het beter kan. Musa is next-level technologie, maar om het op de markt te brengen, zal het Tom nog heel wat overtuigingskracht, tijd, en – je raadt het al – geld kosten. Want nieuwe medische technologie omarmen we niet zomaar in het land van regeltjes en procedures. Maar voor Tom en zijn team is opgeven geen optie.
Ze hebben niet alleen een technisch hoogstandje ontwikkeld, maar ook een brug geslagen tussen wetenschap en praktische geneeskunde. Ze hebben bewezen dat technologie meer kan zijn dan blinkende gadgets en dure snufjes. Robot Musa is ontworpen om levens te veranderen, om de patiëntenzorg echt te verbeteren, en om medische professionals superkrachten te geven of in ieder geval , super stabiele handen.
En ja, terwijl ik dit schrijf, ben ik stiekem een beetje trots. Want het is niet elke dag dat je beste vriend promoveert op zo’n ingenieuze uitvinding. Een doorbraak die ook Limburg op de kaart zet, en een overwinning op de technische beperkingen van het menselijk lichaam.
En als we al ooit moeten vrezen dat robots ons werk gaan overnemen, dan ben ik in ieder geval blij dat iemand als Tom nog steeds achter de knoppen zit!!
