17/06/2025
'Zorg je wel goed voor jezelf?' Er waren tijden dat ik narrig werd van die vraag. Dan dacht ik 'ja leuk, maar hoe doe ik dat in godsnaam?' En direct daarna die ene prangende vraag; 'wie gaat dan de zorg van mij overnemen?'
Dat zelfzorg belangrijk is om vitaal te blijven, is een open deur. Maar hoe doe je dat als je dagen vol zijn en je het gevoel hebt geen tijd te hebben voor sport of ontspanning? Als je kind 24-7 toezicht nodig heeft en je niet zomaar even de deur uit kunt voor een blokje om. Hoe doe je aan zelfzorg wanneer de stress door je lijf giert en je überhaupt moeilijk kunt ontspannen of slapen?
Zelfzorg is belangrijk om niet overbelast te ráken maar wanneer je al overbelast bent, moet er soms eerst iets anders gebeuren voordat je daadwerkelijk aan zelfzorg toekomt. En dat is niet makkelijk. Dan moet je tot stilstand komen, naar jezelf kijken en je leven onder ogen komen.
Dat kan pijnlijk zijn, want je moet
➡️ erkennen dat het niet goed met je gaat
➡️ gaan inzien dat je hulp nodig hebt
➡️ hulp gaan vragen (en dus je kwetsbaar opstellen) én vervolgens die hulp ook accepteren
➡️ patronen doorbreken en nieuwe manieren ontdekken
Ik ben niet tegen zelfhulp, integendeel zelfs. Ik ben wel van mening dat het vaak eenzijdig als dé oplossing neergezet wordt. Soms moet je eerst leren hoe je kunt loslaten, dat je mág loslaten, dat er andere manieren zijn om het leven te leven. Daar heb je soms wat hulp bij nodig en mensen om je heen die je daarbij kunnen ondersteunen.
It takes a village to raise a child. Samen is lichter dan alleen ❤️🩹
Ouders van een zorgintensief kind lopen een hoger risico op een burn-on. Is zelfzorg het antwoord op overbelasting of ligt het complexer (en wat helpt sowieso)?
