02/02/2025
D'Angelo's 'Voodoo': Een Meesterwerk en zijn Culturele Impact
Op 25 januari 2000 bracht D'Angelo zijn langverwachte tweede album Voodoo uit, een revolutionair werk dat de neo-soulbeweging definieerde en diepgaande invloed had op zowel de zwarte cultuur als de muziekgeschiedenis in zijn geheel. D'Angelo nam niet alleen alle vocalen en muzikale arrangementen voor zijn rekening, maar bespeelde ook bijna alle instrumenten, wat de intens persoonlijke en organische klank van het album versterkte.
Een Collectief Meesterwerk: De Soulquarians
Het album werd mede gevormd door zijn samenwerking met het collectief The Soulquarians, een invloedrijke groep artiesten en producers waaronder Questlove, J Dilla, James Poyser en Pino Palladino. Samen creëerden zij een geluid dat diepgeworteld was in soul, funk en jazz, met een experimentele en door hiphop beïnvloede benadering. De nummers op Voodoo ontstonden grotendeels uit lange jamsessies in Electric Lady Studios, waar de spirituele erfenis van Jimi Hendrix nog voelbaar was. Dit resulteerde in een organische, rauwe sound die de luisteraar meeneemt op een spirituele reis door de zwarte muzikale tradities.
Een Viering van de Afrikaanse Cultuur
D'Angelo omarmde op Voodoo expliciet de Afrikaanse cultuur en de geschiedenis van de Afrikaanse diaspora. Dit komt het sterkst tot uiting in het afsluitende nummer "Africa", een ode aan zijn Afrikaanse roots en een eerbetoon aan de spirituele en culturele erfenis van zwarte mensen wereldwijd. Dit nummer sluit het album af met een gevoel van trots en verbondenheid, waarmee D'Angelo zijn plaats binnen de muzikale en culturele geschiedenis van de Afrikaanse diaspora bevestigt.
De Invloed en Gevolgen van 'Untitled (How Does It Feel)'
Een van de meest iconische momenten van Voodoo was de videoclip van "Untitled (How Does It Feel)", waarin D'Angelo zich presenteerde als een onmiskenbaar sekssymbool. De minimalistische video, waarin hij naakt tot aan zijn middel werd getoond, zorgde voor een enorme populariteitsboost, maar had ook onvoorziene gevolgen. Tijdens optredens schreeuwden vrouwelijke fans hem toe dat hij zijn kleren uit moest doen, waardoor D'Angelo zich steeds meer vervreemd voelde van zijn artistieke identiteit. Deze druk en de verwachtingen die het succes met zich meebracht, speelden een rol in zijn langdurige afwezigheid uit de muziekwereld. Dit adresseerde hij in nummer op zijn derde album Black Messiah in het nummer Back To The Future (Part 1) dit nummer gaat over nostalgie, persoonlijke groei en de worsteling met verandering. In de track reflecteert D'Angelo op zijn verleden en hoe hij terugverlangt naar eenvoudiger tijden, terwijl hij tegelijkertijd erkent dat de wereld en hijzelf zijn veranderd.
D'Angelo als de Onwillige Koning van de Neo-Soul
Hoewel Voodoo D'Angelo definitief op de kaart zette als de koning van de neo-soul, worstelde hij zelf met deze titel. Ondanks dat hij een van de belangrijkste pioniers van het genre was, voelde hij zich niet volledig thuis in het label "neo-soul", omdat hij muziek niet wilde beperken tot een bepaalde categorie. Zijn werk was diep geworteld in de erfenis van Prince, Marvin Gaye en Sly Stone, en Voodoo bewees dat hij op gelijke hoogte stond met deze legendes.
Een Tijdloos Monument in de Muziekgeschiedenis
Meer dan twee decennia na de release blijft Voodoo een van de meest invloedrijke albums in de moderne muziekgeschiedenis.
De diepe grooves, spirituele ondertoon en innovatieve productie hebben artiesten in verschillende genres beïnvloed, van R&B en hiphop tot jazz en funk. D'Angelo's meesterwerk overstijgt generaties en blijft een symbool van artistieke vrijheid, zwarte trots en muzikale excellentie. 25 jaar later: Hoe voelt het?
