Mr Widjai

18/12/2025

10/12/2025

Pas op ze zijn LEKKERRRR
😉

04/12/2025

“Wat is het raarste dat jij ooit gegeten hebt en stiekem best lekker vond?”

02/12/2025

02/12/2025

Dikke

24/11/2025

Lieve mensen,

Ik wil jullie allemaal bedanken voor de lieve beterschapswensen.
Eerlijk… jullie berichten hebben mij echt geraakt.
De afgelopen dagen waren heftig — mijn lichaam zei “rust”,
maar mijn koppigheid zei “ik ben niet moe (so boeng hulk), ik ben gebouwd voor oorlog”.
Nou… blijkbaar toch niet. 😅

Gelukkig kan ik zeggen:
ik ben nu ongeveer 85% hersteld.
Ik loop weer rond,
maar nog steeds op die “doe rustig met me hoor ok dannn...., ik ben nog kwetsbaar”-modus.😇
Je moet toch een klein beetje profiteren van je situatie, toch? 😂

Maar oprecht:
Jullie woorden, jullie steun en jullie liefde
hebben mij echt geholpen.
Het voelt goed om te merken hoeveel mensen even stilstaan bij jouw gezondheid
wanneer jij zelf uitvalt als een oude telefoon.

Ik waardeer jullie enorm —
familie, vrienden, collega’s, iedereen die een bericht stuurde.
Dankzij jullie voel ik die laatste 15% herstel
al een stuk lichter.

Dank jullie wel ❤️🙏🏽
Ik kom terug — sterker, wijzer
en hopelijk een beetje minder koppig. 😉 a san na lobi❤️

Ps: WE GAAAN GEWOON DOOR

19/11/2025

Ervaring rijker😏.....

Soms fluistert je lichaam heel zacht.
En jij doet alsof je het niet hoort.
Je denkt:
ik moet door… ik moet sterk zijn… ik moet mijn doelen halen.
Dag in, dag uit.
Alsof je geen mens bent,
maar een machine.

Tot je ineens stil ligt.
In een ziekenhuisbed.
Onder tl-licht.
Met mensen om je heen die jou moeten oplappen
omdat jij jezelf te lang hebt genegeerd.

En dan komt het binnen.
Hard.
Pijnlijk.
Ik heb niet geluisterd.
Niet naar de signalen.
Niet naar de pijn.
Niet naar de vermoeidheid.
Ik bleef maar gaan.
Voor iedereen.
Voor alles.
Behalve voor mezelf.

En kijk me nu…
hier lig ik.
Niet omdat ik opgegeven heb,
maar omdat mijn lichaam het gevecht niet meer aankon.

Het breekt iets in je,
maar het opent ook iets.
Een besef dat te groot is om te negeren:
dat het leven fragiel is,
dat jij fragiel bent,
en dat dat oké is.

Misschien moest dit gebeuren
om mij eindelijk te laten voelen
dat ik ook liefde, rust en zorg verdien.
Dat ik niet altijd de sterke hoef te zijn.
Dat ik mag stoppen.
Mag ademen.
Mag leven.

En vanaf hier…
vanaf dit bed,
met deze foto als bewijs,
zeg ik tegen mezelf:
nu luister ik wel.

19/11/2025

Heel eerlijk me ❤️ kan niet met zulke spanning 😪het gaat nu echt boemm boemm boemm

18/11/2025

We got this 🥳

08/09/2025

Umm... zou iemand me nog update of moet ik wintie krijgen voor jullie???