31/05/2025
Verloren pakket, gevonden verhaal (column)
Mijn pakketje was weg. Verdwenen. Foetsie.
Ik checkte de track & trace. Nog een keer. Niets. Waar was het gebleven? Uit de bezorgbus gevallen? Op het verkeerde adres bezorgd? Of lag het ergens in een vergeten depot, tussen stapels andere pakketten waar nooit meer iemand naar omkeek?
De gedachte liet me niet los. Hoeveel pakketjes zouden daar liggen? Honderden? Duizenden? Een wereld van verloren zendingen, wachtend op iemand die ze zou vinden.
Weken later, tijdens een vakantie, liep ik over een markt en zag een bord: Verloren pakketjes te koop. Mijn hart maakte een sprongetje. Hier kon je willekeurige pakketten kopen zonder te weten wat erin zat. Voelen, schudden, raden, wegen. En dan beslissen… durfde je het risico te nemen? Misschien vond je een schat. Misschien iets waar je helemaal niets aan had. Maar het idee greep me.
En toen gebeurde het.
Mijn verbeelding sloeg op hol. Wat als ík de pakketbezorger was? Wat als ik een geheimzinnig pakketje in handen had en het moest bezorgen? Waar zou ik terechtkomen? Wie zou er achter de deur staan? En… wat als ik moest kiezen: bezorgen of zelf ontdekken wat erin zat?
Zo ontstond het verhaal van ons nieuwe prentenboek De Verhalendeur. Een verhaal over nieuwsgierigheid, keuzes maken, verdwalen en vinden. Over het onbekende durven openen. Maar eigenlijk is het veel meer dan dat.
Net als pakketbezorgers staan we allemaal weleens met een opdracht voor een gesloten deur. Soms hebben we de sleutel, soms niet. Soms moet je gewoon aanbellen. En afwachten wie er opendoet.
En soms, als je het het minst verwacht, zwaait de deur ineens vanzelf open.
Door een toevallige ontmoeting. Een onverwachte kans. Een moment van nieuwsgierigheid of verwondering.
En dan begint het avontuur.
Een verloren pakket. Een gevonden verhaal.
Nienke van Dijken