12/03/2025
Throwback to this heartwarming note from my daughter, she was 10 years old back then ā at grabe, talagang tumagos sa puso ko. ā¤ļø
Back when I was still working in my 8-5 job, fieldwork was life. Aalis ako ng bahay habang mahimbing pa silang natutulog, at pag-uwi ko⦠tulog na ulit sila. May mga times na 1 week to 2 weeks training na hindi makauwi. š
May mga araw na gusto kong humabol ng oras, pero hindi ko magawa. I missed so many precious moments ā mga kwento nila after school, mga yakap sa umaga, pati simpleng kulitan sa gabi.
At one point, napatanong ako sa sarili ko ā Hanggang kailan ganito? Working hard to provide for them, pero yung oras na kasama ko sila, unti-unting nawawala. Parang may kulang.
Kaya nung nag-shift ako to freelancing, everything changed. Yung mga dating nami-miss kong kwentuhan, ngayon kasama ko na sila sa bawat tawa, lambing, at simpleng moment. Alam mo yung feeling na habang nagta-trabaho ka, kasabay mo silang kumakain ng breakfast, lunch, dinner o bigla ka na lang yayakapin kasi gusto ka nilang katabi? Grabe, sobrang priceless. š„¹
I realized na yung sahod, kayang kitain ulit. Pero yung oras na nawala, hindi mo na mababalik yun. Kaya nung nagkaroon ako ng chance to work and still be present for my family, I grabbed it. At never ko siyang pinagsisihan.
So to all the working parents out there ā I feel you. Alam kong mahirap i-balance minsan. Pero kung dumating man yung pagkakataon na pwede kang magtrabaho nang may oras para sa pamilya, grab it. Hindi mo pagsisisihan yung time na kasama mo sila, promise.
Kasi at the end of the day, hindi nila matatandaan kung gano ka ka-busy noon ā ang maaalala nila, kung nandyan ka ba nung kailangan ka nila. ā¤ļø