https://www.facebook.com/profile.php?id=61550802525068&mibextid=nW3QTL

Ej Stories, Bacolod, Bacolod CIty (2025)

09/10/2025

Ang taong kaya maghintay hanggang dulo....

09/10/2025

Ang hirap humanap ng tao......

08/10/2025

📌Chapter 8 – Hot Single Mom📌

✍️By: Ej Stories

‼️Do Not Copy Paste Plagiarism is a crime‼️

Ilang linggo matapos kumalat ang mga bulungan, ramdam ni Althea ang bigat ng bawat araw. Sa trabaho, pakiramdam niya ay may mga matang sumusukat. Sa paligid ng anak, may mga tanong na mahirap ipaliwanag. At sa sarili niya… may lumalaking pagdududa.

Isang gabi, nakaupo siya sa balkonahe, hawak ang isang tasa ng kape na halos hindi na lumamig. Tahimik, malungkot, at puno ng takot. Sa isip niya, binalikan niya ang mga salita ng mga tao: “Hindi pa annulled, hindi pa tapos, bakit siya nagmamadali?”

Dumating si Nathan, dala ang ngiti na dati’y nakakapawi ng lahat. Pero ngayong gabi, hindi na ganoon ang dating nito.

“Althea…” marahan niyang tawag, “nararamdaman kong lumalayo ka. Ano bang nangyayari?”

Hindi agad nakasagot si Althea. Hanggang sa tuluyang pumatak ang luha niya.
“Nathan… baka mali ito. Baka mas lalo lang masaktan si Mico. Baka mas lalo lang akong husgahan. Hindi ko alam kung kakayanin ko pa.”

Napatingin si Nathan, halatang nasaktan. Ngunit hindi siya umalis. Lumapit siya at marahang hinawakan ang k**ay ni Althea.
“Kung ganun… ano ako sa’yo, Althea? Isang pagkak**ali ba? Isang pahinga lang mula sa sakit?”

Napapikit si Althea. Ayaw niyang marinig ang hinanakit sa tinig ni Nathan, pero iyon ang katotohanan na pilit niyang nilalabanan.
“Hindi kita pagkak**ali, Nathan… pero baka kailangan kong piliin ang mas madaling daan. Baka… kailangan kong bitawan ka.”

Sandaling katahimikan ang bumalot. Ang tanging maririnig ay hampas ng hangin at alon sa malayo. At sa sandaling iyon, pareho nilang naramdaman ang bigat ng posibilidad na ang pagmamahalang sinimulan nila ay maaaring matapos… hindi dahil sa kakulangan ng damdamin, kundi dahil sa takot na hindi nila malabanan ang mundo.

Matapos ang mga bulungan at ang halos pagbitaw ni Althea kay Nathan, dumating si Xander hindi bilang dating asawa na puno ng galit, kundi bilang isang ama na nagising sa katotohanan.

Hinarap niya si Althea sa isang café malapit sa opisina nito. Hindi tulad ng dati na laging may yabang o galit ang kanyang mga salita, ngayon ay may bigat at lungkot sa bawat titig niya.

“Althea…” mahinahon niyang simula, “alam kong nasaktan kita. At hindi ko na mababawi ang lahat ng pagkukulang ko. Pero nakita ko kung paano ka binuo ni Nathan, kung paano niya minahal si Mico na parang sarili niya.”

Napasinghap si Althea, hindi makapaniwala sa naririnig.

“Xander…”

Ngumiti ito, mapait ngunit totoo. “Alam mo bang lahat ng panahon, iniisip ko ako lang ang pwedeng magmahal sa’yo, dahil ako ang una mong minahal. Pero mali ako. Dahil minsan, kailangan mong bitawan ang isang bagay… kahit pa pinak**ahalaga… kung doon lang siya magiging masaya.”

Namula ang mga mata ni Althea. Hindi niya inaasahan na sa gitna ng lahat ng gulo, si Xander mismo ang magbibigay-daan.

“Kung si Nathan ang taong makakapagparamdam sa’yo ng kapayapaan at makakapagbigay kay Mico ng magandang kinabukasan… handa akong umurong. Hindi dahil hindi na kita mahal, Althea, kundi dahil mahal pa rin kita. At ito ang huling bagay na magagawa ko para sa’yo.”

Tumulo ang luha ni Althea. Sa unang pagkakataon, nakita niya si Xander hindi bilang lalaking nagk**ali, kundi bilang taong kaya ring magsakripisyo.

At sa pagtalikod nito, dala ang bigat ng sariling puso, alam niyang iyon ang pinak**ahirap na desisyong ginawa ni Xander ang isuko siya para sa pagmamahal na hindi na kanya.

Ilang araw matapos ang pag-uusap nila ni Xander, hindi pa rin makapaniwala si Althea sa naging sakripisyo nito. Ngunit higit sa lahat, iniisip niya ang magiging epekto nito kay Mico. Ayaw niyang may biglang pagbabago na hindi kayang tanggapin ng anak.

Isang hapon, habang sabay silang naglalakad ni Mico pauwi mula sa school, bigla itong nagsalita:
“Mommy… si Daddy po ba aalis na talaga?”

Huminto si Althea, marahang yumuko para magtama ang kanilang mga mata. “Mico, mahal ka ng Daddy mo. Hindi siya mawawala bilang Daddy mo. Pero minsan… kailangan natin tanggapin na may ibang paraan para maging masaya ang lahat.”

Tahimik lang si Mico, nakayakap sa teddy bear na hawak niya. Pagkatapos ay binitawan niya ang isang tanong na muntik nang magpaiyak kay Althea:
“Mommy, okay lang po ba kung mahalin ko si Tito Nathan… parang Daddy din?”

Nagulat si Althea, hindi agad nakasagot. Pero nang makita niya ang inosenteng mata ng anak, napaluha siya. Hinila niya si Mico at niyakap nang mahigpit.
“Of course, anak. Okay na okay lang. Ang pagmamahal, hindi nauubos. Pwede mong mahalin si Daddy, at pwede mo ring mahalin si Tito Nathan. Walang masama doon.”

Ngumiti si Mico, tila gumaan ang loob. “Yehey! Kasi gusto ko po kapag kasama siya, lagi kang nakangiti, Mommy. Gusto ko yung ganon.”

At doon tuluyang bumigay si Althea. Sa murang salita ng anak niya, naramdaman niyang hindi lang siya ang handa… kundi pati si Mico.

Sa wakas, ang pader na pumipigil sa kanya ay nagsimulang maglaho. Ang takot na matagal niyang pasan ay napalitan ng pag-asa. At sa puso niya, alam niyang malapit na siyang makagawa ng desisyon hindi lang para sa sarili, kundi para rin sa anak na natutong tumanggap ng bagong pag-ibig.

itutuloy....

08/10/2025

📌Chapter 7 – Hot Single Mom📌

✍️By: Ej Stories

‼️Do Not Copy Paste Plagiarism is a crime‼️

Tahimik ang gabi matapos ang gulong naganap. Halos buong resort ay nag-uusap tungkol sa gulo ng dalawang lalaki sa lobby. Si Althea naman ay nakaupo sa gilid ng k**a, hawak-hawak ang ulo na tila bibigay na sa bigat ng problema.

Dahan-dahan namang lumapit ang kanyang anak na si Mico, may dalang maliit na unan at teddy bear.

“Mommy…” mahina nitong sabi, at napatingin si Althea. “Kanina… nakita ko si Daddy at si Tito Nathan. Bakit po sila nag-aaway?”

Nanlumo si Althea, hindi alam kung paano ipapaliwanag. Ngunit bago pa siya makasagot, muling nagsalita si Mico.

“Mommy… ayoko po na lagi kang umiiyak. Ayoko din na nagagalit si Daddy, at ayoko din na nasasaktan si Tito Nathan. Gusto ko lang…” huminto siya, pinunasan ang sariling mata, “…gusto ko lang na maging masaya tayo ulit. Kahit saan… kahit sino… basta wala nang away.”

Nabiyak ang puso ni Althea sa narinig. Sa murang edad, naiintindihan na ng anak ang bigat ng sitwasyon. Hinila niya ito palapit at niyakap nang mahigpit.

“Mico…” bulong niya, “pasensya ka na kung nadadamay ka. Pero pangako, Mommy will try to fix this. Para sa’yo.”

“Wish ko lang po,” dagdag ni Mico habang nakapikit, “sana mahalin ka nila pareho nang hindi sila nag-aaway. Kasi ikaw ang pinak**abait na mommy sa buong mundo.”

At doon, napahagulgol si Althea. Sa murang tinig ng kanyang anak, naramdaman niya ang pinak**atinding hatol ang simpleng hiling ng isang inosenteng puso.

Ngayon, higit kailanman, alam niyang kailangan na niyang pumili… hindi lang para sa sarili, kundi para sa anak na umaasang magkakaroon sila ng payapang bukas.

Matapos ang lahat ng tensyon, hindi inaasahan ni Althea na mapapadpad siya sa isang gabing puno ng katahimikan at init. Si Nathan ang kasama niya sa maliit na rest house malapit sa tabing-dagat. Pinilit nitong samahan siya para kahit paano’y makalayo sa gulo.

Habang kumakain sila ng simpleng hapunan, halos walang imikan. Tanging tunog ng alon at mahihinang huni ng kuliglig ang maririnig. Pero sa bawat sulyap, dama ni Althea ang apoy sa mga mata ni Nathan apoy na matagal na niyang iniiwasan.

“Althea…” mahinang tawag ni Nathan, sabay inilapit ang baso ng alak sa kanya. “Hindi ko na kayang magpanggap. Alam kong takot ka. Pero pakiramdam ko, bawat galaw mo… bawat ngiti mo… matagal mo na ring pinipigilan ang nararamdaman mo para sa akin.”

Napasinghap si Althea. Gusto niyang magtanggi, pero hindi niya kaya. Mabilis na tumibok ang puso niya, lalo na nang maramdaman niya ang marahang paglapit ni Nathan.

“Nathan… please… wag ngayon,” mahina niyang wika, pero ang tinig niya’y nanginginig hindi dahil sa galit, kundi dahil sa matinding pagnanasa na pilit niyang itinatanggi.

Dahan-dahan, inilagay ni Nathan ang k**ay sa ibabaw ng kanya. Mainit, matatag, at puno ng pangako. “Hindi ko kayang magpanggap, Althea. At hindi ko na hahayaang palampasin ulit ito.”

At bago pa siya makapag-isip, marahang inilapit ni Nathan ang labi niya sa kanya. Una’y magaan, halos isang dampi lang, ngunit sa sandaling iyon tila pumutok ang lahat ng damdaming matagal na nilang ikinukubli.

Napakapit si Althea sa balikat niya, humihinga nang malalim, at sa unang pagkakataon, pinayagan niyang bumigay ang sarili. Ang apoy na matagal niyang itinago ngayon ay tuluyang nagliyab.

Kinabukasan matapos ang gabing iyon, ibang-iba ang pakiramdam ni Althea. Parang may bagong liwanag na bumalot sa kanya pero kasabay nito, may kaba rin. Alam niyang hindi maitatago habambuhay ang nangyari.

At hindi nga nagtagal, kumalat na ang mga bulungan. Sa eskwelahan ni Mico, sa mga kapitbahay, at lalo na sa mga kaibigan ng kanyang ex.

“Alam mo ba? Yung hot single mom na ‘yon, may bago na raw. Hindi pa nga annulled ang kasal niya.”
“Grabe, ang bilis naman. Eh may anak pa siya, kawawa naman yung bata.”
“Pero gwapo raw yung lalaki… baka pera lang habol.”

Dumaan si Althea sa hallway ng school, bitbit ang gamit ng anak. Ramdam niya ang mga matang nakatitig, ang mga bulungan na halos hindi na tinatago. Pinilit niyang ngumiti, ngunit sa loob-loob niya, unti-unti siyang nadudurog.

Pag-uwi nila, napansin ni Nathan ang katahimikan niya.
“Althea, may problema ba?” tanong nito, nakakunot ang noo.

Humugot siya ng malalim na buntong-hininga bago sumagot.
“Nathan… hindi ganito kadali. Hindi lang tayo. May anak ako. May lipunan na laging nak**asid, laging handang humusga.”

Hinawakan siya ni Nathan sa k**ay, mariin, parang ayaw siyang bitawan.
“Hayaan mo sila. Hindi nila alam ang pinagdaanan mo. Hindi nila alam kung gaano ka kalakas. At kahit ano’ng sabihin nila… hindi nila pwedeng diktahan kung sino ang karapat-dapat magmahal sa’yo.”

Napaluha si Althea. Oo, totoo ang sinabi ni Nathan. Pero sa puso niya, alam niyang hindi ganun kasimple. Ang mundo ay puno ng matang mapanghusga at hindi lang siya ang nakataya, kundi pati ang kinabukasan ng kanyang anak.

At doon niya naramdaman ang lalim ng kanyang kinatatakutan, hindi lang ang pagmamahal, kundi ang bigat ng mga bulungan ng lipunan na handang durugin ang puso niyang muli.

itutuloy....

07/10/2025

📌Chapter 6 – Hot Single Mom📌

✍️By: Ej Stories

‼️Do Not Copy Paste Plagiarism is a crime‼️

Akala ni Althea matagal pa bago sila matutunton ni Xander. Pero pagkagising niya isang umaga sa resort, nakita niya ito nakasandal sa poste ng kubo, nakapamewang, at nakatitig nang matalim kay Nathan na kakalabas lang ng cottage.

“Ang bilis mo namang palitan ako, Althea,” malamig na sambit ni Xander.
Parang sumabog ang dibdib ni Althea sa bigat ng mga salita. “Xander, hindi mo naiintindihan”

“Hindi ko naiintindihan?” putol nito, halos pasigaw. “Ako ang asawa mo! Ako ang ama ng anak mo! At heto ka, nagtatago sa ibang lalaki?”

Napahigpit ang kapit ni Althea sa laylayan ng damit niya. Gusto niyang sumigaw, gusto niyang ipaliwanag, pero natigilan siya nang magsalita si Nathan.

“Hindi mo siya pwedeng sigawan, Xander. Kung gusto mong ayusin ang relasyon ninyo, gawin mo iyon nang may respeto. Pero huwag mong pilitin ang isang babae na ayaw nang saktan muli.”

Nagtagpo ang mga mata ng dalawang lalaki, parehong puno ng tensyon. Si Xander, may halong galit at desperasyon. Si Nathan, matatag ngunit halata ang paninindigan.

“Mico needs me. And Althea needs me. Kaya kahit anong mangyari, hindi ako aalis,” madiin na sagot ni Xander.

Natulala si Althea. Ang lalaking minsang minahal niya ay biglang bumabalik, handang lumaban. Pero sa tabi niya, naroon si Nathan ang lalaking patuloy na nagpapatibok ng puso niya sa kasalukuyan.

At doon niya napagtanto wala na siyang matatakbuhan. Ang nakaraan at kasalukuyan ay nagbanggaan na, at kailangan na niyang pumili.

Naka-upo si Althea sa harap ng dagat, yakap ang mga tuhod habang nakatitig sa alon. Sa loob-loob niya, para siyang hinihila sa dalawang direksyon isang bahagi ng puso niya ang humihiyaw na si Nathan ang kaligayahan niya, ngunit isang bahagi naman ang pilit na nagpapaalala na si Xander ang asawa at ama ng anak niya.

Lumapit si Nathan, dala ang isang tasa ng kape. Umupo ito sa tabi niya, marahang inilagay ang tasa sa buhangin.
“Hindi ko hihingin na pumili ka agad,” mahina nitong sabi. “Pero Althea, gusto kong malaman mo… hindi ako aalis. Hindi ako uurong kahit bumalik siya.”

Napatungo si Althea, halos hindi makahinga. “Nathan… hindi ganon kadali. May anak kami ni Xander. May kasal. May mga bagay na hindi basta pwedeng kalimutan.”

“Alam ko,” sagot niya, nakatingin sa dagat. “Pero tanungin mo rin ang sarili mo, Althea sino ba talaga ang nagpapasaya sa’yo ngayon?”

Bago pa siya makasagot, isang pamilyar na tinig ang dumagundong sa likod nila.
“Althea.”

Si Xander, nakatayo ilang metro ang layo, kita ang bigat ng damdamin sa mukha. Lumapit ito, halos nanginginig ang mga k**ay.
“Kung nagk**ali ako noon, handa akong magbago. Ayusin natin ‘to, Thea. Para kay Mico. Para sa atin.”

Nagtagpo ang mga mata nilang tatlo. Ramdam ni Althea ang init ng pagmamahal ni Nathan, at ang bigat ng responsibilidad kay Xander. Ang puso niya ay tila nahahati, nagdurugo, hindi alam kung alin ang pipiliin.

“Hindi ko alam…” bulong niya, at doon tumulo ang unang luha.

At sa katahimikan ng gabing iyon, naintindihan niya, anuman ang pipiliin niya, may isang pusong masasaktan.

Mainit ang gabi sa resort, hindi dahil sa panahon kundi sa tensyon. Magkasalubong sina Nathan at Xander sa harap mismo ng lobby, at bago pa man makapagsalita si Althea, nag-umpisa na ang banggaan.

“Wala kang karapatan na agawin ang asawa ko,” mariing sabi ni Xander, halos naglalagablab ang mga mata. “Hindi mo alam ang pinagdaanan namin, Nathan. Hindi mo alam kung gaano kahirap buuin ang isang pamilya!”

Umiling si Nathan, mahigpit ang k**ao. “Kung pamilya ang tinatawag mo, bakit mo iniwan? Bakit siya umiiyak gabi-gabi habang hinihintay ka? At bakit ngayon, bigla kang babalik na parang walang nangyari?”

Nagpanting ang tainga ni Xander, mabilis itong lumapit, halos magkadikit na ang mukha nila. “Ikaw ang sumingit. Ikaw ang dahilan kung bakit lumayo si Althea sa akin.”

Sumigaw si Althea, nanginginig ang tinig. “Tama na!” Pero hindi na siya pinakinggan ng dalawa.

Sinuntok ni Xander si Nathan, at agad gumanti ang huli. Naging rambulan na ito, at napapalibutan na sila ng mga tao sa resort. May mga sumisigaw, may mga humihila, pero lalo lamang nag-aapoy ang galit ng dalawang lalaki.

“Mahal ka niya, Althea!” sigaw ni Nathan habang pinipigilan. “At hindi mo puwedeng itanggi ‘yon!”

“Huwag kang magpadala sa kanya!” sigaw naman ni Xander, halos desperado. “Asawa mo ako, Althea! Ako ang dapat mong piliin!”

Nanlamig si Althea, nanginginig sa gitna ng kaguluhan. Ang mga mata niya’y lumuluha, habang ang puso’y para bang bibigay na. Hindi na ito simpleng usapin ng pagmamahal, kundi isang banggaan ng nakaraan at kasalukuyan.

At sa sandaling iyon, napagtanto niya kung hindi siya pipili, masisira silang lahat.

itutuloy.....

07/10/2025

📌Chapter 5 – Hot Single Mom📌

✍️By: Ej Stories

‼️Do Not Copy Paste Plagiarism is a crime‼️

Magdamag halos hindi nakatulog si Althea matapos ang pag-amin ni Xander. Bumalik lahat ng sakit ang mga gabing iniwan siya, ang mga pangakong hindi natupad, at ang mga luhang mag-isa niyang pinahid habang yakap ang anak.

Kinaumagahan, nakaupo siya sa kusina, hawak ang tasa ng kape na ni hindi niya naiinom. Paulit-ulit na bumabalik sa isip niya ang salitang “mahal pa rin kita” na binitawan ng ex-husband niya.

Napahawak siya sa dibdib, kinakausap ang sarili.
“Hindi… hindi ko na siya mahal. Hindi na ako babalik sa nakaraan.”

Ngunit bakit ganun? Bakit sa halip na galit lang ang maramdaman niya, may bahid din ng pagkalito?

Habang nagmumuni-muni, dumating si Nathan dala ang mainit na pandesal. Walang kaalam-alam sa bagyong dinadala ng puso ni Althea.
“Good morning,” bati nito, sabay ngiti.
Ngumiti rin siya, pilit. “Good morning.”

Ramdam ni Nathan ang bigat ng tinatago niya. “May problema ba?”
Umiling siya, mabilis na umiwas ng tingin. “Wala, pagod lang siguro.”

Ngunit sa loob-loob niya, isang malakas na tinig ang sumisigaw,
Hindi pwedeng malaman ni Nathan ang nangyari kagabi. Hindi niya dapat maramdaman na naguguluhan pa ako.

At doon niya napagtanto ang pinak**ahirap palang kalaban ay hindi ang tsismis ng iba, hindi ang presensya ni Xander, kundi ang sariling damdamin na pilit niyang itinatanggi.

Sa bawat ngiti na ibinibigay niya kay Nathan, kasabay nito ang isang lihim na bulong sa kanyang puso.
Hindi ako nahuhulog… hindi pa ako nahuhulog.

Pero habang tinititigan siya ng lalaki tunay, totoo, at puno ng malasakit hindi na siya sigurado kung gaano pa katagal niya kayang manindigan sa kanyang pagtanggi.

Akala ni Althea matatapos na ang lahat matapos niyang sabihing huli na ang lahat para kay Xander. Ngunit kinabukasan, naroon na naman ito nakapark sa tapat ng bahay, nakatayo na para bang hindi aalis hangga’t hindi siya pinapansin.

“Mico! Halika, may pasalubong si Daddy!” masiglang tawag ni Xander, sabay abot ng malaking kahon ng laruan.

Kitang-kita ni Althea ang kislap sa mga mata ng anak. Kahit anong galit ang nararamdaman niya sa dating asawa, hindi niya maikakaila na si Mico ay sabik pa rin sa presensya ng ama.

“Xander, hindi ka pwedeng basta-basta na lang sumusulpot dito,” mariin niyang sabi.
Ngumiti lang ito, may kumpiyansang parang wala siyang magagawa.
“Gusto ko lang bumawi. At hindi ako titigil hangga’t hindi mo ako binibigyan ng pagkakataon.”

Napabuntong-hininga siya, pinipigilan ang sarili. “Hindi ganun kadali. Hindi mo pwedeng isipin na dahil nagsabi kang mahal mo pa ako, babalik lahat sa dati.”

Lumapit si Xander, diretso ang titig, halos maramdaman niya ang init ng presensya nito.
“Pero kaya kong gawin kahit ano para patunayan sa’yo. Kung may lalaki man na pumupuno sa buhay mo ngayon… mas lalo akong hindi susuko. Dahil ako ang asawa mo, Althea. Ako ang ama ng anak mo.”

Napatigil si Althea, at doon niya naramdaman ang kumikirot na takot, paano kung hindi pa siya lubos na handa na harapin ang damdaming muling gumigising?

Sa mga sandaling iyon, isang anino ang lumitaw mula sa kalsada si Nathan, hawak ang supot ng pagkain, kitang-kita ang tensyon sa mukha nang marinig ang mga huling salita ni Xander.

“Althea… everything okay here?” malamig na tanong ni Nathan, ngunit ramdam ang nag-aalab na emosyon sa likod nito.

Matapos ang tensyon sa pagitan nina Nathan at Xander, ramdam ni Althea na halos hindi siya makahinga. Ang bigat ng sitwasyon, ang mga tanong, at ang mga matang parehong naghihintay ng sagot mula sa kanya lahat iyon ay parang mga pader na unti-unting sumisikip sa paligid niya.

Kaya’t isang gabi, nagpasya siyang lumayo. Hindi niya sinabi kay Nathan, hindi rin kay Xander. Basta’t nag-empake siya ng ilang gamit, isinama si Mico, at nag-check in sa isang maliit na resort sa tabing-dagat isang lugar na tahimik at malayo sa tsismis at alitan.

“Mommy, ang ganda dito!” tuwang-tuwa ang anak, tumatakbo sa buhangin, habang si Althea ay nakaupo lamang sa ilalim ng kubo, pinagmamasdan ito. Sa wakas, kahit papaano, nakahinga siya ng maluwag.

Ngunit hindi rin siya tuluyang nakatakas. Kinagabihan, habang nakatingin siya sa buwan, narinig niya ang pamilyar na tinig mula sa likod.
“Alam kong dito ka pupunta.”

Paglingon niya, naroon si Nathan, dala ang ngiti na may halong pag-aalala.
“Hindi ako pwedeng basta na lang manood habang nahihirapan ka. Kung kailangan mong tumakas… hayaan mong sumama ako.”

Sandaling natahimik si Althea. Gusto niyang tutulan, pero sa puso niya, alam niyang kailangan niya ng kanlungan at iyon ay si Nathan.

Kaya’t pinayagan niya itong manatili. At sa gabing iyon, habang si Mico ay mahimbing na natutulog sa kubo, sila ni Nathan ay naglakad sa tabing-dagat. Tahimik. Payapa. At sa bawat hakbang, ramdam ni Althea ang init ng k**ay na marahang humahawak sa kanya.

Hindi nila kailangan ng salita. Ang katahimikan at ang alon ng dagat ang nagsilbing saksi na sa kabila ng lahat ng kaguluhan, natagpuan niya ang isang matamis na pagtakas… isang sandaling para bang ang mundo ay kanila lamang dalawa.

itutuloy.....

03/10/2025

📌Chapter 4 – Hot Single Mom📌

✍️By: Ej Stories

‼️Do Not Copy Paste Plagiarism is a crime‼️

Pagkatapos ng dinner, inihatid ni Nathan si Althea at si Mico pauwi. Tahimik lang silang dalawa sa biyahe, maliban sa kwentuhan ng bata sa likod seat. Pero sa bawat sulyap niya sa rearview mirror, nakikita ni Althea kung paano ngumingiti si Nathan parang kontento na kasama sila.

Pagdating sa bahay, agad na pumasok si Mico para ipakita ang bagong laruan. Naiwan silang dalawa sa harap ng pintuan, nakatayo sa ilalim ng malamlam na ilaw.

“Salamat ulit sa dinner,” mahina pero taos-pusong sabi ni Althea.
Ngumiti si Nathan. “Ako dapat magpasalamat. Hindi mo alam kung gaano kahalaga para sa akin ang mga ganitong gabi.”

Nagtagpo ang kanilang mga mata. Walang nagsalita, pero parang may sariling wika ang titig nila isang lihim na matagal nang kinikimkim.

Isang hakbang ang ginawa ni Nathan, halos isang pulgada na lang ang pagitan nila. Nararamdaman ni Althea ang init ng hininga nito, at ang tibok ng puso niya’y bumilis. Para bang hinihila siya ng hindi nakikitang puwersa papalapit.

Sandali pa lang ay unti-unti na siyang pumikit, hindi na alam kung ano ang susunod. Hanggang sa ..

“Mommy! Tito Nathan! Tingnan niyo oh!” biglang sigaw ni Mico mula sa loob, hawak-hawak ang laruan.

Parang natauhan si Althea, agad na umatras. “Kailangan ko nang pumasok… gabi na rin,” mabilis na wika niya, pilit na iwas ang tingin.

Tumango lang si Nathan, pero bago ito lumayo, marahan niyang bumulong,
“Althea… darating din ang tamang oras.”

At doon, iniwan siya nitong naguguluhan dahil alam niyang kung hindi dumating ang sigaw ng anak niya, baka tuluyan nang bumigay ang mga pader na pilit niyang itinayo.

Kinabukasan, habang naglalakad si Althea papasok sa trabaho, ramdam niya ang mga matang nakatingin sa kanya. May bulungan, may pasimpleng tawa, at may mga matang puno ng intriga.

Pagdating sa opisina, agad siyang nilapitan ng kaibigan niyang si Liza.
“Althea… may kumakalat na chismis.”
Napakunot ang noo niya. “Anong chismis?”
“Na may lalaki raw na laging nasa bahay ninyo. At… na baka siya ang bago mong boyfriend.”

Halos mapasinghap siya. “What?!”
Alam niyang si Nathan ang tinutukoy. Ang simpleng pagsundo at paghahatid, ang pagkikita sa park, at ang dinner kagabi lahat pala iyon ay may nakakakita.

Habang kinakausap siya ni Liza, naalala niya ang mga malalagkit na tingin ng ibang kapitbahay kanina. Ang mga bulungan. Ang mga ngiti na may halong panlalait.

“Hindi totoo yun,” mariin niyang sagot.
Pero kahit gaano siya magpaliwanag, ramdam niyang kumakapit na ang intriga sa paligid. At mas kinakatakot niya, baka makarating ito sa anak niya o mas masahol, baka makarating sa ex-husband niya.

Kinagabihan, dumating si Nathan dala ang groceries. Nagtataka ito nang makita siyang tahimik at halatang mabigat ang iniisip.

“May problema ba?” tanong nito, habang inaabot ang mga dala.
Saglit siyang tumingin dito, at sa wakas ay nagsalita,
“Nathan… may mga nagsisimula nang magtanong. At natatakot akong baka masira ang tahimik na buhay namin ni Mico dahil lang… sa atin.”

Tahimik si Nathan, pero tumitig ito nang diretso sa kanya.
“Kung chismis lang ang hadlang, handa akong harapin lahat ‘yon. Basta huwag mong isarado ang pinto.”

Napatigil si Althea. Sa likod ng takot niya, may isang parte ng puso niya ang gustong maniwala. Pero kaya ba niyang ipagsapalaran ang lahat para sa isang damdaming hindi pa niya lubos na tinatanggap?

Isang gabi, habang abala si Althea sa pagliligpit ng hapunan, may kumatok sa pinto. Hindi niya inaasahan kung sino ang darating, kaya halos mabitawan niya ang hawak na plato nang bumungad sa kanya si Xander ang lalaking minsang sinumpaan niyang hindi na muling haharapin.

“Pwede ba tayong mag-usap?” seryoso ang tono nito, halatang nagmamadali.

Ayaw sana niyang papasukin, pero sa isang iglap, nakita siya ni Mico.
“Daddy!” masayang sigaw ng bata, sabay yakap sa ama.

Walang nagawa si Althea kundi pagbuksan ito. Tahimik siyang naupo habang nakatingin kay Xander, na tila may mabigat na dinadala.

“Althea,” nagsimula ito, hawak ang baso ng tubig pero nanginginig ang k**ay, “alam kong marami akong pagkukulang. Alam kong iniwan ko kayo sa panahon na kailangan ninyo ako.”
Napapikit si Althea, pinipigilang pumatak ang luha.
“Kung para lang sa sorry, Xander… huli na.”

Umiling ito, mariin. “Hindi lang sorry. Gusto kong itama ang mali. Nakikita kong may ibang lalaki na pumupuno sa puwang na dapat ako ang nandiyan. At… aaminin ko, nagseselos ako.”

Napatingin si Althea sa kanya, gulat at galit ang nagsabayan.
“Wala kang karapatan magselos! Matagal na kitang binigyan ng pagkakataon, pero ikaw mismo ang tumalikod.”

Ngunit hindi umatras si Xander. Lumapit ito, diretso ang mga mata.
“Althea, mahal pa rin kita. At handa akong bawiin ang lahat kahit ngayon pa lang.”

Naramdaman ni Althea ang bigat ng bawat salita. Hindi niya alam kung galit, takot, o awa ang nangingibabaw. Pero ang sigurado, ang pader na itinayo niya laban sa nakaraan ay unti-unting tinutulak ni Xander para muling pasukin ang buhay niya.

At sa likod ng lahat ng iyon, isang tanong ang biglang sumulpot sa isip niya,
Paano kung malaman ni Nathan ang lahat?

itutuloy....

03/10/2025

📌Chapter 3 – Hot Single Mom📌

✍️By: Ej Stories

‼️Do Not Copy Paste Plagiarism is a crime‼️

Habang lumilipas ang mga araw, hindi maitatanggi ni Althea na unti-unti nang nagiging bahagi ng kanilang mundo si Nathan. Hindi ito mapilit, hindi rin agresibo. Bagkus, dahan-dahan niyang ipinapakita na kaya niyang maghintay at unawain.

Isang gabi, nadatnan ni Althea si Nathan na naghahatid ng paboritong snack ng anak niya sa kanilang pintuan. “Para kay little man,” nakangiti niyang sabi. “Alam kong mahirap kapag galing ka sa trabaho tapos may bata pang naglalambing.”

Napatingin si Althea. Simpleng bagay lang iyon, pero ramdam niya ang sinseridad.
“Hindi mo kailangang gawin ‘to, Nathan,” wika niya, halos mahina.

Ngumiti lang ang lalaki. “Gusto ko. Hindi dahil kailangan, kundi dahil… gusto kong makita kayong masaya.”

Kinabukasan, habang naglalaro sila ng anak niya sa park, nakita ni Althea kung paano marahang ayusin ni Nathan ang tali ng sapatos ng bata. Hindi niya inisip na nakakahiya, sa halip, ramdam niya ang lambing at malasakit sa bawat kilos nito.

At sa tuwing magtatama ang kanilang mga mata, parang may mensaheng hindi nila kayang bigkasin mga damdaming ipinapahayag sa pamamagitan ng mga munting kilos.

Si Althea, na sanay na sa sakit at pangungutya ng iba, ngayon ay unti-unting nakakaranas muli ng mga simpleng bagay na matagal nang nawala sa kanya ang mga gentle gestures na nagpapaalala sa kanya kung paano mahalin at mahalin muli.

Minsan iniisip ni Althea kung tama pa ba ang nararamdaman niya. Sa bawat araw na lumilipas, pakiramdam niya ay mas lumalapit si Nathan sa kanya at sa anak niya. Minsan, isang simpleng ngiti lang mula sa lalaki ay sapat na para magulo ang puso niya.

Pero alam niyang delikado. Hindi siya pwedeng basta na lang mahulog. Isang beses na siyang nabigo at hindi niya hahayaang masaktan muli lalo na’t may anak na siyang dapat isipin.

Habang naglalakad silang tatlo sa parke, ramdam niya ang init ng tingin ni Nathan. Binibiro nito ang anak niya, pinapakyaw ng tawa, at walang sawa sa pag-alalay. At doon, sa bawat maliliit na sandali, nararamdaman ni Althea na unti-unting bumabagsak ang pader na itinayo niya sa puso niya.

Pero bago pa man tuluyang bumigay, mabilis niyang itinuwid ang sarili.
“Salamat, Nathan… pero huwag mong isipin na madali akong bumitaw sa mga desisyon ko. May dahilan kung bakit pinoprotektahan ko ang sarili ko.”

Sandaling natahimik si Nathan, pero ngumiti rin.
“Althea, hindi kita minamadali. Basta tandaan mo… kahit gaano kataas ang pader na yan, hinding-hindi ako aalis dito sa labas. Hihintayin kita.”

Napalunok si Althea. Ang puso niya ay naglalaban takot at pag-asa, parehong kumakapit. At sa unang pagkakataon, hindi niya alam kung gaano pa katagal niyang kayang itago ang totoong nararamdaman.

Hindi inaasahan ni Althea ang text na natanggap niya mula kay Nathan isang hapon.

“Free ka ba mamaya? Gusto kong ilibre kayo ni Mico ng dinner.”

Napakunot ang noo niya habang binabasa ang mensahe. Dinner? Sa kanila? Hindi ba’t sapat na ang mga simpleng pagkikita sa park at coffee shop? Bakit parang bigla na lang itong nagiging mas personal?

“Mommy, si Tito Nathan nag-invite!” sigaw ni Mico, tuwang-tuwa pa habang hawak ang cellphone ng ina. “Sabi ko yes!”

“Ha?! Anak naman…” halos mahulog si Althea sa kinauupuan niya. Pero huli na na-send na ang reply.

Kinagabihan, napilitan siyang magbihis ng maayos. Hindi naman sobra, pero sapat para hindi siya magmukhang lutang na galing trabaho. Sa loob-loob niya, kinukumbinsi niya ang sarili na wala itong ibig sabihin. It’s just dinner.

Pagdating nila sa restaurant, sinalubong sila ni Nathan nakapolo, maayos ang ayos, at may dalang maliit na stuffed toy para kay Mico.

“Para sa future champion ko,” nakangiting sabi niya, sabay abot ng laruan. Halos mapatalon sa tuwa ang bata.

Napansin ni Althea ang mga matang nakatitig sa kanya may paghanga, may lambing, at may kakaibang init.

Habang kumakain sila, nagulat siya nang makitang hindi lang puro kay Mico nakatuon si Nathan. Madalas nitong subuan siya ng pagkain, tanungin kung okay ba siya, at pakinggan ang bawat sagot niya nang buong atensyon.

Sa gitna ng tawanan at kwentuhan, biglang napatingin si Althea sa kanya. Napaisip siya bakit parang ang hirap pigilan ng sarili niyang puso?

Ngunit bago pa man siya malunod sa damdamin, bumalik ang realidad.
Hindi ito dapat mangyari. Hindi siya dapat magpaka-komportable.

Kaya nang mag-alok si Nathan ng dessert, ngumiti lang siya nang pilit.
“Salamat, Nathan. Pero hanggang dito na lang muna.”

At sa ilalim ng ilaw ng restaurant, habang nakatingin si Nathan na parang may gustong sabihin, itinayo ni Althea ang isa na namang pader kahit na alam niyang unti-unti na itong nababasag.

itutuloy.......

Ej Stories

09/10/2025

09/10/2025

08/10/2025

08/10/2025

07/10/2025

07/10/2025

03/10/2025

03/10/2025

Address

Website

Alerts

Shortcuts

Share

Category