13/09/2025
Hindi Kulay ang Kalaban — Kundi Katiwalian
Mga kababayan,
Ito po ay hindi laban ng p**a laban sa dilaw, ng dilaw laban sa rosas, o ng rosas laban sa asul.
Ito ay laban ng taong-bayan laban sa katiwalian.
Ito ay laban ng bawat ama, ina, anak, at manggagawa—laban sa sistemang matagal nang umaabuso sa ating pagtitiis.
Ang korapsyon ay hindi namimili ng kulay.
Ang gutom ay walang partido.
Ang bulok na serbisyo ay walang sinisino.
Ang walang hustisya, walang gamot, walang trabaho—ay sakit nating lahat.
Habang nag-aaway tayo sa social media dahil sa pulitika,
sila—ang tunay na may hawak ng kapangyarihan—ay patuloy na nagnanakaw, tahimik, at malaya.
Habang nagbabangayan tayo, sila’y nagtatawanan.
Habang nagtatalo tayo, sila’y nagpapayaman.
At habang naghihirap ang bayan, sila’y nananatiling komportable sa trono ng kapangyarihan.
Ngunit ngayon, sapat na.
Hindi na ito panahon ng pagtuturo ng mali ng kapwa.
Ito na ang panahon ng pagharap sa iisang kaaway:
Ang sistemang kumakain sa dangal ng ating Inang Bayan.
Sa bawat Pilipinong nawalan ng mahal sa ospital dahil walang pambili ng gamot—kasama mo kami.
Sa bawat batang hindi makapasok sa paaralan dahil walang pamasahe—kasama mo kami.
Sa bawat ina na nangingibang-bansa para lang may maipakain sa anak—kasama mo kami.
Sa bawat manggagawang dinaya ng sahod, binusalan ng karapatan, at binasura ng sistema—kasama mo kami.
Ito na ang panawagan: Gising na, Pilipinas.
Wala tayong tunay na kalaban kundi ang katiwalian.
Hindi tayo magkaaway.
Hindi tayo magkaiba.
Tayo ay iisang lahi, iisang dugo, iisang bayan.
Kung mananahimik tayo, sino pa ang magsasalita?
Kung hindi tayo kikilos, sino pa ang kikilos?
At kung hindi ngayon, kailan?
Pilipinas, hindi ka ibinenta ng mga bayani para paglaruan ng mga ganid.
Hindi ka ipinaglaban para lamang manatiling alipin ng kasinungalingan.
Ito ang ating bayan.
Ito ang ating laban.
At sa laban na ito, hindi mahalaga kung sino ang binoto mo.
Ang mahalaga—Pilipino ka.
At may karapatan kang mabuhay nang may dangal.
Magsama-sama tayo. Magkaisa. Hindi para sa pulitika—kundi para sa kinabukasan.
Sa ating pagkakaisa, hindi na nila tayo kayang dayain.
Hindi na nila tayo kayang balewalain.
Sapagkat ang tunay na lakas ng Pilipinas ay hindi nasa Kongreso—
kundi nasa kamay ng bawat Pilipinong handang lumaban para sa tama.
Sa huli, tandaan natin:
Hindi natin kailangan ng kulay para makitang mali ang mali.
Ang prinsipyo ay hindi dapat nabibili.
At ang pagmamahal sa bayan ay hindi nasusukat sa sigaw—kundi sa tapang na tumindig.
Kaya't tumindig na, Pilipinas.
Hawak kamay. Puso sa puso.
Hindi bilang pulitiko. Hindi bilang tagasuporta. Kundi bilang tunay na anak ng bayan.
Para sa kinabukasan. Para sa katotohanan. Para sa Pilipinas.
Mabuhay ang sambayanang Pilipino!
