https://m.novel-cat.com/bookDetail/7916417942?lang=en-us, https://www.novelol.com/goodnovel/share?bid=31000805521&uid=76

Gabriel Li, Philippine (2025)

07/07/2025

Chapter 5

UMALINGAWNGAW ang matining na tinig ni Ada sa katahimikan at kalamigan ng hapon.

*

HINDI NILA NAMALAYAN na nakatulog na pala sila. Naglakbay ang diwa nila sa mundo ng panaginip. Dito ay masaya silang naglaro. Nakasuot ng makulay na bulaklakin na bestida si Ada, habang p**ang bestida naman si Lita, ang paborito nitong kulay.

Mayamaya ay biglang humangin ng malakas. Pagkatapos sa harapan nila ay nabuo ang isang ipo-ipo. Kumikinang ito at balot ng hiwaga!

Mula rito ay hawak-kamay na lumitaw ang prinsesa at mangkukulam mula sa librong binasa ni Ada kanina. Mahaba at kulay ginto ang buhok ng prinsesa, habang matingkad na tsokolate naman ang sa mangkukulam.

“Despite your situation, you show kindness and patience; dahil dito ay bibigyan ko kayo ng tatlong hiling,” nakangiting sabi ng mabait na mangkukulam.

“Tatlong hiling?!” sigaw na tanong nina Ada at Lita. Walang pagsidlan ang kasiyahan nila.

“Sana magkaroon kami ng magic refrigerator! Yong puno at hindi nauubusan ng pagkain!” Unang hiling ni Lita habang namumula ang pisngi.

Dahil marami sila sa bahay-ampunan, madalas kundi sapat ay kulang ang pagkain nila.

“Sana magkaroon kami ng magic clock! Yong mapapatigil, mapapabagal, at mapapabilis namin ang oras! Para makapagbasa kami ng maraming libro at makapagtanim ng mga bulaklak!” Pangalawang hiling ni Ada.

Sa edad na dose ay sila ang pinakamatandang bata sa bahay-ampunan kaya responsibilidad nila ang tumulong sa mga gawain. Dahil dito, madalas ay kapos sila sa oras para magbasa at magtanim.

Saglit nagtama ang mga mata nina Ada at Lita, tila binasa ang isipan ng isa’t isa. Pagkatapos, habang naluluha ang mga mata, ay magkasabay nilang hiniling ang huli nilang hiling.

“Sana dumating na ang mabait na mag-asawang mag-a-ampon sa amin!”

Nagtinginan ang prinsesa at mangkukulam bago ngumiti.

*

“ARAY!! ARAY!!” sigaw nina Ada at Lita pagkatapos ay nagtatalon. Kinagat kasi sila ng mga langgam na siyang gumising sa kanila.

“Hayst, panaginip lang pala!!” Magkasabay nilang sabi sabay tawa. Habang natutulog ay nilanggam na pala ang balat ng mangga na kinain ni Lita kanina.

“Ada, Lita, kanina pa kayo hinahanap ni Nanay Letty!” sigaw ni Don-Don na humangos ng takbo palapit sa kanila. Isa ito sa mga batang nakatira sa bahay-ampunan.

Pagkarating nila sa opisina ni Nanay Letty ay ipinakilala sila nito sa isang mag-asawang Amerikano.

Umawang ang bibig at nanlaki ang mga mata nina Ada at Lita! Kamukha ng prinsesa ang babae, habang kamukha naman ng mangkukulam ang lalaki!

Sa huli natupad ang hiling nina Ada at Lita. Nagkaroon sila ng buong pamilya matapos silang ampunin ng mag-asawang Amerikano.

Sa ibang bansa ay tumira sila sa isang fruit at flower farm. Lumaki sila ng masaya, busog sa pagkain at pagmamahal. Naging librarian si Ada habang naging magaling na chef naman si Lita!

Patience, and every wish of your heart will be granted . . .

—WAKAS—

Thanks For Reading, Sunshines 💛

07/07/2025

Chapter 4

DAHIL SA BILIS ng tibok ng puso ay mabilis din umangat ang dugo sa mukha niya. “I’m sorry, Princess Catherine, I didn’t mean to kick your shoe in the lake,” paghingi niya ng paumanhin habang inilapag ang p**ang sapatos sa damuhan, itinabi sa kapares nito.

“Bilang kapalit, bibigyan kita ng tatlong hiling.”

“Tatlong hiling?” Tanong ng prinsesa habang titig na titig sa mukha niya, dahilan para lalong mangamatis sa p**a ang mukha niya.

Tumayo ang prinsesa, sinuong ang lawa, at naglakad palapit sa kaniya. Her tears fell and soaked her face all over again, but this time she had a clear smile on her little lips.

“Oo, tatlong simpleng hiling.” Lakas loob na sagot ni Troy at humakbang paatras. Pero bago tuluyan makaatras ay hinablot siya ng prinsesa. Ikinapit nito ang dalawang braso sa leeg niya.

“Save your three wishes for others, Troy.”

Troy thought the princess didn’t want his wishes because he wasn’t the greatest sorcerer anymore, but before he could speak, he was shocked!

The princess hugged him. Then, while leaning on his chest, she spoke.

“I don’t need your three wishes, Troy . . . because I already got my wish.”

Yumuko si Troy at nagtama ang mga mata nila ni Catherine. Muling tumahip ang dibdib niya, nakabibingi ang tibok ng puso niya.

Sa kabilang banda, kuminang sa luha ang mga mata ni Catherine. Ibinuka nito ang bibig at marahan nagturan. “That you look my way and that you come to me!”

“Nakabalik ka na, Malcolm . . . Malcolm Troy.”

*

ONE YEAR AGO, the greatest sorcerer, Malcolm Troy, fought against many sorcerers who worked under King Gregory. At first the sorcerers see King Gregory as a great king, for he is the only king who accepted them, the sorcerers, in his kingdom.

But in reality he is greedy and planning to use the sorcerers to his advantage. Not only did he want every kingdom but also every princess in each kingdom. He is especially obsessed with Princess Catherine.

Princess Catherine’s father, King Terrence, asked Malcolm for help, who didn’t think twice. Because without everyone’s knowledge, Catherine and Malcolm Troy are lovers. A forbidden relationship between a princess and a sorcerer.

Malcolm turned his back on King Gregory and all the sorcerers. He, together with King Terrence’s armies, fought and won the war. They win at the expense of Malcolm losing everything: his once home, his sorcerer friends and mentors, his power, and his memory.

Catherine blamed herself for everything that happened to Troy. She told her father everything about them and pleaded with him to accept Troy in their kingdom; in exchange, she will not go to him. But deep inside . . . she waited.

She waited for him to look her way. She waited for him to come to her. She patiently waited . . .

In the end the mind can forget, but the heart can’t, for Malcolm Troy fell all over again for Catherine.

To be continued . . .

Thanks For Reading, Sunshines 💛

07/07/2025

Chapter 3

UMANGAT ang kamay ng babae at pinunas and mantsa ng dugo sa bibig ni Malcolm. “Malcolm, mahal na mahal kita!”

Marahan na inilapag ni Malcolm si Catherine sa damuhan. Sa isip ay kailangan na niyang bumalik sa labanan. Ngayon ay tatapusin na niya ang labanang ito!

“Catherine, pangako babalik ako para sa ‘yo dahil mahal kita! Mahal na mahal!!” turan niya tapos dinampian ng masuyong halik sa labi ang babae. Pagkatapos ay tumayo at naglakad na palayo.

Bago tuluyan mawalan ng ulirat, nag-usal ang babae habang nakatingin sa palayong pigura ni Malcolm. “Maghihintay ako, Malcolm, sa pagbabalik mo . . .”

*

ISANG ARAW, malungkot na naglakad ang mangkukulam na si Troy sa likurang bahagi ng palasyo. Tulad ng lagi ay muli siyang iniwasan ng mga tao. Because of his sharp eyes and nose that was raised to the clouds above all, his skin was as pale as the vampires. His skin looked like it had never been exposed to the sun, so even children and animals were afraid of him.

Habang nakayuko ay padabog siyang naglakad, sinipa niya papuntang lawa ang mga batong nadaraanan. Sa bawat paghakbang ay ang pagtakip ng kulay tsokolate niyang buhok sa mukha. Mahaba na ito, hindi na niya napagupitan. Matagal kasi siyang hindi lumabas ng tinitirhan.

Hindi niya alam kung bakit, pero nitong mga nakaraang buwan ay tila nawawalan siya ng gana mabuhay. Pakiramdam niya ay may kung anong mahalagang bagay ang nawala sa kaniya.

Suddenly his eyes widened!

He accidentally kicked the red shoe that was on the grass, making it fly into the lake! The shoes looked expensive because they were covered with red crystals.

Tumuon ang tingin niya sa babaeng nakaupo sa damuhan sa gilid ng lawa. Ang may-ari ng p**ang sapatos. Nakasuot ito ng magarang bestida na may disenyo ng p**ang mga rosas habang ang maliit na mga paa ay nakalubog sa may kalamigan na tubig ng lawa. Sa tabi nito ay ang kapares ng p**ang sapatos.

P-Princess Catherine?!

Natulala siya sa direksyon ng prinsesa; talagang kabigha-bighani ang hitsura nito. Marahan tinatangay ng hangin ang malambot na ginuntuan nitong buhok, kasingkinang ng perlas ang balat nito, at kasingp**a ng rosas ang labi.

The sorcerer has been secretly in love with the princess for a long time. Ever since the day the king accepted him in the kingdom. It’s been a year now. He was the best sorcerer in all of the kingdom before he lost his power together with his memory. Now, like a magician in a fair, he can only fulfill simple wishes.

Despite his love for the princess, he knows they are not meant to be. Dahil bukod sa malayo at magkaiba ang katayuan nila sa buhay, higit sa lahat, nakatakda nang ikasal ang prinsesa sa mahal nito. Sabi ay hinihintay lang nito na makabalik ang minamahal.

Pasilay na sana ang ngiti sa labi ni Troy nang mapagtantong umiiyak ang prinsesa habang nakatanaw sa malayo.

From a distance, on the other side of the lake, a statue of a man hugging a woman stood. At the foot of the statue is a plaque with the words, Catherine will always wait for Malcolm.

Nitong nakalipas na taon ay hindi na niya mabilang kung ilang beses nakita ang prinsesang nakatitig sa estatwa, and whenever she did, his heart hurt.

Sobrang lungkot ng kasing-asul ng tubig na mga mata ng prinsesa. Sa sobrang tuon ng atensyon nito sa pag-iyak ay hindi nito namalayan ang pagtalsik ng sapatos sa lawa.

Sa unang pagkakataon naglakas loob ang mangkukulam lapitan ang prinsesa. Pero sa halip na umupo sa damuhan katabi nito ay sinuong niya ang malamig na tubig ng lawa. Hinanap ang sapatos nito. Napangiti siya nang matagpuan ang sapatos. Sa galak ay iniangat niya ito sa sinag ng araw na kaagad nagpakinang sa mga p**ang kristal nito.

Pero natigilan siya; kumabog nang ubod-lakas ang puso niya at kamuntikan niyang mabitiwan ang sapatos. Ngayon, nakatitig na sa kaniya ang prinsesa.

To be continued . . .

Thanks For Reading, Sunshines 💛

07/07/2025

Chapter 2

“TAKSIL KA, MALCOLM!! Nagtaksil ka sa tanging hari na kumopkop sa atin dahil lamang sa babae!!” Sigaw ng isang mangkukulam na nakalapit sa kaniya. Pinuntirya ng kapangyarihan nito ang broomstick niya. Umalog ang sinasakyan niyang broomstick pero sige ang kamay niya sa pagpapalabas ng kapangyarihan!

“Mali ka, nagtaksil ako dahil masama siya!!” Sigaw niya na ginawang hugis patalim ang kapangyarihan.

“Gusto niyang angkinin ang lahat ng kaharian, gano’n din ang lahat ng mga prinsesa rito! Ginamit niya lang tayo!!”

Pagkasabi ay ipinatama niya ang kasintalim ng mga espada na kapangyarihan sa lalaking mangkukulam!

“AHHH!!!”

Naputol ang broomstick nito at nahulog sa ere.

Basa ng luha ang mga mata ni Malcolm ng tingnan ang nahulog na mangkukulam. Ang mga mangkukulam na kalaban niya ay dati niyang mga kasamahan, kaibigan, at mentors.

Makailang beses pa bumuo ng malalaking fireballs si Malcolm. Pawisan na siya sa init at pagod.

Kung ang ere ng kaharian ay nagliliwanag sa iba’t ibang kulay ng kapangyarihan ang ibaba naman ay mistula nang dagat ng apoy, dugo, at mga katawan! Ang ubod-ganda at matayog na palasyo na gawa sa bato ay inuupos na ng apoy!

Sa tore nakita niyang nakipagbuno si Catherine kay Haring Gregory. Nakuha nito ang espada ng isang mandirigma ng kaharian nila na pilit itong iniligtas pero napatay din ni Haring Gregory!

Nakita ni Malcolm na unti-unti nang nasusunog ang tore.

Mula sa itaas ay tiningnan niya ang malaking lawa. Gamit ang tubig sa lawa ay nagturan siya ng enchanting spells at sa dalawang kamay ay bumuo ng isang ubod-laking bola ng tubig. Inihagis niya ito sa nasusunog na palasyo!

“Magbabayad ka, Malcolm, sa pagtataksil sa akin!!” Nagpupuyos na sigaw ni Haring Gregory.

“At ikaw Princess Catherine, kung hindi ka magiging akin ay mabuti pang mamatay ka na lang!!” muling sigaw ni Haring Gregory tapos hiniwa ng espada si Catherine.

Dahil sa natamong sugat ay kaagad nawala sa balanse si Catherine at nahulog sa matarik na tore!

“AHHH!! MALCOLM!!!”

“Catherine!!” Sa kabila ng mga balakid ay atubiling umupo si Malcolm sa kaniyang broomstick at pinalipad ito kay Catherine!

Sa ere ay sinalo niya ang duguan na katawan ng babae, pagkatapos ay lumapag sila sa kabilang parte ng lawa. Nag-agaw na ang hapon at gabi. Pababa na ang kulay kahel na araw.

“C-Catherine . . .” Nanginginig ang mga kamay na hinawakan ni Malcolm ang maputing mukha ng babae. Ang dating kasing p**a ng rosas na labi nito ay putla na. Sunod-sunod pumatak ang malalaking butil ng luha niya na bumagsak sa luhaan din na mukha ng babae.

Sa pagod na tinig ay ibinuka ni Malcolm ang bibig, nagbanggit ng healing spells.

Nagmulat ng mata ang babae at tinakpan ng isang daliri ang labi ni Malcolm.

She shook her head while panting, “N-No need to save me. I-I know you’re tired and your power is running out . . .” Her little palms held Malcolm’s tear-soaked face. “U-Use your remaining power to save the kingdom, Love.”

“No, Cath. I’ll give all my life and power for you and the kingdom.” Usal ni Malcolm na niyakap ng mahigpit ang babae.

Habang yakap-yakap ito ay bumulong siya ng spells at nagpalabas ng maliit na kapangyarihan sa may dugong palad. Ang maliit na ginintuang bola ay inilapat niya sa babae.

“Ito ang kalahati ng buhay ko, Catherine. Ano man ang mangyari, mabuhay ka, Love . . .”

Pagkatapos gamutin ang babae ay bumulwak ang dugo sa bibig niya.

To be continued . . .

Thanks For Reading, Sunshines 💛

06/07/2025

TITLE: Hiling
AUTHOR: Gabriel Li
GENRE: Middle Grade Fantasy Fiction

BLURB:

This is two stories in one short story. This is a Filipino-English story about Ada and Lita, who grew up in an orphanage. One day they read a book, a book that shows them how important patience is for your every wish to be granted.

Dahil minsan ang hiling nangangailangan ng tamang panahon para matupad.

Chapter 1

“PSST, ADA!” sitsit ng cute at chubby na batang babae na si Lita. Nagtatago ito sa likod ng malaking puno ng mangga. “Tapos ka na ba sa mga gawain mo?” tanong nito habang sige ang pagkain ng hinog na mangga.

Nakangiti na tumakbo si Ada rito habang inilagay ang bulaklak sa tainga. “Oo, Lita, tapos na ako. Tayo na sa gubat, doon ko babasahin ang librong ito sa ‘yo.” Iwinagayway ni Ada ang maliit na libro na hiniram niya sa ka-eskwela kanina.

Matalik na magkaibigan sina Ada at Lita. Tulad ng lagi, nakasuot sila ng parehong kulay dilaw na bestida at itim na tsinelas. Pareho rin naka-tirintas ang lagpas balikat nilang buhok. Pero hindi nila ito sinadya. Sa bahay-ampunan kasi sila nakatira kung saan din sila lumaki.

Masaya silang nagtakbuhan papunta sa gubat. Nang marating ang paboritong puwesto ay kaagad silang naupo sa paanan ng matandang puno ng mahogany.

Except for their age, Ada and Lita are completely different. Ada loves flowers and books. She was beautiful, and her skin was fair and smooth like snow, so she was named Ada by Nanay Letty, the sister who runs the orphanage. On the other hand, Lita loves to play and eat. She was cute and chubby since childhood, so she was named Lita after the pop**ar show Chubbylita.

“Ang kwento na babasahin ko ay tungkol sa isang mangkukulam na matagal nang lihim na umiibig sa isang prinsesa,” panimula ni Ada.

“Pero Ada, hindi ba pangit at masama ang mangkukulam? Kaya paano siya magugustuhan at mamahalin ng prinsesa?” Kunot-nuong tanong ni Lita.

“Lita, hindi ba sabi ni Nanay Letty hindi minamahal ang tao dahil sa hitsura at katayuan nito?” ani Ada na inakbayan si Lita.

“Higit sa lahat, hindi lahat ng masama sa paningin ng marami ay masama.”

Kinagat ni Lita ang ibabang labi. “Naku, nakalimutan ko, sorry, Ada,” malungkot na turan ni Lita.

Ngumiti si Ada, marahang tinapik ang balikat ni Lita bago ibinalik ang tingin sa libro at nagsimula nang magbasa.

*

NOONG UNANG PANAHON sa kaharian ng Terrecia, ay may isang ubod-gandang prinsesa na umibig sa isang makapangyarihang mangkukulam . . .

“M-Malcolm!!”

Umere ang nanginginig na tinig ng babae sa gitna ng kaguluhan.

Lumingon ang lalaki na may taglay na kulay tsokolateng buhok. Nagmulagat ang mga mata niya pagkita sa babaeng nakatayo sa tuktok ng tore ng palasyo. Bihag-bihag ito ng mortal niyang kaaway— si Haring Gregory!

Nakatutok ang talim ng espada ni Haring Gregory sa leeg nito!

“Catherine!!” Nagpupuyos na sigaw ni Malcolm. Mula sa pagkakaupo sa broomstick habang lumilipad sa ere ay dahan-dahan siyang tumayo rito. Ang kaninang isang palad na may tangan ng kumikinang na fireballs ngayon ay dalawa na.

Sunod-sunod niyang ibinato ang fireballs sa mga kalaban habang lumilipad sa ere ang broomstick na sinasakyan niya. Patungo ang broomstick sa kinaroroonan nila Catherine.

Sa lupa ay nagpatuloy ang labanan sa pagitan ng mga mandirigma ni Haring Terrence, ang ama ni Catherine, laban sa mga mandirigma ni Haring Gregory. Habang mag-isa naman lumaban sa ere si Malcolm laban sa mga kapwa mangkukulam!

Sunod-sunod siyang pinatamaan ng iba’t ibang enchanting spells ng mga mangkukulam!

“Arrgh!!” Ingit niya. Sumabog ang protection spell na ibinalot niya sa sarili.

To be continued . . .

Thanks For Reading, Sunshines 💛

06/07/2025

My Refuge . . .

Raindrops fell, I wish it rain harsh
As the rainstorm poured,
I let go of my umbrella
I run to my refuge

I feel the rain on my face
I stare at the mist, and tears engulfed me
I weep in the rain; raindrops hide my tears . . .

© PHIL SUMMER

05/07/2025

Rainfalls

I remember the poem “Lonely Sky” whenever it rains.
Is the sky that lonely today?
Seeing how the rainfall goes

Maybe the God of the sky is so sad that it cries.
Maybe the God of the sky is crying so many tears.

Raindrops are so tiny and fast that they wet the ground in seconds.
Raindrops are so many that they wet the people in a second.

Rainfalls sound so loud and clear.
Rainfalls sound so strong and powerful.
Rainfalls are so wonderful.
That it's inviting us to play and to be kids again for a while.
Raindrops are like the crystals of tears.
that it makes the children curious and imagine.

I am not asking you to be sad and to cry tears.
For us to feel the amazement and beauty of these rainfalls.
I am telling you, sky, that you are so wonderful.
Even your tears are amazing!

© PHIL SUMMER

05/07/2025

Lonely Sky

The sky is alone at daytime.
The sun is too far from the sky
The people are too far from the sky.
The sky is quietly watching everyone.

The sky felt alone and lonely.
The sky cried heavy tears.
The sun and the ground felt the sky's tears.
The people felt the rain and looked up to the sky.

The sky is alone at night.
The moon and the stars almost don't come this time.
The ground has its twinkling stars and lights.
The people are amazed by all the colorful lights.

The people love to look at the sun, moon, and stars.
The sky loves to be with the sun, moon, and stars.
But maybe the sky made it harder for the people to see what they wanted to see.
This realization made the sky feel eternal sadness . . .

© PHIL SUMMER

04/07/2025

Scented Memories

Memories of the past
I remember the scent
Memories that are so special
I can't ever forget the scent at that time.

I remember the scent when I met this girl.
She's pretty, kind, and has a beautiful body for a teenager.
I got along well with her; I like her scent; I like this girl.
She let me hop on her bike, and we went around the area.
I'm holding onto her shoulders while she drives her bike.
It's so fast, it goes like the wind.

I smelled the scent of her perfume; it smelled like fruits.
The scent of fruits blends with the scent of nature.
I remember her by her scent; I'm amazed
Will she remember me too?

I remember the scent when I met the boy I first loved.
He was tall, tan, and handsome.
I remember the scent of cold wind and dew that night.
He is sitting quietly with his workmates.
When I served them their food and drinks, he asked me something.

And there it all started. We had a few little conversations.
We then started to have mutual connections.
As time and days went by, I woke up smiling.

Finally, I got to have the boy I like and love.
Finally, I got to hug the boy I like and love.
His body is so fit and masculine.
I feel like I'm always safe whenever he hugs me.

His scent is so alluring and magnetic.
Even though it's a bit too much for my nose,
I still like to smell him and hug him all the time.
Even now, we're no longer together.
I still remember his scent.
I still remember him.
Will he still remember me too?

Will they remember me?
A girl without any scent like me?

Ever since I was a kid, I have always had a problem using perfumes.
Now that I'm big enough, I feel like I'm so plain without any scent.
Now that I'm big enough, I'm afraid that I will easily be forgotten since I'm so plain.

How I wish people were not like me, who can remember many things through scent.
How I wish they still remembered me even if I'm plain, I'm afraid . . .
Will they remember me?
A girl without scent?
I'm afraid . . .

© PHIL SUMMER

04/07/2025

My Childhood Friend

She's cute and lovely.
She's so cheerful and lively.
She's kind and brave.
She is my childhood friend.

Were like sweet and sour
If you combine, together
It's a perfect match.
It's a perfect fit.

A lot of memories together
Happy moments together
Tears and laughter
Sweet and sour moments

Always there for each other.
Always happy for each other.
Running so wild in the middle of the rain
Playing so happily in the midst of summer

I miss my childhood days.
I miss my childhood friend.

© PHIL SUMMER

04/07/2025

Gusto ko ang bulaklak pero di ko gusto mabuhay tulad ng bulaklak.

Bulaklak na sumibol kahapon, namukadkad ngayon, lumisan kinabukasan ng walang bakas.

Bakas— hiling ko na ang mga sulat at guhit sa puting pahina ang maging bakas ko.

Bakas ko na minsan meron isang ako na nabuhay sa sing ganda ng bulaklak na mundo na ‘to.

© Gabriel Li

Gabriel Li

07/07/2025

07/07/2025

07/07/2025

07/07/2025

06/07/2025

06/07/2025

05/07/2025

05/07/2025

04/07/2025

04/07/2025

04/07/2025

Adres

Telefoon

Website

Meldingen

Contact

Snelkoppelingen

Delen