25/08/2025
Ngayon, inaalala natin sina Rizal, Bonifacio, Mabini, at lahat ng nagbuwis ng buhay na walang hinihinging kapalit kundi ang pangarap ng isang bansang marangal at malaya.
Ngunit gaano na tayo kalayo sa kanilang ipinaglaban?
Ibinuhos nila ang dugo para sa bayan, pero ngayon, masyadong marami ang nagbubulsa habang ang sambayanan ang nagdurusa. May kalsadang bumibigay, may ilog na umaapaw, may pamilyang nawawasak, hindi dahil mahina ang bayan, kundi dahil pinagtaksilan tayo ng mga dapat sana’y naglilingkod.
Ang Araw ng mga Bayani ay hindi lang paggunita. Isa itong salamin na nagtatanong: Karapat-dapat pa ba tayo sa sakripisyo ng ating mga bayani, o pinabayaan na nating mabulok ang kanilang pangarap sa kamay ng katiwalian?
Sabi ni Rizal, “Ang hindi marunong lumingon sa pinanggalingan ay hindi makararating sa paroroonan.” Kaya’t ngayong araw, huwag lang tayong lumingon, kumilos tayo!
Manindigan para sa katapatan, pananagutan, at tapang, mula sa ating mga pinuno, at higit sa lahat, mula sa ating sarili.
Ang Pilipinas ay nangangailangan ng mga bayani, hindi ng mga magnanakaw.
Mabuhay ang alaala. Mabuhay ang bayan!
