27/01/2025
Nagpa-second opinion/ultrasound pero wala na talaga. 🥹
Mikee: “Kasi minsan, sinisisi niya ang sarili niya. Tapos hindi ko makakalimutan—okay na, wala na nga. Sabi ng doctor, kailangan niyang uminom ng gamot para magbleed siya. Nung umuwi kami, kakabili lang namin ng gamot, tinatanong niya sa akin kung may chance pa bago niya inumin. Sabi ko, ‘Wala na, eh.’ Naawa ako sa kanya kasi bago niya inumin, tinatanong niya pa kung baka meron pang chance, eh.”
Toni: “Eh paano mo sinabi? Naghahanap siya ng truth sa ’yo.”
Mikee: “Ang hirap sabihin, pero wala na. Sinabi ko na wala na. Na-aral na natin, sinabi na rin ng doctor. Meron ng findings… Naawa ako sa kanya nung iraspa na siya. Nandun siya sa operating o delivery room. So, lalagyan pa lang siya ng anesthesia, nandun siya. Paglingon niyang ganun, ’yung katabi niya mommy, tapos kalalabas lang ng baby. Nakikita ko siya, nakabalot… binalot niya ’yung sarili niya. Yun pala, umiiyak siya kasi ang katabi niya may baby.”
I truly felt Alex’s pain. She deeply desires to have a baby, and losing her child for the third time must be absolutely heartbreaking. The emotional and physical toll of experiencing multiple miscarriages is unimaginable, and the weight of that loss must feel unbearable. It’s not just the loss of a pregnancy—it’s the loss of hopes, dreams, and plans for the future. Despite everything, Alex’s courage to keep trying and facing each day is a testament to her strength. My heart goes out to her, and I pray that she finds healing, comfort, and the miracle she longs for.
