21/07/2025
Anak, kung moabot ang panahon nga dako na ka ug adunay kaugalingong kinabuhi,
Hinaut unta nga dili ka kalimot nga mobalik sa balay.
Hinaut unta nga bisan usahay, makig-uban ka pa nako sa pagtulog—
Sama sa kaniadto, sa imong pagkabata pa, ayaw gyud kaayo ko biya-i sa akong daplin.
Kung moabot ang adlaw nga dili na nako kaya ang pipila ka butang,
sama sa pagsul-ob og sinina, pag-inom og tambal, o paglakaw sa kaugalingon,
Hinaut unta nga tabangan ko nimo—sama sa akong pagtudlo nimo sauna samtang nagkat-on pa ka.
Kung maluya na ang akong tingog ug dili na klaro ang akong mga sulti,
hinaut unta nga sabton gihapon nimo ko.
Sama sa pagsabot nako nimo sauna nga wala pa ka kabalo mosulti.
Ug kung makalimot na ko,
hinaut unta nga dili ka kasuko. Ibalik-balik lang—paalala lang sa nako ang mga butang nga kinahanglan nako.
Usahay, dili nimo masabtan ang akong batasan…
Pasensya na, anak.
Pero hinaut unta nga pasensyoso gihapon ka—
Sama sa akong pagtugot sauna nga dili pa ka matulog tungod kay gusto nimo pirmi nga karga.
Nakahinumdom ka ba niana?
Sa dihang naglakaw pa ka, ako pirmi ang naa sa likod nimo,
Andam motabang kung matumba ka.
Sa dihang dili pa ka kabalo magluto og kan-on, magpahid og suklay, mag-ayo sa mga gamit,
Ako ang naghimo sa tanan. Tungod kay gihigugma tika.
Busa karon, anak…
Kung ako na ang nanginahanglan,
Hinaut unta nga ikaw na ang mutabang nako.
Ug kung moabot ang adlaw nga wala na ko,
Hinaut unta nga imo nang ipasa ang tanang mga pagtulon-an nga akong gitudlo nimo sa imong umaabot nga anak.
Labaw sa tanan,
Ayaw kalimti, ikaw ang pinakapinalangga nako sa tibuok nakong kinabuhi.