https://www.instagram.com/ang_banyuhay/

Ang Banyuhay—DHSBNHS, Doña Hortencia Salas Benedicto National Highschool, La Carlota City (2025)

21/08/2025

𝗟𝗜𝗧𝗘𝗥𝗔𝗥𝗬𝗢 || 𝐁𝐢𝐠𝐚𝐭 𝐧𝐚 𝐝𝐢𝐧𝐚𝐝𝐚𝐥𝐚 𝐧𝐠 𝐛𝐚𝐰𝐚𝐭 𝐊𝐚𝐛𝐚𝐭𝐚𝐚𝐧

Sa bawat silid-aralan, makikita natin ang mga batang tila walang kapaguran, masiglang nakikipagkuwentuhan, nakangiting nakikinig sa g**o, at masigasig na sumusulat sa kanilang mga kuwaderno. Ngunit kung susulyapan nang mas malalim, kapansin-pansin na ang kanilang mga mata ay may baong pagod, at ang bawat ngiti ay may kasamang bigat na mahirap ipaliwanag. Isang pangalang madalas hindi binabanggit ngunit ramdam ng lahat:stress.

Hindi ito basta simpleng pagkapagod na natatapos sa isang mahabang tulog. Ang stress ng mga estudyante ay tila aninong laging sumusunod,hindi nakikita ng iba, ngunit palaging nariyan. Araw-araw, dinadala nila ang tambak ng takdang-aralin, proyekto, at pagsusulit na tila walang katapusan. Habang ang ilan ay mahimbing nang natutulog sa hatinggabi, marami pa rin ang nakayuko sa kanilang mesa, hawak ang lapis at pinipilit tapusin ang gawaing halos hindi matapos-tapos. Sa bawat pahina ng kuwaderno, may kasamang pagod, kaba, at minsan ay luha.

Ngunit hindi lamang sa akademya nakaugat ang bigat na ito. Sa likod ng bawat estudyante ay mga magulang na puno ng pangarap at pag-asa. Sa kanilang mga mata, ang edukasyon ay susi sa mas magandang bukas. Ngunit kasabay ng pag-asa ay ang mabigat na presyon,maging “top student,” makakuha ng pinakamataas na marka, huwag mabigo. Para sa ilang kabataan, ang bawat pagkukulang ay hindi lamang simpleng kakulangan sa grado, kundi tila pagkabigo hindi lang sa sarili, kundi pati sa pamilya. At sa bawat sermon o paalala, dumadagdag ang bigat sa kanilang dibdib.

Idagdag pa ang impluwensiya ng lipunan at social media. Sa isang pindot lamang, makikita nila ang mga kaklase o kaibigang tila mas magaling, mas masaya, mas matagumpay. Ang dating kumpiyansa ay nauupos, napapalitan ng tanong: “Sapat ba ako? Kaya ko ba talaga?” Unti-unti, ang stress ay hindi na lamang nasa isipan,pumapasok na rin sa puso. Sa halip na magsilbing inspirasyon, nagiging dahilan ito ng pag-aalinlangan at kawalan ng tiwala sa sarili.

At kung hindi natutugunan, nagiging mas mabigat ang epekto nito. Hindi na lamang ito emosyonal o mental na pasanin. Unti-unti itong nakikita sa katawan: matinding pananakit ng ulo, kakulangan sa tulog, panghihina ng resistensya, at minsan ay pagkawala ng gana kumain. Sa mas mabigat na sitwasyon, nagiging daan ito sa anxiety at depresyon,mga sugat na hindi agad nakikita, ngunit napakalalim ng iniwang peklat sa kalooban ng kabataan.

Ngunit sa kabila ng lahat, nananatili ang pag-asa. Sapagkat hindi kailanman nawawala ang liwanag kahit sa pinakamadilim na sulok. Ang isang simpleng yakap ng magulang, ang pangangamusta ng kaibigan, o ang pag-unawa ng g**o ay maaaring magsilbing gabay at lakas. Ang pagtuturo ng tamang pamamahala ng oras, pagbibigay ng pahinga, at pagkilala sa kahalagahan ng mental health ay maliliit na hakbang ngunit nagiging malaking sandalan ng mga kabataan.

Mahalagang maunawaan ng pamilya, g**o, at buong komunidad na ang edukasyon ay hindi paligsahan ng marka. Hindi nasusukat ang halaga ng isang estudyante sa taas ng grado, kundi sa kanyang determinasyon, sipag, at kakayahang bumangon sa kabila ng pagod at pagkakamali. Ang pag-aalaga sa kanilang kaisipan at damdamin ay kasinghalaga ng pagtuturo ng mga leksyon sa aklat.

Sapagkat ang stress, bagama’t bahagi ng buhay ng bawat estudyante, ay hindi dapat maging tanikala. Sa tulong ng malasakit, suporta, at pag-unawa, maaari itong maging daan tungo sa mas matatag na pagkatao. Ang bawat bigat na kanilang pasan ay maaari ring maging hakbang tungo sa paghubog ng mas malakas, mas matibay, at mas maunawaing henerasyon.

Sa huli, ang mga estudyante ay hindi lamang mga numerong nakasulat sa report card. Sila ay mga batang may pangarap, may laban, at may kakayahang ngumiti pa rin kahit mabigat ang kanilang pasan. At kung ang mundong nakapaligid sa kanila ay magiging mas mapagmalasakit at mas maunawain, ang pasan na iyon ay magiging mas magaan at mas magiging malinaw ang landas patungo sa kanilang hinaharap.

𝗦𝘂𝗹𝗮𝘁 𝗻𝗶: Mylz Gutierrez
𝗚𝘂𝗵𝗶𝘁 𝗻𝗶: Mike Villamante

21/08/2025

𝗟𝗜𝗧𝗘𝗥𝗔𝗥𝗬𝗢 || 𝐒𝐚 𝐋𝐢𝐤𝐨𝐝 𝐧𝐠 𝐍𝐠𝐢𝐭𝐢

Sa likod ng bawat ngiti ng isang estudyante, may mga kwento ng pag-asa at paglaban na hindi agad nakikita ng iba. Hindi lang basta marka ang kanilang dinadala sa paaralan kundi mga sugat ng puso at mga problemang pampamilya na nakakaapekto sa kanilang pag-aaral. Sa kabila ng mga pagsubok na ito, pinipilit pa rin nilang magpatuloy, ngunit unti-unting bumababa ang kanilang mga grado at nahihirapan silang tapusin ang mga gawaing.

Hindi lamang sa loob ng silid-aralan nasusukat ang hirap ng isang estudyante. Sa bawat pahina ng kanyang kuwaderno, may mga kwento ng puyat, pag-aalala, at pagod na hindi nauunawaan ng iba. Ang kanyang mga marka ay hindi simpleng numero ito'y mga salamin ng isang pusong pinipilit tumibok sa kabila ng magulong mundo sa kanyang paligid.

Ang mga problema sa pamilya ay unti-unting nagpapahina ng kaniyang kalooban. May mga gabing lumuluha nang palihim, habang sinisikap unawain ang aralin na binabasa ngunit hindi maunawaan, sapagkat ang kanyang isipan ay abala sa pag-aaway ng kaniyang magulang, sa kawalang pagkain sa hapag, o sa pagkakawatak-watak ng kanyang tahanan.

Sa kabila ng unos na dumaranas ang mga estudyante, nananatili ang kanilang pag-asa. Ang mga pagsubok na ito ay bahagi lamang ng kanilang paglalakbay patungo sa pangarap. Sa bawat tulong at pag-unawa na ibibigay natin, mas mapapalakas natin sila upang harapin ang bukas nang may tapang at determinasyon.

𝗦𝘂𝗹𝗮𝘁 𝗻𝗶: Hershes Casiano
𝗚𝘂𝗵𝗶𝘁 𝗻𝗶: Julia Peñosa

21/08/2025

𝗣𝗔𝗚𝗗𝗜𝗪𝗔𝗡𝗚 || 𝐏𝐚𝐠-𝐚𝐥𝐚𝐥𝐚 𝐬𝐚 𝐒𝐚𝐤𝐫𝐢𝐩𝐢𝐬𝐲𝐨𝐧𝐠 𝐍𝐚𝐠𝐛𝐢𝐠𝐚𝐲-𝐋𝐢𝐰𝐚𝐧𝐚𝐠 𝐬𝐚 𝐁𝐚𝐲𝐚𝐧

Tatlong dekada na ang lumipas mula nang bumalikwas ang sambayanang Pilipino laban sa diktadura, ngunit hanggang ngayon ay sariwa pa rin sa alaala ng bansa ang pangalan ni Benigno “Ninoy” Aquino Jr. Tuwing ika-21 ng Agosto, ipinagdiriwang ang Ninoy Aquino Day bilang pagpupugay sa taong nag-alay ng buhay upang muling mabuksan ang pintuan ng kalayaan.

Noong 1983, bumalik si Ninoy mula sa Estados Unidos sa kabila ng malinaw na banta sa kanyang buhay. Sa kanyang paglapag sa paliparan, binawian siya ng buhay—isang pangyayaring yumanig hindi lamang sa kanyang pamilya kundi sa buong bansa. Ang kanyang pagkamatay ang naging hudyat ng pagkakaisa ng milyon-milyong Pilipino na kalauna’y nagbunsod sa makasaysayang People Power Revolution ng 1986.

Ngunit sino nga ba si Ninoy sa labas ng pulitika? Para sa kanyang pamilya, siya ay isang mapagmahal na asawa at ama; para sa kanyang mga kaibigan, isang masiglang katuwang na may matalas na isip; at para sa bayan, isang lider na piniling harapin ang panganib kapalit ng pag-asa para sa kinabukasan ng mga Pilipino.

Mahalagang tandaan na ang Ninoy Aquino Day ay hindi lamang paggunita sa kanyang kamatayan, kundi pagkilala sa kanyang paninindigan. Sa kanyang mga salita—“𝐓𝐡𝐞 𝐅𝐢𝐥𝐢𝐩𝐢𝐧𝐨 𝐢𝐬 𝐰𝐨𝐫𝐭𝐡 𝐝𝐲𝐢𝐧𝐠 𝐟𝐨𝐫”—ipinapahayag niya ang paniniwalang ang bawat Pilipino ay may halaga at karapat-dapat sa isang malaya at makatarungang lipunan.

Ngayong panahon ng makabagong hamon, ang diwa ng araw na ito ay nananatiling mahalaga. Hindi lahat ay kailangang mag-alay ng buhay upang maging makabuluhan ang ambag sa bayan. Sa pagiging tapat sa trabaho, sa pagtulong sa kapwa, at sa pagtatanggol sa katotohanan, bawat Pilipino ay maaaring maging bahagi ng patuloy na laban para sa mas magandang kinabukasan.

Habang muling ginugunita ang Ninoy Aquino Day, tanong ng marami: Paano natin maisasabuhay ang kanyang sakripisyo sa ating araw-araw na pamumuhay? Ang sagot ay maaaring magsimula sa simpleng bagay—ang pagpili sa tama kaysa sa madali, ang pagmamahal sa bayan higit sa pansariling interes, at ang paninindigan para sa katotohanan.

𝗔𝗻𝘆𝗼 𝗻𝗶: Aliannah Khlariz Pandan
𝗦𝘂𝗹𝗮𝘁 𝗻𝗶: Xavier Charlez Jusal

17/08/2025

𝗞𝗢𝗟𝗨𝗠 || 𝐒𝐚 𝐋𝐢𝐤𝐨𝐝 𝐧𝐠 𝐌𝐚𝐭𝐚𝐚𝐬 𝐧𝐚 𝐆𝐫𝐚𝐝𝐨

Naupo ako sa isang sulok ng silid-aklatan, hawak ang makapal na libro at nakatitig sa blangkong papel. Wala pa ring masulat. Naririnig ko ang mabilis na pintig ng puso ko, kasabay ng pagkutkot ng lapis ng kaklase kong tila walang kapaguran sa pagsagot. Sa isip ko, “Kung hindi ako makakuha ng mataas na marka, ano na lang ang sasabihin ng mga tao sa paligid ko?” Dito ko unang naranasan ang bigat ng tinatawag nilang academic pressure.

Hindi lihim sa atin na ang edukasyon ay mahalagang puhunan para sa kinabukasan. Subalit, sa likod ng konseptong ito, marami sa mga estudyante ang nakararanas ng matinding pagod, stress, at minsan ay pagkabalisa dahil sa mataas na inaasahan ng paaralan, magulang, at lipunan. Ayon sa isang pag-aaral ng University of the Philippines (2021), halos 70% ng mga estudyante ang nakararanas ng pagkabalisa
tuwing panahon ng pagsusulit.

Ang presyur ay hindi lamang nagmumula sa mga g**o o sa sistema ng edukasyon. Madalas, ito ay nagmumula rin sa mismong pamilya. Maraming magulang ang naglalagay ng bigat sa kanilang mga anak sa pamamagitan ng paulit-ulit na paalala na “Dapat mataas ang grado mo.” Bagamat galing ito sa mabuting hangarin, nagiging pasanin ito sa kabataan na tila ba nakatali ang kanilang halaga bilang tao sa marka sa papel.

Ayon sa psychologist na si Dr. Liane Peña, ang sobrang akademikong presyur ay nagdudulot ng burnout, kung saan ang estudyante ay nawawalan ng gana, motibasyon, at minsan ay pag-asa. Ang ilan ay nagreresulta pa sa insomnia, depresyon, at kawalan ng tiwala sa sarili. Hindi nakapagtataka kung bakit maraming kabataan ngayon ang naghahanap ng paraan na tumakas mula sa bigat ng kanilang responsibilidad.

Gayunpaman, mahalaga ring kilalanin na may positibong aspeto ang academic pressure. Sa tamang antas, ito ay nagtutulak sa estudyante na magpursige, magplano, at maging disiplinado. Ngunit ang problema ay kapag sobra na, na parang hindi na natutulungan ang estudyante kundi pinapahirapan. Kaya nga’t napakahalaga ng balanse.

Isa sa mga posibleng solusyon ay ang pagbibigay ng sapat na pahinga at pagkilala sa limitasyon ng estudyante. Ang simpleng pagtanggap na hindi palaging perpekto ang marka ay malaking ginhawa na. Dagdag pa rito, ayon sa Department of Education (DepEd, 2022), ang pagkakaroon ng mental health programs sa paaralan ay nakatutulong upang mapagaan ang pinapasan ng mga mag-aaral.

Sa kabilang banda, tungkulin din ng mga estudyante na matutong humingi ng tulong at magpahayag ng kanilang saloobin. Hindi kahinaan ang pag-amin na nahihirapan, bagkus ito ay isang hakbang tungo sa mas malusog na paraan ng pag-aaral. Ang suporta ng kaibigan, pamilya, at g**o ay nagsisilbing sandalan laban sa bigat ng presyur.

Sa huli, ang tunay na sukatan ng tagumpay ay hindi lamang nakabatay sa taas ng marka o dami ng medalya. Ang mas mahalaga ay kung paano natututo ang isang tao na balansehin ang pag-aaral at ang kanyang kalusugang pisikal at mental. Dahil sa likod ng mataas na grado, ang pinakamahalaga pa rin ay ang manatiling buo, malusog, at masaya.

𝗦𝘂𝗹𝗮𝘁 𝗻𝗶: Princess Grecia Miraflores
𝗔𝗻𝘆𝗼 𝗻𝗶: Romela Omison

16/08/2025

𝗢𝗣𝗜𝗡𝗬𝗢𝗡 || K-12: Pag-asa, Pagbangon sa Kabila ng mga Paghamon

Ang K-12 kurikulum ay isa sa pinakamalaking reporma sa edukasyon ng bansa—isang hakbang na may dalang pangako ng mas maliwanag na kinabukasan, ngunit kaakibat din ng mabibigat na pagsubok.

Sa pagdaragdag ng dalawang taon sa hayskul, nagkakaroon ng mas mahabang oras ang mga mag-aaral upang palawakin ang kanilang kaalaman at kasanayan. Higit pa rito, binibigyan sila ng kalayaan na pumili ng track o strand na naaayon sa kanilang hilig at pangarap, naghahanda sa kanila para sa kolehiyo o trabaho.

Ngunit hindi maikakaila na may mga hamon din itong dala: kakulangan ng silid-aralan at g**o, dagdag na pasaning pinansyal sa mga magulang, at mabigat na pangangailangan sa suporta ng pamahalaan.

Gayunpaman, nananatiling malinaw ang mithiin ng K-12: ang ihanda ang kabataan para sa mas kompetitibong hinaharap. Kung magkakaisa ang g**o, mag-aaral, magulang, at gobyerno, magiging tulay ang programang ito tungo sa isang edukasyong tunay na makabuluhan.

Sa dulo, ang K-12 ay isang paglalakbay ng pag-asa na hindi maiiwasang daanan ang mga hamon. At sa balanseng pagtanaw, makakamit natin ang hinaharap na may mas matibay na pundasyon—hindi lamang para sa mga mag-aaral, kundi para sa buong bansang Pilipinas.
‎
𝗦𝘂𝗹𝗮𝘁 𝗻𝗶: Kyla H. Arellano
𝗔𝗻𝘆𝗼 𝗻𝗶: Xavier Charlez Jusal‎

16/08/2025

𝗔𝗚𝗧𝗘𝗞 || Bulalakaw: Nagpapasinag sa Kalangitang 'di Matanaw-tanaw

"Oh, may shooting star!", sabi ni Jun-jun". "Humiling ka na!", dagdag ng ama. "Bakit naman po?", tanong sa ama. "Sabi raw nila, pag' may nakita kang bulalakaw, humiling ka at magkakatotoo ito". Halos lahat tayo, ay nakadinig na ng mga pahayag na ito. Ngunit ano nga ba ang pinapahiwatig ng mga tila bituing nanggaling sa santuwaryo ng langit?

Ang mga bulalakaw o meteor ay mga batong nagmula sa kalawakan. Kadalasan silang tinatawag bilang "shooting-star", dahil sa mala-bituing anyo nito na dumadaan sa ating himpapawid. May iba't ibang yugto ang isang bulalakaw na nakadepende sa lokasyon nito.

Una, ito ay tinatawag na asteroid kung ito ay nasa kalawakan pa habang nakulutang-lutang. Ang mga asteroid o tinatawag ring makabuntala sa wikang Filipino ay umaabot ng ilang kilometro ang laki sa diyametro. Ang pinakamalaking naitalang asteroyd ay ang Ceres na may 946 kilometro ang sukat sa diyametro. Una itong nauri bilang planeta ngunit isinauri ito bilang asteroyd at ngayo'y nabibilang na sa mga dwarf planets. Malaki ang komposisyong-metal ng mga makabuntala dahil nanggaling pa ang mga ito sa iba't ibang sulok ng sansinukob kung saan tumitipon ang mga metal at iba't ibang elemento sa kabilang komposisyon.

Pag' lumapit na ang isang asteroyd sa atmospera ng ating planeta ay tinatawag na ito bilang meteoroid. Ang ating himpapawid ay nahahati sa iba't ibang parte. Ang pinakalabas na bahagi ay ang exosphere. Kapag lumapit ang asteroid sa exosphere ng ating mundo ay nabibilang na ito sa mga meteoroid. Kalimitang mas maliit ang mga bituing-alpas kaysa sa mga asteroyd. Umaabot lang sa ilang metro ang kabuoang diyametro.

Kapag pumasok na ang isang meteoroid sa ating himpapawid at ito'y nahuhulog na dahil sa puwersa ng grabidad, ay tinatawag na ito na meteor o "shooting star". Sumisinag ang mga bulalakaw dahil sa lakas ng paghatak sa kanila ng grabidad patungo sa lupa. Ang mga partikulong-molekular ng bato ay kumakaskas sa ating mesosphere na kahit hangin la'y nagiging pambaid ang tekstura. Naiiba ang kulay ng ningas ng mga bulalakaw dahil sa mga kemikal na napaploob dito. Kapag marami ang mga bulalakaw na sabay-sabay na dumadaan sa ating kalangitan ay tinatawag ito bilang meteor shower. Kagaya na lang nang naganap na Perseid meteor shower noong Agosto 12, taong kasalukuyan. Tinawag ito na Perseid dahil nakikita silang sumisinag sa bahagi ng konstelasyong Perseus. Mas nakakamangha ang naganap na pangyayaring ito dahil sinabayan ito ng "Jupiter-Venus Conjunction" o ang tila pag-ugnay ng dalawang planeta na Jupiter at Venus sa kalangitan.

Ang pinakahuling yugto ng isang meteor ay kapag lumapag na ito sa lupa ng ating planeta. Tinatawag na ito bilang meteorite o taeng-bituin dahil parang dumi ng tao ang kulay nito. Ngunit kahit parang "feces"ang itsura ay mapapatahimik na lang talaga dahil sa presyo nito kapag ibinenta. Ang pinakamalaking halaga kung saan ibinenta ang isang meteorite ay 5.3 milyong dolyar o 297, 571, 591 milyong piso. Ang meteorite na may pangalang MWA 16788 na ibinenta ay natagpuan sa bansang Niger at nanggaling ito sa planetang Mars. Ibinenta ang meteorite sa isang subasta ng Sotheby. Ang batong ito ay may bigat na 24.5 kilo lang o kalahati lang ng isang sakong bigas.

Ngunit sa kabila ng nakakamanghang pag-kutitap ng mga bulalakaw ay may dala rin silang delubyo. Kagaya na lang nang nangyari sa panahon ng mga dinosawro. Halos 66 Milton ang nakaraan dumating ang napakahigating asteroid na may pangalang Chicxulub. May sukat na 10-12 kilometro ang diyametro ng batong ito. Sumalpok ang asteroyd sa tangway ng Yucatan sa Mexico. Gumawa ng halos 180 kilometrong crater ang pagsalpon nito. Dahil sa laki ng pagsabog ay isa ito sa mga dahilan kung bakit nalipol ang mga dinosawro.

Kagaya ng isang barya, ang lahat ng bagay ay mayroong mukha at buntot. Maituturing ang isang bagay kung delubyo o benepisyo kung aling bahagi ang mas umaapaw sa isa. Kung Ikaw ang tatanungin anong mukha ng barya ang mas matimbang, ang halos makalilipol na likod o ang kumukutitap na harap?

𝗦𝘂𝗹𝗮𝘁 𝗻𝗶: Jade Andrada
𝗔𝗻𝘆𝗼 𝗻𝗶: Xavier Charlez Jusal
Larawan Kuha mula sa ABANTE

14/08/2025

𝗟𝗔𝗧𝗛𝗔𝗟𝗔𝗜𝗡 || Kabataan at Kalikasan: Magkasanggang Lakas para sa Kinabukasan

Tila sa makabagong panahon, mas napapalapit ang mga kabataan sa teknolohiya at mas lumalayo sa kalikasan. Tulad ng mga kabataan, ang mga araw, hangin, at mga luntiang tanawin na dati’y likas na bahagi ng kanilang mundo ay nagiging paminsan-minsan na lamang. Ngunit sa kabila ng pag-unlad, na nanatiling totoo ang kalikasan ang pangunahing pinagmumulan ng ating buhay.

Dahil sa walang-ingat na gawain ng tao, unti-unti ang unti-unti ang nasisira ang kalikasan. Sa mga punong pinaputol, nagdudumihang dagat, at mga nawawalang hayop, nandiyan ang paalala na walang walang-hanggan ang mga likas na yaman. Ang kalikasan ay kaibigan—kapag napabayaan at sinaktan, ayaw ibalik sa dati nitong anyo.

May pag-asa pa sa kabila ng mga ito. Unti-unti ng umuusbong ang mga kabataan na handang umaksyong malaman ang kanilang papel bilang tagapangalaga ng kalikasan. Sa mga paaralan at barangay, may mga proyektong nagtutulak ng tree planting, coastal clean-up at bawasan ang paggamit ng plastik. O, di man lumaki ang kanilang mga hakbang, ito ay may malaking ambag sa kinabukasan.

Mahalaga ang pagkilos, ngunit, ang pagkilos ang kaalaman ay higit na totoo.Ang edukasyon tungkol sa pangangalaga ng kalikasan ay dapat maging bahagi ng araw-araw na pamumuhay. Kapag lumaki ang kabataan na may malasakit at pag-unawa sa kahalagahan ng kalikasan, tiyak na mas magiging responsable sila sa paggamit at pag-aalaga nito.

Ang hinaharap ng mundo ay nakasalalay sa kamay ng kabataan. Kapag ang kanilang mga kamay ay ginamit sa pagtatanim, paglilinis, at pag-aalaga, tiyak na mas maliwanag ang mundong ipapamana sa susunod na henerasyon. Ang kalikasan at kabataan ay tulad ng dalawang ilog—kapag nagsanib, magdadala ng buhay at sigla sa mundo.

Sa wakas, ang totoong pag-unlad ay hindi natin nasisilayan sa bilang ng imprastruktura na itinayo, kundi sa kung paano natin nalagaan ang mundong bumubuhay sa atin. Kung kikilos ang bawat kabataan ngayon, may pag-asang ang ating kalikasan ay mananatiling buhay, masigla, at handang sumalubong sa mga darating pang henerasyon.

𝗦𝘂𝗹𝗮𝘁 𝗻𝗶: Kia Peñafel
𝗔𝗻𝘆𝗼 𝗻𝗶: Xavier Charlez Jusal
Larawan Kuha CSR

14/08/2025

𝗕𝗔𝗟𝗜𝗧𝗔 || 2 mag-aaral nabagsakan ng debris, kritikal ang kondisyon

Nitong Agosto 12, 2025 ng hapon ay may dalawang estudyante na nabagsakan ng debris ng isang gusali sa Quezon City. Kasakuluyang inoobserbahan ang dalawang estudyante sa Capitol Medical Center.

Batay sa initial report ng Quezon City Police District (QCPD) Kamuning Police Station 10 nangyari ang insidente bandang 4:40 ng hapon sa tapat ng isang condominium sa panulukan Tomas Morato cor. Roces Quezon City.

Naglalakad umano ang mga biktima nang mabagsakan sila ng debris mula sa ikaapat na palapag ng condominium.

Ayon sa mga saksi, nagulat na lamang sila nang may narinig na malakas na dagundong.

Napag-alaman na bumagsak ang palitada mula sa mataas na palapag ng isang gusali.

Agad namang isinugod sa pinakamalapit na ospital ang mga biktimang estudyante.

𝗦𝘂𝗹𝗮𝘁 𝗻𝗶: Ayesha Marie Baleda
𝗔𝗻𝘆𝗼 𝗻𝗶: Xavier Charlez Jusal
Larawan Kuha sa Mocha Uson Blog

13/08/2025

𝗟𝗔𝗧𝗛𝗔𝗟𝗔𝗜𝗡 || Tahimik na Bayani: Pusong Kusang Tumulong sa Panahon ng Sakuna

Sa bawat sulok ng ating bansa, may mga kwento ng mga tahimik na bayani na hindi humihingi ng kapalit. Sila ang mga tao na sa kabila ng kanilang simpleng pamumuhay, ay may pusong handang tumulong sa kapwa, lalo na sa panahon ng sakuna. Sa mga oras ng pangangailangan, ang kanilang mga aksyon ay nagiging ilaw sa dilim, nagbibigay ng pag-asa sa mga taong nawawalan ng pag-asa.

Sa panahon ng sakuna, ang mga tao ay nagiging mas malapit sa isa’t isa. Ang mga komunidad ay nagiging mas nagkakaisa, at ang mga tao ay nagiging handang tumulong sa kanilang kapwa. Sa mga clearing center, makikita ang mga volunteer na may ngiti sa kanilang mga mukha, handang magbigay ng tulong—mga pagkain, damit, at kahit simpleng yakap. Ang kanilang presensya ay nagbibigay ng aliw at pag-asa sa mga taong nawawalan ng pag-asa, na tila ba sinasabi sa kanila na hindi sila nag-iisa sa kanilang laban.

Ang mga tahimik na bayani ay hindi nag-aalala sa kanilang sariling kapakanan, kundi sa kapakanan ng iba. Sa kabila ng mga pagsubok, patuloy silang lumalaban at nagtutulungan. Ang kanilang mga simpleng hakbang, tulad ng pagdadala ng mga pagkain sa mga naapektuhan, ay nagiging inspirasyon sa iba, na nag-uudyok sa mas marami ng tao na makilahok sa pagtulong. Ang mga simpleng ngiti at salitang nakapagpapalakas ng loob ay nagiging dahilan upang muling bumangon ang mga tao mula sa pagkakabigo.

Sa mga ganitong pagkakataon, ang mga tao ay nagiging mas mapagbigay. Ang mga simpleng gawa ng kabutihan, tulad ng pagbibigay ng pagkain sa mga nangangailangan o pagtulong sa mga matatanda, ay nagiging bahagi ng kanilang araw-araw na buhay. Ang mga ito ay hindi lamang mga aksyon kundi mga mensahe ng pagmamahal at pagkalinga sa kapwa. Sa bawat piraso ng tinapay na ibinabahagi, may kasamang pag-asa at malasakit na nag-uugnay sa bawat isa.

Ang mga tahimik na bayani ay hindi naghahanap ng papuri o pagkilala. Ang kanilang mga puso ay puno ng pagmamalasakit at pag-unawa sa mga pangangailangan ng iba. Sa kanilang mga simpleng aksyon, naipapakita nila na ang tunay na kabayanihan ay hindi nasusukat sa laki ng ginawa kundi sa sinseridad ng intensyon. Ang mga tao sa paligid nila ay nakakaramdam ng init ng kanilang puso, na tila ba sinasabi na ang bawat maliit na tulong ay may malaking halaga.

Sa kabila ng mga hamon, ang mga tao ay patuloy na nagiging inspirasyon sa isa’t isa. Ang mga kwento ng pagtulong at pagkakaisa ay nagiging dahilan upang muling bumangon ang mga tao mula sa pagkakabigo. Ang mga simpleng kwento ng kabutihan ay nagiging ilaw sa madilim na panahon, nagbibigay ng pag-asa at lakas sa mga nangangailangan. Sa bawat kwento, may mga luha ng saya at pasasalamat na nag-uugnay sa mga tao, na nagiging dahilan upang muling maniwala sa kabutihan ng tao.

Sa huli, ang mga tahimik na bayani ay nagsisilbing paalala sa atin na sa kabila ng mga pagsubok at sakuna, may mga tao ring handang tumulong at magbigay ng pag-asa. Sila ang mga taong nagbibigay ng inspirasyon sa atin upang maging mas mabuting tao at makilahok sa pagtulong sa ating kapwa. Ang kanilang mga kwento ay nagtuturo sa atin na ang tunay na bayani ay hindi palaging nasa harap ng entablado; minsan, sila ay nasa likod ng mga eksena, tahimik na nagtatrabaho para sa ikabubuti ng lahat.

Sa kanilang mga puso, mayroong pag-asa at pagmamahal na handang ibahagi sa sinumang nangangailangan. Ang kanilang mga simpleng aksyon ay nagiging simbolo ng pagkakaisa at pagmamalasakit, na nagbibigay liwanag sa madilim na panahon. Sa bawat hakbang ng pagtulong, naipapakita nila na sa kabila ng lahat, ang pagkakaisa at pagmamahal sa kapwa ang tunay na nagbibigay ng lakas sa ating lahat.

𝗦𝘂𝗹𝗮𝘁 𝗻𝗶: Marc Bulacja
𝗔𝗻𝘆𝗼 𝗻𝗶: Xavier Charlez Jusal
Larawan Kuha RCNi

13/08/2025

𝗕𝗔𝗟𝗜𝗧𝗔 || Isang binata, binaril ang dating kasintahan sa Nueva Ecija

Isang trahedya ang yumanig sa Sta. Rosa, Nueva Ecija nitong Huwebes ng umaga matapos barilin ng isang 18-anyos na binata ang dati niyang kasintahan, isang 15-anyos na estudyante, sa loob mismo ng paaralan.

Ayon sa ulat ng pulisya, alas-10:00 ng umaga nang makapasok sa paaralan ang suspek at nagtungo sa silid-aralan ng biktima upang kausapin ito. Ngunit sa halip na pag-uusap, bigla nitong binaril ang dalagita gamit ang kalibre .22 na baril, bago rin barilin ang sarili.

Parehong isinugod sa ospital ang dalawa at kasalukuyang nasa kritikal na kondisyon. Base sa imbestigasyon, tinitingnan ng mga awtoridad ang insidente bilang “crime of passion” matapos hindi matanggap ng suspek ang pakikipaghiwalay ng biktima.

Kinondena ng Police Regional Office 3 ang insidente at nanawagan ng mas mahigpit na seguridad sa mga paaralan. Isasailalim naman sa debriefing ang mga mag-aaral na nakasaksi sa pangyayari upang matugunan ang kanilang trauma.

𝗦𝘂𝗹𝗮𝘁 𝗻𝗶: Lexie Dawn Mangao
𝗔𝗻𝘆𝗼 𝗻𝗶: Xavier Charlez Jusal
Larawan Kuha sa 24 Oras

12/08/2025

𝗣𝗔𝗚𝗗𝗜𝗪𝗔𝗡𝗚 || Ang Nagsisilbing Pag-asa ng Kinabukasan

Kinikilala natin ang kabataang nagsisilbing ilaw at haligi ng bukas, mga kamay na handang magtanim ng pagbabago at mga pusong may tapang at malasakit para sa kapwa. Sa bawat hakbang at tinig nila, isinasabuhay ang adhikaing lumikha ng mas maunlad, makatao, at makatarungang mundo. Higit pa sa kanilang kasiglahan, taglay nila ang kakayahang maging inspirasyon at maging mga lider na magpapatuloy sa paghubog ng kinabukasan.

𝗦𝘂𝗹𝗮𝘁 at 𝗔𝗻𝘆𝗼 𝗻𝗶: Xavier Charlez Jusal

12/08/2025

𝗕𝗔𝗟𝗜𝗧𝗔 || Pambihirang Ulan ng Yelo, Naranasan sa Quezon City

Nagulat at natuwa ang mga residente ng Lagro, Quezon City nitong hapon ng Martes, Agosto 12, 2025, nang bumuhos ang ulan na may kasamang yelo. Tumagal ng ilang minuto ang hindi pangkaraniwang pag-ulan, ayon sa mga larawang kumalat sa social media.

Ayon sa Philippine Atmospheric, Geophysical and Astronomical Services Administration (PAGASA), tinatawag itong hailstorm, na karaniwang dulot ng matinding thunderstorm. Sa ganitong kondisyon, itinutulak ng malalakas na hangin ang mga patak ng ulan paitaas kung saan nagyeyelo ang mga ito bago bumagsak sa lupa.

Bagama’t bihira sa Pilipinas, posible pa rin itong mangyari kapag nagsanib ang mainit at malamig na hangin sa atmospera.

Wala namang naiulat na pinsala sa ari-arian o tao, ngunit pinaalalahanan ng PAGASA ang publiko na mag-ingat at maging handa sa biglaang pagbabago ng panahon.

𝗦𝘂𝗹𝗮𝘁 𝗻𝗶: Shamain Faith Julian
𝗔𝗻𝘆𝗼 𝗻𝗶: Xavier Charlez Jusal
Larawan Kuha sa Bidyo ni Niel Calinawan

Ang Banyuhay—DHSBNHS

21/08/2025

21/08/2025

21/08/2025

17/08/2025

16/08/2025

16/08/2025

14/08/2025

14/08/2025

13/08/2025

13/08/2025

12/08/2025

12/08/2025

Address

Website

Alerts

Shortcuts

Share

Category