14/03/2025
๐๐๐ฎ ๐๐ฃ๐๐ ๐๐ ๐ค ๐จ๐ ๐๐๐, ๐ฅ๐๐ง๐ค ๐๐๐ฃ๐๐ ๐ ๐ค ๐ข๐๐จ๐๐๐ ๐จ๐ ๐๐จ๐๐ฌ๐ ๐ ๐ค...
Hindi ko ito pinlano. Hindi ko ito ginusto. Pero nangyariโฆ at ngayon, hindi ko alam kung paano ko haharapin ang katotohanan.
Sampung taon na kaming kasal ng asawa ko. Hindi kami perpekto, pero matibay ang relasyon namin. May dalawa kaming anak, isang masayang pamilyaโo at least, ganoโn ang nakikita ng lahat.
Pero may lihim akong dalaโmay isa pa akong anak. At hindi siya sa asawa ko.
Paano Nagsimula ang Lahat?
Noong una, wala akong planong magloko. Mahal ko ang asawa ko, at wala akong balak sirain ang pamilya namin. Pero dumating ang isang panahong parang naging routine na lang ang lahat.
Nagigising sa umaga, naghahanda ng pagkain, papasok sa trabaho, uuwi, matutulog. Paulit-ulit. Parang wala nang excitement, wala nang lambing, wala nang dating.
Dumating si Welmaโisang officemate na naging kaibigan. Hindi ko napansin na sa tuwing may problema ako, siya na pala ang tinatakbuhan ko. Sa tuwing may gusto akong ikwento, siya na โyung unang naiisip ko.
Noong una, biro-biro lang, asaran, kwentuhan. Hanggang sa isang gabi, na-late kami ng uwi dahil sa overtime. Nagkayayaan kaming mag-dinner. Nag-usap kami tungkol sa buhay, sa mga bagay na hindi ko na naikukwento sa asawa ko.
At doon ko naramdamanโmatagal na pala akong uhaw sa atensyon.
Hindi ko alam kung paano nangyari, pero may nangyari. Hindi lang isang beses. Hindi lang isang gabi. Hanggang sa dumating ang araw na sinabi niyang buntis siya.
"Anong Plano Mo?"
Parang natulala ako. Hindi ako makapagsalita. Hindi ko alam kung dapat ba akong matuwa, matakot, o magsisi.
Ang unang pumasok sa isip ko: Paano ang pamilya ko?
โAnong plano mo?โ tanong niya. Hindi ko alam ang sagot. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Hindi ko alam kung paano ko haharapin ang asawa ko kapag nalaman niya.
Ayoko siyang mawala. Pero paano ko paninindigan ang isang bagay na siguradong sisira sa buhay naming mag-asawa?
Ngayon, Ano Na?
Tatlong taon na ang bata. Tatlong taon ko nang tinatago ang katotohanan.
Tuwing tinitingnan ko ang anak kong hindi ko man lang mahawakan nang walang takot, pakiramdam ko isa akong duwag. Hindi niya kasalanan na ipinanganak siya. Hindi niya kasalanan na isa siyang โlihim.โ
Tuwing tinitingnan ko ang asawa ko, nararamdaman kong hindi ko siya deserve. Sa tuwing sinasabi niyang mahal niya ako, gusto kong sumigawโโKung alam mo lang ang totoo, kaya mo pa rin ba akong mahalin?โ
Pero hindi ko kayang aminin. Hindi ko kayang sirain ang pamilya ko.
At hindi ko rin kayang itakwil ang anak kong wala namang kasalanan.
๐ Kung ikaw ang nasa sitwasyon ko, aaminin mo ba? O pananatilihin ang lihim para hindi masira ang pamilya?
