05/04/2025
"May mga paa sa likod ng kurtina…"
Okay, kwento lang. Hindi ko alam kung puyat lang ako o may kakaiba talaga nung gabing ‘yon.
Nagbabantay ako sa ospital, sa ward. May sarili kaming k**a para sa pasyente namin, tapos may divider curtain lang sa pagitan ng ibang k**a. Tipikal na setup.
Madaling araw na. 4:47 AM to be exact. Tahimik. Yung tipong halos ayaw mo huminga nang malalim kasi maririnig mo sarili mong kaba.
Nakatulala lang ako noon. Hawak ang phone, pero wala akong ginagawa. Tapos bigla, parang may nakita ako sa ilalim ng kurtina sa katabing k**a.
Mga paa.
Barefoot. Maitim. Medyo tuyot tingnan. Nakatayo lang. Steady.
Akala ko nurse. Pero walang shoes. Walang tunog. Walang galaw.
Tinitigan ko lang saglit, tas pinicturan ko. Twice.
Naglakad ako ng konti para silipin sa kabilang side kung may tao.
Walang nurse. Walang bantay.
Yung pasyente sa katabi… matagal nang tulog. Matanda. Palagi lang tahimik.
Pero nung oras na ‘yun, ewan ko ba—parang ang bigat ng hangin sa paligid.
Nang kinabukasan, bago kami makauwi, sabi ng nurse…
“Yung katabi niyo po pala, pumanaw na kaninang madaling araw. 4:50 AM.”
---
Hindi ko alam kung anong nakita ko. Shadow lang ba ‘yun? Imagination?
Pero hanggang ngayon, nasa phone ko pa rin yung picture.
At minsan…
Iniisip ko kung sino yung nakatayo sa likod ng kurtina.
---
“Hindi lahat ng nagbabantay, tao.
Minsan, may iba pa.