12/08/2025
Hindi ko inakalang sa mismong kumare ko ako tatamaanβ¦ at mas hindi ko inakalang ganito tatapos ang lahat. π
γviral
---
**"Kwento ni Sender: Ang Araw na Nabuksan ang Lihim"**
*"Admin⦠hindi ko akalain na sa mismong kumare ko ako tatamaan."*
Matagal ko na βtong kinikimkimβ¦ pero ngayon ko lang kayang ilabas. Sana mabasa mo.
Apat na taon na kaming kasal ng asawa ko. May isa kaming anak na babae at sa mata ng iba, buo at masaya ang pamilya namin. Wala kaming marangyang buhay, pero para sa akin sapat na basta magkasama kami.
Pero napansin kong nag-iba siya. Nagsimula sa mga late na pag-uwi. Sabi niya overtime, minsan out of town meeting. Minsan naamoy ko ibang pabango sa kanya β hindi akin, at hindi ko kilala. Pinili kong manahimik, baka ako lang nag-iisip ng masama.
Hanggang isang gabi, hindi na ako mapakali. Sinundan ko siya mula opisina. Hindi siya dumiretso pauwi β huminto siya sa maliit na apartelle. Bumaba siya ng kotse, at may babaeng kasunod. Nang tumalikod ito, halos mabitawan ko ang cellphone koβ¦ kaibigan ko mula high school. Kumare ko pa.
Para akong binagsakan ng mundo. Hindi ako pumasok, hindi ako gumawa ng eksena. Umuwi lang ako, dala ang sakit na parang hindi ko kakayanin. Pero sa halip na magwala, pumasok sa isip ko: *βHindi ako basta aalis nang wala akong patunay.β*
Simula gabing βyon, kumilos ako na parang walang alam. Naghahain pa rin ako ng paborito niyang ulam, hinahatid ang anak namin sa school, at ngumingiti kapag kausap siya. Pero sa likod nito, unti-unti akong nag-iipon ng ebidensya β litrato nila sa apartelle, screenshots ng chat na na-forward ng isang kakilala, at resibo ng kwarto na siya mismo ang nagbayad.
Tahimik din akong nagtabi ng pera. Bawat sukli sa pamamalengke, bawat kita sa maliit kong online selling, tinatabi ko. Hindi ko siya kinompronta, dahil gusto ko, pag umalis ako, wala na siyang lusot.
Dumating ang araw na βyon. Isang linggo bago birthday niya, maaga akong gumising. Isinilid ko sa bag ang mga damit ng anak ko at dinala lahat ng naipon kong pera. Iniwan ko lang sa mesa ang sulat:
*"Hindi ako aalis dahil wala akong mahal, aalis ako dahil sobra na ang sakit. Sa piling mo, natutunan kong hindi lahat ng kasama mo ay totoo saβyo."*
Lumipat kami ng anak ko sa probinsya. Mahirap magsimula, pero mas mahirap manatili sa bubong na puno ng kasinungalingan. Nagbenta ako ng ulam sa tapat ng eskwelahan. Maliit ang kita, pero cash lahat, walang utang, walang kahati sa desisyon.
Makalipas ang ilang buwan, may nagbalita mula sa dati naming lugar. βYung babaeng karelasyon niya, iniwan din siya β may sinamahan nang mas bata at mas may pera. Siya naman, nawalan ng trabaho at ngayon nakikitira lang sa kapatid.
Hindi ko siya tinawagan, hindi ko siya kinumusta. Hindi dahil sa galit⦠kundi dahil tapos na ako.
Minsan, hindi mo na kailangan gumanti. Ang karma⦠kusang gumagawa ng paraan.
