30/11/2025
NAKAKAKILABOT NA STORYA NI LISA!
PART 3 tawag mula sa kwarto ni Lisa
PART 3
Pagkababa ni Marco ng tawag, hindi pa rin mawala sa isip niya ang boses na narinig. Sigurado siyang si Lisa yun… pero imposible. Dahil alam niyang wala si Lisa sa bahay—naka-duty ito sa ospital hanggang hatinggabi.
Tahimik na bumalik si Marco sa sala, pero napalingon siya nang muling tumunog ang cellphone niya.
Unknown Number.
Nanginig ang k**ay niya habang sinasagot iyon.
“Hello?” mahina niyang usal.
“Marco… nandito ka na sa bahay, ‘di ba?” boses ni Lisa.
Pero hindi iyon normal na boses. Basag. Mabagal. Parang paulit-ulit.
“Lisa? Asan ka? Nasa duty ka dapat—”
TOOOOK! TOOOOK! TOOOOK!
May kumalampag sa pintuan ng kwarto nila sa itaas.
Sunod-sunod. Malakas.
“Buksan mo ako… nasa loob ako…”
Biglang tumigil ang tawag.
Napaatras si Marco, pero bago pa siya makagalaw, bumukas nang dahan-dahan ang ilaw sa hagdan. Wala namang tao.
Tapos…
Pumihit ang seradura ng kwarto.
Krrrrrrrrk…
Dahan-dahang bumukas ang pinto kahit wala namang humahawak.
At mula sa loob… may humuni.
Isang pamilyar na boses.
Mahina. Nanginginig.
“Marco… tulungan mo ako… nasa kwarto ako…”
Pero ang mas nakakatindig-balahibo—
Nakatanggap ulit siya ng mensahe mula kay Lisa.
“Papunta pa lang ako. Malayo pa byahe ko. Bakit ka tumatawag?”
Hindi na siya nakagalaw.
Kung hindi si Lisa ang nasa kwarto…
Sino ang tumatawag sa kanya mula sa Kwarto
Nanatili si Marco sa hagdan, hindi makalapit pero hindi rin makatakbo.
Nakatapat siya sa pinto ng kwarto nila—nakabukas nang bahagya, parang may imbitasyong masama.
Muli siyang nag-vibrate.
Isang voice message mula sa messenger ni Lisa.
Nanginginig niyang pinindot.
“Marco… ‘wag kang papasok… hindi ako ‘yan…”
Pero may sumunod pa—isang boses na hindi kay Lisa. Mas malalim. Pabulong.
“…pumasok ka na…”
Tumigil ang message.
Napaatras si Marco.
Pero biglang…
KLAK!
Bumulaga ang pinto—bumukas nang buo.
Walang tao sa loob. Madilim.
At mula sa gitna ng dilim, may kumikilos.
Mabagal. Gumagapang. Parang may humihila.
Tok… tok… tok…
Hindi mula sa pinto.
Galing sa sahig.
Sa ilalim ng k**a.
“Marco…”
Boses ni Lisa—pero boses na parang nakalublob sa tubig.
“…andito ako… tulungan mo ako…”
Pero sabay nun, may pumasok na bagong chat kay Marco mula kay Lisa.
“Love, decision na kami. Pa-uwi na ako. 10 minutes.”
Napako ang tingin niya sa kwarto.
Dalawang Lisa.
Isa sa under the bed.
Isa papauwi.
Biglang lumabas ang isang k**ay mula sa ilalim ng k**a—maputla, mahaba ang daliri, parang hindi tao.
At mabagal siyang tinawag.
“Mar…co… halika dito…”
Nakahawak na sana siya sa rail ng hagdan para tumakbo pababa—
Pero narinig niyang bumigat ang mga yapak mula sa loob ng kwarto.
Hindi na gumagapang.
Tumayo na.
Isang anino ang dahan-dahang lumapit sa pinto.
“Hindi ka aalis… nakita mo na ako…”
Nakalabas na ang ulo ng nilalang… at hindi iyon si Lisa.
FINAL PART — Ang Tunay na Umuwi sa Bahay
Naninigas si Marco habang papalapit ang aninong nakatayo sa loob ng kwarto.
Hindi iyon tao. Hindi rin yun si Lisa.
Mahaba ang leeg, para bang iniunat nang sobra. Ang buhok ay diretso pababa, basang-basâ, at ang mukha—
Walang mata.
Walang ilong.
Bibig lang, nakanganga, napakalaki.
“Marco… halika…”
Boses iyon ni Lisa—pero halatang ginagaya lang, parang sirang recorder.
Bago pa man siya makatakbo, biglang bumukas ang pinto sa ibaba.
“Love? Andito na ako.”
Si Lisa.
Yung totoong Lisa.
Napatili si Marco.
“Lisa! Huwag kang aakyat! Huwag!”
Pero huli na.
Narinig na ng nilalang ang boses ni Lisa.
Bigla itong umatras sa dilim—at mabilis na gumapang pa-ilalim ng k**a, parang isang higanteng insekto na tinamaan ng ilaw. Umalingawngaw ang tunog ng mga kuko nito sa sahig.
TUK! TUK! TUK! TUK!
“Marco? Ano bang nangyayari?” tanong ni Lisa habang paakyat.
“Lisa, wag ka lumapit! May—”
Pero huminto si Marco.
Tahimik na ulit ang kwarto.
Wala na ang nilalang.
At sa mismong sahig, may naiwan na bakas ng k**ay—mahaba, manipis, parang sinunog ang sahig sa pagdikit.
Umakyat si Lisa, kinakabahan. “Love… ano ‘yan?”
Niyakap siya ni Marco, nanginginig. “May… may nilalang dito. Kumukopya ng boses mo. Tumawag sayo galing dito sa kwarto.”
Nagtinginan sila.
Parehas na takot.
Parehas na hindi alam ang gagawin.
Biglang nag-vibrate ang cellphone ni Marco.
UNKNOWN NUMBER is calling…
Pareho silang napatitig.
Ramdam nila pareho—
Hindi ‘yun normal na tawag.
Sinagot ni Marco, dahan-dahan, habang yakap si Lisa.
“Hello…?”
At mula sa kabilang linya, narinig nila pareho ang dalawang boses, nagsasalita nang sabay:
“Huwag kayong mag-alala… kasama n’yo na ako. Hindi ako maalis. Hindi na ako aalis.”
Pagkatapos nun, kusang sumara ang pinto ng kwarto.
SLAM!
At ang ilaw…
namatay.
Kung ano man ang nakita ni Marco sa ilalim ng k**a—
hindi na umalis sa bahay nila.
At sa tuwing lumalabas si Lisa para mag-duty…
tuwing hatinggabi…
May tumatawag ulit sa phone ni Marco.
Mula sa loob ng kwarto.
Boses ni Lisa.
Pero laging nauuna bago umuwi si Lisa sa totoong buhay.
WAKAS
