https://www.facebook.com/117677197982305/

Chess Vitals, Manila (2025)

05/03/2025

Years of Incremental Ego-boost in Inherited Clan Culture of Obsession in Taking Purely Pleasure-related Vacations

Pa-pray po, 'di para sa clan namin ng mga Gamboa ang pagbabakasyon-bakasyon at mula noon malala ang iniiwan sa'kin ditong sitwasyon gaya ng tambak nilang higasan na as in bundok sa lababo makadiretso lang sila sa pagpapasarap sa bakasyon. Noon pa po ganiyan. Kung ako nga ay 'di bakasyon ang gusto sa buhay kundi ang katumbas d'yan ay pagpunta sa may-kwentang capacity-building and humanitarian events and programs. Whlile ang puro na lang kinaka-obsess ng mga kapuwa ko Gamboa sa clan namin ay puro pagbabakasyon 'tas kalat ang iniiwan makapagbakasyon lang sila. 'Yan ang imahe 'pag kami ang nagbakasyon, it's not for members of our Gamboa clan.

P100 Sapat Na Daw Sa 7 Days. Pinakelaman na nga 'yung 300 binawi 'yung 200 gastusin sa ulam ng mga teenager at batang de-kani-kaniyang allownce, pati 'yung sa ginawan ko ng paraan ipinandagdag ko sa 100 for 7 days papakelaman din, may usapan pa na nanghingi na 'ko. So babayaran ko pa ba pabalik 'yung ang kapalit kung anu-anong usapan nila. UTANG 'YON NA IBABALIK SANA. PANDAGDAG SA ALANGANIN AKO NA MAGING 100 NA NGA LANG NA PANGGASTOS FOR 7 DAYS. 'Yung 300 nang una cargo mo pa ang a*o, kahapon ihiningi ko pa na lang ng makakain 'yung a*o after maubos na by Sunday 'yung once a day na noodles na kinakain mo lang 'tas kape lang buong araw sa 100/7days budget.

Now pinaghuhugas pa 'ko ng plato dito, after halos wala akong kinain sa tinipid na allocated lang na 100 pesos for 7 days (Teusday to Teusday, and on-going). While binibigyan ng separate means ang mga bata kanino ako naiwan, mga kumain pa sa labas. Sa iniiwan saking 100 for 7 days ako na daw ang maghuhugas ng plato dito. Anong pinagkainan ko dito kundi once a day laga ng noodles sa same na caserola? Pati iisang mug sa kape na hugas din agad pagkagamit? 'Yan po ang context ng post ko at:
https://www.facebook.com/share/p/1A3bZaWWsA/

'Yan ang imahe, anong hitsura't epekto nang 'pag nagbabakasyong kaming magkakamag-anak na Gamboa. Wala na dapat sa'ming Gamboa clan namin ang magbabakasyon-bakasyon. Anong iniwan sa'kin sa pagbabakasyon nilang magkakamag-anak: P100 in all for 7 days. 'Yan ang iiwan nilang kalat pag magbabakasyon sila. Mukha ba 'kong gaya ng paborito nilang drug-addict na namuhay sa fraudulent na paghahanap ng mapeperahang kung sinu-sino kaya kahit iwan mo ay madudukot na malalamon.

'Di ako namuhay na manloloko gaya niyang paborito nilang drug-addict kaya may makukuhang panggastos. 'Tas ang iwan dito sa'king ng hayok magbakasyon ay P100/7days. Papakelaman nila isingit na may bakasyon pa sa nosensical na ga'no lang nag-o-operate ang mga bagay-bagay dito, Gamboa kami dito na puro 'pag may pakelaman o baguhin ay pampalala ng sitwayon. Ultimo 'yung 300 sa simula naging 100 na lang at pinakelaman bawiin 'yung 200, pinamahagi sa may sari-sariling allowance na. 'Yung nangialam 'yung de-allowance sa eskwela na kung anong i-request niya ay makukuha niya 'tas ang natira sa'kin ang papakialaman di manghingi sa iba, nang ako nagawan ko na may ipandagdag sa 100 ka*o ginamit lang ding pamasahe sa event nu'ng Wednesday saan libre ang pagkain whole day. Pati sa pagkain ng a*o nagawan ko ng paraan, 'tas 'yang direktang kausap kanino galing ang allowance niya di magawan ng paraan, 'yung sa'kin ang pinakelaman kaya 'yung 300 na lang na panggastos for 7 days na lalong nauwi down to P100.

Ganiyan 'pag nagbabakasyon ang clan namin, allowable sana. Andami pa namang Gamboa ang surname pero may karangalang naabot. We are a different kind of Gamboa. Kami 'yung nakakahiyang klase ng Gamboa. Inaasahan ako galing sa event na ako ang magbibigay ng post-seminar evaluation para sa group namin ka*o imbes na magawa ko 'yon ay ilang araw na taken away ako from finiahing that due to distress sa anong pinaggagawa dito. Lahat ng paraan para i-preserve na Gamboa kami na mas proper na taga-may-pwesto dati sa palengke, pang-palengke lang, ay ginagawa dito para rejection sa formal-professional-organizational spheres.

'Di kami Gamboa na pang mga ganiyan, Gamboa kami na pampalengke lang. Habambuhay. 'Yung mapapahiya ka 'yung palakaran sa clan namin kasi lahat ng maling gawin ay ginagawa namin to preserve our background na Gamboa kami na pampalengke lang. Klase nga kami ng Gamboa clan na may nanggaling na drug-addict – pati 'yung isa na chinese asset – na pakawala sa lipunan. Ibang Gamboa 'yung matitino, 'di kami Gamboa bloofline na ganiyang for honorable spheres bagkus ay kami 'yung nakakahiyang klase ng Gamboa.

Wala nang sa clan namin ng mga Gamboa ang dapat magbakasyon-bakasyon, 'yang iwan ka ng P100 for 7 days matagal nang ganiyan. AKO NEVER AKO NAGBABAKASYON, ANG KATUMBAS KO SA BAKASYON AY ANG PAGPUNTA SA CAPACITY-BUILDING AND SIMILAR EVENTS. 'Yung pamasahe ko papunta sa consultation meeting for PWDs ng last Wednesday ginawan ko ng paraan. Nagpilit-pilit magbakasyon sila sa Leyte ang tita namin na senior age nang de-pension at bigay ng mga anak niya, nang ang imahe ng 'pag kaming Gamboa ang nagbabakasyon ay ganiyang kalat ang iiwan.

'Tas lalong malala pagbalik ko nang pagod sa palipat-lipat na sinakyan dahil nagtipid at 'di sapat ang ni-reimburse kong pamasahe sa organizers dahil 'di ko naman mapo-produce-an ng resibo ang sa jeep at tricycle kaya in anticipation ginawan ko ng paraan ang sa kabuuang ipapamasahe 'tas tip pa sa driver na akala mayaman ako kasi sa Eastwood City ang baba.

'Yung may tatapusin pa dapat ako na homework mula Wednesday last week at may inaasahan sa'kin (kasama 'yung fact na Gamboa din ang surname ng isa sa officers ng event), na-consume na lang ako sa distress at walang nasimulan. Nilapitan pa naman ako ng organizer ako ang mag-documenter sa group activity. Gamboa kami na binababoy ang ganiyang expectations. Kahit kelan 'yan, hanggang mamatay kung anu-anong pagkakalat ang galing sa clan namin. We're not the honorable type of Gamboa. We're pigs muddying each thing na may value sa society. Every good item sa minecraft taga-desecrate kami ng value at/o gamitin in a negatively twisted or distorted way, 'yan ang role namin anong klase kaming Gamboa clan, we are the part na puke o s**a thrown out from the stomach if those with the surname is a single entity.

Pagbalik ko kinagabihan mula sa one-day event ay simula na ang kaya ginawa ko ang sunod na journal 'til end herein. We are a big clan and microcosm kami ng systemic problems sa bansa. Thus these reflect ang fact na ito ang katotohanan sa bansa natin. Niloloko tayong lahat ng age-cohort ng pa-tanda nang mga parents who were the traditional incumbents who have a say to how we are as a society, including ang kaya rejected sa norms ang PWD rights. Walang magbabakasyon-bakasyon sa mga 'yan, which is their age-cohorts trampling to do anong societal roles nila: pagtatago mula sa social responsibility nila. After they've done society's progress poorly, 'tas mga nagpapasarap-pasarap after provided sila ng lahat ng privileges as incumbents, 'di totoo ang kahirapan sa noon kundi'y kunwari-kunwarian lang na parang sa palengke na 'kala mo 'di gano'n kalaki ang kita ng may may-pwesto pero 'pag pumunta ka sa bahay nilang hidden sa conversation ay pang-mayayaman ang fixtures 'tas pasimpatyang kunwari-kunwariang mahirap na kulang ang kinikita, since traditional times pang sistemahang sa palengke o wst-market ang buong civil society natin sa bansa kaya hanggang ngayon it also translates to terrible system na pinagtataguan ang PWDs ng anong kaya ng civil society i-provide sa PWDs, pinagloloko lang tayo with privileges the rest of society hides from us.

Corruption-mode nanaman sa bahay, sistema saan naiwan ka sa mga bata – that is, sistema ng bansa ng mahabang panahon, rules dominated ng mga taong who never grew up ('di necessarily mga bata ang edad kaninong kamay iniwan ang responsibilidad sa lipunan). Gumawa dito ng commotion na ipinang-alibi bawiin sa'kin 'yung 300 na nga lang, so imbes na may mabili akong pagkain nang maiwan sa mga immature ay puro kape lang ang laman ng sikmura ko daily. Pinakelaman ang sakto sana kahit pa'no ng binibigyan ng means may panggastos sa allowance na binibigay sa kaniya. Habang ang mga nagbakasyon 'yung binigay na long years ayusin para 'di mauwi sa gaya ng ganito nagpapasarap ngayon ang masamang sukli nilang balik sa lipunan ang mula noon allowed sa kanilang pribilehiyo, andaming panahon na gawin nila ang social contract mag-provide ng pang-capital sa tao para sa demands na masuportahan ang sarili sa pagpunta sa pagiging young adult para 'di mauwi sa gaya ng sa ngayon pero ni pang-capital na provided ng maayos ang makatapos sa pag-a-aral noon tataguan ka ng finances na meron naman, mga nagpapasarap ngayon ang magkakamag-anak na burilya*ong development sa simpleng responsibilidad nila ang mga iniambag kapalit ng allowed sa kanilang means since classic times. Ganiyan tulad dito sa palakaran sa bahay, pamilya at kamag-anak namin ang sistema sa bansa ng matagal na. 'Di naman totoo ang hirap ng buhay noon ng marami, nagkukunwari-kunwarian lang na walang pera sa may other means na nare-recieve sila. Gaya ng estudyante dito na isa sa kanino naiwan ako, provided ang allowance as hidden means na may panggastos siya dito plus 'yung tinatago niyang dagdag na panggastos dito sa pagkain, with consent ng mga nagbakasyon ng isang linggo, 'tas pinakelaman ang kahit pa'no sasapat kung 'di nangialam. Ganiyan tulad dito ang palakaran sa Pinas, 'yung mga hirap kuno na hidden ang means may nare-recieve na finances gaya ng sa pag-aligid-aligid na paabot ng politiko bilang tao-tao sa mga barangay and other hidden means, papakelaman pa nila ang dapat sasapat sa iba kahit pa'no kung 'di nangialam, 'tas tago din ng iba pang para sa lahat. Kahirapan ang dulot sa bansa ng mga ganiyan, wala naman talagang kahirapan noon kundi ginawa sa ganiyang dulot relative sa anong pinaggagawa dito sa bahay, sistemang sa mga bata ang kanino naiwan ang responsibilidad, mga taong who never grew up. Corruption at all levels 'yung saan galing ang nilutong known na kahirapan sa bansa noon, 'di lang mga politiko 'yang may sala d'yan kundi sa civil society ang mga incumbent na kunwari-kunwariang kapos sa kabila ng hidden na daloy ng panggastos galing sa hidden sources, 'tas papakelaman nila ang kapos talaga na 'di dapat kinapos kung 'di nila pinakelaman 'yung anong merong kahit pa'no ay na-obtain ng tao. Lalo na papakelaman 'yung minimal na nga lang na mukhang sapat o mas madami o malaki pa para sa pangangailangan ng sarili, sasapat ba ang minimal na nga lang resources sa 'pag napapalibutan ka ng uncertainty dahil puro mga bata o immature ang kasama mo o nakapaligid sa'yo? Mga mukhang ng bakit may kahirapan sa bansa na wala dapat kundi namemerhuwisyo anong meron sa ibang tao ang mga makapal ang mukha na wala naman talagang purpose kundi aksayahin ang means allowed sa kanila ng lipunan, nang tinatago nilang ayaw nilang pakialaman ang sa kanila na hidden means na natatanggap nila. Mukha ng corrupt, 'yung pakikinabang na nakukuha nila ayaw nilang pinapakelaman habang 'yung sa disadvantagd na ibang tao papakelaman nila.

This is what the Filipino family looks like in the Philippines, aside from discouraging their Person With Disability to officially register. I'm left here operating just on coffee in my stomach for days now. Despite being given all the privileges which their generation ration off only the crumbs of to generations next to.them that I'm deprived and didn't have life's capital to be independent like educational support, generation of parents in our regressive clan and bloodline of families related by blood have the guts to do the thing urged by their vacation animal-side when they haven't yet done their part in the social contract to set the economic safety net for who they've actively left out in the last decade to now.

Since Teusday they left me without means to economically operate on while they are on their vacation and I'm left with children here given their own money to spend. People should only be vacation animals only when those who they're obliged by society to provide the capital in life to for economic independence already have such economic safety net, and as they're taking their vacation they're only reinforcing among themselves their way of life that are being failure to society. I only have coffee in my stomach and what they send children here for the food here doesn't get to me.

Thanks to the role of our auntie obsessing on forcing their age-cohort to take that vacation, while someone in our clan left without a safety net will be at the recieving end of classic-times devastation from fulfilling that vacation-gasm. I'm so excited for succeeding vacation animal suggestions amongst their cohort in the clan given that disastrous brand of what their Filipino generation taking vacations mean – tangible leap inbexpression of taking no obligation in society (i.e. social contract) and being in comfort, while the situation of those left to suffer the lack of safety nets to get aggravated.

That brand also includes being an avenue where they reinforce and amplify amongst themselves the regressive way that don't belong to the present more progressive times but belongs instead to traditional times, thus Filipinos of their age-cohort should take vacations with each other, i.e. a formula for making progress in society fall apart. Their generations' incumbent status to how Philippine society is run has rigged the system in civil society in that terrible way.

100 pesos na iniwang panggastos for 7 days. And they always say na "Maghanap ka ng trabaho", "Magtrabaho ka." Pero for all the long years from the last decade 'til the pandemic na ay hanap ako ng hanap ng trabaho at meron nga'ng hired sana ako many times especially nang early 20s pa 'ko in the last decade, until each time ay wala daw ibibigay sa'king pang-requirements kaya inabot na ngayong past 30's na ko. Andami na no'ng opportunities na dumaan, nadagdagan na ang anong mga sakit ang meron ako kaya 'di na makatrabaho pa kung gaya sa sana na-hire na 'ko from the last decade sa requirements na lang ang kulang, which is also sinusulsol ng mga kamag-anak plus pananapak ng mga kamag-anak sa pagkatao ko. After many times na ganiyan nang past a decade na, ewan ko na talaga anong meaning nila d'yan sa "Maghanap ka ng trabaho." 'Tas mukhang ako pa ang mauuwi na taga-alaga ng 'pag nagsipagkasakit na silang mga nagtandaan, anong role ang inilaglag ako sa kaya kung anu-anong mga pinaggagawang deprivation at pananapak sa'kin within pa lang sa clan namin kaya nauwing ganito lang akong baka waiting na gawin pang mga tagapag-alaga nila once magsipagkasakit na silang mga nagsisitandaan. And also means na dagdag bakasyon sa clan nang terrible ang implications at pagkakalat na dulot. Classic slave ako dito, eh. Kaya nga nag-translate sa ang work experience ko lang at a point ay 2 years sa 250/day na tagabuhat ng mabigat na bakal pagawaan ng container vans kahit may luslos ako at naka-3 taon sa kolehiyo.

Clan kami ng mga pala-bakasyon kahit mula maliit pa lang ako't 'yan ang resulta anong nangyari sa buhay ko. While mula maliit pa lang ako, ang pinaka mga mahilig sa pagiging pala-bakasyon sa'ming mga magkakamag-anak ang kinalakihan kong pinaka-pangit ang kaugalian pakitunguhan habang lumalaki ako. Lumalabas na directly related talaga siya, dapat tigilan na talaga sa clan namin ang pagiging mahilig sa kakabasyon that runs in our bloodline. 'Di na rin nakakapagtaka ba't may drug-addict sa clan namin given this inherited obsession clan na ganiyang kaka-fiesting – which is may scripture pa nga mismo ay preached against sa Bible (if I still remember it right, in one of the apostle's letters), and shinare ko rin about at a point during the pandemic in relation sa mga lumalabag sa lockdowns para ipilit na magsipagbakasyon sa beach at magpunta sa mga bar.

100 pesos na iniwang panggastos for 7 days. Pa-pray po, kung anong kalat lang ang ibig-sabihin ng kapag babakasyon-bakasyon nanaman kaming anong klase kami ng Gamboa clan, it's not for members of our clan – which in fact ay obsession ng marami sa big family of relatives namin, while pagkakalat lang nanaman ang ibig-sabihin, wala ng iba. Thus, pa-pray po, Sta. Rita de Cascia Parish, Sta. Teresita Del Niño Jesus Parish, Santo Cristo de Bungad Parish, Hearts of Jesus and Mary Parish, Parish of the Lord of Divine Mercy, Holy Trinity Parish - Diocese of Novaliches, Our Lady of the Annunciation Parish and Shrine of the Incarnation Diocesan Shrine of Our Lady of Hope Parish, San Nicolas de Tolentino Parish-Q.C., Santa Lucia Parish - Diocese of Novaliches, San Bartolome de Novaliches Parish, Mary Mirror of Justice Parish, Mater Dolorosa Parish, Sto. Nino de Taguig Parish FB Page, Our Mother of Perpetual Help Parish, Maria, Reyna ng mga Apostoles Parish, Parish of Saint Peter, The Fisherman, Napindan Taguig City, St. Joseph Parish - Taguig, San Vicente Ferrer Parish - Taguig, Divine Mercy De Taguig Chapel - Purok 1&2 New Lower Bicutan Taguig City, San Roque Chapel, St John the Baptist Parish Dambanang Kawayan, Parish of Our Lady of the Abandoned- Mandaluyong, Our Lady of Fatima Parish Mandaluyong City, St. Dominic Savio Parish, St. Francis of Assisi Parish - Mandaluyong, Holy Family Parish, St. Gabriel of Our Lady of Sorrows Parish - Marikina, Shrine and Parish of St. Paul of the Cross, Immaculate Conception Parish Marikina, San Jose Manggagawa Parish Marikina, Diocesan Shrine and Parish of Our Lady of the Abandoned of Marikina, The Nativity of Our Lady Parish, San Antonio de Padua Parish Kalumpang Marikina, The Diocesan Shrine & Parish of Immaculate Conception - Malabon, San Lorenzo Ruiz and Companion Martyrs Parish, The Parañaque Cathedral, Presentation of the Child Jesus Parish, San Antonio de Padua Parish - Diocese of Parañaque, Sto. Niño Parish - Diocese of Parañaque, San Nicolas de Tolentino Parish - Diocese of Parañaque, Roman Catholic Diocese of Parañaque, Immaculate Conception Parish - Pandi, Bulacan, Our Lady of Fatima Parish - Meralco Village, Marilao, Bulacan and the Holy Family Parish Catmon, Santa Maria, Bulacan, and such religious as in the San José Seminary and the Augustinian Province of the Most Holy Name of Jesus of the Philippines.

Regards,
Uriel Vesper Gamboa

29/12/2024

[Provisional Title] Identifying A Common Oppressor
Let's help mitigate vulnerabilities of some other identity from across civic blocks.

Alam niyo ba bakit may mga vocal ang sentiments with their notions na "Gwapo nga pero [negative term or phrase] naman"?—e.g. "gwapo nga pero masama naman ang ugali." Para sa sarili nila 'yan. In these years ang mga nagpo-propaganda ng ganiyan ay lumalabas na oppressive din sa PWDs, whether directly or indirectly. Kaya nga may propaganda pa silang gano'n kasi sarili lang na ikakataas ng sariling bangko nila ang pakelam nila, so 'di na nakakapagtakang likelihood taga-bastardize din sila ng PWD rights, that is, ibang tao din tulad sa kanila.

Gaya lang ng pag-bastardize nila sa termed as "gwapo" who are vulnerable dahil the general persona ay 'di lumalaban o tanga-tanga pagdating sa pag-express ng struggles nila (common sa said identity) ay leverage naman itong mga advertise ng sarili sa alam nila madali nilang maa-undermine with said vulnerability na tatanga-tanga, 'di na nakakapagtaka na that also meant na oppressive din sila sa vulnerabilities ng PWDs.

Makita nilang pwede nilang pakinabangan para makalamang o ipang-gain o angkin nila ng sistema ay ii-snatch nilang leverage 'yan. Matatalino sila, kaya nga nakita nilang pwede nilang ma-gain ang sistema sa gano'n against sa so-called gwapo kaya sunggab, may ilan-ilan din sa kanilang nakikita na may traction na ang adbokasiya para sa PWDs na ginagawa natin kaya nakita naman nilang ipang-guise sa sarili nila.

Kailangan natin ang mga gwapong 'yan. As you can see, optics with them has effect of legitimization, malaking segment sila ng population. 'Wag dapat maliitin 'yang demographic na 'yan makatulong sa advancement of PWD rights. Why do think sila ang pinipili para sa commercials, 'yang legitimization aspect na 'yan ang dahilan.

Antagal ko nang pino-promote 'yan sa field pero nire-reject pa rin at ginagawang inaccessible i-accept as advocates sa field ang of said identity, 'di nakakabuti sa sektor natin in these years 'yang masyadong conservatism sa organizational conventions, 'di sila ang kalaban. And proven naman, 'di ba? Isa sa factor 'yan kaya ano nang nangyari sa'tin; we, as a sector, haven't tapped into such demographic, vetoed by organizational conventions. Sayang talaga in these years.

The thing is that what matters here is 'di ang mga so-called gwapo who are being prooagandized against, wala na tayong pakelam do'n dahil, opposed to negative aocial construct established from said propaganda in these years, walang kinalaman ang kung gwapo ba ang isang tao as to ethical issues. Let them be dahil 'di ang pakelaman sila ang concern natin. I specifically mean in the sense na igo-glorify na sila, 'di 'yan ang point

Ang point is 'di sila kundi 'yung mga nagpo-propaganda against sa mga gwapong tao, kita niyo naman para sa sarili nilang kapakinabangan ang bakit may manipulative na sentimiento silang ganiyan, importante lang sa kanila ang sarili nila kaya 'di na nakakapagtaka na never meron silang concern for PWD rights. In fact gaya ng pag-exploit nila sa vulnerabilities ng so-called mga gwapo dahil may aspetong tatanga-tanga kaya andali nilang na-undermine ang imahe ay gano'n din ang treatment nila sa vulnerabilities ng PWDs.

And, imagine, andaming humanitarian concerns sa mundo at problema ng lipunan pero sinaturate pa ang public conversations ng notions nilang "Gwapo nga..." pero "[negative term attached] naman." So 'wag nang magtaka ba't ambagal ng progressivism sa bansa, dinominate ba naman as importante sa public discourse 'yung ganiyang propaganda para sa sarili nila.

Need natin 'yang mga so-called gwapo na 'yan, our sector needs optics with them at impactful legitimization 'yan sa sektor natin. While if PWD ka na 'di lang nabiyayaan ng kagwapuhan o kagandahan at 'di 'yung gaya ng anti-so-called-gwapo, na matatalas ang paningin na 'yan na nakita lang na may traction na ang PWD advocacy ay nangangati na gamiting pang-guise para lumamang, 'di ka kabilang sa mga 'yan na maitim-ang-budhi dahil humanized ka dahil sa disability mo (what makes you human who naturally has weakness) 'di tulad ng mga 'yan who are monsters trying to gain the system.

Parehas oppressed ng said negative identity, nauna nga lang ang sa said vulnerable other na mas nauna kong in-advocate. Indication d'yan na oppressed ay sa fact na by 2020 ay time pa rin sa bansa ang maraming unemployed sa said social identity and resulta 'yan ng negative social processes. I was doing something right with the advocacy to promote them ka*o 'di ko na magagawa ang same technique kasi mabigat na ang pagiging restrictions-centered ng facebook. But nagbunga naman, mababa-baba na rin ang unemployment of those in said social identity. Na-address and nagka-job-creation sa bansa saan swak sila.

'Yung pino-propagandize kasi ng mga worst parts of humanity na "gwapo nga pero wala namang trabaho" that time, the real issue there is 'di pwedeng ilagay sa harsh types of jobs ang said identity kasi likely mabu-bully, for example, 'di mo pwedeng ilagay 'yan sa mabigat na trabaho sa contruction, we don't want chaos in this society saan dumami ang nabu-bully.

So with the advocacy ay na-address na naman ang joblessness, pati 'yung before na ridiculed sila sa certain jobs gaya ng, say, pagiging ang means ay negosyo sa palengke ay wala na ngayon (may nag-viral na ganiyan ng pandemic). Relative 'yan sa ridicule sa PWDs, nauna't years ahead lang ma-address ang sa said identity but nagbunga naman, while I just started sa sektor in 2020-1 (kelan pa lang naging open na 'ko sa constant eye-mivement disability ko) and I dun'no kelan natin mapapaayon ang lipunan sa anong tamang gawin for the sake of PWDs gaya sa significant advances sa nauna – who had job-creation naman for after na-address ang lived experiences albeit they seem oblivious na sa ganiyang pinagdaanan ng marami sa kanila.

24/12/2024

Think of this in terms of fact na
[1] in our society mas considered pa'ng struggling ang gumagamit ng illegal drugs kaysa sa pag-struggle sa buhay ng mga may-kapansanan
[2a] also, biktima ang PWD sector ng drug-problem sa bansa dahil what collective ideas and dis-values they promote (anarchy, survival-of-the-fitest ablist norms and disregard for rule of law, etc.) directly competes and opposes against norms that promote marginalized individuals' rights and welfare in our society and its system of values. And
[2b] With in these years 1/25 Filipinos on illegal drug-abuse activities growing since 2010-2017 onwards, thus, they have a say in how we run our country with their number, that up 'til now kahit na-deter na ang domineering percent nila sa population, also considering ang presence 1/25 Filipinos on drugs sa social environment means may mga napa-subscribe silang iba sa pinoo-promote nilang dis-values that has no direct relation to drugs but saang anarchy nagtha-thrive sila, ay malaki pa ring aspect of norms ang galing sa dis-values nila ang nai-impluwensiyahan ang ruling ideas in society. Biktima ang PWD sector and its members, nasa recieving end ng marginalization caused by such aspects of our norms being enforced in society. Kawawa ang PWDs sa lawless, every-man-and-women-for-himself/herself ablist norms collectively promoted by drug-society. And so since nakikipag-compete ang dis-values na pino-promote nila against sa value-system promoting our sector and it's members' welfare, rights and empowerment, raising awareness about these arguments should add to countering norms that enable addicts who has no interest in our welfare in the state of anarchy where they thrive.

Falsehoods About Drug-Use:
[1] They term it with " 'struggling' with drug-addiction," imbes na "they like themselves taking illegal drugs." — How does it become a "struggle" when they like what they're doing (kung gustung-gusto nila ang pagda-drugs, how then are they "struggling" then?), and this is most notable in societies like ours where there's general sense of glorifying thus rewarding drug-use, even just partially. Invalid ang pagkatao at dapat rendered irrelevant ang sarili sa society ang mga nag-a-attach ng word na "struggling" sa drug-use nang in fact privileged pa nga ang pagiging drug-user dahil glorified sa society. Fractional minority lang ang na-victimize malagyan ng drugs sa katawan or sumubok mag-drugs pero na dine-denounce at kino-condemn in public, in conversations and in dialogues ang drug-use, yan talaga ang so-called "struggling" and fractional minority lang sila, the rest ay mga proud maging siraulo na dapat socio-existentially so handicapped para walang kagayang collective, negative impact sa society ang currently iba't-ibang aspeto ng personal na aktfibidad ng bawat drug-user at nasa illegal drug-trade.

[2] Diversion Away From Victim-Centered Approach To Benefit Those Who Likes Being On Illegal Drugs. — Illegal drugs certainly has negative effects, hence negative behaviors exhibited by drug-addicts na palala ng palala over time. If myth lang pala ang effects na yan ng illegal drugs, try ng mga dini-dismiss yan gawin ang likewise dyan: take some drugs and don't stop and then let's see kung walang kahit anong adverse effects gaya ng problema sa kidneys. Accurate ang description na multi-hundred times ang dosage ng drugs kesa sa trace amounts ng natural substances sa katawan saan nagko-compete ang drugs to activate di tulad ng small dosages na it would take months and years masira ang kidneys mo. Sa taas ng dosage ng drug-use kahit once a month lang yan disrupted nyan ang napakalaking bahagi ng higher neural processes to leave most of thought-processes sa dominance ng instinctual impulses, essentially ang negative behaviors ng mga drug-addict. Kaya dapat i-imprison yan sila saan mas makabubuti sa sarili nilang kapakanan, sa welfare ng society at para ma-contain ang said behaviors. This is victim-centered model dahil society itself as an organic whole and it's value-system is a victim from doings of these addicts who like being on drugs. Dapat din ang bawat victim na nasa recieving end ng negative behaviors ng mga drug-user and/or mob justice ng mga involved sa drug-trade ay provide-an ng society ng positively impactful social and restorative. justice to make treatment of the drug-problem victim-centered. Deranged ang line of thinking ng mga pino-promote na ang biktima pa sa drug-abuse ay yung indibidwal na gustung-gusto ang ginagawa nilang pagda-drugs; fractional minority lang sa nakaranas magkaron ng illegal drugs sa body system and denounces it and condemns illegal drug-activities and ang bawat indibidwal na genuine sa ganiyan lang ang mga dapat itrato na biktima among na-involve sa drugs thus treated with compassion and listened to by society and sent miracles of healing sent by God to mitigate, remedy and cure adverse effects of having been exposed to drugs. The rest, mga walang pagsisisi sa aktibidad nilang taboo at bawal sa batas thus cancer to society necessarily need to be made subject to continuing negative, existential and socio-economic consequences para ma-capcize ang (collective) trashing na ginagawa nila sa public morals and value-system, i.e. society as a whole being a victim from them. While every individual at the recieving end of negative behaviors of addicts should be provided by society restorative justice and social justice through practical means and by its cultural processes and social currency, and also be listened to by society to get pains and struggles caused by existential threat from an addict/s be validated and acknowledged as part of restorative (social) justice. Treating the drug-problem needs to be a non-deranged victim-centered approach.

Address

Manila

Website

facebook.com

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when Chess Vitals posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Contact The Business

Send a message to Chess Vitals:

Chess Vitals