24/07/2025
FIRING LINE FOR THURSDAY (JULY 24, 2025) ISSUE
Trash talk para sa ‘yo!
So, ‘eto na naman tayo. Sinalanta na naman ng habagat ang Metro Manila at iba pang lugar sa bansa na ala-mabangis na bagyo. Ang resulta — malawakang baha at pagguho ng lupa sa mga lugar na pinakadelikado tuwing ganitong tag-ulan.
Gayunman, ang isyu ng pagbabaha sa Metro Manila ay hindi lang tungkol sa ulan. Nakakahiya man na aminin, ang problema natin sa baha sa kamaynilaan ay tungkol sa bulok na nating nakasanayan. Matindi ang kawalan natin ng disiplina, ang urong-sulong na pagpapatupad ng pangangasiwa sa basura, at siyempre pa — ang bida sa lahat ng bida — ang pagtrato ng mga taga-Metro Manila sa ating mga lungsod bilang isang dambuhalang basurahan.
Tanungin ninyo ang ating mga mayor at ang pinipiling magsawalang-kibo na si Metropolitan Manila Development Authority (MMDA) Chairman Don Artes. Sasabihin nila sa ‘yo na ang nagpapalala ng pagbabaha rito ay ang basura ng publiko.
Bagamat todong gumagana ang 71 pumping stations simula noong nakaraang linggo, nalubog pa rin sa baha ang mga lansangan. Bakit? Dahil ang sinaunang drainage system ng Metro Manila, na mahigit 50 anyos na, ay nababarahan ng basura.
Silipin ninyo ang report ni Aaron B. Recuenco ng Manila Bulletin at magugulat kayo sa tinalakay niya tungkol sa basura, na hindi lang mga plastic wrappers at nilukot na papel. Ang pinag-uusapan natin ay mga sofa, refrigerators, ilang kahoy na tabla. Sinong nasa katinuan ang magtatapon ng furniture sa sapa? Aba, may ganun, tayo!
Sa Commonwealth Avenue, na bumida sa mga balita sa radyo at TikTok content kamakailan, nadiskubre ng mga engineer na hindi naapektuhan ng pagpapagawa sa MRT-7 ang mga daluyan ng tubig, gaya ng iginiit ng iba. Ang tunay na salarin? Isang drainage outlet ang barado ng mga basurang plastik.
Ito rin ang nangyari sa Skyway at-grade section: umapaw ang Talayan Creek hindi dahil sa pag-uulan kundi dahil sangkatutak ang naitambak ditong basura.
Ang mga pinagbalutang plastik, styrofoam, food wrappers, lumang tsinelas, maging mga gamit sa bahay, ay basta na lang itinatapon sa mga ilog, sapa, kanal, at bangketa. Kadalasan, sinisisi natin ang mga informal settlers dahil sa ganito, yessiree!
Pero mayroon ding malaking ambag ng basura mula sa bahay ng mga middle-class, mga establisimyento, sari-sari stores, convenience chains, at fast-food outlets. Dapat nating paghati-hatian ang guilt, dahil malinaw namang sistematiko ang kapabayaan.
Kaya tigilan na natin ang pauli-ulit na pagre-react ng “Grabe!” kapag nagkokomento o nagbabahagi ng mga litrato at videoclips sa social media tungkol sa napakaruming tangay ng baha at umaagos sa ating mga daluyan tuwing tag-ulan.
Ibig kong sabihin, gaano na nga ba kaluma ang kasabihang, “Basurang itinapon mo, babalik din sa iyo?” Pero walang isa man sa atin ang nagsasabuhay nito. Sa halip, naninindigan tayo sa parehong kuwento, ang paninisi sa gobyerno.
Aminin na natin, palpak ang MMDA at mga pamahalaang lungsod hanggang sa mga ahensiya ng gobyerno (DPWH at Malacañang) sa usaping ito.
Ngunit huwag nating asahan na magmimilagro sila sa mga barangay habang tayong mga residente ay walang pakundangan na lang sa pagtatapon ng basura. Walang flood control project na magtatagumpay kung tayo mismo ang nananabotahe sa ating sarili.
Sa totoo lang, bilyun-bilyong piso ang inilalaan sa pagkontrol sa baha at magastos ang paghuhukay at pagpapalalim sa mga ilog. Napupuruhan dito ang ating mga pera — ang ating buwis — na nasasayang lang kung patuloy nating ituturing na basurahan ang ating mga daluyan.
* * *
SHORT BURSTS. Para sa mga komento o reaksiyon, mag-email sa [email protected] o mag-post sa sa X app (dating Twitter).