19/11/2025
CCTO:
SABI NI PADRE:
Sa gitna ng lumalalang kaguluhan sa bansa, isang makapangyarihang grupo ng mga politikoβna matagal nang uhaw sa kapangyarihanβang nagplano ng isang malawakang rally sa Liwasan ng Bayan. Sa harap ng kamera at tao, mistula silang mga tagapagtanggol ng demokrasya. Sa likod naman ng entablado, sila ang gumuguhit ng plano para sa sariling ambisyon.
Daan-daang tao ang dumaloβmga manggagawa, estudyante, at ordinaryong mamamayang naniniwalang may ipinaglalaban. Wala ni isa sa kanila ang nakakaalam na ang mga mismong nag-organisa ng pagtitipon ay may mas malalim na pakay kaysa "katarungan."
Habang sumisigaw ng mga panawagang pagbabago ang mga tao, biglang yumanig ang lupa. Isang pagsabogβmalakas, marahas, at dumurog sa katahimikan. Nabulabog ang buong Liwasan ng Bayan. Maraming bumagsak. Marami ang nasugatan. Marami ang hindi na nakabangon.
At ang pinakamasaklap: ang bomba ay hindi galing sa kaaway. Galing ito sa mismong mga lider ng rally.
Bakit? Sapagkat nais nilang ilarawan ang sarili bilang biktima. Nais nilang pukawin ang galit. Nais nilang manipulahin ang emosyon ng sambayanan upang mag-alab ang damdamin at tuluyang mag-aklas ang mga tao laban sa administrasyon. Sa kanilang plano, sila ang magiging βbayani,β at sa gitna ng gulo, hangad na palitan ang Pangulo.
At halos nagtagumpay sana.
Lumaganap ang takot, galit, at pagkalito. Kumalat ang maling impormasyon. Nagkaroon ng sunod-sunod na protesta sa ibaβt ibang lugar. Ang bansa ay tila isang apoy na handang lamunin ang lahat.
Nang nakita ng Pangulo ang posibilidad ng mas malawak na kaguluhan at pagdanak ng dugo, nagdeklara siya ng Martial Law. Sandaling tumigil ang lahatβkalsada, eskwela, negosyo. Naging malamig ang hangin at mabigat ang katahimikan. Lalong nag-ngitngit ang mga naghahangad ng kapangyarihan, ngunit lalo ring nagising ang marami sa katotohanan.
Sa mga sumunod na araw, lumabas ang mga ebidensiya. May mga testigong nakaligtas. May mga empleyadong ginamit at pagkatapos ay itinakwil. Unti-unting nalantad ang katotohanan: ang βsakripisyoβ ng rally ay hindi gawa ng kalabanβkundi ng sariling mga lider.
At ang mga mamamayan, na minsan nang ginamit, ay doon tuluyang nagising.
Napatunayan ng lahat na ang pinakamapanganib na uri ng kasinungalingan ay yaong ginagamit ang dugo at buhay ng tao para sa pansariling ambisyon. At sa wakas, unti-unting nagtanong ang bayan:
βKanino ba talaga tayo lumalaban?β
Munting Aral:
Hindi lahat ng sigaw ng βkalayaanβ ay tunay. May mga taong handang gumamit ng gulo, takot, at buhay ng mga inosente upang mapalapit sa kapangyarihan. Sa panahong maingay ang mundo, kailangang maging mas mapanuri ang taumbayanβsapagkat minsan, ang kaaway ay hindi nasa labas, kundi nasa gitna mismo ng entablado.