12/07/2025
"Sa Gitna ng Apoy: Isang Tunay na Larawan ng Pag-ibig at Katapangan."
Viral ngayon ang kwento ng mag-asawang magkasama sa gitna ng isang matinding sunog, isang trahedyang maaring sumira sa kahit sinong tao. Ngunit sa gitna ng lagablab ng apoy, sa pagitan ng hininga at panganib, tumindig ang isang lalaki, hindi para tumakbo palayo, kundi upang manatili, upang yakapin ang asawa niyang naiwan, at upang iligtas siya sa tiyak na kapahamakan.
Mainit. Masikip. Nakakakaba. Bawat segundo ay parang habambuhay. Ngunit ang lalaking ito, sa kabila ng panganib at udyok ng katawan na tumakbo palayo, ay piniling manatili. Hindi niya inisip ang sarili. Ang inisip niya: “Paano ko siya iiwan?”
Ito ang uri ng pag-ibig na hindi basta sinasabi sa matatamis na salita. Ito ang uri ng pagmamahal na hindi makikita sa magagarbong regalo, kundi sa mga desisyong puno ng tapang, sakripisyo, at katapatan. Habang nilalamon ng apoy ang kanilang tahanan na bunga ng taon ng pagsusumikap, mas pinili niyang panghawakan ang kamay ng babaeng kasama niyang bumuo ng lahat ng iyon.
Ganito ang tunay na lalaki. Hindi lang kasama sa saya, kundi higit sa lahat, sa hirap. Hindi lang sa panahon ng tagumpay, kundi maging sa oras ng panganib, ng luha, at ng takot. Hindi siya tumatakbo. Hindi siya sumusuko.
Sabi nila, ang tunay na pagsubok ng pagmamahal ay hindi nasusukat sa mga panahong masaya ang lahat, kundi sa mga panahong tila mawawala na ang lahat. At sa panahong iyon, lumalabas ang tunay na kulay ng puso.
Ang lalaking ito ay larawan ng isang pagmamahal na hindi natutupok ng apoy, hindi natitinag ng takot, at hindi matitinag ng anumang trahedya. Ang kanyang pananatili ay hindi lang aksyon ng isang asawa kundi isang panata: “Hanggang sa huli, kasama kita.”
Isa itong paalala sa ating lahat:
Na ang tunay na pagmamahal ay hindi laging maganda ang tanawin. Minsan, ito ay pawis, luha, at apoy. Minsan, ito’y pagpili sa taong mahal mo kahit na masakit, kahit na delikado, kahit na hindi ka sigurado kung may bukas pa kayong dalawa.
Sa mundong puno ng hiwalayan, panloloko, at pansariling interes, nakakaantig na may mga lalaking kagaya niya, na handang ialay ang sarili alang-alang sa taong mahal niya. Hindi dahil kailangan. Kundi dahil pinili. Dahil mahal. Dahil totoo.
Hindi lang siya asawa, isa siyang bayani. At ang kanyang kwento ay hindi lang kwento ng trahedya, kundi kwento ng kabayanihan, pag-ibig, at paninindigan.
Saludo kami sa iyo.
Sa panahong kaya mong lisanin ang lahat para sa sariling kaligtasan, pinili mong huwag talikuran ang asawa mong nangangailangan ng iyong tapang at yakap. Pinili mong masaktan kaysa mang-iwan. Pinili mong masunog kaysa lumayo. Dahil para sa’yo, ang buhay ay walang halaga kung hindi kasama ang taong mahal mo.
Tunay ngang, hindi lahat ng bayani ay may kapa. Minsan, sila’y mga ordinaryong tao na gumagawa ng di-pangkaraniwang desisyon para sa pagmamahal.
-GalawangFrancisco