
18/09/2025
๐ฆ๐ฎ ๐๐ถ๐๐ป๐ฎ ๐ป๐ด ๐ฃ๐ฎ๐ด๐๐๐ฏ๐ผ๐ธ: ๐๐ป๐ด ๐๐ถ๐๐ฎ๐ป๐ฎ๐ด ๐ป๐ด ๐ฃ๐ฎ๐ด-๐ฎ๐๐ฎ ๐บ๐๐น๐ฎ ๐๐ฎ ๐๐๐ธ๐ฎ๐-๐ฃ๐ฎ๐น๐ฎ๐ฑ ๐ป๐ฎ ๐ฃ๐ฎ๐ด๐๐๐๐๐น๐๐ป๐ด๐ฎ๐ป
โ๐ผ๐ฃ๐ ๐๐๐ฌ๐๐ฉ ๐๐๐๐ฎ๐ค ๐๐ฎ ๐ข๐๐ฎ ๐๐๐ก๐๐ฃ๐ ๐ช๐ฃ๐ค๐จ, ๐ฃ๐๐ช๐ฃ๐๐ฉ ๐จ๐ ๐๐ช๐ก๐ค ๐ฃ๐ ๐ก๐๐๐๐ฉ, ๐ก๐๐๐โ๐ฉ ๐ก๐๐๐๐ฃ๐ ๐ข๐๐ฎ ๐๐๐๐๐๐๐๐ง๐ ๐ฃ๐ ๐ฅ๐๐-๐๐จ๐.โ
Sa bawat yugto ng ating buhay, may mga panahong sinusubok tayo ng matitinding unosโmga sitwasyong tila walang kasiguraduhan at puno ng pangamba. Ngunit sa kabila ng dilim na hatid ng kahirapan at suliranin, patuloy na kumikislap ang liwanag ng pag-asa. At ang ilaw na ito ay nagmumula hindi lamang sa isa, kundi sa sama-samang tibok ng pusong bukas sa pagbibigay at pagtutulungan.
Ganito inilarawan ng isang residente ng P-6 Poblacion sa Valencia City ang kanilang karanasan matapos ang matinding pagbaha na sumubok sa kanilang tibay at pag-asa. Maraming pamilya ang nawalan ng mga gamit, napinsala ang kabuhayan, at ang ilan ay kinailangang lumikas upang mailigtas ang kanilang sarili. Ngunit sa kabila ng dilim na hatid ng sakuna, sumiklab ang liwanag ng pagkakaisaโat kasama rito ang Philippine College Foundation (PCF).
Hindi nag-atubili ang PCF na umalalay sa mga naapektuhan ng baha, partikular na ang mga kapwa PCFians at mga residente ng P-6 Poblacion, Valencia City. Sa pamamagitan ng relief operations, muling naipadama ng paaralan ang diwa ng malasakit. Mga damit, supot ng bigas, de-lata, noodles, at tubig ang inihatidโmga simpleng bagay, ngunit naging simbolo ng malaking pag-asa para sa mga pamilyang lubos na naapektuhan.
โSalamat sa PCF. Hindi lang pagkain ang ibinigay ninyo, kundi lakas ng loob na kaya pa naming bumangon,โ sambit ng isang inang nakatira sa tabing-ilog.
Sa bawat kamay na nag-abot ng tulong, sa bawat ngiting hatid ng pag-asa, muling nabuhay ang diwa ng Bayanihan. Hindi alintana ang pagod ng mga volunteers, dahil batid nilang ang bawat kahon at supot na kanilang ipinapasa ay katumbas ng isang pamilyang muling magkakaroon ng pagkain sa hapag.
Ayon kay Yrl Kervin Satore, isang estudyante ng PCF na tumulong sa pamamahag, โSobrang nakakaantig ng puso. Ang simpleng pag-angat ng kahon o pag-abot ng relief pack, ramdam mong may nabibigyang pag-asa. Hindi ito para sa akin, kundi para sa aming komunidad.โ
Ang pagiging bukas-palad ay higit pa sa pagbibigay ng materyal na bagay. Ito ay sumasalamin sa malasakit at pagmamahal na likas sa bawat Pilipino. Sa tuwing may nag-aabot ng tulong, kaunting pagkain, o kahit simpleng oras at pakikinig, lumilikha ito ng alon ng pag-asa na umaabot sa mas marami. Isang paalala na sa gitna ng kahirapan, hindi tayo kailanman nag-iisa.
Ang PCF ay kilala bilang โThe School that Trains for Service.โ Sa pagkakataong ito, higit pa sa pagsasanay at aralin sa loob ng silid-aralan ang naipadama nito. Pinatunayan ng institusyon na ang tunay na diwa ng edukasyon ay hindi lamang nakikita sa mga libro o pagsusulit, kundi sa buhay na isinasabuhayโang paglilingkod sa kapwa, ang malasakit, at ang pagkakaisa.
Sa kabila ng bigat ng dagok na dala ng baha, isang mahalagang aral ang natutunan: ang pag-asa ay mas nagiging maliwanag kung ito ay pinapanday nang magkakasama. Ang kolektibong pagkilos at bukas-palad na pagbibigay ang naging tulay upang maramdaman ng bawat isa na hindi sila nag-iisa sa laban.
Sa pagtatapos ng relief operations, hindi lamang mga supot ng pagkain at tubig ang naiwan, kundi ang damdamin ng pagkakaisa at malasakit. At ito ang pinakamahalagang biyayaโang paalala na sa bawat sakuna, mas nagiging matatag ang komunidad kapag sama-samang kumikilos.
Sa Philippine College Foundation, buhay na buhay ang diwa ng Bayanihan. At sa puso ng bawat PCFian, malinaw ang mensahe: sa panahon ng krisis, nagiging mas maliwanag ang pag-asa kapag nagkakaisa ang mga puso para sa iisang layunin.
Kayaโt sa tuwing haharap tayo sa panibagong pagsubok, nawaโy lagi nating alalahanin: ang pag-asa ay mas nagiging maliwanag kung sama-sama itong pinapanday. Sa pagkakaisa ng mga pusong handang magbigay, natitiyak na ang bukas ay may dalang liwanag at pag-asa para sa lahat.
โ๏ธ: Marven Sayson
๐ป: John Rey Coritana