14/10/2023
Inay
"Shella gising na may pasok ka pa"
Narinig ko ang boses ni Inay
Nagtalukob lang ako ng kumot
"Inay sandali lang inaantok pako"
Inaantok kung sabi.
"Shella gumising kana mahuhuli ka sa paaralan pag di kapa gumising" at hinila ni Inay ang kumot ko
"Nay naman inaantok pako eh" wala nakong nagawa kaya't bumangon nako at naligo
"Bilisan mo ang pagligo mahuhuli kana tulog mantika ka kasi" pagkatapos non narinig ko ang pagsara ng pinto ng kwarto ko.
Ako nga pala si Shella Magdayon
Labing pitong taon at dalawa nalang kami ni nanay iwan ko ang sa aking tatay may pamilya ng iba.
Paglabas ko ng kwarto nakahanda na ang almusal tinapay lang at kape palagi nalang ganito nawawalan nako ng gana.
"Oh ano pang hinihintay mo kumain kana baka mahuli kapa sa klase mo"
"Opo ikaw nay kumain na po ba kayo?"
"Tapos nako anak kumain kana at pumasok"
Kinain kona agad ang aking almusal pagkatapos nagmano ako kay Inay at pumasok na
"Una napo ako mag-iingat po kayo dito"
Sa tuwing papasok ako ng paaralan naiiwan si Inay sa bahay o kaya naglalako ng paninda.Mahirap lang kami at nag-iisang kumakayod si Inay para lang mabuhay kami. Margaret Magdayon nga pala ang pangalan ni Inay napaka gandang pangalan.
"Hey Shella nandyan kana pala"
Ang kaibigan ko si Cia
"Ah oo goodmorning Cia"
"Goodmorning din ginising kana naman ni tita siguro kaya maaga ka"
"Yun nga eh ang sarap pa ng tulog ko kainis"
"Pasok na tayo"
Wala akong gana mag-aral iwan ko bobo lang tqlga siguro ako.Gusoto ko lang dito sa school kasi nandito si Cia at may mga nakakausap ako,nakakalimutan ko rin na mahirap kami.
FF
"Sige bye Shella ingat"
"Ingat din bye"
Naiinggit ako kay Shella kasi may CP sya tapos ying latest pa habang ako wala man lang kahit keypad kasi di namin afford.
Pagpasok ko sa bahay hinanap ko agad si Inay
"Nay may tanghalian napo ba?"
Walng sumasagot kaya't pumasok muna ako sa kwarto para magbihis pagkalabas ko nasa upuan na si Inay
Kakauwi palang siguro sa tindahan para bumili ng bigas.
"Nandiyan kana pala anak"
"Mano po Inay,Nay may pagkain napo tayo?"
"Wla pa anak sanadali lang ihahanda ko pa"
Tamad ako at naiinis ako sa tatay ko kaya't nagkaganito ako si Nanay alng ang nagluluto,naghuhugas ng plato,naghahanapbuhay siya lang ang kumakayod para saamin.
Pumasok muna ako sa kwarto ko para magpahinga wala naman akong gagawin.
Diko namalayan nakatulog na pala ako
"Shella gising na kakain na tayo"
"Susunod napo"
"Hay iwan ko sabatang to bakit palaging antokin" pabulong na sabi ni Inay
"Shella sandali nalang at magka college kana pagbutihin mo ang iyong pag-aaral upang magakaroon ng magandang kinabukasan"
Palagi yan sinasabi ni Inay memorize kona nga eh
"Opo nay"
Pagkatapos kung kumain bumalik nako sa aking kwarto at natulog
Wala naman kasi akong gagawin ayoko din magkipagkwentuhan kay Inay.
"Hay sabado na pala ngayon"
sinag nga araw ang nakagising sakin
Hindi nako ginising ni Inay dahil naglalako na naman yun ng paninda kumain nalang ako ng tinapay at uminom ng kape sa lamesa na nakalagay.
Pagkatapos naligo nako at nagbasa lang ng pocket books na bigay sakin ni Cia. Buti pa sila ang rangya ng buhay di tulad ko di man lang nakakain ng karne sa isangbuwan o kahit sa birthday ko man lang.
Sa araw araw ginigising ako ni Inay para pumasok at wag mahuli sa klase
Siya din ang gumagawa ng lahat ng gawaing bahay.
Nagsisyahan nako ngayon sa skwela at minsan ayoko ng umuwi sa bahay dahil ang boring sa bahay.
"Nak o baon mo" binigyan ako ni Iany ng 100 pesos ngayon alng yato to nangyari.
"Nay ang laki nito ah—
*ubo
*ubo
"Nay ok lang po ba kayo, may sakit po kayo sainyo nalng po yan pambili nyo ng gamot"
"Hindi anak sayo nayan regalo ko yan sayo kaarawan mo ngayon eh"
"MALIGAYANG KAARAWAN ANAK Kain na tayo"
Naktulala lang ako masyado naa yata akong excited puminta sa school kaya pati araw ng kaarawan ko nalimutan ko na
"Shella kumain na tayo baka mahuli ka pa sa klase"
Umopo nako at kumain
Mayroong pansit,tinapay,kape, hotdog,at marami din ang kanin.
"Salamat po Inay sana po dina kayo nag abala"
"Kumain na lang tayo anak baka lumamig pa yan"
Masaya akong kumain kasama si Inay hindi namin inubos ang pagkain para meron pa mamaya kaming kakainin.
"Mano po inay pasok napo kayo huwag niyo pong kalimutan uminom ng gamot para mawala po yang ubo niyo"hinalikan ko si Inay sa pisgi at pumasok na
"Happy birtday Shella"
"Happy birtday Shella may gift ako sayo"
Sabi ng dalawa kong kaibigan si Cia at si Kris.
"Thank you Cia and Kris"
"Kain tayo mamaya sa labas para icelebrate ang birthday mo"
Ani ni kris
"Wag na wlang kasama si Inay sa bahay"
"Sigi na Shella ngayon lang naman ito"
"Ayoko next time nalang
Pinipilit parin ako ni Kris at nakisali narin si Cia kaya wala nakong nagawa kundi pumayag.
FF
"Bilis na Shella labas tayo; kumain tayo sa resto" pagmamadali ni Kris
"Oo na po"hinila nako agad nito at pumuta kamj sa resto.
Kuamain lang kami at napasarap ang kwentuhan namin. late nakong nakauwi.
Pagpasok ko sa bahay diko nakita si Inay baka nagapapahinga lng sa kwarto.Nagbihis nalang muna ako
Pumuta ako sa kwarto ni Inay para tingnan siya pero nakahilata na si Inay sa sahig
"INAY anong nangyari po sainyo"nangingig kong nialpitan si Inay at tiningnan kung mag pulsuhan pa ba ito ang init ni.
"TULONG TULONG PO SI INAY NAHIMATAY"
lumabas agad ako ng bahay para humingi ng tulong sa bahay
"Tulong po ate Mariel si Inay nahimatay"
Agad kaming bumalik sa bahay at dinala si Inay sa hospital.
"Shella kumalma kalang magiging ok ang nanay mo"pagpakalma sakin ni ate Mariel.
Natatakot ako ngayon at wla din akong pambayan para sa hospital isa lang alam kong tawagan si tatay pero iwan ko kung tutulungan niya ba kami.
Umaga na at bumisita narin sina Cia at Kris
"Kris ok kalang pasensiya kung dilang siguro kuta pinilit na sumama baka dipa mangyayari to"umiiyak na sabi ni Kris
"Wala kang kasalnan Kris wag kanang umiyak.Kasalanan ko napabayaan ko si Inay"umiiyak parin ako takot akong mawala si Inay.Siya nalang meron ako siya nalang ang pamilya ko.
Dalawang araw na si Inay sa hospital wala akong mahanap na pambayad para sa bill wala din akong nahiram sa mga kaibigan ko si kris nalugi ang negosyo nila samantala si Cia naman nag pa asawa sa kapatid nya ang mga magulang niya.
Wala nakong mahingian ng tulong wala naa tlaga akong choice.
Umuwi ako sa bahay para hanapin ang number ni tatay inalis ko kasi yun sa wallet ko noong nagalit ako sakanya.
Hinalungkat ko ang kwarto ko para hanapin nahanap ko sa loob ng drawer ko nakatago.
Nakainalng tawag ako bago sagutin.
"Hello po si Antonio Kasyo poba ito?"
"Oo si Antonin Kasyo po ito ano po ang kailangan niyo?"
"Tay si Shella po ito anak niyo po nahospital po si Inay kailangan ko po ng tulong niyo kayo nalang po ang pag-asa po nagmamakaawa ako tay tulungan niyo po kami"naiiyak nako at paos na ang aking boses
"Anak kalma pupuntuhan ko kayo saan hospital ba kayo?"
"Sa pinakalamalit na hospital po sa San Antonio"
"Ok anak kumalma kalang huwang mong iiwan ang nanay mo papunta nako"
Pagkatapos non umiiyak palang ako at sandali lang huminto nako sa pagiyak at inayos ang mukha ko.Hinintay ko lang si tatay sa hospital sa loob ng room ni nanay.
Sandali lang dumating na si tatay.
"Anak naandito nako pasensya ba kung napabayaan ko kayo"niyakap ako ni tatay at doon na kung umiyak ulit
"Shs tahan na anak magiging ok ang nanay mo
Nandito nadin ako hindi ko kayo pababayaan"
Sa kabila ng lahat ng nagawa ni tatay mahal ko parin siya kahit na ialng taon niya kaming pinabayaan lalo na ngayon na sya na lang ang maasahan namin.
Lumabas muna ako para makapag usap sila ni nanay.
Makakalabas na si Inay ngayon ok lang naman daw siya sabi ng doktor.
Pagkatapos noon ako na ang gumagawa ng lahat ng gawaing bahay hindi ko muma pinagtatrabaho ni Inay.Umaga pakong gumigisng para makapag luto na at umuuwi din ng maaga pa.Tinutustusan kami ngayon ni Itay at minsan bumibisita din siya.
Nag mumipilit din si nanay na magtrabqho pero hindi ko siya hinahayaan magtrabaho.
Naging busy ako at ang hirap din dahil ako na ang lahat ang gumagawa.
Iang araw pag-uwi ko sa bahay nagluluti si Inay na sa tingin ko ilalako nya na naman.
"Inay magamdang hapon po mano po Inay para po yan saan bakit po ba kayo nagluluto paninda po ba iyan.ako na po magtitinda kung paninda po iyan"
"Hindi anak gusto lang kitang lutuan wala din akong gawain baka mas manghina ako"
"Shella mag merienda na tayo"
Nagulat ako sa nakita ko nandito si Itay
"Tay bakit po kayo nandito?"
"Anak masama bang bisitahin kayo?"
"Hindi namn po sa ganon"
"Halika na anak kumain na tayo"
Kumakain kami ngayon ng Salo Salo na paragraph buong pamilya tulad noon. 13 pako noon huli Kamins mag Salo Salo Tatlo.
"Shella gagraduate kana next month anong kurso ang gusto mong kunin?"tanong ni Itay
"Ikaw po Inay anong gusto nyo pong kunin ko?"
"Anak kurso mo yan at buhay mo iyan sundin mo lang ang gusto mo at yung nag kunin mo"-Ani ni Inay
"Ok po Inay"
Hanggang ngayon hindi ako makapaniwala na kumakain kami tatlo sa iisang lamesa at naag-uusap.
"So ano ang kukunin mo?"
"Gusto ko pong maging iang engineer"
"Anak susportahan kita simula ngayon sa pagaaral mo ako na ang bahala sa tuition mo"
"Hindi na po may nakuha napo akong scholarship"
Simula noon nagsipag nako sa pag-aaral upang makakuha ng scholarship dahil alm kong mahairap pag college na st mahirap lang kami may posibilidad na makakahinto ako sa pag-aaral kaya't nagsipag ako at ayaw ko din masayang ang paghihirap ni Inay.
Simula noon mas palagi ng bumibista si Itay.Sa tingin ko bumabawi siya saamin
Nagiging okay na kami at masaya ulit umaasa ako na pwede pa kaming maging buo ulit at sanay tuloy tuloy na ito.
"Shella tapos kana?"
"Sandali na lang po"
Pumunta na tayo baka ma traffic tayo"
Graduation day na namin ngayon at magka college nako
"Nay salamat po sa lahat mahal na mahal po kita Inay sa wakas Inay gagraduate nako"
"Masaya nako para sayo anak maraming salamat na nag-aaral ka ng mabuti"
"Shella Magdayon—
Umakyat na kami sa stage at si Inay ang nagsabit sakin ng medal
"Thank you po Inay maraming salamat po sa pagmamahal niyo sa lahat lahat po"naiiyak kung pasasalamat kay Inay
Pagkatapos non bumaba na kami sa stage.
At biglaang nahimatay si Inay.
Dinala namin agad siya so hospital kinakabahan ako at umiiyak.
"Inay huwag niyo po akong iwan Inay hindi pa po ako engineer"humihikbi nako at nanninikip na ang dibdib ko.
"Anak tahan na kumalma ka malapit na tayo sa hospital"
Hawak hawak ko parin ang kamay ni Inay hinid ko ito binitawan
"Nay malapit na po tayo wag niyo po akong iwan" tuloy tuloy na ang pagbagsak ng luha ko hindi kona ito napigilan.Natatakot ako sa maaaring mangyari natatatakot ako baka iwan niya ako hindi ko pa kaya
Pagdating namin sa hospital sinugod namin agad si Inay
"Maam,sir hanggang dito nalang po kayo bawal kayo sa loob"
Naghihintay kami sa paglabas ng doktor
Hindi ako mapakali at umiiyak parin
"Patient family?
"Yes doc im her husband"
"Your wife have a pneumonia sir she need to confine she need a treatment for now she is stable"
Nanlumo ako sa narinig ko may pneumonia si Inay. Dinala siya namin sa mas mgandang hospital para pagamotan
Pagkatapos ng nangyari ilang ilang linggo din akong nakatulala.Palgibg sinasabi ni Inay na huwag ko daw pabayaan ang sarili ko at mag-aral daw ako ng mabuti.
Naiinis ako sa sarili ko dahil sakin napabayaan na ni Inay ang kanyang sarili ako nalng palagi ang iniintindi niya kahit ngayon saakin parin siya nag-aalala.
Ilang araw di bago ko naisip na ipagpapatukoyko angpangarap ko dahil iyon ang gusto ni Inay at ikakasaya niya yon.
Dumating ang pasukan at sa araw araw binibisita ko si Inay sa hospital hindi ko pinabayaan ang pag-aaral ko mas pinagbutihan ko pa.
Sa araw araw hindi ko nakaligtaan na bisitahin si Ina at paglutuan.
Mas nagaral ako ng mabuti at sa araw araw din pinapaalala sakin ni Inay na mag-aral ako ng mabuti upang magkaroon ng magandang kinabukasan.
Naging busy ako sa acads at sa pamilya si Itay ang kasama ni Inay sa hospital palagi at hindi ako pag malapit na ang exam.
Ngayon araw birthday ko at naisipan kong mag family Pic kami
"One two thee go smile"
Nilagay ko ito sa kaign wallet at nilagay sa photo frame sa room ni Inay.
Engineer nako ngayon at sa graduation ko si Itay na ang nagsabit sakin nag medalya. I'm a
Suma Cumlaude when i graduated in college
Ang huli kong alaala kay Inay ang siyang family pic na kinuha pa sa birthday ko matapos yun paglipas ng ilang buwan ay pumanaw na siya.Masakit mang isipin pero kailangan tanggapin.
Mahalin natin po ang ating Ina hanggat sila'y buahy pa at alagaan dahil pag wla na sila kahit gaano mo pa man silang gusto alagaan hindi muna magagawa,huwag po tayo magalit kung ginhisong tayo ng Insy natin o kung may ipagawa man ito sa atin lahat ng magulang ay mahal na mahal ang kanilang anak.
Maraming salamat po magandang gabi ako po si Engineer Shella Magdayon at salamat sa pagbasa.
