Wydawnictwo Marginesy

08/07/2025

Festiwal Góry Literatury trwa spotkanie z Joanną Kuciel-Frydryszak. Nie tylko o „Chłopkach”. Prowadzi Irek Grin.

08/07/2025

Gdzie rozpoczyna się „Rytuał”? Gdzie Mortka znajduje zwłoki? Tam…

07/07/2025

Od dziś przez trzy tygodnie. W Trójka - Program 3 Polskiego Radia "W stronę Anny", fragmenty biografii Anny Iwaszkiewicz Sylwii Góry. Czyta Danuta Stenka.

07/07/2025

Festiwal Góry Literatury trwa!
Zapraszamy na spotkania i rozmowy nie tylko o literaturze...

06/07/2025

☀🔥Podczas rozmowy z Alicją Rokicką, autorką właśnie wydanej książki "Grecja dla zielonych", odkrywam fascynujący świat greckiej kuchni widziany oczami doświadczonej blogerki kulinarnej z wegańskim zacięciem. Wegan nerd, a w zasadzie "nerdka" — jak sama nazwała się w naszej rozmowie ma na koncie już sześć publikacji kulinarnych, w tym dwie podróżnicze: o Włoszech i właśnie wydaną o Grecji. Gdyby zliczyć książki i bloga, to pewnie byłaby autorką ponad tysiąca przepisów.
☀Przeczytajcie całą rozmowę Michała Bonarowskiego z Alicją Rokicką, autorką książki „Grecja dla zielonych”.
https://www.onet.pl/styl-zycia/michal-bonarowski-reporter-smaku/triki-weganskiej-blogerki-do-sprawdzenia-na-wakacjach-w-grecji/z050zgd,0666d3f1

Okładka i opracowanie graficzne: Kira Pietrek
👉Książkę kupujemy tu: https://bit.ly/Grecjadlazielonych_ARokicka

"Im więcej starszych osób w restauracji, tym lepsze jedzenie" – ta prosta zasada pozwoliła Alicji Rokickiej odnaleźć najlepsze lokalne smaki. Wegańska blogerka i podróżniczka zdradza swoje sposoby na unikanie restauracyjnych kitów i patenty, żeby dobrze zjeść w Grecji. Alicja Rokicka w...

06/07/2025

"Bywało i tak: Rok 1901: Henryka Bezler-Czyżewska maluje autoportret w swoim florenckim atelier. Elegancka młoda kobieta – Henryka ma wtedy dwadzieścia trzy lata - siedzi wyprostowana z paletą i pędzlami w dłoniach. Rumiane policzki, błękitne oczy, jasna cera. Modna fryzura z wysoko upiętym kokiem, jasna sukienka z bufkami, pierścionek z zielonym oczkiem na małym palcu. Malarka pokazuje się przy pracy, ale raczej jako elegancka „panna malująca”. Wnętrze nie wygląda na skromną izdebkę studentki, lecz raczej fragment saloniku lub dziewczęcego pokoju z tapetą w kwiaty. Na sztaludze widać rozpoczęty portret kobiety, nieco podobnej do niej, ale nieco starszej – może matki?"

Książkę Karoliny Dzimiry-Zarzyckiej poleca Angelika Kuźniak, znakomita pisarka i reporterka.

Projekt okładki: Anna Pol
👉„Własna pracownia” dostępna tu: https://bit.ly/Własnapracownia_KDzimiraZarzycka

Prenumeratorka

05/07/2025

„Chłopki” w pięknym projekcie okładki Anny Pol czyta wspaniale Maria Peszek. Ciągle na top 10 empik go. Dziękujemy!

🌸Czerwiec upłynął nam pod znakiem świetnych audiobooków – sprawdźcie, które tytuły najchętniej wybieraliście w Empik Go!

1⃣ "Harry Potter i Zakon Feniksa" – J.K. Rowling
2⃣ "Rumor" – Robert Małecki Wydawnictwo Literackie
3⃣ "Błękit" – Małgorzata Oliwia Sobczak - autorka Wydawnictwo W.A.B.
4⃣ "Schronisko, które zostało zapomniane" – Zagubiony w Karkonoszach - Sławek Gortych Wydawnictwo W.A.B.
5⃣ "Harry Potter i Czara Ognia" – J.K. Rowling
6⃣ "Kasprowy" – Remigiusz Mróz Wydawnictwo FILIA
7⃣ "Colette" – Valérie Perrin Wydawnictwo Albatros
8⃣ "Chłopki. Opowieść o naszych babkach" – Joanna Kuciel-Frydryszak Wydawnictwo Marginesy
9⃣ "Podopieczna" – Alicja Sinicka Wydawnictwo W.A.B.
🔟"Iron Flame. Żelazny płomień" – Rebecca Yarros Wydawnictwo FILIA

05/07/2025

Trwa Festiwal Literacki Dwa Księżyce - Słowa Mają Moc. A w Dom Kuncewiczów - oddział Muzeum Nadwiślańskiego w Kazimierzu Dolnym jest już zbiór opowiadań Marii Kuncewiczowej „Dwa księżyce”. Na razie tylko w Kazimierzu! Przyjdźcie na festiwal!

04/07/2025

„Kiedy się mówi, że Luksemburg była przeciwko niepodległości Polski, to jest tak, jakby się powiedziało, że była za podległością Polski. A ona uważała, że w społeczeństwie przyszłości nikt nikomu nie będzie podległy” – powiedziała Weronika Kostyrko w rozmowie z Agatą Czarnecką dla OkoPress. Porozmawiajmy zatem o tej socjalistce niepoprawnie umieszczonej w historycznej wyobraźni Polaków.
Z autorką o ksiażce „Róża Luksemburg. Domem moim jest cały świat” (Wydawnictwo Marginesy) rozmawia Urszula Glensk.

03/07/2025

🎨Dlaczego paryska pracownia Anny Bilińskiej była miejscem, w którym należało bywać?
🎨Jakie zwierzęta zamieszkiwały atelier Olgi Boznańskiej?
🎨Czy Stanisław Przybyszewski pomógł wynająć Anieli Pająkównie pracownię w Monachium, czy były to tylko słowa bez pokrycia.
🎨Która z artystek była rekordzistką, jeśli chodzi o liczbę wynajmowanych lokali do pracy?
W książce Karoliny Dzimiry-Zarzyckiej znajdziemy odpowiedzi na te pytania.

„Własna pracownia. Gdzie tworzyły artystki przełomu wieków” to opowieść - wehikuł czasu. Przeniesie nas w czas, gdy nie dało się być poważną artystką bez porządnego atelier.
To opowieść o trudnościach, z jakimi w patriarchalnym świecie borykały się kobiety zajmujące się sztuką, ale także o emancypacji i sile artystycznej niezależności.

Okładka i opracowanie graficzne: Anna Pol
👉Książka dziś trafia do wszystkich księgarń, ale możecie ją zamówić również tu:

Książka Własna pracownia autorstwa Dzimira-Zarzycka Karolina, dostępna w Sklepie EMPIK.COM w cenie 58,99 zł. Przeczytaj recenzję Własna pracownia. Zamów dostawę do dowolnego salonu i zapłać przy odbiorze!

03/07/2025

Pierwszy wywiad Percivala Everetta dla polskich czytelników.
Nogaś na stronie
Link do wywiadu w komentarzu.

[KOCHAĆ TWAINA I JEDNOCZEŚNIE NIE BYĆ WOBEC NIEGO LOJALNYM]

Ależ to była próba. Uda się czy nie? Nie skłamię, gdy napiszę, że kilka miesięcy czekałem na potwierdzenie wywiadu z Percivalem Everettem, amerykańskim pisarzem i profesorem literatury, zdobywcą National Book Award i Nagrody Pulitzera.

Najpierw wstępna zgoda, potem długa cisza, następnie zgoda, ale bez możliwości emisji wywiadu w wersji audio. W końcu — stało się! Percival siedział uśmiechnięty w pomieszczeniu, które nazwał "garażo—szopą", ja w moim pokoju w Warszawie i porozmawialiśmy. Rozmowa ukazała się w najnowszym numerze Książki. Magazyn do czytania, co — jednocześnie — jest miłym powrotem na łamy pisma ponad rok po powrocie do Trójka - Program 3 Polskiego Radia.

PERCIVAL EVERETT: — Niech zgadnę: będziemy rozmawiać o „Jamesie"?

MICHAŁ NOGAŚ: — Z wielką chęcią. Powieść właśnie ukazała się w Polsce, a pan otrzymał za nią National Book Award i Pulitzera…

PE: — Ponieważ to pierwszy w moim życiu wywiad dla polskich mediów, pozwolę sobie na szczerość. Jestem już zmęczony tą powieścią, choć tak wiele jej przecież zawdzięczam.

Brzmię jak zdegustowany życiem niewdzięcznik, ale naprawdę chciałbym zacząć myśleć nad czymś nowym, nad kolejną książką, która pozwoli mi się uwolnić od Twaina, Hucka i Jamesa. Wkrótce miną dwa lata od premiery, jestem podekscytowany, że ludzie w różnych miejscach świata ją polubili, ale, losie, daj mi już coś nowego!

Dobrze, ponarzekałem i w oczekiwaniu na wenę mogę panu opowiedzieć, skąd wziął się „James".

MN: — Zamieniam się w słuch.

PE: — Nosiłem w sobie tę książkę od dawna, może nawet od dziecka. Tak, chciałem ją napisać od pierwszej świadomej lektury „Przygód Hucka" Marka Twaina. Ale nie lubię kłamać czy budować opowieści pod ładną tezę. Zatem: pewnego dnia grałem w tenisa. Fatalnie zaserwowałem, to było dzikie, nieprzemyślane uderzenie. Patrzyłem, jak piłka opuszcza kort, leci dalej i nagle – bez żadnego konkretnego powodu – dopadła mnie myśl: czy ktoś kiedykolwiek opowiedział historię Huckleberry’ego Finna z punktu widzenia Jima? To od tego wszystko się zaczęło.

MN: — Od nieudanego serwu na korcie?

PE: — Owszem, chociaż szybko zdałem sobie sprawę, że ta myśl od dawna musiała mieszkać w mojej głowie i tylko czekała na chwilę uwolnienia. Zapewne jednak nie chodziło o Jima jako takiego, lecz o próbę przedstawienia czy też może wtłoczenia do kultury masowej jeszcze jednego, zupełnie niestereotypowego obrazu zniewolonych ludzi. Zwykle ukazywano ich – moich przodków! – jako prostodusznych, przesądnych, niezdolnych do samodzielnego myślenia, pozbawionych wrażliwości na sprawy społeczne czy filozofię. To podejście krzywdzące, a przede wszystkim fałszywe. Dlatego postanowiłem, już na finiszu życia, zmienić to, dać coś prawdziwego i szczerego od siebie. Nie chodziło więc o korektę czy „naprawianie" Twaina. Chciałem zmodyfikować obraz niewolników pokutujący w kulturze od dekad, o ile nie od wieków.

Od tamtej chwili znacznie więcej myślę o pracy, gdy gram w tenisa.

Co było dalej? Jak Everett patrzy dziś na Twaina i dlaczego tak spodobała mu się moja uwaga na temat wizyty w tzw. Blacksonian, czyli National Museum of African American History and Culture w Waszyngtonie?

Link do rozmowy w komentarzu, bardzo polecam!