Maj ze św. Józefem

Maj ze św. Józefem Strona powstała, aby jeszcze bliżej przyjrzeć się postaci św. Józefa, który uczy nas oddania Bogu i drugiemu człowiekowi w męskiej codzienności.

8. Wyjątkowe przymioty Józefa.Wyjątkowym zadaniom powierzonym Józefowi w Świętej Rodzinie odpowiadają jego wspaniałe cno...
28/05/2018

8. Wyjątkowe przymioty Józefa.
Wyjątkowym zadaniom powierzonym Józefowi w Świętej Rodzinie odpowiadają jego wspaniałe cnoty, które Ojcowie wspominają i wysławiają: wiara, sprawiedliwość, ubóstwo, czystość, posłuszeństwo Bogu, całkowite oddanie się Maryi i Jezusowi, odwaga, wierność. Orygenes uwidacznia, jak św. Józef wskazuje chrześcijanom świątynię - miejsce, w którym odnajdą Chrystusa. Temat przykładu podejmuje również św. Augustyn. Mówi o Józefie, że jest przykładem życia duchowego w sytuacjach, które sam przeżył. W komentarzu do Ewangelii wg św. Mateusza Jan Chryzostom ukazuje swego rodzaju psychologię religijności Józefa. Obszernie analizuje jego sprawiedliwość i mądrość, które pozwoliły mu uniknąć upadku w sytuacji złożonej i delikatnej. Wskazuje też na jego naturalne cnoty, jak powściągliwość, dobroć, czy roztropność, które w połączeniu z wiarą nadprzyrodzoną objawiły się szczególnie w małżeństwie Józefa. Właściwie wszystkie istotne elementy doktryny o patriarsze z Nazaretu ujrzały światło dzienne w pierwszych sześciu stuleciach Kościoła. Do tego właśnie dorobku odnoszą się papieże XX w. Nie dodają oni jednak nowych wątków, a jedynie rozwijają te ukształtowane przez Ojców Kościoła. I tak papież Pius IX, na zakończenie Soboru Watykańskiego I ogłosił św. Józefa Patronem Kościoła powszechnego. Z ich nauczania wyciąga on sentencję dla życia Kościoła: opieka Józefa nad Jezusem przedłuża się przez wieki w opiece nad jego Mistycznym Ciałem - Kościołem.

Na postawie: Tomasz Kaczmarek "Św. Józef w nauczaniu Ojców Kościoła: idee przewodnie", Studia Włocławskie 1, 61-70, 1998.

7. Józef w historii zbawienia. Według ojców greckich Józef uczestniczy w tajemnicy Wcielenia wraz z misją i łaską, jaką ...
22/05/2018

7. Józef w historii zbawienia.
Według ojców greckich Józef uczestniczy w tajemnicy Wcielenia wraz z misją i łaską, jaką ona implikuje. Ireneusz pisze, że Józef po tym jak otrzymał od anioła wiadomość, która rozwiała jego wątpliwości, a zarazem uświadomiła mu, że właśnie wypełnia się proroctwo Izajasza o Emmanuelu (Iz 7, 14), "wziął Maryję za swą małżonkę i pełnił swe zadanie z radością w tym, co odnosi się do wychowania Jezusa". Orygenes natomiast w "Contra Celsum" wskazuje: "Decydując się na obranie drogi jako człowiek, trzeba było, żeby Chrystus pozwolił się prowadzić przez rodziców żywicieli... Cóż w tym dziwnego, że ten, kto raz przyjął ludzką postać, unikał niebezpieczeństwa tak samo jak zwykli ludzie? Działo się tak nie dlatego, żeby niemożliwa była opieka nad tym, który narodził się jako człowiek, ale dlatego, że było rzeczą stosowną, aby troska o ocalenie Jezusa została okazana w zwykły sposób". Raban Maur (opat benedyktyński z Moguncji) stawia zaś Józefa w opozycji do wydarzeń z Księgi Rodzaju. Pisze on: "Przez czworo przyszło zagubienie świata: przez niewiastę, przez mężczyznę, przez drzewo, przez węża; przez czworo też został odnowiony: przez Maryję, przez Chrystusa, przez krzyż i przez Józefa".

Na postawie: Tomasz Kaczmarek "Św. Józef w nauczaniu Ojców Kościoła: idee przewodnie", Studia Włocławskie 1, 61-70, 1998.

6. Ojcostwo Józefa.Ojcowie Kościoła nie mają wątpliwości co do józefowego ojcostwa względem Jezusa, tak samo jak w kwest...
16/05/2018

6. Ojcostwo Józefa.
Ojcowie Kościoła nie mają wątpliwości co do józefowego ojcostwa względem Jezusa, tak samo jak w kwestii jego więzi małżeńskiej-oblubieńczej z Maryją, matką Chrystusa. W wypowiedziach zwracają szczególną uwagę na aspekt wychowania, stawiając go na równi z ojcostwem naturalnym, fizycznym. Orygenes wyraża swoje zdanie w ten sposób: "Józef nie miał żadnego udziału w narodzeniu Jezusa w ścisłym znaczeniu; on mu służył i otaczał go miłością. I z tego właśnie powodu jako Pismo daje mu tytuł ojca. Jan Chryzostom zaznacza, że anioł zaleca przyjąć Józefowi rolę ojca, która wypełni się poprzez nadanie imienia Synowi Bożemu. Ponadto więź Maryi z Józefem wystarczyła, by Jezusa uczynić "synem Dawida". Nie bez znaczenia jest również wypowiedź św. Augustyna, który w ojcostwie św. Józefa widzi także dobro wynikające z małżeństwa, które polega na zapewnieniu potomstwu prawidłowej drogi rozwoju. Ten sam autor w "Mowie 51" pisze: "Duch Święty mając upodobanie w obojga, obojgu dał syna".

Na postawie: Tomasz Kaczmarek "Św. Józef w nauczaniu Ojców Kościoła: idee przewodnie", Studia Włocławskie 1, 61-70, 1998.

5. Dziewicze poczęcie Jezusa oraz czystość Józefa i Maryi.Ojcowie Kościoła zawsze łączyli dziewicze poczęcie Jezusa z Je...
15/05/2018

5. Dziewicze poczęcie Jezusa oraz czystość Józefa i Maryi.
Ojcowie Kościoła zawsze łączyli dziewicze poczęcie Jezusa z Jego Bóstwem. Swoje przekonanie czerpali opierając się na Ewangelii dzieciństwa. Kościół jednoznacznie przeciwstawiał się nurtom gnostyckim mówiącym o poczęciu Jezusa przez Józefa. Ireneusz czynił to powołując się na teksty prorockie i ewangeliczne. Orygenes zaś pisze o Jezusie, że jest On "bez ojca na ziemi, jak i bez matki w niebie". Dziewictwo Maryi na równi z dziewictwem Józefa pozostaje zachowane cały czas, również po narodzinach Jezusa. Ewangeliczne wypowiedzi takie jak: "syn pierworodny", "bracia Jezusa", "nie zbliżył się do niej dopóki nie porodziła" - nie pomniejszają w niczym tego przekonania. Natomiast - jak pisze św. Hieronim w polemice z Helwidiuszem - interpretacje ich w sensie, w jakim je chcieli rozumieć gnostycy, są wprost bluźniercze i dalekie od prawdy.

Na podstawie: Na postawie: Tomasz Kaczmarek "Św. Józef w nauczaniu Ojców Kościoła: idee przewodnie", Studia Włocławskie 1, 61-70, 1998.

15/05/2018

Po kilku dniach nieobecności wracają nowe informacje o św. Józefie w nauczaniu Ojców Kościoła. Zapraszam!

4. Małżeństwo Józefa i Maryi.Niektórzy Ojcowie Kościoła w swoich pismach przejawiają zakłopotanie jeśli chodzi o sposób ...
09/05/2018

4. Małżeństwo Józefa i Maryi.
Niektórzy Ojcowie Kościoła w swoich pismach przejawiają zakłopotanie jeśli chodzi o sposób pojmowania związku Maryi z Józefem. W okresie herezji chrystologicznych należało bronić istnienia między nimi małżeństwa, jednocześnie negując w tym związku współżycie cielesne. Augustyn wypowiada swoje zdanie w ten sposób: "to małżeństwo jest zresztą tym prawdziwsze, im bardziej czyste". Rzeczywistość małżeństwa swą moc czerpie bowiem bardziej z więzi duchowej, niź cielesnej.
Sentencję, która niejako rozwiązuje zaistniały problem trafnie formułuje np. Beda Venerabilis, jeden z przewodników duchowych chrześcijaństwa zachodniego VIII wieku. Pisze bowiem: "Trzeba było, aby Błogosławiona Maryja miała oblubieńca, który będzie najpewniejszym świadkiem jej dziewictwa i najwierniejszym żywicielem naszego Pana i Zbawiciela. Ów oblubieniec-ojciec złoży za to dziecię w świątyni ofiarę wymaganą przez Prawo; w czasie prześladowania uchroni je w Egipcie wraz z jego matką, a wreszcie zapewni mu to, czego domagały się prawa słabej ludzkiej natury, którą przyjęło Słowo".
Orygenes pisze o tym, że w zamiarach Bożych było okrycie dziewiczego poczęcia Jezusa przed księciem tego świata. Zaś Ojcowie idąc tym tropem rozwijają, że należało tę tajemnicę ukryć także przed Żydami i respektując "czas" objawienia, chronić również Najświętszą Maryję Pannę.

Na podstawie: Na postawie: Tomasz Kaczmarek "Św. Józef w nauczaniu Ojców Kościoła: idee przewodnie", Studia Włocławskie 1, 61-70, 1998.

3. Wątpliwości Józefa.Gdy chodzi o zaślubiny Józefa z Maryją, Ojcowie Kościoła ukazują go jako człowieka, który w zupełn...
09/05/2018

3. Wątpliwości Józefa.
Gdy chodzi o zaślubiny Józefa z Maryją, Ojcowie Kościoła ukazują go jako człowieka, który w zupełnie niespodziewany sposób staje wobec podwójnego dylematu: czy traktować zaistniałą sytuację jako pomyłkę, czy raczej tajemnicę oraz jak w tej sytuacji zareagować - oddalić Maryję, czy ją przyjąć? (Mt 1, 18-25). Józef, pomimo tego, że sytuacja była dla niego niezrozumiała, w żaden sposób nie chciał narazić Maryi na zniesławienie i okrutną karę przewidzianą przez Prawo. Dlatego postanawia ją opuścić i w związku z tym siebie obarczyć winą. Hieronim, a zwłaszcza Piotr Chryzolog uważają, że postępowanie Józefa dedykowane było pełnym zaufaniem do Maryi. W przekonaniu Efrema sama Maryja chciała wyjść temu na przeciw i w jakiś sposób podprowadzić Józefa do poznania tej tajemnicy tak, by ten zrozumiał, że chodzi o cud Boży. Istnieją też opinie, że Józef idąc za głosem intuicji lub poprzez ponadnaturalny czynnik poznawczy częściowo zrozumiał ową tajemnicę. Mimo wszystko jednak czując się niegodnym uczestnictwa w tym dziele, postanowił opuścić Maryję. Wszyscy jednak są zgodni co do tego, iż jego wątpliwości zostają rozwiane w słowie wysłańca Bożego. Św. Ambroży pisze o Józefie: "Przed ostrzeżeniem ze strony anioła zamierzał opuścić Maryję jako winną, później jednak w całym zaufaniu i bez żadnej wątpliwości co do jej dziewictwa, wypełnił polecenie anioła". Zaś Teodoret z Ancyry dodaje: "Kiedy poznał tajemnicę, dodając wiarę do słów anioła, i rozumiejąc, że Emmanuel narodzi się z dziewicy, [...] Józef już nie zerwie więzi zaślubin, pragnąc stać się również ze swej strony sługą tej tajemnicy".

Na podstawie: Na postawie: Tomasz Kaczmarek "Św. Józef w nauczaniu Ojców Kościoła: idee przewodnie", Studia Włocławskie 1, 61-70, 1998.

2. Małżeństwo i dziewictwo Józefa.W apokryficznym tekście "Historia Józefa rzemieślnika" możemy znaleźć zapiski świadczą...
08/05/2018

2. Małżeństwo i dziewictwo Józefa.
W apokryficznym tekście "Historia Józefa rzemieślnika" możemy znaleźć zapiski świadczące, że Józef miałby poślubić Maryję jako 90-letni wdowiec, co z natury miałoby świadczyć o ich wstrzemięźliwości w małżeńskim pożyciu. Aby rozjaśnić tę właśnie kwestię, jak również sprawę dziewiczego narodzenia Jezusa oraz pochodzenia "braci Pańskich" apokryfy sugerują także wcześniejsze małżeństwo Józefa. I chociaż pisma te nie pokrywały się z Ewangelią, to mimo wszystko przeniknęły zarówno do tradycji ludowej, jak i do ikonografii, czy pobożności średniowiecza. Można znaleźć je również w tradycji wschodniej.
Jasne stanowisko wobec tej sprawy, które można uznać za stanowisko całego Kościoła łacińskiego, przedstawił św. Hieronim. Pisze on: "Skoro przyjmujemy to, co mówi Pismo, musimy odrzucić to, czego tam nie ma. [...] Moglibyśmy rozważać, że Józef miał więcej żon, z których narodzili się "bracia Pańscy". To jednak z pewnością jest tylko czystym domysłem, jak obawiam się, bardziej podyktowanym zuchwałością niż duchem pobożności. [...] Dopóki nie można znaleźć u Świętego rozwiązłości i tego, że mogło zostać napisane w Piśmie, iż Józef miał jeszcze inną żonę, gdy chodzi o jego odniesienie do Maryi musimy patrzeć na niego raczej jako na jej opiekuna, a nie męża. Pozostaje przeto stwierdzić, że ten, który zasłużył na miano ojca Pana, przebywając z Maryją pozostał w stanie dziewictwa". Nie bez znaczenia pozostaje tutaj również zdanie Maksyma z Turynu, który pisał o Józefie jako o młodym mężu (iuvenis).

Na podstawie: Na postawie: Tomasz Kaczmarek "Św. Józef w nauczaniu Ojców Kościoła: idee przewodnie", Studia Włocławskie 1, 61-70, 1998.

1. Podwójna genealogia św. JózefaJak łatwo zauważyć istnieje rozbieżność jeśli chodzi o rodowód Chrystusa i co za tym id...
07/05/2018

1. Podwójna genealogia św. Józefa
Jak łatwo zauważyć istnieje rozbieżność jeśli chodzi o rodowód Chrystusa i co za tym idzie przodków św. Józefa. Jest to widoczne m.in. w postaciach Helego i Jakuba. Oboje bowiem są przedstawieni jako ojcowie Józefa. To właśnie jest jedna z kwestii komentowanych przez ojców Kościoła. Należy jednak zauważyć, że kwestia ta w nauczaniu starożytnych egzegetów nigdy nie była uważana za sprzeczność. Jak więc odnosili się oni do tego tematu?
Znaczący krok w jego interpretacji poczynił Euzebiusz z Cezarei, który w "Historii kościelnej" odnosi się do prawa lewiratu. Według niego Jakub był mężem wdowy po swoim barcie Helim, który zmarł bezdzietnie. Jakub pojął ją za żonę, by wzbudzić potomstwo dla rodu. Wobec tego naturalnym ojcem Józefa byłby Jakub, Heli zaś ojcem według prawa. Św. Augustyn po zapoznaniu się z pismami Euzebiusza również przychylił się do jego interpretacji. Początkowo bowiem jego koncepcja była inna. Opowiadał się on za hipotezą adopcji, gdyż wychodził z założenia, że obydwaj ewangeliści mają rację. Wobec takiego scenariusza po śmierci Helego, Józef jako sierota zastał adoptowany przez Jakuba. Tak więc każdy z nich mógł być uważany za jego ojca. Heli jako ten, który przekazał życie, Jakub zaś jako "rodzący przez uczucie miłości".
Od połowy IV, gdy wobec kontrowersji trynitarnej należało bronić ortodoksyjnego nauczania, postać św. Józefa zaczęto interpretować w nieco innym, bardziej "duchowym" kontekście. Hilary z Poitiers pisze, że podwójna genealogia św. Józefa wskazuje na podwójną jego godność: królewską i kapłańską. Jako przybrany ojciec ziemski Jezusa, gwarantujący mu synostwo wobec Prawa, przekazuje mu rodowe dziedzictwo królewskie i kapłańskie. Linia pochodzenia od Jakuba dawała mu udział w godności królewskiej, zaś dziedzictwo rodowe Helego - uczestnictwo w rodzie kapłańskim.

Na postawie: Tomasz Kaczmarek "Św. Józef w nauczaniu Ojców Kościoła: idee przewodnie", Studia Włocławskie 1, 61-70, 1998.

07/05/2018

W tym tygodniu seria:
św. Józef w pismach Ojców Kościoła.
ZAPRASZAM!

05/05/2018

PRZEPRASZAM ZA POŚLIZG, ALE JUŻ SĄ...

Skąd pochodził św. Józef?
Powołując się na dawne świadectwa, zarówno ewangeliczne, jak i pozaewangelicznych, można skłaniać się ku trzem możliwościom. Można domniemywać, iż św. Józef pochodził z Betlejem, Nazaretu lub Jerozolimy. Zagłębiając się jednak w tę tematykę, bez obawy możemy odrzucić Jerozolimę, którą mogłyby wskazywać apokryfy. Czytając Ewangelię wg św. Łukasza najbardziej prawdopodobny jest Nazaret. Wydaje się, że to tutaj odbywają się zaślubiny Józefa z Maryją. Poza tym wymowną jest w tym kontekście historia o podróży ich podróży do Betlejem w czasie spisu ludności. Wynika z niej, że Józef nie posiadał tam własnego domu. Mimo to nie możemy wykluczyć, iż jest to miejsce narodzin, a zatem pochodzenia świętego. Za Betlejem jako miejscem jego pochodzenia przemawiają poza tym całkiem sensowne argumenty. Pierwszy z nich opiera się na Łukaszowym fragmencie mówiącym, że Józef poszedł "do Judei do miasta Dawidowego zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida" (Łk 2, 4). Samo pochodzenia Józefa, jako potomka Króla Dawida, nie jest jednak jednoznaczne z tym, że urodził się w Betlejem. Mocny argument daje dopiero inna historia. Święta rodzina powracając z Egiptu nie zawędrowała do Judei (pozostającej pod rządami Archelaosa - syna Heroda), ale za rozkazem otrzymanym przez Józefa we śnie - do Galilei. Krótko mówiąc, Józef nie chciał pierwotnie iść do Nazaretu. Czyż nie może to świadczyć o tym, że jego pierwotny plan związany był z osiedleniem się w Betlejem, które było jego pierwotnym domem?
Swoją cegiełkę dokłada również św. Justyn, który w pierwszej połowie II w. pisze, że Józef "udał się z Nazaretu, gdzie mieszkał, do Betlejem, skąd pochodził".

Na podstawie: Francis L. Filas SI "Św. Józef. Człowiek Jezusowi Najbliższy", Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy, Kraków 1979, str. 25-26

04/05/2018

Ruszamy z opóźnieniem, ale na pewne rzeczy warto czekać!
Już dziś pierwsze informacje i ciekawostki...

Adres

Ulica Leśników 36
Brenna

Strona Internetowa

Ostrzeżenia

Bądź na bieżąco i daj nam wysłać e-mail, gdy Maj ze św. Józefem umieści wiadomości i promocje. Twój adres e-mail nie zostanie wykorzystany do żadnego innego celu i możesz zrezygnować z subskrypcji w dowolnym momencie.

Udostępnij