Dzień Pański

Dzień Pański Biuletyn liturgiczny "Dzień Pański" to doskonała pomoc w przeżywaniu niedzielnej Mszy Świętej. Jego celem jest pomoc w przeżywaniu Mszy św.

Księża i Bracia z Towarzystwa Świętego Pawła (Pauliści), zajmujący się głoszeniem Dobrej Nowiny poprzez nowoczesne środki techniczne, pragną zaproponować wszystkim chętnym korzystanie z Biuletynu Liturgicznego „Dzień Pański”. oraz formacja przez wyjaśnianie słowa Bożego i katechezę. Oto najważniejsze zalety „Dnia Pańskiego”:

1. Głębsze przeżywanie Mszy św. – biuletyn ułatwia bardziej świadome prz

eżycie Eucharystii, lepsze zrozumienie słowa Bożego i zapamiętanie go. Pomaga też w koncentracji podczas liturgii, zachęca wiernych do włączenia się w śpiew i proponuje gotową Modlitwę wiernych.

2. Katecheza dorosłych – biuletyn przybliża nauczanie Kościoła, Ojca Świętego, ukazuje świadectwa życia świętych oraz osób żyjących dziś. Uczy także modlitwy, omawia zagadnienia dotyczące wiary, moralności i kultu.

3. Większa skuteczność duszpasterska – biuletyn przenika poza mury kościoła i trafia do rąk różnych osób, a zawarte w nim słowo Boże przyczynia się do budowania jedności ludzi z Bogiem i ludzi pomiędzy sobą.

4. Duszpasterstwo specjalne – biuletyn jest ceniony przez kapelanów w zakładach karnych, szpitalach, hospicjach, domach rekolekcyjnych i w innych placówkach duszpasterskich.

5. Biblioteka Dnia Pańskiego – to seria tanich książeczek formacyjnych, wydawanych przez Edycję Świętego Pawła, która poszerza misję ewangelizacyjną biuletynu.

6. https://dzienpanski.pl – to strona zawierająca wersję internetową „Dnia Pańskiego” oraz informacje o biuletynie i jego prenumeracie. Serdecznie zapraszamy do zainteresowania się Biuletynem Liturgicznym „Dzień Pański” oraz do zaprenumerowania go. Z pewnością okaże się wielką pomocą.

CHRYSTUSOWA SZKOŁA MODLITWYhttps://dzienpanski.pl/5610/17-niedziela-zwykla-rok-c/Człowiek klęczy na modlitwie, ale nie m...
26/07/2025

CHRYSTUSOWA SZKOŁA MODLITWY
https://dzienpanski.pl/5610/17-niedziela-zwykla-rok-c/
Człowiek klęczy na modlitwie, ale nie może się skupić, jest zniecierpliwiony. Myśli: O co mam się modlić i jak to robić, żeby być wysłuchanym? Jeśli masz podobne zmartwienie na modlitwie, to dzisiejsze słowo Boże daje ci odpowiedź.
Bóg jest miłosierny i sprawiedliwy. Prawda ta daje nadzieję, szczególnie w kontekście sierpniowych modlitw o trzeźwość narodu. Bóg, jak w przypadku Abrahama, wysłuchuje wołania człowieka o pomoc. Daje siłę do przezwyciężenia trudności, również tych związanych z nałogami. Obdarowuje przebaczeniem tych, którzy szczerze żałują swoich grzechów. Modlitwa o trzeźwość narodu to apel o Bożą łaskę. Prosząc, by uzdrowił naszą wspólnotę, otwieramy nasze serca na Jego miłość.
Dzisiejsza Ewangelia przedstawia naukę Jezusa na temat modlitwy. Modlitwa „Ojcze nasz” jest pełna prostoty i ufności. Przypomina nam, że Bóg jest naszym Ojcem. Troszczy się o nas i daje nam to, czego potrzebujemy. Ludzie, którzy są grzeszni, potrafią dawać dobre dary swoim dzieciom. Tym bardziej Bóg, który jest pełen miłosierdzia, wysłuchuje naszych próśb.
Nasza modlitwa do Boga Ojca jest odpowiedzią na Jego miłość, a jednocześnie jest wyrazem zaangażowania w życie wspólnoty. W Dniu Pamięci Powstania Warszawskiego pomyślmy o odpowiedzialności za naszą ojczyznę. Modlitwa wstawiennicza, jak ta Abrahama, troska o innych i ufność w Bożą łaskę mogą pomóc nam przejść przez trudności, które dotykają naszego narodu. Niech zatem w naszej modlitwie wybrzmiewa prośba o mądrość i przebaczenie. Prośmy o to, abyśmy żyli nowym życiem, to znaczy w Chrystusie, gdyż tylko taki sposób życia daje nadzieję na lepszą przyszłość.
ks. Krzysztof Lęcznar

GOŚĆ W DOM, BÓG W DOM!https://dzienpanski.pl/5605/16-niedziela-zwykla-rok-c/Brak savoir-vivre przy stole stanowi faux pa...
19/07/2025

GOŚĆ W DOM, BÓG W DOM!
https://dzienpanski.pl/5605/16-niedziela-zwykla-rok-c/
Brak savoir-vivre przy stole stanowi faux pas, tym bardziej jeśli dotyczyłoby to posiłku z Panem Bogiem. Posilając się Komunia Świętą, człowiek staje się chodzącym tabernakulum, a w jego żyłach płynie królewska Krew.
Liturgia słowa tej niedzieli koncentruje się na Bogu wkraczającym w szarą, ludzką codzienność. Abraham oraz Marta i Maria jawią się w niej jako przedstawiciele całej ludzkości. Ich gościnność jest odbiciem realizacji przykazań Boga i bliźniego. Prawdziwym gospodarzem świata jest Pan Bóg. Człowiek nie jest godzien przyjąć Stwórcy do swojego domu. Jednak jedno Jego słowo jest w stanie uzdrowić każdą ludzką duszę. Potrzeba mało albo tylko jednego. Bóg wie, co robi.
„Panie nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie, ale powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja” – te słowa poprzedzające przyjęcie Komunii Świętej podczas Eucharystii wyrażają doniosłość i intymność naszej relacji z Bogiem. Ona pogłębia nasze zjednoczenie z Chrystusem (K*K 1391). Dzięki niej można porzucić dawne nałogi i prowadzić nowe życie (kolekta). Przykładem takiego nawrócenia jest św. Maria Magdalena, której wspomnienie będziemy obchodzić 22 VII. W Komunii Świętej człowiek zaprasza Boga do swojego życia. Jest to wielka odpowiedzialność i zadanie. Dzięki zjednoczeniu z Panem odkrywamy w sobie na nowo godność dziecka Bożego. Życie w łasce sakramentalnej otwiera nas na dar zbawienia, natomiast trwanie w stanie grzechu śmiertelnego jest jego odrzuceniem. Miłość Boga pozostawiona w sakramencie Eucharystii skłania do ufności w zrealizowanie się w nas Jego zbawczego planu. W każdej świątyni jest obecny Chrystus pod postacią Chleba. Niech wszyscy przekonają się o Jego miłości i zaproszą Go do swojego serca.
Ks. Tomasz Gierczak

BLIŹNI BEZ GRANIC: WYZWANIE MIŁOŚCIhttps://dzienpanski.pl/5595/15-niedziela-zwykla-rok-c/Uczony w Prawie pyta Jezusa: kt...
12/07/2025

BLIŹNI BEZ GRANIC: WYZWANIE MIŁOŚCI
https://dzienpanski.pl/5595/15-niedziela-zwykla-rok-c/
Uczony w Prawie pyta Jezusa: kto jest moim bliźnim? W odpowiedzi słyszy przypowieść o Samarytaninie, który nie przechodzi obojętnie obok potrzebującego człowieka. Jezus pokazuje, że bliźnim jest każdy, którego spotykamy na naszej drodze, a nasze serca powinny być otwarte na taką miłość, która nie zna granic.
Miłość, do której wzywa nas Jezus, to nie tylko uczucie, ale konkretne działanie. Samarytanin – choć pogardzany przez Żydów – pomaga rannemu, przełamując bariery kulturowe i uprzedzenia. W jego postawie widać, że prawdziwa miłość nie pyta o pochodzenie, religię czy zasługi. Każdego dnia możemy spotkać kogoś, kto potrzebuje naszej troski i współczucia.
W Księdze Powtórzonego Prawa Bóg przypomina, że Jego prawo jest blisko nas – nie jest nierealne ani odległe. Słowa te są zapowiedzią przykazania miłości, które Jezus wypełnia w sposób doskonały. Dla nas stanowi to wyzwanie, by każdego dnia działać na wzór miłosiernego Samarytanina – wyzbywając się obojętności i otwierając serca na potrzeby innych.
Przypowieść Jezusa wzywa do konkretnych kroków: wyjścia do drugiego człowieka, przezwyciężenia lęku i lenistwa, gotowości do poświęcenia się. Miłość, która nie zna granic, wymaga trudu, ale jednocześnie jest źródłem radości. Siłę do jej realizacji możemy czerpać z Eucharystii, w której Jezus, składając doskonałą ofiarę swemu Ojcu, uczy nas składać nasze ofiary.
Ks. Mateusz Sura

́ć

JESTEM JAK DZIECKONA KOLANACH NAJCZULSZEJ MATKIhttps://dzienpanski.pl/5590/14-niedziela-zwykla-rok-c/„Radujcie się! Przy...
05/07/2025

JESTEM JAK DZIECKO
NA KOLANACH NAJCZULSZEJ MATKI
https://dzienpanski.pl/5590/14-niedziela-zwykla-rok-c/
„Radujcie się! Przybliżyło się do was królestwo Boże”. Słowa te oznaczają, że Pan Bóg przychodzi dzisiaj do nas z konkretną pomocą: chce zbawić człowieka. Czytania liturgii słowa koncentrują się na radości z Bożego zbawienia, krzyżu Chrystusa, który jest powodem do chluby, oraz misji, którą Bóg daje wszystkim wierzącym.
Każdy może być szczęśliwy, wystarczy tylko pełnić wolę Bożą. Temu, kto pełni Jego wolę, Bóg obiecuje, że będzie w niebie. Krzyż i ofiara, którą złożył Jezus Chrystus, są – jak mówi św. Paweł – czymś najistotniejszym. Trzeba nam się cieszyć z ofiary Pana, bo tym sposobem otworzył nam drzwi do nieba.
Nieba, którego osiągnięcie jest naszym zadaniem i celem ziemskiej pielgrzymki.
Misja siedemdziesięciu dwu uczniów jest skierowana do miast, do których Jezus zamierza przyjść. On chce trafić do każdego człowieka. Dlatego prośba o wysłanie robotników dotyczy każdego, kto przyjął chrzest. Nie chodzi jedynie o kapłanów i siostry zakonne. Bóg chce, aby w swoich środowiskach, czyli w rodzinie, pracy, szkole, miejscu zamieszkania być głosicielem dobrej nowiny. Jak to zrobić? Poprzez zwykłą codzienną wierność przykazaniom, poprzez miłość do Boga i człowieka, za którego Chrystus oddał życie na krzyżu. Idźcie! Oto posyłam was jak owce między wilki. Niech dzisiejsza niedziela napełnia radością wszystkich, do których dociera Ewangelia, i do tych, którzy mają odwagę głosić ją nawet wśród wilków.
ks. Krzysztof Matusik

OPOKA I ZWYCIĘZCAhttps://dzienpanski.pl/5579/uroczystosc-swietych-apostolow-piotra-i-pawla/Piotr był pierwszym papieżem,...
28/06/2025

OPOKA I ZWYCIĘZCA
https://dzienpanski.pl/5579/uroczystosc-swietych-apostolow-piotra-i-pawla/
Piotr był pierwszym papieżem, a Paweł gorliwym ewangelizatorem. „Doświadczyli na sobie działania Boga, który otworzył drzwi ich wewnętrznego więzienia, a także tych prawdziwych więzień, w których byli zamknięci z powodu Ewangelii” (Franciszek). Nie byli jednak ludźmi bez wad.
Uroczystość Świętych Piotra i Pawła przypomina nam o ich niezłomnej wierze. Pierwszy papież oraz gorliwy głosiciel Dobrej Nowiny stanowią fundamenty w budowli Kościoła. Ich życie jest przykładem oddania Chrystusowi. Zawsze byli gotowi do poświęcenia siebie, nawet w trudnych chwilach. Nieustanie usiłowali szerzyć Ewangelię pomimo przeciwności losu.
W czytaniach tego dnia słyszymy także o ich ludzkich słabościach. Piotr zaparł się Chrystusa, ostatecznie jednak stał się opoką dla Kościoła. Paweł prześladował uczniów Chrystusa, a został jednym z najwierniejszych apostołów. Bóg nie wybiera doskonałych. Wzywa ludzi gotowych na nawrócenie i wiernych Jego powołaniu.
Dzisiejsze święto przypomina nam, jak ważne jest nasze świadectwo wiary i w jaki sposób niezłomna postawa w wierze może zmieniać świat. Piotr i Paweł byli w pełni oddani Chrystusowi, a historie ich życia pokazały, że prawdziwa misja Kościoła wymaga nie samych słów, ale czynów, które wynikają z głębokiej relacji z Bogiem.
Patrząc na życie tych dwóch wielkich apostołów, możemy zastanowić się nad własnym powołaniem i naszą odpowiedzialnością za głoszenie Ewangelii w codziennym życiu. Niech ich przykład będzie dla nas inspiracją do odważnego wyznawania wiary nie tylko słowami, ale i całym życiem.
Ks. Krzysztof Lęcznar

NIE DROGA CHWAŁY, ALE DROGA KRZYŻAhttps://dzienpanski.pl/5575/12-niedziela-zwykla-rok-c/12 NIEDZIELA ZWYKŁA – rok CA wy ...
21/06/2025

NIE DROGA CHWAŁY, ALE DROGA KRZYŻA
https://dzienpanski.pl/5575/12-niedziela-zwykla-rok-c/
12 NIEDZIELA ZWYKŁA – rok C
A wy za kogo Mnie uważacie? Pozornie proste pytanie, a dotyka najgłębszych pokładów wnętrza człowieka. Jak zaakceptować Boga, który każe zaprzeć się siebie samego?! Co więcej, brać ochoczo swoje cierpienie i w nim Go naśladować?
W Ewangelii zapisano różne odpowiedzi uczniów na pytanie Jezusa o to, kim jest. Piotr, nazywając Jezusa Mesjaszem, usłyszał od Chrystusa zapowiedź Jego Paschy oraz wyjaśnienie paradoksu krzyża. Jezus diametralnie odwrócił ówczesne znaczenie tego znaku. Symbol największej hańby stał się dla Niego wyrazem największej miłości. To w nim człowiek odnajduje Boga, którego odwiecznie z utęsknieniem szukał (psalm). Bóg nigdy nie odmawia opieki utwierdzonym w Jego miłości (kolekta). W niej na mocy chrztu jesteśmy jednym ciałem w Chrystusie Jezusie (II czytanie). Krzyż ciężko zrozumieć, a co dopiero wejść na drogę krzyża. Ciężko się zgodzić z wolą Tego, który wymaga tak wiele… Trudno rozpoznać w Jezusie Pana życia i śmierci. Trudno się zgodzić na takiego Boga. Jednak On oddał życie za każdego człowieka, dając tym samym dowód swojej miłości. Fundamentalne pytanie Chrystusa prowokuje do głębszej refleksji. Naśladowanie Mesjasza jest wymagające, jednak konieczne, aby zachować swoje życie na wieki.
Dzień ojca, który jutro będziemy obchodzić, przypomina zarówno o naszych ziemskich ojcach, jak i o Ojcu niebieskim. Niech Jezus, Boski Zbawiciel, na wieki zachowa każdego człowieka w swoim Najświętszym Sercu (uroczystość 27 VI). Niech Jego miłująca obecność przekona wszystkich do wejścia na Jego drogę.
ks. Tomasz Gierczak

CHRYSTUS W SWOIM CIELE NAS NAWIEDZAhttps://dzienpanski.pl/5571/uroczystosc-najswietszego-ciala-i-krwi-chrystusa-boze-cia...
18/06/2025

CHRYSTUS W SWOIM CIELE NAS NAWIEDZA
https://dzienpanski.pl/5571/uroczystosc-najswietszego-ciala-i-krwi-chrystusa-boze-cialo-rok-c/
Dzis czcimy Najswietszy Sakrament – Ciało i Krew Chrystusa obecne pod postaciami chleba i wina.
Obrzędy dnia przewidują po uroczystej Mszy świętej procesję do czterech ołtarzy. Zwykle odbywa się ona najważniejszymi ulicami miejscowości, w której jest kościół parafialny. Chrystus przechodzi między nami. Mija i błogosławi nasze domy, mieszkania i to, co służy miejscowej społeczności.
W tym roku w Ewangelii według św. Łukasza czytamy o rozmnożeniu chleba. Pan Jezus zaspokaja głód ciała tych, którzy pozostawili swoje zwyczajne zajęcia, by iść za Nim i słuchać Jego słów. Karmić się Bożą mądrością. Rozmnożony chleb zapowiada Chleb życia – Eucharystię. Jak tamym wszyscy nasycili głód ciała, tak teraz Eucharystia daje nam siły, by pielgrzymować do domu Ojca. Od tego, czy właściwie wykorzystamy dany nam teraz na ziemi czas życia doczesnego, zależy nasze życie wieczne.
Święty Paweł mówi o ustanowieniu Eucharystii. Na słowa wtedy Chrystusa – dziś reprezentującego Go kapłana – chleb staje się Ciałem za nas wydanym, a wino Krwią Nowego Przymierza. Mistrz polecił, by tę Jego czynność powtarzać na Jego uobecniającą pamiątkę, aż powróci w swej chwale.
Nową ofiarę chleba i wina zapowiadało spotkanie Abrahama z Melchizedekiem. Tajemniczy król Szalemu, przyszłej Jerozolimy, i kapłan Boga Najwyższego, wyniósł chleb i wino Abrahamowi wracającemu po zwycięstwie nad mezopotamskimi królami. Błogosławił patriarchę, który dał mu dziesięcinę ze zdobytych, odzyskanych rzeczy. Kapłaństwo Mesjasza na wzór Melchizedeka zapowiada Psalm 110 wykorzystany jako psalm responsoryjny, a rozwija tę myśl siódmy rozdział listu do Hebrajczyków (Hbr 7, 1-10).
o. Tomasz Dabek, benedyktyn

BÓG JEDEN W TRÓJCYZWRACA SIĘ DO NAS Z MIŁOŚCIĄhttps://dzienpanski.pl/5566/uroczystosc-najswietszej-trojcy-rok-c/Bóg prze...
14/06/2025

BÓG JEDEN W TRÓJCY
ZWRACA SIĘ DO NAS Z MIŁOŚCIĄ
https://dzienpanski.pl/5566/uroczystosc-najswietszej-trojcy-rok-c/
Bóg przekraczający wszelkie nasze możliwości rozumienia objawia nam swoją naturę. Jest jeden w Trzech Osobach równych sobie, zjednoczonych w zbawczym działaniu. Stopniowo ukazywał się ludziom jako jedyny wszechmocny Stwórca, do którego należy cały świat. Od Niego zależą siły przyrody czczone dawniej często jako pogańskie bóstwa. Wykazywał ich bezsilność i swoją troskę i miłość do człowieka.
Objawienie Boga w Trzech Osobach przyniósł Wcielony Syn Boży Jezus Chrystus. Wcześniej przygotowywały je teksty Starego Testamentu. Księga Przysłów mówi o Mądrości Bożej jako osobie towarzyszącej Bogu od początku przy stwarzaniu świata, radującej się przy synach ludzkich. Można tu widzieć zapowiedź nauki zarówno o Osobie Syna, nazwanego w Prologu Ewangelii według św. Jana odwiecznym Słowem Bożym, jak też Ducha Świętego – Bożej Mądrości.
W Ewangelii Pan Jezus mówi, że Duch Święty doprowadzi uczniów do całej prawdy. On otoczy chwałą Wcielonego Syna. Przekaże to, co otrzymuje od Syna. Wszystko, co należy do Ojca, ma także Syn. Widzimy całkowitą wspólnotę Osób, które wzajemnie przekazują sobie to, co do Nich należy, i dzielą się tym z ludźmi.
Święty Paweł uczy Rzymian i nas wszystkich, jak odpowiadać na Boże dary: zachowywać pokój z Bogiem. Może się to dokonać przez Chrystusa, dzięki któremu mamy dostęp do Bożej łaski. Mamy uczestniczyć w Bożej chwale, jeśli cierpliwie zniesiemy obecne trudności. Wyrabiają one nadzieję niezachwianą dzięki miłości – darowi Ducha Świętego, którego otrzymaliśmy na chrzcie.
o. Tomasz Dabek, benedyktyn

GDY PAN JEZUS NIE WYSTARCZAhttps://dzienpanski.plUROCZYSTOŚĆ ZESŁANIA DUCHA ŚWIĘTEGOKażdy z nas chciałby bez wstydu spoj...
07/06/2025

GDY PAN JEZUS NIE WYSTARCZA
https://dzienpanski.pl
UROCZYSTOŚĆ ZESŁANIA DUCHA ŚWIĘTEGO
Każdy z nas chciałby bez wstydu spojrzeć rano w swoje odbicie w lustrze. Umiejętność dokonywania właściwych wyborów to z pewnością jeden z przejawów dojrzałości.
Do jej osiągnięcia nie wystarczy samo chodzenie za Jezusem i słuchanie Jego nauki. Dobitnie pokazuje to historia apostołów. Po trzech latach bycia dzień w dzień ze swoim Mistrzem uciekli spod krzyża. A potem zamknęli się w Wieczerniku z lęku przed śmiercią.
I wszystko uległo zmianie dopiero, gdy przyjęli Ducha Świętego. Dopiero wtedy nabrali mocy, by pokonać strach przed opinią innych, by pokonać schematy kulturowe i społeczne, by głosić prawdę o Jezusie, prawdę o Miłości, która jest większa niż grzech. To dzięki otwartości na działanie Ducha Świętego wiedzieli, gdzie iść, co robić i co mówić. Nie rezygnowali z misji, nawet jeśli spotykali się z niezrozumieniem i odrzuceniem.
Gdyby apostołowie nie otworzyli się na natchnienia Ducha Świętego, pozostaliby zamknięci w swoich lękach i obawach. Zamiast głosić Dobrą Nowinę o Jezusie, żyliby jedynie wspomnieniami chwil spędzonych przy Jego boku.
Jakże dzisiaj potrzeba nam otwartości na działanie Parakleta. Tylko w ten sposób możemy stać się dojrzałymi w wierze naśladowcami Jezusa. To jedyny sposób na pokonanie lęków przed wyjściem z Ewangelią do współczesnego człowieka. To jedyna droga do odejścia od wspominania czasów Kościoła Jana Pawła II czy wielkich eventów i otwarcia się na nowe formy ewangelizacji. Tylko w ten sposób, patrząc codziennie w lustro, nie będziemy mieli sobie nic do zarzucenia.
ks. Mariusz Marszałek, pallotyn

NOWY ETAPhttps://dzienpanski.pl/5560/uroczystosc-wniebowstapienia-panskiego-rok-c/UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWSTĄPIENIA PAŃSKIEGO...
31/05/2025

NOWY ETAP
https://dzienpanski.pl/5560/uroczystosc-wniebowstapienia-panskiego-rok-c/
UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWSTĄPIENIA PAŃSKIEGO
Wniebowstąpienie Pańskie przypomina, że dobiegł końca pewien etap misji Chrystusa. Nie oznacza jednak, że zakończyła się ona zupełnie.
Święty Łukasz przedstawia dziś dwa opisy tego wydarzenia. Pierwsze w Dziejach Apostolskich, drugie w Ewangelii. Są one ze sobą ściśle powiązane i ukazują sens tego, co uczynił Chrystus. Zamknął etap ziemskiej wędrówki i otworzył czas wylania Ducha Świętego. Już w księdze Joela możemy odnaleźć zapowiedź, że Pan wyleje na swoje dzieci Bożego Ducha. Trudno jest, co prawda, zrozumieć logikę Boga. Nawet uczniowie przedstawieni w Dziejach Apostolskich nie pytali Chrystusa o spełnienie się tego proroctwa, a jedynie o niepodległość swojego państwa. Jak widać nadal byli jeszcze duchowo niedojrzali. Pan jednak nie zostawił ich samych. Po Jego odejściu spotykają aniołów, a nieco później otrzymają swoje szczególne bierzmowanie.
I w Ewangelii i w drugim czytaniu widzimy obraz świątyni. W pierwszym przypadku modlą się w niej rozradowani uczniowie Chrystusa. W drugim autor Listu do Hebrajczyków przedstawia miejsce przebywania Chrystusa w wieczności. Świątynia w niebie jest inna od tej, którą Żydzi znali z Jerozolimy. Tam ich kapłani składali ofiary ze zwierząt i roślin. Spalali je na ołtarzu w różnych intencjach, także jako przebłaganie za grzechy. Słowo Boże ukazuje nam jednak, że Chrystus złożył doskonałą ofiarę za nasze grzechy. Stąd nie ma już potrzeby dalszych ofiar, jest natomiast konieczność wiary w Pana. Jego misja nie dobiegła końca wraz z wniebowstąpieniem. Nadal trwa w Kościele aż do czasu, kiedy On do nas powróci.
ks. Marek Piedziewicz

KOREPETYCJE Z OJCOWSKIEJ CZUŁOŚCIhttps://dzienpanski.pl/5557/6-niedziela-wielkanocy-rok-c/6 NIEDZIELA WIELKANOCYPierwszy...
24/05/2025

KOREPETYCJE Z OJCOWSKIEJ CZUŁOŚCI
https://dzienpanski.pl/5557/6-niedziela-wielkanocy-rok-c/
6 NIEDZIELA WIELKANOCY
Pierwszy dotyk noworodka zarezerwowany jest dla matki. Matczyne dłonie stają się bezpieczną przestrzenią w nowej dla niego rzeczywistości. W klasycznym podejściu do wychowania ojcowskie dłonie pełnią inną funkcję. Mają one popychać młodego człowieka do działania, do konfrontacji ze światem. Stąd atrybutem ojca przez wieki była pozbawiona uczuciowości surowość.
W mowie pożegnalnej Jezus odsłania zupełnie inne oblicze Boga Ojca. Przedstawia Go jako czułego w miłości do człowieka. Jezus przekonuje swoich słuchaczy, że On sam ukochał ich właśnie taką czułą i delikatną miłością, jaka łączy Go z Ojcem. Zapewnia ich, że pragnieniem Ojca Niebieskiego jest zamieszkać w sercach wiernych Jezusowi.
Jakże różny to obraz Boga Ojca od tego, jaki wielu z nas wyniosło z dzieciństwa. Bezwzględny sędzia, surowy kat, grożący zza chmurki palcem staruszek – to tylko niektóre obrazy Boga Ojca, jakie mogą wypełniać naszą wyobraźnię.
Błogosławiony Michał Sopoćko, kierownik duchowy św. Faustyny, podkreślał, że życie duchowe zaczyna się od oczyszczenia obrazu Boga. Dopiero ukształtowany na Ewangelii wizerunek Boga pozwala smakować prawdy wiary. Odkrycie czułości Boga Ojca prowadzi do odnalezienia bezpiecznej przestrzeni, w której mogę rozwijać się w wymiarze ludzkim i duchowym. To ona może stać się fundamentem, na którym będę mógł zbudować swoje życie.
ks. Mariusz Marszałek, pallotyn

Adres

Edycja Świętego Pawła, Ulica Św. Pawła 13/15
Czestochowa
42-221

Godziny Otwarcia

Poniedziałek 08:00 - 16:00
Wtorek 08:00 - 16:00
Środa 08:00 - 16:00
Czwartek 08:00 - 16:00
Piątek 08:00 - 16:00

Telefon

+48343708350

Strona Internetowa

Ostrzeżenia

Bądź na bieżąco i daj nam wysłać e-mail, gdy Dzień Pański umieści wiadomości i promocje. Twój adres e-mail nie zostanie wykorzystany do żadnego innego celu i możesz zrezygnować z subskrypcji w dowolnym momencie.

Skontaktuj Się Z Firmę

Wyślij wiadomość do Dzień Pański:

Udostępnij

Kategoria