Horyzont - Terapia Uzależnień i Współuzależnienia

12/05/2025

Informacja o naborze uzupełniającym

Szpital Uniwersytecki w Krakowie posiada akredytację na prowadzenie szkolenia specjalizacyjnego w dziedzinie psychoterapii uzależnień. Aktualnie dysponują dwudziestoma pięcioma miejscami specjalizacyjnymi w tej dziedzinie ochrony zdrowia.

Szkolenie specjalizacyjne w dziedzinie psychoterapii uzależnień skierowane jest do osób posiadających tytuł zawodowy magistra lub magistra inżyniera lub równorzędny uzyskany na kierunku studiów w zakresie: lekarskim pielęgniarstwa, położnictwa, pracy socjalnej, psychologii, pedagogiki, pedagogiki specjalnej, socjologii, resocjalizacji, zdrowia publicznego, nauk o rodzinie.

Przygotowuje ono do uzyskania dyplomu specjalisty w dziedzinie psychoterapii uzależnień, będzie prowadzone zgodnie z Programem szkolenia specjalizacyjnego w dziedzinie psychoterapii uzależnień i upoważnia do zdawania egzaminu Państwowego w Centrum Egzaminów Medycznych (CEM) w Łodzi.

Szczegółowe informacje dotyczące programu specjalizacyjnego znajdziecie Państwo na stronie:
https://www.cmkp.edu.pl/wp-content/uploads/2024/08/042-Psychoterapia_uzaleznien-program-podstawowy-aktualizacja-2024.pdf

Szkolenie, zgodnie z harmonogramem, planujemy rozpocząć we wrześniu 2025, będzie ono trwało 4 lata tj. do 2029 roku. Specjalizacja zawiera 10 modułów, w tym 23 kursy specjalizacyjne i 8 staży kierunkowych oraz kurs specjalizacyjny jednolity.
Koszt szkolenia wynosi 55 600,00 zł, możliwość płatności w ratach.
Rekrutacja realizowana jest przez Małopolski Urząd Wojewódzki, zgłoszenia odbywają się przez stronę:
Logowanie - SMK

Na szkolenie specjalizacyjne możecie się Państwo zgłaszać w terminie od 30 kwietnia do 31 maja 2025. Ostateczny wynik rekrutacji podany będzie w lipcu 2025 r.

Istotne informacje w sprawie szkolenia specjalizacyjnego w dziedzinie psychoterapii uzależnień Państwo pod linkiem: https://konsultantkrajowy-psychoterapiauzaleznien.pl/specjalizacja/

10/05/2025

24/04/2025

🇵🇱 Uzależnienie na emigracji – w samotności trudniej sięgnąć po pomoc

Wyjazd za granicę to często szansa – ale bywa też źródłem ogromnego stresu. Tęsknota za bliskimi, brak zakorzenienia, niepewność, praca ponad siły… W takich warunkach łatwo sięgnąć po coś, co choć na chwilę przyniesie ulgę – alkohol, środki psychoaktywne, hazard, nadmiar pracy czy ekranów.

📉 Wielu Polaków mieszkających za granicą zmaga się z uzależnieniem – w ciszy.
Nie wiedzą, do kogo się zwrócić. Bariera językowa, brak zaufania do lokalnych służb, wstyd, samotność.

🤝 A przecież pomoc jest możliwa – także w języku ojczystym, także bez wychodzenia z domu.
💡 Co możesz zrobić?

✅ Skorzystać z terapii online – bez względu na to, gdzie mieszkasz: Niemcy, UK, Norwegia, Holandia, Islandia…
✅ Rozmawiać z terapeutką, która zna realia uzależnień i życia na emigracji
✅ Umówić się na pierwsze spotkanie bez zobowiązań – po prostu, by porozmawiać

💬 Jeśli ten post rezonuje z Tobą – napisz.
Nie musisz być „na dnie”, żeby zacząć coś zmieniać.
Wystarczy pierwszy krok. A ten możesz zrobić nawet dziś – z własnego pokoju, w swoim języku.

📥 Napisz w wiadomości prywatnej lub na stronie.
Pomoc jest bliżej, niż myślisz.

22/03/2023

Faza 9: Poczucie braku wyboru

Czuję się złapany/a w potrzask; czuję się fatalnie i nie jestem w stanie kontrolować swojego życia. Zaczynam myśleć, że mam tylko trzy wyjścia — zwariować, popełnić samobójstwo albo pomóc sobie alkoholem i/lub innymi środkami. Nie wierzę już, że ktokolwiek ani cokolwiek mogłoby mi pomóc.

Objawy:
• Nieuzasadnione urazy i pretensje
• Całkowite zerwanie kontaktów z AA, NA i terapią
• Ogromna samotność, frustracja, złość i napięcie
• Utrata kontroli nad zachowaniami

Zapraszamy do śledzenia wszystkich faz.

20/03/2023

Faza 8: Uświadomienie braku kontroli

W tej fazie załamuje się mój system zaprzeczania i nagle widzę jakie poważne są moje problemy, jak kompletnie przestałem/am kierować swoim życiem i jak niewiele mam kontroli nad tym, by cokolwiek poprawić. Uświadomienie sobie tego jest bardzo przykre i przerażające. Już do tego stopnia odizolowałem/am się od ludzi, że nie ma nikogo, do kogo mógłbym/mogłabym zwrócić się o pomoc.
Najczęstsze sygnały ostrzegawcze nawrotu choroby uzależnienia:
• Trudności z koordynacją fizyczną i podatność na wypadki
• Użalanie się nad sobą
• Myśli o powrocie do picia/zażywania kontrolowanego
• Świadome kłamstwa
• Całkowita utrata zaufania do siebie