20/09/2025
Głęboko poruszająca pieśń z Symfonia Miłosierdzia o Maryi – o Kobiecie, która zna ból, słabość i lęk i właśnie dlatego jest bliska.
Jeśli w twoim sercu coś cię ciągnie ku światłu, ale boisz się, że nie jesteś „dość religijny” – ta pieśń jest dla Ciebie.
Śpiewana po hiszpańsku przez słynną Buikę – artystkę o głosie pełnym siły i kruchości – modlitwa św. Faustyny staje się wołaniem serca, które szuka ciepła i bezpiecznego schronienia.
Tekst:
O słodka Matko Boża,
Na Tobie wzoruję me życie,
Tyś mi świetlana zorza,
W Tobie tonę cała w zachwycie.
O słodka Matko Boża,
O Matko, Dziewico Niepokalana,
O Matko, Dziewico Niepokalana,
W Tobie odbija mi się promień Boga.
Ty mnie uczysz, jak wśród burz kochać Pana,
Tyś mi tarczą i obroną od wroga.
O słodka Matko Boża,
O Matko, Dziewico Niepokalana,
Żadna liczba cię nie zliczy:
Jak jest drogi twój kwiat dziewiczy,
Twoja jasność niczym nie przyćmiona,
Jest odważna, silna, niczym niezwyciężona.
O słodka Matko Boża,
O Matko, Dziewico Niepokalana,
O cicha dziewico, wonna różo,
Choć na ziemi krzyżów dużo
Ale ani oko nie widziało, ani wstąpiło w myśl człowieka,
Co dziewicę w niebie czeka.
O słodka Matko Boża,
O Matko, Dziewico Niepokalana,
O słodka Matko Boża,
Na Tobie wzoruję me życie,
O Maryjo, słodka Matko moja,
Oddaję Ci duszę, ciało i biedne me serce,
O słodka Matko Boża,
O Matko, Dziewico Niepokalana
(Montaż tekstów pochodzących z następujących fragmentów Dzienniczka: 1232, 1735, 160)
Słowa – Św. Faustyna Kowalska
Muzyka – Bartek Gliniak
Wykonawcy:
Buika – głos
Beata Urbanek – wiolonczela
Carlos Pinana – gitara flamenco
Piotr Lemański – gitara flamenco
Wojciech Świerczyna – gitara
Veronika Vitazkova Simonsen – flety etno
Chór Filharmonii Krakowskiej
Orkiestra Akademii Beethovenowskiej
Maciej Tomasiewicz – dyrygent
Muzyka:
Głęboki wstęp, w którym dialogują solowy głos sopranowy z tenorem oraz fundament chóru, tworzy dramatyczne napięcie i przygotowuje rytmiczne tło dla trójdzielnej frazy gitarowego flamenco, wzbogaconej subtelnymi figuracjami wiolonczelowymi. Charakterystyczny, nasycony emocjami głos hiszpańskiej solistki, tak odmienny od jednolitych chóralnych wokaliz, podkreśla niemal litanijny charakter poezji Św. Faustyny. Gliniak odważnie sięga po zaskakujące modulacje harmoniczne, które stają się niczym muzyczne luksfery, przez które prześwieca głębia i waga tekstu.
